Ο πατερας μου λεει ότι έχει καταθλιψη αλλά υπάρχει ένα αλλά στην ιστορία....απάτησε την μητερα μου και μετά από 3 χρόνια αφού δεν της δίνει διαζύγιο εμαθε οτι η μανα μου εχει αλλο φλερτ η η μανα μου τον εδιωξε απο το σπιτι 3 χρονια πριν...τωρα λεει σε συγγενείς και φίλους ακόμα και στην οικογένεια του σε εμας τα παιδια του ότι θα αυτοκτονησει... σε άλλους λεει θα πεθάνει....και αυτό γίνεται κάθε βδομάδα σχεδον...τους αποχαιρέτησε και 3 χρόνια πριν και σήμερα συνέχεια κλαίει και μας λέει ότι έχω βαριά καταθλιψη αλλά κουράστηκαμε γιατί θέλει να τον λυπούμαστε και θέλει να τα ξαναβρεί με την μανα μας...χωρίς αυτήν λεει θα πεθάνει αλλά συνεχίζει και εχει τσατ με άλλες κοπέλες στα media...θέλει να τον λυπούμαστε ακόμα και στην 8χρονη αδερφή μου λεει παρόμοια πραγματάκια...δοκιμάσαμε ψυχολόγο αλλά δεν τον βοήθησε...μηπως λεει ψέματα απά μόνο και μόνο επιδη η μανα μου έχει άλλο φλερτ η όντως μπορεί και να έχει?
Γεια σας.ΠΕΡΝΑΩ μια περίοδο που είμαι αρκετα προβληματισμένη με υπαρξιακά ερωτήματα όπως τι κάνω;ποιος είναι ο ρόλος μου;κλπ φάσκω και αντιφάσκω μεταξύ απαντήσεων.Υπαρχουν στιγμες που χανω τον εαυτό μου και στιγμες που τον βρίσκω και νιώθω ότι αντιλαμβάνομαι αυτό που ζω με μια καθαρότητα.ΝΙΩΘΩ ότι έχω αποφασισει τι κλαδο θέλω να ακολουθησω και τι με ενδιαφέρει καθώς και γιατί το επιλέγω αυτο.Αλλα από εκεί που όταν ξεκίνησα ήμουν πολύ ενθουσιασμένη για τη διαδρομή μου και τη βάση που πάω να χτίσω τώρα τα πατήματα μου είναι πιο ερωτηματικά.Εφευρισκω τεχνικές για να με επαναφέρω αλλά δεν έχουν σταθερα είναι πρόσκαιρες.Πραγματικα δεν ξέρω γιατί συμβαίνει το αλλεπάλληλο ζικ ζακ ή γιατί με αφήνω κατά καιρούς αν και καταλαβαίνω ότι η πλευρα του προχωραω βαδίζει σ αυτό που θέλω να γινω ενώ η αμφισβήτηση στο ότι μπορεί να υπήρξε παρελθοντικά.ΟΤΙ ερμηνεία,παράθεση ή εξήγηση θα ήταν πολύ βοηθητική.Θα προσθέσω ότι έχω κάνει περίπου 2-3χρονια ψυχοθεραπείας αρκετα βοηθητικά για να κατανοήσω πολλά πράγματα αλλά απ τον προηγούμενο Μαρτη δεν ήταν τόσο λειτουργικό ακόμη και με άλλο θεραπευτή μιας και μόνη με επανέφερα όσες φορές υπήρξα σ αυτή τη θέση σε ένα τελικό πλαίσιο.αυτα!
Καλησπέρα σας. Θα ήθελα να ρωτήσω αν το brintellix 5mg στην αρχή της θεραπείας μπορεί να προκαλέσει εμβοές και αν το σύμπτωμα αναμένεται να υποχωρήσει σταδιακά ή χρειάζεται αλλαγή θεραπείας. Ευχαριστώ.
Παιρνω χρονια αντικαταθλιπτικα και λίγο καιρό τώρα δεν με βοηθούν. Έχει κάνει ο γιατρος μου τα εξής: 1) Προσθήκη ενός ακόμα και 2) μείωση σε κάποια που παίρνω. Εμένα τελικά ο φόβος μου είναι ότι εφόσον κάνω χρονια χρήση έχω πάθει ανοσία και δεν υπάρχει περίπτωση να με βοηθήσει κανένα φάρμακο πλέον😥😥
Όταν μένω μόνος ξεκινάει ένα μόνιμο βάρος σαν άγχος
Για σας, βρισκομαι σε μια φαση στεναχωριας μεγσλης , δεν εψω ορεξη να κανω οτιδηποτε σηκωνομαι το πρωι παω στο γαφειο, σχολανω. Ερχομαι σπιτι τρωω κσι μετα στο κρεβατι , θελω να ξεκινησω περπατιμα και συνεχως το σνσβαλλω. .Οτσν βηχω πονω μπροστα στο στηθος κσι μεμιας σαν ρευμα πισω στο κεντρο της πλατης μου. Εινσι σπι το αγχος; πασχω απι καπιας μορφης καταθλιψη; δεν εχω πολλη ορεξη κσι νοθωθω μια στεναχωρια μεσα μου, ειμαι σε ηλικια 50 χρονων. Δεν ξερω κσι αν αυτα που νοιωθω ειναι γιατι κοντευει η εμμηνοπαυση; η κσποιου ειδους καταθλιψη, δεν ξερω τι μου συμβσινει. Με εκτιμηση Περσα.
Καλησπέρα σας. Εδώ και 21 χρόνια νοσω από σκλήρυνση κατά πλάκας. Είμαι σε πάρα πολύ κατάσταση . Τώρα τελευταία όμως νοιωθω πολύ μοναξιά και ίσως να την επιδιώκω εγώ η ίδια. Έχω αρχίσει και πίνω ,όχι κάθε ημέρα βέβαια. Κάνω τη θεραπεία μου ,ενέσιμη. Δουλεύω σαν φροντιστήρια ηλικιωμένης εδώ και 4 χρόνια. Μήπως αυτό με επηρεάζει? Απαντήστε μου σας παρακαλώ πολύ
τι θα παθει καποιος αν καταναλώσει 925 mg lamictal . Το άτομο έπαιρνε για 1 μήνα lamictal και τα σταμάτησε για 4 μήνες πριν λάβει αυτή τη δοσολόγία. Είναι διαγνωσμένο με κατάθλιψη και διπολική διαταραχή. Ηλικία 18 κζι 58kg
Έχω ήπια κατάθλιψη,που να απευθυνθώ?
Καλησπέρα σας πέθανε η πεθερά μου και Αντρα σμου δεν έχω όρεξη για τίποτα για μπωρο να κάνω ότι όρεξη έχει για εμάς ούτε για τίποτα!!
Καλησπέρα. Στη περίοδο που βιώνω συναισθηματική κατάθλιψη χρησιμοποιώ ανά διαστήματα ηρεμηστικα τύπου (ταβορ) ώστε να ηρεμούν οι σκέψεις και η νευρικότητα μου. Όταν έρχεται η ώρα της στέρησης σταματάω παρότι βλέπω ότι αν πάρω θα βοηθήσει, και όλη τη διάρκεια έχω συνεχή τάση για εμετό και ζαλάδα Θα ήθελα μια πρόταση για αντικατάσταση τους ή προσωρινή λύση για τις στιγμές όπου βρίσκομαι σε σωματικη δυσαρέσκεια απ' το φάρμακο. Ευχαριστώ
Καλησπέρα. Παίρνω αντικαταθληπτικά 10 χρόνια. Μετά απο μια κρίση που είχα τον Σεπτέμβρη του 22, έχω απο τότε βαρύ, θολό κεφάλι, σαν αίσθηση ζάλης, η μνήμη μου έχει γίνει πολύ κακή, δεν μπορώ να απομνημονεύσω πράγματα, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, ξεχνάω εύκολα πράγματα, δεν μπορώ συγκεντρωθώ και να ακολουθήσω συζητήσεις, η διάθεσή μου δεν είναι η καλύτερη και γενικά εχω αλλάξει πολύ και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκα πώς τα συμπτώματα αυτά που αναφέρω στην Αγγλική ορολογία ονομάζεται Brain fog. Έχω αλλάξει 4-5 αντικαταθληπτικά χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Μόνο στην πρώτη αλλαγή απο σεροξατ που επερνα και πήγαμε σε εφεξορ. Την δευτερη βδομαδα που επερνα 1 σεροξατ των 20 και 1 εφεξορ των 75 ειδα διαφορά στο κεφάλι η οποια συνεχίστηκε και την 3η εβδομαδα για 4-5 μερες όπου είχα διακόψει το σεροξατ και το εφεξορ ηταν στα 150. Μετά απο αυτές τις μέρες με έπιασαν τα στερητικά του σεροξατ και χάθηκε ο μπούσουλας. Έκτοτε όπως ανέφερα έχω πάρει μινιτραν, σιμπαλτα και βελμπουτριν χωρις κανένα αποτέλεσμα. Έχει κανείς σας ακουστά την ορολογία brain fog ή είχατε κάποιον ασθενή σας με παρόμοια συμπτώματα; Ειλικρινά έχω απελπιστεί βλέποντας μηδενική πρόοδο 1,5 χρόνο τώρα....
Παρουσιάζω όλα τα συμπτώματα από τα οποία χαρακτηρίζεται η κατάθλιψη .Παίρνω ένα ζολώφτ των 100 mg ,αλλά δεν βλέπω βελτίωση. Βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση .Πως μπορώ να βοηθηθώ
Γεια σας,αντιμετωπιζω εδω και πολλα χρονια,χρόνια μονάξια,παντελης ελλειψη φιλων και συντροφικοτητας,με αισθηματα ανεπαρκειας,θλιψης,ντροπης και προσωπικης αποτυχιας,νιωθω πως εχω παραιτηθει απο την ζωη και δεν βρικσω καπου ικανοποιηση,δεν παιρνω απο κατι χαρα. Εχω επισκεφτει ειδικους,ψυχολογο,ψυχιατρο αλλα δεν εχω βοηθηθει ωστε να βρω ξανα το νοημα της ζωης.Η χρονια μοναξια που ειμαι αντιμετωπος μετα απο την αποφοιτηση απο το λυκειο,ειμαι αισιως 35 ετων,δεν ξερω πως να διαχειριστω ολο αυτο,με βαραινει αρκετα ψυχολογικα και πεφτω σε ενα διαρκες mood κακης διαθεσης.
Κλαίω κάθε μέρα για τον ίδιο λόγο και ντρέπομαι να το πω στους γονείς μου. Τι να κάνω;
Καλησπέρα σας, βιώνω μια πολύ περίεργη περίοδο στο μυαλό μου. Πάσχω από αποπροσωποποίηση, δεν ξέρω αν αυτό επηρεάζει στα παρακάτω αλλά το αναφέρω. Ενώ ετοιμάζομαι να παντρευτώ σε λίγους μήνες, έχω αρχίσει να πιστεύω ότι ο σύντροφός μου είναι αμφιφυλόφιλος. Το σκέφτομαι συνέχεια, μου έχει γίνει έμμονη ιδέα, με πιάνει κατάθλιψη. Δεν ξέρω αν είναι στο μυαλό μου ή αν όντως είναι και αυτό κοντεύει να με τρελάνει. Προφανώς δεν μπορώ να το ρωτήσω ευθέως. Πως να βγω από το αδιέξοδο του μυαλού μου;
Γειά σας είχαμε πριν 2 μέρες ένα περιστατικό αποβολής και έχει πέσει η γυναίκα μου σε κατάθλιψη. Δεν θέλει βοήθεια αλλά ούτε να πάει και σε ειδικό. Δεν τρώει ούτε πινει.Εγώ σαν σύζυγος της τι μπορώ να κανω;;;
Ένα άτομο με κατάθλιψη απομακρύνει και απομακρύνεται από άτομα που τον αγαπάνε όπως σχέση και φίλοι?
Πως θα καταλάβω αν ο πατέρας μου έχει κατάθλιψη;
Πώς μπορώ να καταλάβω ότι είμαι σε καταθλιψη;
Πιστεύω ότι έχω εργασιακή κατάθλιψη. Ενώ μαρεσει η δουλειά μου, δεν θέλω να πηγαίνω στο γραφείο λόγω μπουλινγκ που γίνεται από τον εργοδότη μου. Υπαρχει κάποιος γιατρός γνωστής της συγκεκριμένης ασθένειας;
Γιατι νιώθω καταθλιψη και δεν εχω ορεξη ενώ δεν ξερω τι εχω;
Καλησπέρα σας.Ειμαι κολλημένη σε ένα στάδιο αυτοαμφισβητησης και προσωπικής ασταμάτητης κριτικής .Ειμαι πλέον σε κάτι που ήθελα παρά πολύ καιρό αλλά δεν με αφήνω να το ευχαριστηθώ και αμφιβάλλω τη προσπάθεια μου πριν καν αρχίσω.Αν επιμείνω αρκετα στο τροπο σκέψης μου ίσως γυρίσω στο πιο σίγουρο εαυτό μου αλλά πολύ εύκολα σπάει και γυρνάω στη αμφισβήτηση,το κρίψιμο και τη κατάκριση .Ολο αυτό το νιώθω ως τεράστιο βάρος και παρά πολύ κατά βλητικό μιας και νιώθω ότι δεν δινω στο εαυτό μου τη ευκαιρία να προχωρήσει και να γίνει αυτό που μπορεί αλλά το κολλαω σε παρελθοντικές θέσεις.νιωθοντας ότι δεν υπάρχω στο τώρα και είμαι το παιδί που κάποτε υπήρξα.Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει έκανα ψυχοθεραπεία βοηθήθηκα αρκετα αλλά πλέον σε περίπτωση επαναφοράς έχει συμβεί μόνο από μενα.Οποτε τώρα δεν ξέρω τι να πιστεψω ή πως να με φέρω πίσω.
Καλησπέρα. Παίρνω αντικαταθληπτικά 10 χρόνια. Μετά απο μια κρίση που είχα τον Σεπτέμβρη του 22, έχω απο τότε βαρύ, θολό κεφάλι, σαν αίσθηση ζάλης, η μνήμη μου έχει γίνει πολύ κακή, δεν μπορώ να απομνημονεύσω πράγματα, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ εύκολα και η διάθεσή μου δεν είναι και η καλύτερη και γενικά εχω αλλάξει πολύ και αυτό βγαίνει προς τα έξω, όλοι με ρωτάνε τι έχω. Έχω αλλάξει 4-5 αντικαταθληπτικά χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Μόνο στην πρώτη αλλαγή απο σεροξατ που επερνα και πήγαμε σε εφεξορ. Την δευτερη βδομαδα που επερνα 1 σεροξατ των 20 και 1 εφεξορ των 75 ειδα διαφορά στο κεφάλι η οποια συνεχίστηκε και την 3η εβδομαδα για 4-5 μερες όπου είχα διακόψει το σεροξατ και το εφεξορ ηταν στα 150. Μετά απο αυτές τις μέρες με έπιασαν τα στερητικά του σεροξατ και χάθηκε ο μπούσουλας. Έκτοτε όπως ανέφερα έχω πάρει μινιτραν, σιμπαλτα και βελμπουτριν χωρις κανένα αποτέλεσμα. Έχω συμβουλευτεί πρόσφατα και νευρολόγο όπου έκανα μαγνητική εγκεφάλου και αυχένα . Η εγκεφάλου βγήκε καθαρή ενώ του αυχένα μετά απο ενα τρακάρισμα παλιότερα έδειξε ότι έχει παραμορφωθεί και αντι να είναι λίγο κυρτός είναι σχεδόν ευθύς. Ο νευρολόγος έδειξε πολύ σίγουρος ότι οφειλεται στο σχήμα του αυχένα και μου έγραψε φυσικοθεραπίες. Συγνώμη για το σεντόνι και ευχαριστώ εκ των προτέρων
Καλησπέρα Εδώ και καιρό δν νιώθω καλά κλαίω κάθε μέρα χωρίς υπερβολή και τελευταία έχω θέμα δν μπορώ να φάω το γεύμα μου νιώθω ότι πνογομαι..
Έχω μία κόρη 16 χρονών αυτά τραυματίζεται έχει διαταραχές διατροφικές διαταραχές και πολλά άλλα και πίνει και αλκοόλ εδώ και δύο χρόνια δεν έχω βρει τον κατάλληλο δεν έχει βοηθήσει κανένας σε ψυχολόγο παιδοψυχίατροι τίποτα πού μπορώ να απευθυνθώ για αυτά τα πρόβλημα
Παρουσίασα συμπτώματα βαριάς κατάθλιψης και νοσηλεύτηκα σε δημόσια ψυχιατρική δομή. Έχω ανεχτεί πολλές άσχημες καταστάσεις και δεν μπορούσα να τις διαχειριστώ ούτε έβαλα τα προσωπικά μου όρια . Διαπιστώνω, ότι είναι κάτι που το κάνω ξανά(δεν έχω επισκεφθεί ακόμα ειδικό ψυχίατρο) , έχω νοητική σύγχυση , άγχος και συμπεριφορά που δείχνει ότι καταβάλλω προσπάθεια για να είμαι λειτουργική. Στην ψυχιατρική κλινική παρεπιπτόντως, οι γιατροί στο τέλος δεν μου έδωσαν διάγνωση και μου ζητήθηκε τακτική ψυχιατρική παρακολούθηση, την οποία έχω μεταθέσει για αργότερα. Η αλήθεια είναι επειδή έχω βάλει προτεραιότητα να μπορώ να επιβιώσω οικονομικά αρχικά με μία δουλειά, έχω βάλει σε δεύτερη μοίρα την υγεία μου και όσα αγαπώ. Βλέπω όμως ότι οι δυσκολίες μου έγκειται στο ότι κοιτάζω αποκλειστικά την επιβίωση και πιέζω τον εαυτό μου , έχω ελλείψεις μικρές νοητικές σε συζητήσεις που τις παρατηρώ , το μυαλό μου δηλαδή δεν λειτουργεί πολύ καλά , πολύ θυμό όταν βρίσκομαι με τα συγγενικά μου πρόσωπα διότι αισθάνομαι ότι έχω "φορτωθεί" πολλές άσχημες καταστάσεις , είμαι σαν "χαζή" στην δουλειά , η δυσλειτουργικότητα στην συμπεριφορά μου φαίνεται αλλά δεν είμαι πάντα έτσι . Γνωρίζω ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία επίσης, έχω βιώσει πολύ άσχημες καταστάσεις και τα μόνα εφόδια που είχα κάποτε ήταν την σαρκική κάλυψη ως εκτόνωση της σεξουαλικής επιθυμίας χωρίς συναισθήματα . Έχω καιρό που δεν είμαι ενεργή σεξουαλικά λόγω της κατάθλιψης που βίωσα , ήμουν συνέχεια σε ένα κρεββάτι και φοβόμουν ότι δεν θα τα βγάλω πέρα μόνη μου, υπήρχε αυτοκτονικός ιδεασμός . Βασικά συμπτώματα: άγχος , νοητική σύγχυση , δυσλειτουργική καθημερινότητα , έχω χάσει την καλή πλευρά του εαυτού μου. Ευχαριστώ.
Νιώθω άδεια μέσα μου . Κλαίω κάθε βράδυ και δεν θέλω να ξυπνάω . Τρώω πολύ από εκεί που δεν έτρωγα τόσο . Είμαι ερωτευμένη με κάποιον που δεν νιώθει το ίδιο . Είμαι άρρωστη ;
Με πιάνει ανχος εκεί που είμαι μια χαρά με καταβάλει κάτι περίεργο
Με είπε θέλει χρόνο γιατί έχει χάσει τον εαυτό σου μαζί μου Του έδωσα μια βδομάδα αλλά θέλει κ άλλο και σκέφτεται να με χωρίσει Δεν μπορώ να το διαχειριστώ Νιώθω ένα άγχος όλη την μέρα κ φόβο για τ μέλλον Τον αγαπάω παρά πολύ τον είπα να δώσουμε μια ευκαιρία να βελτιωθούμε κ οι δυο αλλά θέλει χρόνο να βρει τον εαυτό του.. μένουμε μαζί 3 χρόνια κ είμαστε μαζί 3 κ κάτι. Πως θα διαχειριστώ όλο αυτό Οικονομικά δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο κ μονίμως μειώνω τόν εαυτό μου με την ερώτηση πως τα κατάφερες να χάσεις τον μόνο άνθρωπο που σε αγάπησε
Γεια σας... είμαι ένας άνθρωπος που έχω θέματα υγείας μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία κάθε 2 μήνες για θεραπεία ήμουν δυνατός αλλά δυστυχώς τώρα εδώ και ένα χρόνο έχω χάσει τον έλεγχο του εαυτού μου και στο νοσοκομείο μου είπαν πως έχω κατάθλιψη και δεν μπορώ να διαχειριστώ το άγχος,το προσπάθησα πολύ καιρό μόνος μου αλλά τώρα δυστυχώς θέλω βοήθεια ο γιατρός μου μου σύστησε να ξεκινήσω το enlift 10 ώστε να με βοηθήσει γιατί λόγω των συμπτωμάτων αναζωπυρώνεται το πρόβλημα υγείας που είναι αυτοάνοσο... Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω γιατί εκεί που λέω τα καταφέρνω μόνος μου χωρίς χάπια μετά κάτι συμβαίνει και το χάνω πάλι (κρίση πανικού, όταν είμαι σε κόσμο νιώθω πως κάτι θα πάθω) γενικά είμαι μόνιμος μέσα στο στρες και πρέπει να αλλάξει η ζωή μου γιατί έχω 2 παιδιά δεν μπορώ να το βάλω κάτω....Τι με συμβουλεύεται σας παρακαλώ
Καλησπέρα γιατί νιώθω ακομα θλίψη όταν πλησιάζει η μέρα θανάτου της μητέρας μου αν κ έχουν περασει αρκετά χρόνια;
Νιώθω κουρασμένη σωματικά και ψυχολογικά Δεν βρίσκω κανένα νόημα να ζω Σέρνομαι Κοιμάμαι δουλεύω δουλεύω Κοιμάμαι Το μόνο πού με κρατάει στη ζωή είναι η κόρη μου Νιώθω σαν ζομπι Δεν έχω τη δυνατότητα να επισκεφτώ κάποιον ειδικό Ήδη παρακολουθειται το κορίτσι μου Πφφφφ Δεν ξέρω πώς να "σηκωθω"
Γεια σας πλέον κοιμάμαι 2 ώρες το πολύ και ξυπνάω στον υπνο μου από μικρή ηλικια περνάω πολλά απαίσια πράγματα νιώθω πολύ μόνη παρόλο που έχω φίλες νιώθω κάποιες φορές ότι πραγματικά τζάμπα ζω νιώθω απαίσια με τον εαυτό μου πραγματικά δεν αντέχω άλλο αυτήν την ζωή. Δεν ξέρω τι λάθος κάνω νιωθω ότι είμαι ότι χειρότερο και ότι δεν αξίζω τίποτα κάθε φορά που μαλώνω με κάποιον προσπαθώ να βρω κάποιον να μιλήσω αυτήν την στιγμή έστω για πέντε λεπτά έχω 10 φίλες και δεν μπορώ να στείλω δεν νιωθω καλά.
Πως ξέρω αν έχω κατάθλιψη
Pia einai ta simtomata katathlipsis
Από τότε που έχω χάσει όλη την οικογένεια μου ,Ναι περνώ ζαναξ, κάποιες φορές το μειώνω άλλες όχι. Είναι δύσκολα. Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Θα ήθελα να ξέρω ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες. ;;;; Ευχαριστώ
Καλησπέρα, Εδώ και πολύ καιρό βιώνω mobbing στην εργασία μου. Το άτομο αυτό διαστρεβλώνει καταστάσεις, υπερβάλλει και καθοδηγεί τη συζήτηση, έτσι ώστε να ρίξει ευθύνες σε μένα. Ενώ τα περισσότερα προβληματα μόνη της της τα δημιουργεί με τη συμπεριφορά της. Αλλά θεωρεί ότι τα κάνει όλα σωστά. Μονολογεί, υποτιμώντας με και στο τέλος δυσκολεύομαι να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, γεγονός που με στενοχωρεί. Η κατάσταση αυτή έχει επηρεάσει πολύ την απόδοση μου στην εργασία και έχει επιδεινώσει την κατάθλιψη. Ώρες ώρες σκέφτομαι να παραιτηθώ για την ψυχική μου υγεία. Άλλες φορές λέω να κάνω υπομονη μέχρι να τελειωσει η σύμβαση μου, αλλά είναι πολύ επώδυνο και στρεσογόνο! Θα ηθελα μερικές συμβουλές
Καλημέρα σας παίρνω ζαναχ πολλά χρόνια Τώρα άρχισα να το κόβω με την βοήθεια της ψυχιάτρου αισθάνομαι κόπωση δεν έχω διάθεση και γενικά είναι πολύ δυσκολο
Καλησπέρα.Εχω το τελευταίο διάστημα που έχω φοβίες.Φοβιες για εμένα για τα παιδιά μου .Αυτό ίσως μου ήρθε μετά από τον θάνατο ενός κοντινού προσώπου μου.Αισθανομαι άσχημα ψυχολογικά και δεν μπορώ να περάσει όμορφα η μέρα μου.Τι μου προτείνεται;
Καλησπέρα.ειμαι έγκυος στο μήνα μου και διαγνώστηκα με κατάθλιψη πριν από κάποιους μήνες.ο γυναικολόγος δεν επέτρεψε να πάρω την αγωγή που μου σύστησε η ψυχίατρος και προσπαθώ όσο μπορώ να το παλέψω.φοβαμαι ότι θα χειροτερέψει κι άλλο η κατάσταση όταν γεννήσω και ότι δεν θα μπορέσω να αποφύγω τα φάρμακα.θα ήθελα να ρωτήσω,αν υπάρχει περίπτωση να μπορέσω να θηλάσω το μωρό μου,αλλά να παιρνω και την αγωγή που πρέπει.
Καλησπέρα. Υποφέρω από το άγχος από τη παιδική μου ηλικία, αλλά τα τελευταία 4 χρόνια αναρωτιέμαι αν έχω κατάθλιψη, επειδή εμφάνιζα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Δυσκολεύομαι στον ύπνο, ειδικά αν βιώνω κάποια περίοδο όπου δεν έχω κάποιο στόχο/σκοπό (όπως για παράδειγμα στις καλοκαιρινές διακοπές ή όταν δεν έχω πανεπιστήμιο). Να σημειώσω ότι έχω έντονο υπαρξιακό άγχος από την εφηβική μου ηλικία και δυσκολεύομαι από τότε να βρω κάποια απάντηση στο για ποιο λόγο ζω. Όταν μένω άυπνη και είμαι πολύ κουρασμένη, κάνω σκέψεις που συνδέονται με την αυτοκτονία και γενικά χαίρομαι που κάποια στιγμή θα πεθάνω καθώς ανακουφίζομαι από τη σκέψη ότι δεν θα υποφέρω για πάντα. Καθημερινά απωθώ όλη αυτή την έλλειψη νοήματος και κενού που αισθάνομαι, απασχολώντας τον εαυτό μου με διάφορες υποχρεώσεις, ακούγοντας μουσική κτλ. Επίσης είχα κάνει πριν μερικούς μήνες εξετάσεις αίματος και είχαν δείξει ότι έχω σοβαρή έλλειψη βιταμίνης D (7 μονάδες), που βέβαια πλέον έχω πάρει συμπληρώματα, αλλά μπορεί να μου έχει ξαναπέσει.
Η διάθεσή μου μπορεί να αλλάξει μέσα στην μέρα. Από το ένα άκρο στο άλλο. Συγκεκριμένα εκεί που είμαι καλά και αισιόδοξη το πρωί καθώς ξεκινώ τη μέρα μου, το βράδυ δεν σταματάω να κλαίω και να κάνω άσχημες σκέψεις για το παρόν και το μέλλον μου. Νιώθω ότι πνίγομαι ενώ αν ηρεμήσω λίγο τα πράγματα φαίνονται πιο απλά. Γιατί αλλάζει τόσο εύκολα η διάθεσή μου, γτ το μυαλό μου δεν είναι σύμμαχος μου, αλλά με βασανίζει τόσο πολύ; Ευχαριστώ για την συμβουλή σας.
Καλησπερα σας ειμαι 21 χρονων και εχω απο το καλοκαιρη που νομιζω πως κατι εχω το καλοκαιρη ειχα πολυ εντονο ανχος και καποια στιγμη αρχιζω να βλεπω την κοικια μ το στηθος μου να τρεμει σταδιακα εβλεπα ολο το σωμα να κουνιετε μεχρι και σημερα εχω κανει αιματοκογικες με εχει εξετάσεις και ηταν ολα καλα πηγα σε νευρολογος ειχα κανει το 2022 μαγνιτικη στο κεφαλι και δεν εδειξε τιποτα εκανα πριν λιγες μερες μαγνιτικη στον αφιενα που επησεις εκτος απο σκοκιωση δεν εδειξε τιποτα αλλο ενω εγω ειμαι συνεχεια σε φοβο κην εχω παρκινσον η καποι αλλη σωβαρη ασθαινεια βλεπω το σωμα μου να κουνιετε και πανικοβαλομαι τι με συμβουλευετε να κανω ; Ψαχνω συνεχεια στο ινετρνετ γι αρρωστειες και ιδιως για παρκινσον το βραδυ που ξαπλωνω νιωθω οτι κουνιεμαι η καμια φορα λες και τα ποδια μου δονιζονται ολοι μου λενε οτι ειναι ανχος αλλα εγω δεν μπορω να πιστω
Kalhspera tha ithela na rwtisw kati me to.covid 19 pathena krisis anxous kai zalades piga se psixiatro pira 1 xrono ta enlift 10 ekana diakopi me odigies tou giatrou kai meta apo 7 mhnes me ksana epiase to.idio pragma yparxh arage therapia gia auto h etsi tha sinexisei?
Καλησπέρα σας κάνω 15 χρόνια θεραπεία για κατάθλιψη είχα κατάθλιψη και τάσεις να βλάβη τον εαυτό μου δεν έχω ξανακυλήσει τόσα χρόνια επειδή έχω ζάχαρο έκανα ένεση που αδυνατίζει και τότε έπαθα κρίσεις πανικού και πάντα όταν λίγο πέφτω φοβάμαι μην έχω πάθει τα ίδια τώρα έχουν περάσει 5 μέρες και νιώθω λίγο πιο χαλαρή για εμένα δεν νομίζω ότι έχω κατάθλιψη πάλι περνώ εφεξολ 150 δυο την ημέρα και το βράδυ σερεκουελ πιστεύω απλά ότι έχω πάθει φοβία και μόλις νιώσω περίεργα νομίζω ότι έχω πάθει τα ίδια και ότι με πείραξε αυτή η ένεση γιατί και παλιά έπεφτα άνθρωπος είμαι αλλά αμέσως σε Τρις μέρες συνερχόμουνα πιο πολύ το πάθαινα όταν περίμενα να αδιαθετήσω και τώρα περιμένω σε λίγες μέρες εσείς τι πιστεύεται;
Ο αδερφός μου μένει στο εξωτικό εδώ και 9 χρόνια τα πρώτα 5 χρόνια ήταν μια χαρά μετά μετά έπαθε ψυχωτικό επεισόδιο πήρε την αγωγη που του είπε ο ψυχολόγος και εδώ και 1 χρόνο δεν θέλει κανέναν ούτε τους γονείς μου ούτε εμένα ούτε τους φίλους του έχουμε πάει εκει να τον δούμε και δεν μας έχει δεχτεί μας έχει διώξει στην δουλειά του πηγενει κανονικα απλά δεν θέλει να έχει επαφές με κανένα είναι 29 χρόνων τώρα μένει στο εξωτερικό και δεν ξέρουμε πως να τον βοηθήσουμε δεν δέχετε καν να μας μιλήσει δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε ??
Έχω ένα θέμα κάθε φορά που πάω σε γυναικολόγο δε μπορούν να με εξετάσουν γιατί πονάω και το σώμα μου πετάγεται αυτόματα και αντιδράει .Είναι κάτι που θα μπορούσα να κάνω να με βοηθήσει ;
Καλησπέρα! Εδώ και ένα μεγάλο χρονικό διάστημα νιώθω πως έχω χάσει κάθε διάθεση για ζωή! Δεν έχω χόμπι δεν κάνω καμιά δραστηριότητα πάρα μόνο να δουλεύω και που και που να βγω μια βόλτα! Όμως πάντα νιώθω πως δεν είμαι ευτυχισμένη...έχω ανθρώπους να με αγαπούν και να αγαπάω! Έχω μια όμορφη και αληθινή σχέση....όμως νιώθω πως δεν είμαι ευτυχισμένη...τι μπορεί να φταει;
Νιώθω ότι,ότι και αν κάνω θα με χλευάσουν ξεχνάω πολύ σημαντικά πράγματα γι'αυτό έχασα και τη δουλειά μου και φροντησα να βρω εργασία με λιγότερες ευθύνες νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα σωστά δεν έχω συναισθήματα τον τελευταίο καιρό το μόνο που θέλω είναι να είμαι ξαπλωμένη και να βλέπω τηλεόραση ή να κοιμάμαι αποφεύγω φίλους και γνωστούς δεν με ενδιαφέρει τίποτα και κανένας
Καλημέρα. Είμαι 42 χρονών και έχω τέσσερα παιδιά. Εδώ και ένα μήνα έχω φύγει από το σπίτι μου.. γιατί με τον σύζυγό μου αποφασίσαμε να χωρίσουμε.την τελευταία εβδομάδα κοιμάμαι υπερβολικά..δεν έχω όρεξη για τίποτα και η όρεξη μου έχει ανοίξει πολύ. Μου περνάει από το μυαλό να αυτοκτονήσω ή να κλειστό σε μοναστήρι.επισης έχω πονοκεφάλους και πόνους στα χέρια τα πόδια την μέση..τα παιδιά τα έχει ο πρώην μου . θέλουν να μείνουν μαζί του.
Πριν 3 χρόνια άφησα την Αθήνα και πηγα σε μια κωμόπολη στην επαρχία.Το μεγάλο μου πρόβλημα εδώ είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κοριτσιών που είναι πάνω κάτω στην ηλικία μου,αλλά και πιο μικρές,εγώ είμαι 32,είναι σε σχέση η ακόμα και αρραβωνιασμένες η παντρεμένες.Γενικώς οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί εδώ.3 χρόνια έχω πάρε δώσε μόνο με ένα παιδί και δυο κοπέλες.Νομίζω ότι είμαι ανεπιθύμητος,δεν με θέλουν οι άνθρωποι της ηλικίας μου,δεν έχω την αποδοχή που είχα στην Αθήνα.Νομίζω ότι αν συνεχίσω να μένω εδώ θα μείνω αιώνιο μπακουρι.Εχω φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να κοιμηθώ τις νύχτες,να μην τρώω με αποτέλεσμα να έχω χάσει 5 κιλά σε ένα μήνα και να μην με νοιάζει τίποτα.Εχω κάνει μια σκέψη να πάρω το αμάξι μου,να φύγω από εδώ και να πάω κάπου που να υπάρχει περισσότερος κόσμος και ελεύθερες κοπέλες πχ Πάτρα, Λάρισα,Ιωάννινα,Βόλος κλπ,με την προϋπόθεση να βρω πρώτα δουλειά και στέγη εκεί.Εδω δεν νομίζω ότι θα με αποδεχτούν οι άνθρωποι της ηλικίας μου,άμα ήταν θα είχε γίνει από το καλοκαίρι του 2021 που ήρθα εδώ..και σχεδόν 3 χρόνια μετά είναι αδύνατον,στα ξαφνικά,να με συμπαθήσουν όλοι.Ξεχασα να πω ότι για μερικούς μήνες μιλαγα με μια κοπέλα από εδώ αλλά μια μέρα ξαφνικά, χωρίς να έχει συμβεί κάτι,σταμάτησε να μου μιλάει.Απο εκείνη την ημέρα έχω πέσει παρά πολύ.Γνωριζει καλά και μια κοπέλα που μου αρέσει την οποία βέβαια δεν τολμώ να πλησιάσω.Ειναι πανέμορφη και πολύ κοινωνική και σιγά μην ασχοληθεί με εμένα.Της πέφτω λίγος μάλλον.Πιστευετε ότι το να πήγαινα σε άλλο μέρος σαν αυτά που ανέφερα παραπάνω,θα έλυνε το πρόβλημα η όχι?Η υπάρχουν ακόμα ελπίδες να φτιάξω κύκλο εδώ,αν και νομίζω ότι δεν με θέλουν.Ακολουθησα τυχαία και καμιά δεκαριά κοπέλες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά δεν με ακολούθησε πίσω καμιά.Αν αυτο δεν είναι σημάδι απόρριψης τότε τι είναι?Οι συγκεκριμένες κοπέλες δεν με ξέρουν προσωπικά,μόνο από εμφάνιση.Αθηνα δεν σκέφτομαι να ξαναγυρισω.Καθε γνώμη δεκτή.Ευχαριστω.
Καλησπέρα, Τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι βυθίζομαι όλο και περισσότερο στην κατάθλιψη. Μου είναι τρομερά δύσκολο να πάω στην εργασία μου, η οποία εντείνει ακόμη περισσότερο την ψυχική μου υγεία, λόγω πίεσης και τοξικού περιβάλλοντος. Γυρνάω σπίτι ακόμη χειρότερα και καταφεύγω στο φαγητό. Νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο στη δουλειά μου και σκέφτομαι να παραιτηθώ. Δουλεύω στον δημόσιο τομέα και σκέφτομαι ότι εάν παραιτηθώ, θα συζητηθεί και επίσης η παραίτηση μου θα επηρεάσει αλλά άτομα που δε φταίνε. Είμαι σε απόγνωση.
Καλησπέρα, Τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι βυθίζομαι όλο και περισσότερο στην κατάθλιψη. Μου είναι τρομερά δύσκολο να πάω στην εργασία μου, η οποία εντείνει ακόμη περισσότερο την ψυχική μου υγεία, λόγω πίεσης και τοξικού περιβάλλοντος. Γυρνάω σπίτι ακόμη χειρότερα και καταφεύγω στο φαγητό. Νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο στη δουλειά μου και σκέφτομαι να παραιτηθώ. Δουλεύω στον δημόσιο τομέα και σκέφτομαι ότι εάν παραιτηθώ, θα συζητηθεί και επίσης η παραίτηση μου θα επηρεάσει αλλά άτομα που δε φταίνε. Είμαι σε απόγνωση.
Καλησπέρα σας.εδω και 1,5 χρόνο εχω σταματήσει τα φάρμακα που έπαιρνα για την κρίση πανικού.αισθανομαι τώρα μια αδυναμία συγκέντρωσης,το κεφάλι μου βαρύ και θέλω να κλαιω πολλές φορές.δεν εργάζομαι αλλά ασκούμαι συστηματικά.τι να κάνω,να ξεκινήσω πάλι τα φαρμακα;
Ο γιος μου είναι 21 ετών είναι συνέχεια μέσα στο σπίτι δεν θέλει να του μιλάμε πολύ κάθεται μόνος του δε μιλάει με τα αδέρφια του σταμάτησε το σχολείο δεν θέλει να δουλεύει ούτε στη δική μας επιχείρηση...δεν κάνει μπάνιο συχνά φοράει τα ίδια ρούχα τρώει πολλά σνακ στο κρεβάτι που δεν τα μαζεύει μετά και ούτε με αφήνει να καθαρίσω το δωμάτιο του. Μυρίζει άσχημα το παιδί μου και το δωμάτιο δεν θέλει να μιλάει με τα αδέρφια του . Κάποια στιγμή που ένιωσε πολύ άγχος μου είπε να κλείσω ραντεβού σε ψυχολόγο αλλά δεν πήγε πότε πάντα το ακυρωνε. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε...στην οικογένεια ζούμε ένα δράμα κλαίμε όλοι χωρίς να μας βλέπει βέβαια. Δεν έχει φίλους μόνο με το τηλέφωνο κάθεται όλη μέρα.. είναι πάρα πολλά σας παρακαλώ τι να κάνω έχω αλλά 2 παιδιά και πρέπει να είμαι καλά και για αυτά. Όμως δεν έχω καθόλου καλή ψυχολογία .του πρότεινα να έρθει κάποιος ψυχολόγος στο σπίτι να μιλάνε και δε θέλει φωνάζει και μου λέει βγες έξω και κλείσε τη πόρτα δε θέλει να μιλάμε καθόλου για κάτι τέτοιο. Ζητάω βοήθεια
Είμαι 49 ετών. Όχι ευχαριστημένη από τη σχέση μου στον γάμο μου από 2ετίας. Του είπα να χωρίσουμε . Δεν το αποδέχεται και δεν το έχω προχωρήσει. Είχα γνωρίσει έναν υπέροχο άνθρωπο που δυστυχώς δεν έμελλε να είμαστε μαζί. Πέθανε στα χέρια μου κάτι που δεν βγαίνει από το μυαλό μου. Δεν παίρνω ευχαρίστηση από τίποτα. Δε θέλω να ζω απλά. Παίρνω αγωγή από αυτό το τραυματικό συμβάν και μετά. Απλά υποκρίνομαι στην καθημερινότητα μου και όταν μένω μόνη βουλιαζω. Θέλω να μην υπάρχω. Θέλω μόνο να τον συναντήσω πάλι.
Μπορεί η κατάθλιψη να προκληθεί από κάποια ερωτική απογοήτευση
Καλησπέρα σας είμαι 22 και νιώθω ότι μεγαλώνω αρκετά γρήγορα ενώ ακομα νιωθω λες και είμαι 18 19 , ίσως να ακούγεται αστείο αλλά νιώθω ότι χάνω την 20ετια μου δεν κάνω τίποτα δεν σπούδασα τπτ απλά δουλεύω, μενω μόνη μου μακριά από την οικογένεια μου, δεν έχω κάποιον δίπλα ή έχω αρκετούς απλά δεν τους νιώθω δίπλα μου είναι στιγμές που θέλω να μιλήσω αλλά ίσως τους κουράζω να λέω συνέχεια τα ίδια επισης φοβάμαι κιόλας να κάνω κάτι καινούργιο δυσκολεύομαι να πάρω και την παραμικρή απόφαση για το οτιδήποτε και υπάρχουν μέρες που τα βλέπω όλα μαύρα, έχω νεύρα κάποιες μέρες και νευριάζω εύκολα στην δουλειά μου περνάω απλά μια φάση και θα περάσει; Η θα βυθιστώ και άλλο όσο περνάνε τα χρονια με απελπισία ότι μεγαλώνω, ότι θα χάσω τους γονείς μου, και ότι δεν πέρασα αρκετές στιγμές μαζί τους επειδή έφυγα από το σπίτι μου πολύ νωρίς είναι φυσιολογικός ο τρόπος σκέψεις μου;
Νιώθω ότι πέφτουν πολλά στους ώμους μου και πλέον δεν μπορώ να τα σηκώσω. Προσπαθώντας να δείξω πάντα η δυνατή ώστε να πατήσουν οι άνθρωποι που αγαπώ, νιώθω ότι έχασα την δύναμη για μένα. Και την όρεξη για ζωή. Αγαπώ πολύ τον σύντροφό μου ,και βρίσκω ευτυχία αν σκεφτώ ότι με αυτόν τον άνθρωπο ίσως κάνω οικογένεια. Αλλα εγώ; νιώθω ότι με έχω χάσει. Νιώθω ότι πέφτουν πολλά στους ώμους μου και πλέον δεν μπορώ να τα σηκώσω. Προσπαθώντας να δείξω πάντα η δυνατή ώστε να πατήσουν οι άνθρωποι που αγαπώ, νιώθω ότι έχασα την δύναμη για μένα. Και την όρεξη για ζωή. Αγαπώ πολύ τον σύντροφό μου ,και βρίσκω ευτυχία αν σκεφτώ ότι με αυτόν τον άνθρωπο ίσως κάνω οικογένεια. Αλλα εγώ; νιώθω ότι με έχω χάσει. Και δεν μπορώ να δώσω ότι θα ήθελα να του δώσω. .Δεν μπορώ να απολαύσω μικρές χαρές της καθημερινότητας. Δεν μπορώ να μου φτιάξω την διάθεση. Και όταν είμαι δίπλα του ειναι ακόμα πιο δύσκολο γτ ακριβώς επειδή τα ξέρει και καταλαβαίνει όλα όσα του λέω..βγαίνει ο πραγματικός μου εαυτός. Αυτό που έχω απογινει δλδ.. δεν μπορώ ν με βοηθήσω. Και όλο αυτό με έχει φτάσει στο σημείο της απογοήτευσης. Ότι και να κάνω..ξανά γυρνάω στο ίδιο σημείο. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας..
Καλησπέρα σας. Γενικά το τελευταίο διάστημα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στην ζωή μου ενώ θα έπρεπε ν είναι γεμάτη χαρές. Έχω δίπλα μου έναν υπέροχο άνθρωπο που με στηρίζει στα πάντα, σε λίγο διάστημα θα μπούμε στο σπίτι μας, Νοέμβρη θα γίνει κ ο γαμος μας. Έχω άσχημα βιώματα από τα 14 μου είτε σχετικά με την διατροφή και τα κιλά μού (ήμουν πολύ καλά για την ηλικία μου απλά έχω πιο μεσογειακό σωματότυπο, και υπήρχε η σύγκριση).. Υπήρξαν πολλές προσπάθειες με διατροφολόγους αρχικά χωρίς να χρειάζεται, στην πορεία επειδή με φτάσανε στο σημείο να το χρειάζομαι. Έχω φτάσει τα 24 χρόνια της ζωής μου έχοντας τύψεις για το πώς εξελίσσεται το σώμα μου, και απίστευτα νεύρα που έδεινα βαρύτητα τότε στα λόγια τους, και τους επέτρεψα να με μειώσουν τόσο ψυχολογικά, και σωματικά. Έγιναν και δύο προσπάθειες με ψυχολόγους όταν αντιλήφθηκα ότι έχω καταντήσει ψυχικά άρρωστη. Στην πρώτη δυστυχώς σταμάτησα διότι εγώ δεν ένιωθα ότι μπορεί να υπάρξει σωστή σύνδεση, ώστε να ανοιχτω και να εμπιστευτώ πλήρως. Στην δεύτερη ξεκίνησε να υπάρχει μια σύνδεση και κατανόηση. Βασικά ένιωθα ότι με άκουγε πραγματικά κ δεν προσπαθούσε απλά να συμβουλέψει. Αλλά συνέβη ένα συμβάν οικονομικής φύσεως και αναγκάστηκα να σταματήσω προσωρινά. Παρόλα αυτά προσπάθησα να βρω motivation σε πολλά πράγματα. Αλλά κάθε φορά δημιουργούνταν μια ελπίδα, και ερχόταν η ηττοπάθεια της αποτυχίας από την ενδεχόμενη προσπάθεια που θα ξανά ξεκινούσε. Νιώθω γενικά πνιγμένη στο σύνολο, εδω έχω αναφέρει μόνο το διατροφικό κομμάτι, και υπάρχουν ώρες που ειλικρινά νιώθω ότι θέλω να τελειώσει εντελώς αυτό που νιώθω. Σαν να μην έχω άλλη δύναμη να συνεχίσω. Όχι την προσπάθεια για βελτίωση. Την προσπάθεια για ζωή γενικότερα. Συνεχίζω και σε δεύτερο λόγω οριων λεξεων
Γιατί δεν μπορώ να συνέλθω και να είμαι ποιο παραγωγική και χαρούμενη?
Καλησπέρα..το τελευταίο διάστημα ταλαιπωρούμαι από άσχημες, βασανιστικές σκέψεις γύρω από την υγεία των δικών μου ανθρώπων αλλά και τη δική μου...έφτασα στο σημείο να νιώθω διαρκώς σε καθημερινή σχεδόν βάση μουδιάσματα σε όλο μου το σώμα (γλώσσα, άνω και κάτω άκρα), έντονη πίεση στο στήθος κι ένα μόνιμο αίσθημα πανικού να με κυριεύει...όλα αυτά έχουν βέβαια υπόβαθρο την χρόνια αρρώστια του συζύγου, αλλά σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα, έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να ελέγξω τις άσχημες και μακάβριες σκέψεις. Θα ήθελα να ξέρω αν πρόκειται για κρίσεις άγχους ή αρρωστοφοβία (σημειωτέον τρομάζω στην ιδέα να επισκεφτώ γιατρό)
Συγκινουμε πάρα πολύ εύκολα τα μάτια μου συνεχώς δακρύζουν ακόμα κ στο βίωμα μιας χαρούμενης συνθήκης, θα σκεφτώ λόγω της κατάστασης κάτι άσχημο και θα προσπαθήσω να κρατηθώ ν μην ξεσπάσω. Έχω μεγάλο θέμα με το σωματικό μου βάρος από τους γύρω μου ειδικά, ενώ εγώ προσπαθούσα να με αποδεχτώ και να με βελτίωσω. Και κάθε φορά που λέω ότι δεν μπορεί ν γίνει χειρότερα κάτι το διαψεύδει. Βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση τουλάχιστον 1 μισή χρόνο και σε κάθε προσπάθεια που κάνω είτε για να χάσω βάρος είτε για να νιώσω καλύτερα δεν μπορώ ν το συνεχίσω για πολύ. Γτ πιο παλιά έκανα άλλες τόσες προσπάθειες, έχω κουραστεί πάρα πολύ. Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα και πιστεύω όχι απλά αισθάνομαι πως δεν υπάρχει κάποια πρακτική λύση για το πρόβλημα μου. Έχω γίνει ηττοπαθής,έχω χάσει την ζωντάνια μου, την ενεργητικότητα μου, την ελπίδα μου. Έχω χάσει τον εαυτό μου
Καλημέρα σας έχω πάθει άρρωστο φοβία Έχω καρκίνο αλλά είμαι σταθερός Όμως ότι πόνο νιώσω με πιάνει πανικός Οι εξετάσεις μου είναι καλές Ο ψυχίατρος μου έχει δώσει αγωγη εδώ και παρά πολύ καιρό όμως τελευταία ,μετά το καλοκαίρι άρχισαν οι φόβοι Πήγα καρδιολόγο όλα καλά γενικά όλα καλά Πως περνάει αυτό ;
Καλησπέρα!!Τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί η όρεξη μου για οτιδήποτε είχα σα χόμπι. Έχω μονίμως νεύρα ή μου δημιουργούνται πολύ εύκολα, νιώθω ότι απογοητεύω συνέχεια την οικογένειά μου (η οποία φροντίζει να μου λέει μονίμως ότι χρειάζομαι βοήθεια ειδικού & βαρέθηκαν να ασχολούνται μαζί μου γιατί κάνω σαν κακομαθημένο & ανώριμο) και φοβάμαι να τους πω οτιδήποτε με απασχολεί γιατί φοβάμαι την αντίδραση τους!! Προτιμώ όλο & περισσότερο την παρέα των ζώων... νιώθω πραγματικά ευτυχισμένη & ήρεμη δίπλα στα ζώα είτε αυτά είναι τα δικά μου είτε κάποιο αδέσποτο ζώο. Βάζω πολύ εύκολα τα κλάματα (κυρίως μολις εκνευριστω λίγο) & πολλά βράδια έχω αϋπνίες & τα πρωινά δυσκολεύομαι να ξυπνήσω. Είμαι 33 χρονών. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις.
Καλησπέρα νιώθω πως έχω κατάθλιψη και το λέω γιατί αυτή την στιγμή που το γράφω αυτό κλαίω και θεπω να εξαφανιστω να φύγω να μην με ξέρει κανείς η να αυτοκτονήσω χωρίς να να νοιάξει κάποιον και δεν ξέρω τι να κάνω
Καλησπέρα σας, είμαι μητερα ενος αγοριου 7 χρονών και εργαζομαι στον τομεα της υγειας. Τον τελευταίο καιρό έχω συνεχώς αίσθημα άγχους, δεν έχω διάθεση για δραστηριότητες, έχω πάρει βάρος και στην προσπάθεια να χάσω πέρνω και αλλό, και είμαι ιδιαίτερα ευσηγκινητη και παράλληλα έχω πολύ συχνα νέυρα. Γενικά δεν είμαι ο εαυτός μου. Δεν μπορώ να εντοίσω ποιο είναι το προβλημά μου γιατί η οικογενειακή ζωή μου αλλά και η επαγγελματική είναι μαλλόν καλή. Τι μπορώ να κάνω Ευχαριστώ
Θέλω να μάθω πώς να παρηγορισω την 14 χρόνων κόρη μου για το θάνατο του μπαμπα;
Δεν έχω όρεξη για τίποτα βαριέμαι συνεχώς τα πάντα νιώθω συνέχεια κουρασμένος, τι μπορεί να μου συμβαίνει?
Είμαι παντρεμένη σχεδόν 1,7 μήνες. Συζουμε 3 χρόνια. Είμαστε μαζί 5 χρόνια. Ξαφνικά δεν νιώθω το ίδιο. Τι να κάνω;
γεια σας. εδω και 8 χρονια μενω στο εξωτερικο οπου σπουδαζω κιολας. γενικα ειμαι πολυ χαρουμενος ανθρωπος και ενω εχω μικρα προβληματακια οσων αφορα την αυτοπεποιθηση μου, δεν με εχουν επιρρεασει ποτε κακες σκεψεις σε τετοιο βαθμο. ειμαι σε μια υπεροχη σχεση εδω και 1,5 χρονο και γενικα , δεν εχω αρρωστους στην οικογενεια, δεν εχω κανενα σοβαρο προβλημα αλλα τον τελευταιο 1,5 μηνα δεν αντεχω. ειμαι ολη την ωρα λυπημενη, χωρις λογο, δεν θελω να κανω απολυτως τιποτα. δεν εχω κινητρο να κανω τ ι π ο τ α . δεν θελς να μιλησω σε κανεναν, καθε μερα κλαιω, και ενταξει ειμαι ευαισθητη αλλ ποτε δεν ημουν τοσ ευαισθητη. η μερες περνανε και δεν το παιρνω χαμπαρι, και οταν μιλαω με οποιονδηποτε νιωθω οτι δεν ειμαι εκει. δεν ξερω τι με εχει πιασει. ισως ειμαι ετσι επειδη το σκεφτομαι πολυ, δεν ξερω. προσπαθω να διαβαζω περισσοτερο και να κανω διαιτα για να με βοηθησει με την αυτοπεποιθηση μου. νιωθω μονιμως ενα βαρος, δεν ξερω πως να το εξηγησω. εχω πολυ κακες σκεψεις. ειλικρινα δεν εχω ιδεα τι γινεται, και νιωθω οτι χειροτερευω μερα με την μερα. ταυτοχρονα ομως στην χωρα που μενω υπαρχει απιστευτη ελλειψη ψυχολογων και αμα κλεισω τωρα ραντεβου θα χρειαστει να περιμενω τουλαχιστον 4 μηνες... τι θα μπορουσα να κανω;
Καλησπέρα σας είμαι 22 χρόνων ζω μόνη μου στο εξωτερικό και τον τελευταίο χρόνο σχεδόν είμαι χάλια συνέχεια ανεβοκατεβάσματα στην διάθεση μου, τώρα τελευταία δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βραδιά αλλά όταν κοιμάμαι δεν μπορώ να σηκωθώ μετά, νιώθω απαίσια σιχαίνομαι τις σκέψεις μου, νιώθω μια απελπισία ότι έχω χάσει κάθε ενέργεια μου ότι κάνω το κάνω μηχανικά, νιώθω ότι με παραμελώ τι να κάνω;
Είμαι 27 ετών και νομίζω ότι έχω χρόνια κατάθλιψη χωρίς να την έχω αντιμετωπίσει … Με θυμάμαι από μικρή ηλικία (δημοτικό προς γυμνάσιο ) να ειμαι συνεχώς θλιμμένη χωρις να συμβαίνει κάτι . Φοβόμουν πάντα για τον θάνατο κοντινών μου ανθρώπων λόγω της μεγάλης τους ηλικίας . Γενικά αυτός ο φόβος επικρατεί ως τώρα και μου χαλάει την διάθεση καθημερινά όπως και το να μην πάθω κάτι η ίδια. Νιώθω πως φοβάμαι κατά κάποιο τρόπο να χαρώ γιατί θα γίνει κάτι και θα μπω πάλι στο mood θλίψης . Και πάντα έτσι γίνεται . Κάνω συνεχώς αρνητικές σκέψεις και συνήθως μετά τη λήξη μιας σοβαρής σχέσης πέφτω σε κατάθλιψη σε σημείο να μην θέλω να βγω εύκολα από το σπίτι , να μη θέλω να κανω τίποτα πλέον και απλά να κάνω συνεχώς αρνητικές σκέψεις για τα χρόνια που περνάνε γρήγορα , όλα αυτά τα κακά που συμβαίνουν γύρω μας και μου δημιουργούν φόβο και άγχος . Ευτυχισμένη νιώθω μόνο όταν μπαίνω σε μια καλή σχέση που και εκεί κανω αρνητικές σκέψεις με το να σκέφτομαι το τέλος της σχέσης χωρίς δικαιώματα , πράγμα το οποίο μου προκαλεί ανασφάλεια με αποτέλεσμα να ζηλεύω παθολογικά ακόμα και χωρίς καμια ένδειξη . Ενώ είμαι άτομο που όταν θέλω κάτι παλεύω και το πετυχαίνω δεν έχω πάει ακόμα σε κάποιον ειδικό σκεπτόμενη πως δεν θέλω να δεσμευτώ σε όλο αυτό για οικονομικούς λόγους … δεν αντέχω όμως να ζω άλλο έτσι και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο απόλυτο αδιέξοδο .
Καλησπερα σας, ειμαι 20 χρονων και πριν ενα χρονο μου συνεβη ενα πολυ σοβαρο θεμα υγειας το οποιο με εκλεισε για λιγο στον εαυτο μου. Επειτα μετα απο λιγο καιρο εσπασα με τις δυο κολλητες μου με τις οποιες καναμε παρεα 5 χρονια. Χρειαστηκε να αρχιζω να δουλευω για να βοηθαω οικονομικα τους γονεις μου και ταυτοχρονα να σπουδαζω. Περασα μια εντονη περιοδο στην οποια εκατσα πολυ με τον εαυτο μου και επεσα πολλες φορες ψυχολογικα. Σκεφτομουν τα πραγματα που εγιναν και ενιωθα πιο ευαισθητη καθως επιανα τον εαυτο μου να κλαιω πιο ευκολα. Ειχα πολυ την αναγκη να καταλαβω πολλα πραγματα για τις εμπειριες που ειχα πιο παλια, για τις παλιες μου φιλικες σχεσεις, για την οικογενεια μου και πιο πολυ να καταλαβω τον εαυτο μου. Περασα σε ολα τα μαθηματα των δυο εξαμηνων, αρχιζα να παιρνω τα πανω μου, να ακουω και να φροντιζω τον εαυτο μου και τις αναγκες μου και ενω αρχιζα να δυναμωνω ψυχολογικα για καποιο λογο νιωθω ενα κενο και πολλες φορες δεν καταλαβαινω γιατι καποια πραγματα μου συνεβησαν και ας προσπαθω στο τελος να πω οτι τουλαχιστον απο το καθετι κατι παιρνουμε. Θεωρειται πως εχω καποια μορφη καταθλιψης; ή πως ηταν μια δυσκολη περιοδο μαζεμενη και πως πρεπει να αφησω τον χρονο να απαλυνει καποια πραγματα;
Καλησπέρα σας.... Νιώθω πως ήρθε η ώρα να ζητήσω βοήθεια και εγώ με τη σειρά μου..... κουράστηκα να μη μπορώ να βάλω όρια σε κανέναν και όταν έχω δίκιο να μη το διεκδικω...μα πιο πολύ από όλα....θέλω να μάθω γιατί μια λογομαχία είτε στη δουλειά είτε με φίλους μου προκαλεί ταραχή και το παίρνω τόσο βαριά που ξεσπω σε κλάματα αντί να με υπερασπιστώ...Σας ευχαριστώ πολύ.
Καλημέρα περνώ ζαναξ 13 χρόνια άρχισα με ένα mκαι τώρα είμαι στα 2,5mm την ημέρα τα αντικαταθλιπτικά τα έχω σταματήσει 2 χρόνια αλλά επειδή είχα άγχος συνέχισα το ζαναξ υπάρχει πρόβλημα να το συνεχίσω είμαι 58 χρόνων και αισθάνομαι ήρεμος και γενικά καλά στη διάθεση μου ευχαριστώ
Παίρνω χρόνια αντικαταθλιπτικά για μικτή αγχωδη διαταραχή.ειμαι άλλοτε καλύτερα κ άλλοτε λιγοτερο.seroxat k zanax.τωρα μου δωσανε κ onelar κ lyrika για καποια νευροπάθεια στα ανω κ κατω ακρα.Εχω χασει τη δουλειά μου κ ειμαι κλεισμενη μεσα χωρίς παρεα.Νιωθω πολύ χάλια,κ απελπισια.Γιατι συμβαίνει αυτο;αφου παιρνω ενισχυμενη αγωγη;
Το πάθαινα και εγώ αυτό φοβίες φουλ ακόμη και τώρα μην πάθω κάτω γενικά δεν ξέρω έχω σαλταρει τελείως
Καλησπέρα σας θα ήθελα να σας διηγηθώ τι έχω πάθει και στην συνέχεια να μου απαντήσετε αν αυτό που έχω είναι κατάθλιψη.Εγω το καλοκαίρι τα είχα με ένα αγόρι, γενικά ήμασταν πολύ καλά, δηλαδή με αγαπούσε τον αγαπούσα και ήταν ωραία, μετά από έναν μήνα ξεκίνησαν τα σχολεία και δεν μπορούμε να κάνουμε πολύ παρέα και να μιλάτε, βέβαια δεν διευκολύνε και η κατάσταση το ότι πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία.Τελος πάντων μετά από έναν μήνα ερχόταν και μου έλεγαν: κάτι παίζει με το αγόρι σου και μια κοπέλα. Εμενα δεν με ένοιαζε πολύ και δεν έδινα σημασία, μέχρι που τα πράγματα είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο που να μου λένε κάτι φίλες μου, ότι τους είδαν να περνάνε αγκαλίτσα μπροστά από το ποτάμι. Περιττό να πω ότι μετά από μία βδομάδα μου ζήτησε να χωρίσουμε, είχα πάθει σοκ αν και το περίμενα, του είπα ένα οκ εντάξει και έφυγα. Όταν γύρισα στο σπίτι μου έβαλα τα κλάματα και ακόμα και τώρα που έχουν περάσει δύο μήνες συνεχίζω να κλαίω και να εχω χαλιά διάθεση, όμως τις τελευταίες βδομάδες έχει παραγινει και δεν αντέχω άλλο, και φοβάμαι ότι μπορεί να είναι κάποια μορφή κατάθλιψης, σας παρακαλώ να μου απαντήσετε. Ευχαριστώ που με ακούσατε.
Καλησπέρα.Εχω συναισθηματική διπολική διαταραχή διαγνωστικά πριν 15 χρόνια.Απο τότε κάνω μόνιμα θεραπεία.Υπαρχει κάποιος τρόπος θεραπείας χωρίς φαρμακευτική αγωγή?
Δεν μπορώ να συνέλθω έχω βάρος στο κεφάλι ζαλάδες μερμηγκιασμα στο πόδι και αδυναμία τη μπορει να είναι αυτό
Καλησπέρα. Είμαι μαθητής Λυκείου και τις τελευταίες εβδομάδες έχω χάσει την διάθεση μου για διάβασμα και γενικώς για δραστηριότητες... Το ίδιο συνέβαινε και παλαιότερα ανά διάστημα... Που μπορεί να οφείλεται;
Καλησπερα. Έχω ένα θέμα που με βασανίζει. Μετα το θάνατο των γονιών μου, παρουσίασα καταθλιψη. Επαιρνα χρόνια φαρμακευτική αγωγή.Εδώ και ένα χρόνο τη σταμάτησα την αγωγή. Τελευταία κατα περιόδους έχω νεύρα. Η γιατρός αποκλείει το σενάριο καταθλιψης. Έχω κάνει συζητήσεις και με ψυχολόγους. Τίποτα... Καμία γνώμη???
Η κόρη μου δεν πάει σχολείο ούτε δραστηριότητες εδώ και δύο χρόνια. Επικαλείται πόνο στην κοιλιά της, παλιότερα και κεφάλι. Μόνο αέρια έχει και κιλά παραπάνω. Είναι μαθήτρια έκτης. Παρακολουθείται από κέντρο Ψυχικής Υγείας δήμου μας αρκετά χρόνια. Τί μπορώ να κάνω ώστε να μην χάνει μαθήματα;
Γενικά εγώ διαβάζω πολύ για την ψυχολογία και την υγεία και πριν μήνες διάβαζα για την κατάθλιψη και παρατήρησα ότι έχω σχεδόν όλα τα συμπτώματα. Το ήξερα ότι δεν ήμουν καλά αλλά δεν πίστευα/πιστεύω ότι έχω κατάθλιψη. Και για να το επιβεβαιώσω έκανα 4 τεστ αλλά ήταν ηλεκτρονικά άρα δεν είναι και τόσο έγκυρα. Αλλά και τα 4 έδειξαν ακριβώς το ίδιο, ότι έχω κατάθλιψη σε σχετικά μεγάλο βαθμό. Προσπάθησα να το πω στους πιο κοντινούς μου φίλους αλλά μου λένε ότι δεν μπορεί κάποιος από μόνος του να καταλάβει ότι έχει κατάθλιψη. Οπότε μου δημιουργήθηκε αυτή η απορία. Μπορεί κάποιος από μόνος του να καταλάβει ότι έχει κατάθλιψη?
Έχω βαριά κατάθλιψη πάνω από 12 χρόνια. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή αλλά αν με ρωτήσετε δεν βοηθάει. Παίρνω χάπια και για να μην κάνω κρίσεις τύπου επιληψίας Με τα οποία δύσκολα να αλλάξω διότι με κρατάνε όρθια. Έχω πάει σε ψυχιάτρους ψυχολόγους αλλά εγώ βλέπω ότι χειροτερεύω. Δεν θέλω να βγαίνω από το σπίτι ούτε για να πετάξω σκουπίδια. Στη δουλειά πάω με το ζόρι και παλεύοντας κάθε μέρα με τον λογικό νού να μην λείψω. Παρόλο αυτό όμως αν μου καρφωθεί ν μην πάω δεν κουνιέμαι με τίποτα. Συνέχεια έχω αυτοκτονικο ιδεασμό και η σκέψη δεν βγαίνει με τίποτα από το μυαλό μου Στο αιγινητειο αρχικά είπαν ότι έχω οριακή διαταραχή προσωπικότητας και με είχαν βάλει σε ένα πρόγραμμα συμπεριφορικής δεξιοτήτων. Δεν μπορώ να πω ότι μου εκανε πολλά απλώς τότε βρισκόμουν σε έξαλλη κατάσταση λόγο διαφόρων προβλημάτων που δεν μπορούσα να διαχειριστώ και να ηρεμήσω κάπως. Πλέον κλείνομαι στο σπίτι και δεν κάνω απολύτως τίποτα. Μόνο ν κοιμάμαι για να μην σκέφτομαι και κάθε φορά που ξυπνάω λέω γιατί ξύπνησα; έχω κάνει αρκετές απόπειρες και συνέχεια σκέφτομαι να τελειώσω. Τοι μονο που με κρατάει είναι η μητέρα μου και στην οποία θα λείψω. Δεν έχω καμμία αυτοπεποίθηση και γενικά δεν έχω σκοπό όνειρα οτιδήποτε για με κάνει να προσπαθήσω για οτιδήποτε. Να σημειώσω ότι εγώ μένω μόνη μου και η υπόλοιπη οικογένεια στην επαρχία. Δεν είναι ζωή αυτή και δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης.
Καλημερα σας. Περναω μια πολύ δύσκολη κατάσταση με κάποιο πρόβλημα υγείας του παιδιού μου. Εχω χάσει το μυαλό μου, το άγχος και η απελπισία που έχω δεν με αφήνουν να στηρίξω το παιδί μου και το άλλο μου παιδί βλέπω ότι επηρεάζεται πολύ. Ο σύζυγός μου είναι συναισθηματικά απών, δεν συζητάει μαζί μου τους φόβους μου, να με καθησυχάσει, κάτι που έχω φοβερή ανάγκη. Εχω τα παιδικά μου τραύματα, αλλά κατά βάση ήμουν πολύ λογικός άνθρωπος. Τωρα όμως ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πώς μπορώ να μην σκέφτομαι συνέχεια τόσο αρνητικά, να φροντίσω τον εαυτό μου ώστε να μπορέσω να φροντίσω και τα παιδιά μου; ευχαριστώ που με ακούσατε
Και εγώ μετά από 1,5 χρόνο παντρειας και 2 χρόνια με κρίσεις πανικού νιώθω να έχω μείνει πίσω σε όλα. Νιώθω απαίσια με τον εαυτό μου και νιώθω να μου λείπει ο παλιός εαυτός μου. Ένιωθα ένας αετός και τώρα ένα μυρμήγκι. Δεν έχω παρέες και μένω σε απομακρυσμένη περιοχή. Δεν δουλεύω. Δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω ότι έχω ξενερώσει με όλα.
Καλησπέρα σας,τα συμπτώματα μου είναι τα εξής:Έχω μια συνεχής κόπωση ,δεν έχω διάθεση για τίποτα ,ούτε να περιποιηθώ τον εαυτό μου.Εχω συναισθηματική βουλιμία που με βασανίζει και πιθανόν είναι και ο λόγος που έχω διαγνωστεί με διαβήτη.Το κυριότερο είναι όμως ότι αρχίσω μια φαρμακευτική αγωγή και μόλις κάτι αλλάζει στην ψυχολογία μου,την παρατάω....
Θα γίνει κάτι αν δεν πάρω ένα βράδυ το Xanax ?
Καλησπέρα θα ήθελα να πω και εγώ την δική μου εμπειρία τον τελευταίο καιρό μου έχει κοπεί η όρεξη έχω ζαλαδα κλαίω συνέχεια φοβάμαι να βγω έξω φοβάμαι να κάνω μπάνιο μην πέσω κάτω και πάθω κάτι παίρνω lexotanil 1.5mg δν βλέπω διαφορά δν ξέρω τι να κάνω είναι 22 χρόνον συμβαίνει και σε άλλους αυτό η μόνο σε Μένα?
Τα αντικαταθλιπτικά χάπια προκαλούν αύξηση βάρους ?
αν εχεις διαγνωση για μικτή αγχώδη και καταθλιπτικη διαταραχή μπορει να μην σε προσλάβουν στο δήμοσιο; Εχω ακούσει οτι ζητάνε βεβαίωση απο ψυχίατρο.
Καλησπέρα σας Πριν 3 χρόνια με έπιασε κρίση άγχους κ επισκέφτηκα ψυχίατρο όπου κ μου έδωσε χάπια.τον Μάρτιο τα σταματήσαμε γιατί ήμουν απόλυτα καλά όπως πριν λόγω ευερέθιστου εντέρου το καλοκαίρι ξανά έπαθα κρίση άγχους κ ξεκίνησα ψυχοθεραπεία αντί για χάπια αυτή τη φορά όμως νιώθω ότι ο εγκέφαλος μου είναι λες κ δεν λειτουργεί σωστά πως να το εξηγήσω... είναι λες κ το το κεφάλι είναι εκτός από το σώμα!! Τις περισσότερες φορές δεν έχω συναισθήματα δεν μπορώ να τα νιώσω.. είναι φυσιολογικό?
δεν ξέρω αν έχω αλλά εδώ και μνήμες κλαίω κάθε μέρα τι μπορώ να κάνω για να σταματήσει αυτό?
Εδώ και σχεδόν 2 χρόνια, χάνω σταδιακά το ενδιαφέρον μου για τα πάντα, αλλά τις τελευταίες ημέρες οι σκέψεις μου έχουν γίνει ανυπόφορες. Μισώ την ζωή μου, έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για το οτιδήποτε. Θέλω να κοιμάμαι όλη την ημέρα. Όσο είμαι ξύπνιος είμαι αυτοκαταστροφικός επαγγελματικά, συναισθηματικά και σωματικά. Έχω ανθρώπους που εξαρτώνται από εμένα. Άνδρας, 35.
Καλημέρα σας. Ονομάζομαι Κιτσα. Πριν από 5 μήνες πήγα σε μία ψυχίατρο η οποία μου είπε ότι έχω κρίσεις πανικού. Ακολούθησα μία αγωγή αντικαταθληπτικων entac για 3,5 μήνες και ζαναξ. Τα αντικαταθληπτικα τα έχω σταματήσει εδώ και ένα μήνα. Το ζαναξ όμως συνεχίζω και το παίρνω. Βέβαια μου έδωσε η γιατρός άλλη θεραπεία να συνεχίσω με τα brintellix αλλά εγώ διάβασα τις οδηγίες χρήσεως και φοβήθηκα να τα πάρω. Τα ζαναξ όμως συνεχίζω και τα παίρνω,εάν δεν τα παίρνω έχω ναυτία,πονοκέφαλο,κόπωση, δεν θέλω να κανω τίποτα,δεν νοιώθω χαρούμενη και την αίσθηση ότι θα πάθω κάτι και θα πεθάνω. Να επισημάνω και κάτι άλλο κάποιες φορές ακόμα και που παίρνω το ζαναξ έχω στο μυαλό μου ότι θα πάθω κάτι και θα πεθάνω. Ιδίως καρδιά. Θα ήθελα να μάθω έχω πάθει εξάρτηση από το ζαναξ? Τι να κανω δεν ξέρω για να ξεπεράσω τον φόβο μου ότι θα πεθάνω.
Έχω περάσει δύσκολα τον τελευταίο καιρό και αθροιστικά στην ζωή μου . Έχω βιώσει στο παρελθόν κατάθλιψη λόγω οικονομικών ζητημάτων αλλά και τραυμάτων ψυχικών που εγώ απωθούσα , με τον καιρό έφυγε. Η δουλειά που ήμουν όμως μου έφερνε άγχος και πίεση, οργάνωσα τα πράγματα, οι συνθήκες βέβαια δεν ήταν τόσο καλές. Σε αυτή την φάση της ζωής μου δουλεύω σε μία δύσκολη θέση εργασίας από ανάγκη, εργάζομαι πολλές ώρες και δεν έχω καθόλου προσωπικό χρόνο, η φύση της δουλειάς είναι τέτοια άλλωστε. Σκοπός είναι να συγκεντρώσω κάποια χρήματα για να μετακομίσω σε έναν δικό μου χώρο και να αρχίσω την ζωή μου ξανά. Πολλές φορές τις νύχτες κλαίω, νιώθω μπερδεμένη, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ , δεν βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις, έχω αδυναμία συγκέντρωσης και δεν μπορώ να γράψω, μίας και ασχολούμαι με την συγγραφή. Νιώθω ότι έχω κατάθλιψη όμως δεν μπορώ να την δω τώρα λόγω ότι για δύο μήνες δεν θα έχω χρόνο για να επισκεφθώ κάποιον ειδικό. Θέλω να ρωτήσω εάν η φαρμακευτική αγωγή για την κατάθλιψη μπορεί να γίνει με φυτικά προϊόντα και όχι χημικά μίας και ανησυχώ μήπως με επηρεάσουν. Προσπαθώ κάθε μέρα να είμαι λειτουργική.
καλησπερα.ειμαι 23 χρονων και εδω και 2μιση χρονια εχω ελαχιστες στιγμες στις οποιες νιωθω πραγματικα χαρουμενος. συνεχως κατι μου λειπει.δεν μπορω να νιωσω ωραια με τιποτα και δεν εχω καποιον στοχο να ακολουθησω νιωθω οτι απλα επιβιωνω. τι μπορω να κανω για να αλλαξει κατι
Γεια σας πια είναι τα συμπτώματα της κατάθλιψης? Αν κάποιος έχει συμπτώματα κατάθλιψης σε τι γιατρό πρέπει να πάει ψυχολόγο ή ψυχίατρο?
ο πατερας μου ειναι 86 ετων αλλα εργαζεται κανονικα πριν λιγες ημερες περασε μια κριση οικογενειακης στεναχωριας και μετα απο αυτο εχει κολησει σε κατι συγκεκριμενο και ολη μερα ασχολειται μονο με αυτο !! ενα τυπου εμμονη με το ταβλι που επαιζε με τους φιλους του ! δε εχει ξεχασει κατι αλλο αλλα γενικα εχει μια συνχυση με καποια αλλα πραγματα ΠΑΙΡΝΕΙ αντικαταθλιπτικη αγωγη και ηρεμιστηκα χαπια ΘΑ επανελθει ?? εχουμε κανει ολες τις εξετασεις αξονικη μαγνητικη νευρολογος και τιποτα ακομα ΜΗΠΩΣ μπορειτε να μου δωσετε καποια εξηγηση ή τι πρεπει να κανουμε ? ευχαριστω
Καλησπέρα σας..πως καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κατάθλιψη
Καλησπέρα! Είμαι 23 ετών και εδώ και κάποιους μήνες νιώθω συνεχώς μια απέραντη θλίψη, νιώθω πως δεν με κινητοποιεί κάτι, έχω συνεχώς εκρήξεις και βάθη το αίσθημα του θυμού. παρ'ολ'αυτα ενώ δεν έχω όρεξη να κάνω τις εξόδους μου, όταν βγαίνω συνήθως περνάω καλά, όλη τη μέρα κλαίω, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λογος. Είναι αυτά κάποια σημάδια κατάθλιψης; Δεν έχω αρκετά χρήματα για να κάνω ψυχανάλυση, μπορώ να πάω σε κάποιον ψυχίατρο και να με διαγνώσει από την πρώτη κιόλας συνεδρία; Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Καλησπέρα, είμαι 18 χρονων και προσπαθώ να βιώσω το πένθος από τον χαμό του αδερφού μου εδώ και 2 χρόνια, πλέον σπάνια κλαίω, υπήρξα πολύ νευρικός, και τώρα που μένω μόνος μου δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, δεν με ενδιαφέρει τίποτα, δεν μπορώ μα φάω καλά, δεν κοιμάμαι ποτέ ένα ολόκληρο 8ωρο, πράγματα που με ενθουσίαζαν και τα λάτρευα, αρχίζουν να είναι ένα μηδενικό στην ζωή μου, δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν, έχω χάσει τον εαυτό μου, δεν με αναγνωρίζω και δεν με αντέχω, θέλω απλώς να αισθανθώ ξανά την όρεξη για ζωή και να νιώσω επιτέλους λίγη χαρά. Απλώς η λέξη που περιγράφει αυτό που νιώθω είναι το ρήμα "πονάω". Τι θα μπορούσε να με βοηθήσει; (εκτός από την ψυχοθεραπεία, η οποία νιωθω πως δεν μου έχει προσφέρει τίποτα)
Με έχει πιάσει κατάθλιψη εδώ και ενάμιση μήνα παίρνω φαρμακευτική αγωγή όμως παρουσιάστηκε και ένα θέμα με τον θυρεοειδή μου έχει φτάσει η TSH 4,17. Παίρνω χαπακι εδώ και τέσσερις ημέρες Τ4 88. Θέλω να ρωτήσω παίζει αυτό ρόλο στην κατάθλιψη;
Καλησπέρα σας, ειμαι 23 χρόνων και τα τελευταία 2μιση χρόνια αντιμετωπίζω κρίσεις πανικου. Ειχα παει σε ψυχίατρο και ειχα διαγνωστει με κατάθλιψη ελαφρυα και με αγοραφοβία. Μου συνταγογραφηθηκαν αντικαταθλιπτικα τα οποία μετα απο ενα διάστημα νιώθοντας καλύτερα, κατόπιν οδηγίας του γιατρού τα σταμάτησα. Μετα απο λιγο καιρό επειδή ανακάλυψα πως εχω υπερταση τα σκαμπανευασματα της πίεσης μου, μου δημιούργησαν άγχος και φόβο για την υγεία μου έχοντας ως αποτέλεσμα να ξαναέρθουν οι κρίσεις πανικού.Αυτή την στιγμή εχω σταματήσει τις ψυχοθεραπείες αλλα νιωθω πως θελω να αντιμετωπίσω μονη μου αυτη την φορα τις κρίσεις χωρις φαρμακευτική αγωγη. Τι θα μου προτείνατε;
Καλησπέρα.. Σε αυτό το μνμ θα σας περιγράψω τον γολγοθά όπου βιώνω σχεδόν όλη μου την ζωή αλλά πλέον πολυ περισσότερο . Πάντα η σχέση μου με το φαγητο δεν ήταν καλή και φυσιολογική. Ανέκαθεν μου αρεσαν τα γλυκά ,τα προτιμώ πολυ περισσότερο. Νιώθω πως μπορώ να φαω δεκάδες από αυτά πειναω ,δεν πειναω. Έχω κουραστεί. Μου λείπει το πως ήμουν πριν από 3 χρόνια αν κι τότε πάλι με θεωρούσα λιγο παχιά. Βλέπω φωτογραφίες μου κι ζηλεύω τον τότε εαυτό μου . Θέλω να αδυνατησω αλλά δεν μου είναι εύκολο. Έχω βάλει τουλάχιστον 20 κιλα και δν νιώθω καθόλου ο εαυτός μου. Δεν τρωω μπροστά σε άλλους, δν πηγαίνω στην θάλασσα , νιώθω χαμηλή αυτοπεποίθηση αν και δεν φαίνεται. Πλασάρω πολυ διαφορετικά τον εαυτό μου αλλά εγώ μεσα μου υποφερω. Καθημερινά μπορεί να φαω πάνω από 10 κρουασάν ενώ μπορεί και να μην πειναω. Η δουλεια μου είναι τέτοια που έχω πρόσβαση στα κρουασάν πχ. Όταν είμαι σπιτι δεν τρωω τόσο. Όπως και να χει, τρωω κρυφά ,μακριά απ τα βλέμματα όλων. Τρωω σε σημείο να σκασω. Να νιώσω αηδία για το σώμα μου. Κουράστηκα,είμαι μόνο 19 κι βασανιζομαι παρα πολυ! Δεν σταματάει αυτός ο γολγοθάς μου. Θέλω να έχω ένα ωραίο σώμα ,να το αγαπω κι να νιώθω εντάξει μέσα σε αυτό. Έχω χάσει χίλια δυο πράγματα. Όλο το καλοκαιρι μόνο τζιν φορούσα. Μου λείπουν τα φορέματα που φορούσα,η ζωή που είχα πριν ξεφύγω τόσο. Δεν θα γλιτώσω ποτε αππ αυτό..
Καλησπέρα. Εδώ και πολλούς μήνες νιώθω ένα απέραντο κενό μέσα μου που δεν γεμίζει με τίποτα. Είχα μια τραυματική σχέση πριν δυο χρόνια και από τότε νιώθω πως δεν έχει νόημα η ζωή μου. Δεν με ευχαριστεί τίποτα πλέον και όλα τα κάνω μηχανικά. Το άγχος μου με έχει φτάσει σε σημείο να με πιάνουν κρίσεις και να μην μπορώ να λειτουργήσω στην καθημερινότητα μου. Νιώθω συνεχώς μόνη μου και όλη μέρα με πιάνουν τα κλάματα για το παραμικρό. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι που μπορεί να με ευχαριστήσει αλλά δεν μπορώ. Επίσης αντιμετωπίζω και θέματα με τους γύρω μου γιατί συνέχεια προσποιούμαι την κοινωνική η την ευδιάθετη επειδή ντρέπομαι να δείξω πως νιώθω ή να εκφραστώ και όλοι νομίζουν ότι είμαι ακριβώς το αντίθετο. Όλη την ώρα είναι στο μυαλό μου σκέψεις που με κάνουν να νιώθω δυστυχισμένη και μόνη μου και περιμένω να μείνω μόνη μου ώστε να ξεσπάσω. Δεν μπορώ να ζήσω καμία στιγμή και δεν έχω κανέναν να μπορώ να νιώσω ο εαυτός μου.
Αντιμετωπίζω έναν οξύθυμο προϊστάμενο που σε κάθε πρόβλημα ουρλιάζει και κατηγορεί το προσωπικό. Κάνω υπομονή χρόνια γιατί έχω ανάγκη τη δουλειά αυτή και δεν υπάρχει δυνατότητα να πάω αλλού. Αισθάνομαι πια ότι δεν υπάρχω, ότι είμαι άλλος. Παραμελώ τον εαυτό μου και την οικογένειά μου και δυσκολεύομαι να επιλύσω οικογενειακά ζητήματα.
Είμαι σε αντικαταθλιπτικη αγωγή από το 2008 που πέρασα μεγάλη μπόρα με την υγεία μου ,οι θεραπείες κράτησαν 10 χρόνια. Το 2018 χειρουργηθηκα για κακοήθεια στο μαστό, την περίοδο εκείνη περνουσα τραγικα συναισθηματικά, πέρασα σνα μεγάλο σοκ στο γάμο μου.Οταν προέκυψε σε ένα μήνα ο καρκίνος ήμουν με φουλ αγωγή η οποία με βοήθησε να περάσω την ταλαιπωρία των χειρουργειων και των ακτινοβολιων με μεγάλο θάρρος και γενναιότητα, όλη μέρα έκανα δουλειές για να ξεχνιέμαι και κάθε βράδυ είχα τρομερές αϋπνίες,οι οποίες κρατάνε χρόνια.Μου άλλαξε ο ψυχίατρος την αγωγή γιατί υποτροποιασα και ενώ πήγα καλά για αρκετούς μήνες έπεσα ξαφνικά κι έπιασα πάτο, ξανά άλλη αλλαγή αλλά δυστυχώς από τότε δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου.Περασαν 5χρονια σταμάτησα την ορμόνη για την κακοήθεια και είμαι συνεπής στον έλεγχο των εξετάσεων. Η ζωή μου όμως χειροτερεύει ,δεν μπορώ να ηρεμήσω και να αντιμετωπίσω το ποιο απλό πράγμα, από το πρωί ξυπνω με ταραχή που κρατάει μέχρι αργά το βράδυ. Με δυσκολία λειτουργώ καθημερινά, πολλές κακες σκέψεις,δεν έχω κουράγιο και διαθεση να ντυθώ να πάω έναν περίπατο, τα καταφέρνω αλλά πάντα με παρέα και νεχρι να πάρω την απόφαση να φτάσω στην πόρτα είμαι σε πανικό. Είμαι γενικά γενναία στη ζωή μου,παλεύω σκληρά χωρίς κλάματα και βογγιτα αλλά η καρδούλα μου το ξέρει...όταν παραστεί ανάγκη για βοήθεια αγαπημένων μου προσώπων βοηθάω παρολους τους φόβους μου και όλη νομίζουν ότι είμαι δυνατή και νιώθουν ασφαλείς μαζί μου.Η δική μου ανασφάλεια η απειλή για την υγεία μου και το άγχος στο κάθε λεπτό με καταρακωνει,κάνω κουράγιο προσπαθώ, δεν μιλώ πάντα για αυτό που νιώθω ντρέπομαι, αλλά η καθημερινότητα μου είναι Γολγοθάς. Μου έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια πολλές φορές την αγωγή, πήγα σε ψυχολόγο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει βελτίωση. Παίρνω λίγο φόρα να ανέβω αλλά πάντα κάτι θα με κάνει να υποτροποιασω.Θελω να σταθώ στα πόδια μου χωρίς φόβο και ταραχή να απολαύσω τα μικρά όμορφα πράγματα στη ζωή, πότε δεν είχα τρελές απαιτήσεις, μου άρεσαν τα απλά και όμορφα .
Καλησπέρα Εδώ και δυο μήνες μετά από μια σχεση 4 χρόνων πέρασα το χειροτερο διάστημα π έχω περάσει ποτέ μου Λόγω κάποιων συνθηκών ( αύξηση εργασίας κ.α, ενδιαφερόντων άλλων π πριν δεν υπήρχαν, εισοδοσ Νέων προσώπων στη ζωή του συντρόφου μου όπως φίλοι ) ένιωσα οτι θα τον χάσω για παντε Και εκεί έπαθα το μεγάλο πατατράκ Έπαθα τέτοια εμμονή μαζί του που κατάφερα να δηλητηριάσω τον εαυτό μου Και μπήκα σε ένα τέτοιο τρυπακι Κακοδιάθεσης,έντονης στενοχώριας , άγχους , μανίας και θλίψης και να τρώγομαι Κάναμε διάφορες συζήτησεις με το ταίρι μου Είπαμε να τα αφήσουμε όλα πίσω μας αλλά εγώ δεν κατάφερα ποτε να ηρεμήσω Όμως το πρόβλημα μου αυτή τη στιγμή δεν είναι ολα αυτά Είμαι διατεθειμένη να τα αφήσω πίσω μου όσο και να με κούρασαν ψυχολογικά Αυτή τη στιγμή δε ξέρω νιώθω τις τελευταίες μέρες εδώ και μια εβδομάδα δλδ ότι ξαφνικά σαν να άλλαξε κάτι μέσα μου σαν να έσπασε Ότι έφτασα στο αμήν με όλο αυτο το κλονισμό π έπαθα Και με έχει πιάσει τρελο άγχος Γιατί δε θέλω ποτεεεε να ξενερώσω με αυτόν τον άνθρωπο Ομως νιώθω αυτη τη στιγμή σαν να έχω πάθει ένα ψυχολογικό μαζί του και δεν μ αφήνει κάτι μεσα μου να χαλαρώσω και να νιώσω πάλι μαζί του οπωσ Πριν Και απ την άλλη όμως μου λείπει μέσα ατην ήμερε και στην ιδέα ότι θα πρέπει να χωρίσω χάνω τον κόσμο μου Δε ξέρω τι μου συμβαίνει Δεν τρώω καθόλου δε κοιμάμαι καθόλου καλά Είμαι σε μια διαρκή θλίψη , στεναχώρια και άγχος Θέλω κάποιον η κάτι να με βοηθήσει να δω τα πράγματα αλλιώς και να γινω όπως πριν Να διώξω αυτές τις άσχημες σκέψεις που αυτή τη στογμη με κατακλιζουν και δε μ αφήνουν να ξανά προσπαθήσω να βρω τον εαυτό μου πρώτον και Μέτα τη σχεση μου Νιώθω ότι έχω κλονιστεί ολόκληρη
Είμαι σε κατάθλιψη εδώ και 4 μήνες λόγω χωρισμού από σχέση διάρκειας 8 ετών. Δεν μπορώ και δεν θέλω να το δεχθώ γιατί την αγαπώ. Καθημερινά σκέφτομαι και να κάνω κακό στον εαυτό μου, έχω δηλ. τάσεις αυτοκτονίας. Πιστεύω ότι δεν θα νιώσω ποτέ χαρά στη ζωή μου. Με κυριεύει ο φόβος της μοναξιάς και ζω μια κόλαση. Έχασα τη σταθερά μου αντιμετωπίζω τεράστιο πόνο και δεν αντέχω άλλο.
Κάνω θεραπεία για την κατάθλιψη 9 μήνες τώρα.Η μαυρίλα που ένιωθα έχει φύγει και τα κλάματα Όμως ακόμα δεν βγαίνω από το σπίτι ούτε θέλω να κάνω οποιαδήποτε δουλειά μέσα ή έξω από αυτό Θα περάσει αυτό που με κρατάει σαν ένα αόρατο χέρι?
Καλησπερα. Νομιζω πως εχω οριακη διαταραχη προσωπικοτητας. Εχω μεγαλο προβλημα με τις σχεσεις μου φοβαμαι οτι δεν μπορω να εχω μια υγιη σχεση και να ειμαι χαρουμενη. Τωρα ειμαι με ενα πολυ καλο παιδι και φοβαμαι οτι κανω τα παντα για να το καταστρεψω και δεν μπορω καθολου να ελεγξω τα συναισθηματα μου δημιουργώντας συνέχεια θεματα απο το τιποτα και επηρεάζεται απο το παραμικρο η διαθεση μου πολυ εντονα. Πρεπει να κανω κατι αμεσα. Η ψυχοθεραπεία δεν με εχει βοηθήσει μέχρι στιγμης. Δεν ξερω που να απευθυνθώ
Καλημέρα σας εδω και παρα πολλούς μήνες κλαίω συνέχεια και δεν είμαι ποτέ χαρούμενη με τίποτα δεν μπορώ να χαρώ να γελάσω το κάνω αλλά ψεύτικα γιατί δεν θέλω να καταλάβει τίποτα η οικογένεια μου. Πιστεύω ότι έχει παίξει ρόλο και η αδερφή μου και ο πατέρας μου γιατί έχω πάρει μέσα μου τα δικά τους πρόβληματα φασαρίες και αλλά. Πως μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου
Καλησπέρα σας είμαι 28 χρόνων εδώ και ένα χρόνο έχω φόβο ότι κάτι θα πάθω έχω ένα πόνο στο στήθος και φυσικά πήγα 3 φορές καρδιολόγους τίποτα οι εξετάσεις πολύ καλές όλα παθολογικά τα πάντα καλά ακόμα όμως πονάω πολύ νομίζω ότι θα είναι η καρδιά και φοβάμαι πολύ πχ αν με πιάσει πόνος σκέφτομαι το χειρότερο και καταλήγω συνέχεια σε γιατρούς αλλά μου λένε όλα καλά άγχος.. Δυστυχώς φοβάμαι να βγω από το σπίτι γιατί φοβάμαι ότι κάτι θα πάθω φοβάμαι να ταξιδέψω μακριά φοβάμαι τα πάντα ότι κάτι θα γίνει η θα πεθάνω.... Δυστυχώς έχω πάει πολύ πριν σε ψυχίατρο πήρα χάπια αλλά δυστυχώς τα σταμάτησα δεν έβλεπα αλλαγή πήγα σε ψυχολόγο δεν μπορούσε να με βοηθήσει τώρα σκέφτομαι να πάω πάλι σε ψυχίατρο αλλά φοβάμαι να πάρω αγωγή..Αλλά αυτός ο φόβος δεν φεύγει με τίποτα και θέλω να ζήσω όπως πριν αλλά ο φόβος με κρατάει μέσα στο σπίτι... Δεν ξέρω τι να κάνω 🥲
Έχω 6 μήνες με τα συμπτώματα της καταθλιψης αλλά δεν είδα ειδικό και δεν ακολουθώ αγωγη υπάρχει ελπίδα για μένα ;
Είμαι στεναχωρημενη και αγχωμένη πριν τον γαμο μου άλλαξα κτημα από 9.9 πήγα 19.8 σε ένα χειρότερο κτημα γιατι δεν τα βρήκα με τον ιδιοκτήτη. Νιώθω θλίψη συνέχεια συζητάω αυτό το θέμα παντού μηρικαζω και δεν αποδέχομαι ότι 19.8.2023 παντρεύομαι στο νέο κτημα ακόμα δεν έχω ακυρώσει τους συνεργάτες μου για το 9.9 τι μου συμβαίνει;
Καλημέρα σας Έχω την αδερφή μου κάθε καλοκαίρι περνάει κατάθλιψη αρνείται να πάρει τα φάρμακα της τι μπορεί να γίνει σε αυτή την περίπτωση Σας παρακαλώ πείτε μου τι μπορούμε να κάνουμε
Εδώ και ένα χρόνο έχω εγκαταλείψει την εργασία μου λόγω προβλημάτων υγείας. Έχω αντιμετωπίσει και αντιμετωπίζω ακόμα διαταραχές στον ύπνο. Πέρασα πρόσφατα μία κρίση πανικού που νόμιζα ότι ήταν κρίση άσθματος αλλά ο πνευμονολόγος μου δεν βρήκε τίποτα. Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον, για την ακρίβεια δεν μου κεντρίζει το ενδιαφέρον τίποτα. Είναι όλα αυτά στοιχεία κατάθλιψης και πώς πρέπει να τα αντιμετωπίσω;
Καλησπερα. Ειμαι μικρή σχετικά σε ηλικία και εγω διαγνωστεί με αγχώδης διαταραχή και άρρωστο φοβία από ψυχίατρο. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή παρόλο που μου δημιουργεί παρενέργειες. Είναι πολυ δύσκολο και έχω παρά πολλές φοβίες για τα παντα. Ποναει λιγο το κεφάλι μου αναζητώ συο διαδύκτιο τι μπορεί να έχω. Επίσης έχω πολλα ψυχοσωματικά. Νιωθω ότι θα ζω ετσι στην ζωή μου μεσα σε έναν φόβο και όταν θα γίνει μείωση την φαρμακευτικής αγωγής θα ξανα αρχίσω τα ίδια. Τις κρίσεις πανικού κλπ
Ήμουν για αρκετό διάστημα σε ένα πολύ κακο σημείο κλεισμένη στο εαυτό μου αποκομμένη χωρίς να μπορώ να μεταδώσω καμία πληροφορία άλλαξα πορεία όσων αφορά το τι θέλω να κάνω από θεμα σκοπού και επαγγελματικού προσανατολισμού και το μεσοδιάστημα ήταν πολύ δύσκολο στο να ξεκολλησω και να πιστεψω σε μενα..εφυγα εθελοντισμό για να ξυπνησω να παρακινηθώ και να με ξαναβρώ εν μέρη έπιασε μετά από διάστημα 4μηνων αν όχι παραπάνω ενιωσα αυτή τη σιγουριά που μου έλειπε.αλλά μου λείπει αυτή η ισορροπία για να κρατήσω αυτό το μετρο.όποτε κάνω μια αρνητική σκέψη για κάτι παντελώς ασήμαντο χανω τη μπάλα κ πέφτω στο αρχικό σημείο αμφισβήτησης και κατωτερότητας μου δε μπορώ ή δε το διαχειρίζομαι.θέλω να βρω μια μέση λύση προκειμένου να μη πέφτω απ οτιδηποτε μικρό που μπορεί να με ενοχλεί ή να μου κλωτσάει και έτσι να με κάνω να νιώθω λιγότερη.
Πως να βοηθησω τον ενηλικα γιο μου που εχει καταθλιψη?
Καλησπερα σας .Ο σύντροφος μου έχει διπολική διαταραχή ,πρόσφατα έκανε μανιακό επεισόδιο …μετά ελαφριά κατάθλιψη από την οποια συνήλθε μερικού 1,5 βδομάδα …Τις τελευταίες 3 μέρες παρατηρώ πάλι περίεργη συμπεριφορά …όχι Μανια αλλά δεν είναι όπως τον ξέρω …Υπαρχει περίπτωση να έχει διπολική και σχιζοφρένεια ;Η να έχει γίνει λάθος και να έχει σχιζοφρένεια και όχι διπολική …Είμαι 3 χρόνια μαζί του …δεν φοβόμουν ποτέ αλλά το τελευταίο καιρό φοβάμαι το βράδυ όταν είμαστε μόνοι μας …οτι θα μου κάνει κάτι …δεν έχω κάτι χειροπιαστό απλα είναι μια αίσθηση που έχω και δεν ξέρω τι να κάνω
Ο σύντροφός μάλλον περνάει κατάθλιψη αυτο παίζει ρόλο και στην σχέση ??? Πα συμπτώματα τις κατάληψης ποια είναι??
Έχω διαγνωσθεί με αγχώδη διαταραχή από ειδικό. Με έχουν διαλύσει τα ψυχοσωματικά (έχω τα πάντα από σωματικά μέχρι συναισθηματικά). Φοβάμαι να αρχίσω φαρμακευτική αγωγή λόγω παρενεργειών διότι έχω ξανά δοκιμάσει και είχα πολλές παρενέργειες! Βασανίζομαι και νιώθω μια δυσφορία και το αίσθημα της τρέλας και μπερδεμένο το κεφάλι μου; Γιατί γίνεται αυτό; Φοβάμαι πως δεν θα το ξεπεράσω ποτέ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΤ ΟΙΚΩΝ, ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΗ (Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ 47 ΕΤΩΝ Α" ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ )
Πως μπορώ ενώ παίρνω ψυχιατρικής αγωγή να .... με βοηθήσει (tips)τις " δύσκολες ωρες" που αισθάνομαι έντονα τα αισθήματα της έντονης θλίψης???
Πως θα καταλάβω αν έχω κατάθλιψη;;
Καλησπέρα η πεθερά μου έχει διπολική διαταραχή τι πιθανότητες έχουν τα παιδια μου την κληρονομήσουν;
Καλησπέρα σας,ειμαι 22 ετων. Απο την καραντινα και μετα το αγχος μου εχει παει στα υψη,αφου πλεον με ταλαιπωρει και η αρρωστοφοβια. Οταν θα με πιασει κατι απλο οπως ενα τρεμουλο ή λιγη κοπωση θα αγχωθω για το τι μπορει να ειναι. Επισης πλεον φοβαμαι περισσοτερο για καταστασεις,συνθηκες ή νεα σχεδια και τα υπεραναλυω στο κεφαλι μου και αγχωνομαι για το τι μπορει να παει στραβα. Τι με συμβουλευετε να κανω;
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ 22 ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ COVID. ΣΤΟΥΣ 4 ΝΟΣΗΣΑΜΕ ΟΙ 3 ΔΗΛ ΟΙ 2 ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΛΟΓΩ ΑΛΛΕΡΓΙΩΝ. Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΟΛΛΗΣΕ ΠΑΡΌΤΙ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙ. ΕΓΩ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΕΧΩ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ( ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΜΟΥ, ΕΜΦΑΝΙΣΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ,...) ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ.ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΣΑΚΧΑΡΟ, ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ( ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΥΛΗ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ!! ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ 23 ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ...ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΦΟΡΕΣΕΙ...ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΗΝΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΧΕΙ..ΠΗΓΑΜΕ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥΣ....ΚΑΝΑΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΑΝΟΙΑ, ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ... ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.. ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΗ... ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΖΗΜΙΑ Ο ΙΟΣ..ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΕ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΖΗΜΙΑ! ΕΧΕΙ ΠΙΕΣΗ, ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΕΒΕΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!! ΠΑΙΡΝΕΙ 8 ΧΑΠΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!! ΟΤΑΝ ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΘΥΜΩΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ! ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ! ΕΧΩ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙ ΔΙΟΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ Ο ΙΔΙΟΣ!!ΕΙΜΑΣΤΕ 32 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ..ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Γέννησα πριν 2 μήνες και από τότε με πήρε ο κατήφορος εχω συνέχεια αρρωστοφοβια πίνω αντικαταθλιπτικά αλλά δεν βλέπω κάποια διαφορά θέλω να επισκέπτομαι συνέχεια το νοσοκομείο την κόρη μου δεν την προσεχω είμαι χάλια
Δεν υπάρχει διάθεση απλά υπάρχω. Παίρνω ζαναξ χωρίς διάγνωση για να κοιμάμαι να έχω δλδ σωματική ικανότητα να κάνω την εργασία μου, μετά κενό. Τι κάνω;
Καλησπέρα σας σκέφτομαι να πάω σε ψυχίατρο νομίζω ότι έχω έκθλιψη εδώ κι ένα χρόνο δεν έχω καθόλου ενέργεια να κάνω το οτιδήποτε, κοιμάμαι συνεχεία , κλαίω αρκετά συχνά νιώθω μια στεναχώρια όλη την ώρα δεν έχω όρεξη να βγω από το σπίτι δεν θέλω να βλέπω άνθρωπο , έχω γίνει αναβλητικός δεν βγαίνω καθόλου πλέον με τον περίγυρο μου έξω και δεν βρίσκω χαρά σε τίποτα , άπλα κάθομαι μες το σπίτι . Θα ήθελα να ρωτήσω πως πρέπει να προχωρήσω . Έχω ακούσει ότι μπορεί να σου κάνει κάποιο τεστ ο ψυχίατρος για να δει αν υπάρχει όντως κάποιο πρόβλημα γνωρίζετε αν ισχύει αυτό ? Είναι ακριβή αυτή η εξέταση ? Μπορεί το πρόβλημα να διορθωθεί με φάρμακα?
Αξίζει να προσπαθήσω να ζήσω παρόλο που η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολη και υποφέρω με λίγο παραπάνω από 2 χρόνια με κατάθλιψη και θέλω να αυτοκτονήσω ; Δεν ξέρω αν αξίζει να συνεχίσω . Ίσως να μην χρειάζεται εξάλλου όλα είναι ασήμαντα πλέον και κάνω συνέχεια λαθοι και πληγώνω τον άνθρωπο που αγαπώ πιο πολυ . Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω 😭 δεν αντέχω άλλο .
Γεια σας δεν έχω ξανά κάνει κάτι παρόμοιο απλά θα ήθελα να αναφέρω κάποια πράγματα που με προβληματίζουν και θεωρώ πως πάσχω από κατάθλιψη λοιπόν αρχικά κλαίω παρά πολύ και με λυγμούς ασταμάτητα ακόμη και για ασήμαντα πράγματα κάνω σκέψεις και σενάρια στο μυαλό μου που με κάνουν να κλαιω τα βράδια και συγκεκριμένα πέρυσι πήγα και σε ψυχολόγο για πολλά πράγματα που συνέβησαν και κάποια παραμένουν ακόμα μάλιστα και πέρυσι πάθαινα και παρά πολλές κρίσεις πανικού ζαλιζομουν συνέχεια με πονούσε η κοιλιά και γενικά έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα με το άγχος πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω πολλές φορές πιστεύω πως έχω πρόβλημα στο μυαλό μου με τόσες σκέψεις και σενάρια που κάνω α και επίσης η μουσική και ο ύπνος με κάνουν να ηρεμώ κοιμάμαι συνέχεια δεν μπορώ να πω πως είμαι κλειστή σαν άτομο είμαι πολύ κοινωνική και μου αρέσει αυτό αν και την πατάω πολλές φορές άλλες όμως βρίσκω την χαρά μου στο κινητό ελπίζω να μην έχω κάτι
Καλησπερα, εδω και 2-3 χρονια νιωθω οτι εχω καταθλιψη, εχω ολα τα συμπτωματα που εχω διαβασει οτι καποιος μπορει να εχει. Οι γυρω μου νιωθω οτι δε με καταλαβαινουν επειδη στον εξω κοσμο δειχνω εναν αλλον εαυτο, χαρουμενο. Νιωθω οτι αμα παρω καποια διαγνωση θα δειξω σε ολους οτι λεω αληθεια και κανεις δε με επαινρε σοβαρα, που μπορω να απευθυνθώ, σε ψυχολογο ή ψυχιατρο; (Ειμαι 20 χρονων) ευχαριστω εκ των προταιρων
Έχασα την μητέρα μου είμασταν πολύ αγαπημενες έχω ένα πολύ καλό άντρα πού με βοηθάει σε όλο αυτό και εγώ δεν μπορώ να συνέλθω μού προέκυψε κατάθλιψη όλο αυτό,κάνω ότι μπορώ να ξεχαστω λίγο με ένα ταξίδι η μία βόλτα αλλά κρατάει λίγο και την νύχτα χειροτερεύει. Φοβάμαι τους Ψυχολογουσ γιατί ούτε χάπια θέλω να πάρω και ούτε να ακούω συνέχεια ξεπεράσετο η ζωή συνεχίζεται...οι άνθρωποι που ζούμε απώλειες άλλο επιζητούμε Φοβάμαι δεν θα το ξεπεράσω ποτέ....
Καλησπέρα σας , από το προηγούμενο καλοκαίρι έχω παρατηρήσει μια δραματική αλλαγή στο πως λειτουργώ πως νιώθω γενικά μια μεγάλη αλλαγη.Απο τότε έως σήμερα έχει αλλάξει πολυ το πρόγραμμα ύπνου μου κοιμάμαι συνεχεία κι άπλα κάθομαι στο κρεβάτι και κλαίω δεν έχω όρεξη να βγω από το σπίτι ,δεν έχω όρεξη να κάνω κάτι ούτε τις παλιές συνήθειες που είχα ,δεν μου προσφέρουν χαρά πλέον ,ακυρώνω συνεχεία πράγματα που έχω να κάνω δεν βγαίνω πλέον με τους φιλους μου ,το αναβάλω συνεχεία δεν παίρνω χαρά πλέον από αυτό ούτε έχω την δύναμη να βγω από το σπίτι. Υπάρχει μια συνεχείς στεναχώρια κλαίω για διάφορα πράγματα(μου περνούν κι συχνά σκέψης αν πέθαινα τι θα γινόταν μήπως θα ήμουν καλύτερα πάντα σταματάω να σκέφτομαι για τέτοια ενδεχόμενα γιατί τρομάζω με τον εαυτό μου σε τι επίπεδο μπορεί να φτάσω )νιώθω κόπωση πολύ συχνά και ένα πόνο στο στήθος μες την ήμερα και για κάποια λεπτά αγχώνομαι σε σημείο να μην μπορώ να ανασάνω κι προσπαθώ να συγκρατηθώ ο καλύτερος σύμμαχος σε όλο αυτό πιστεύω είναι ύπνος με κάνει να ξεχνιέμαι για λίγο . Το έχω συζήτηση με δυο φίλους με παρέπεμψαν σε ψυχίατρο ένας από τους δυο έχει κατάθλιψη κι είναι σε φαρμακευτική αγωγή μου είπε ότι κάλο θα ήταν να πάω σε ψυχίατρο μου είπε ότι συνήθως σε τέτοιες κατάστασης κάνεις κάποιο τεστ κι από εκεί συμπεραίνουν τι είδους αντιμετώπιση χρειάζεσαι.Φοβαμαι να πάω και συνέχεια το αναβάλω πιστεύετε ότι όντως αυτό μπορεί να είναι κατάθλιψη ή κάτι ποιο σοβαρό
Καλησπέρα σας , από το προηγούμενο καλοκαίρι έχω παρατηρήσει μια δραματική αλλαγή στο πως λειτουργώ πως νιώθω γενικά μια μεγάλη αλλαγη.Απο τότε έως σήμερα έχει αλλάξει πολλή το πρόγραμμα ύπνου μου κοιμάμαι συνεχεία κι άπλα κάθομαι στο κρεβάτι και κλαίω δεν έχω όρεξη να βγω από το σπίτι ,δεν έχω όρεξη να κάνω κάτι ούτε τις παλιές συνήθειες που είχα ,δεν μου προσφέρουν χαρά πλέον ,ακυρώνω συνεχεία πράγματα που έχω να κάνω δεν βγαίνω πλέον με τους φιλους μου το αναβάλω συνεχεία δεν παίρνω χαρά πλέον από αυτό ούτε έχω την δύναμη να βγω από το σπίτι Υπάρχει μια συνεχείς στεναχώρια κλαίω για διάφορα πράγματα(μου περνούν κι συχνά σκέψης αν πέθαινα τι θα γινόταν μήπως θα ήμουν καλύτερα πάντα σταματάω να σκέφτομαι για τέτοια ενδεχόμενα γιατί τρομάζω με τον εαυτό μου σε τι επίπεδο μπορεί να φτάσω )νιώθω κόπωση πολύ συχνά και ένα πόνο στο στήθος μες την ήμερα και για κάποια λεπτά άγνωμε σε σημείο να μην μπορώ να ανασάνω κι προσπαθώ να συγκρατηθώ ο καλύτερος σύμμαχος σε όλο αυτό πιστεύω είναι ύπνος με κάνει να ξεχνιέμαι για λίγο . Το έχω συζήτηση με φίλους και δυο με παρέπεμψαν σε ψυχίατρο ένας από τους έχει κατάθλιψη κι είναι σε φαρμακευτική αγωγή μου είπε ότι κάλο θα ήταν να πάω σε ψυχίατρο μου είπε ότι συνήθως σε τέτοιες κατάστασης κάνεις κάποιο τεστ κι από εκεί συμπεραίνουν τι είδους αντιμετώπιση χρειάζεσα.Φοβαμαι να πάω και συνέχεια το αναβάλω πιστεύετε ότι όντως αυτό μπορεί να είναι κατάθλιψη ή κάτι ποιο σοβαρό .
Έχω πολλά από τα παρακάτω συμπτώματα κλαίω συνέχεια αισθάνομαι μόνη μου και ότι έχω κάτι σοβαρό στην υγεία μου νομίζω ότι θα πέθανω φοβάμαι να αντιμετωπίσω καταστάσεις δεν ξέρω τι να κάνω ..
Καλησπέρα,ο πατέρας μου βγάζει επιθετικότητα,έχει ξεσπάσματα,έχει κατάθλιψη, θυμάται γεγονότα που έχουν συμβεί πριν πολλά χρόνια,δεν δέχεται ότι έχει πρόβλημα να πάει σε γιατρο!Πως μπορούμε να τον πείσουμε να μιλήσει με κάποιο ειδικό?
Νιώθω συνέχεια μια απελπισία και μια ανασφάλεια ,δεν όρεξη να κάνω το οτιδήποτε. Επίσης υπάρχει πολλή πίεση στο σπίτι. Η εξεταστική με αγανακτεί,δεν την αντέχω άλλο. Έχω φτάσει έκτο έτος!!!!!!!!!! Προσπαθώ να διαβάσω και δυσκολεύομαι πάρα πολύ να συγκεντρωθω. Προκαταβολω τον εαυτό μου και λέω αφού το εδώ δώσει 5 φορές το μάθημα δε θα το περάσω έτσι όπως είμαι τώρα!!! Κάθε φορά που με πιάνει αυτό το πράγμα νιώθω ανάξια,όλη μέρα κλαίω. Πείτε μου σας παρακαλώ τι να κάνω!!! Ψάχνω ψυχολόγους να ξανά ξεκινησω ψυχοθεραπεία και δεν βρίσκω κάτι οικονομικο και κοντά μου!!!!! Ειναι επείγον!!!! ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ!!!!!!!!!!!
Έχω κλειστεί στο εαυτό μου νιώθω αβολα αμήχανα δε μπορώ να επικοινωνήσω ούτε τα βασικά σέρνομαι το τελευταίο καιρό με έχω ξαναβάλει στη θέση αυτή είναι σαν να υπάρχω χωρίς να ζω σε κανονική συνθήκη είμαι πολύ ανοιχτή κοινωνική με το οποίο κ εύστροφη σ αυτή τη φαση μέχρι κ με φιλικά προσωπα έχω γίνει γνωστή μου έρχονται να μου πούνε μας λειπεις κλπ αλλά αυτό δε μου αλλάζει κάτι ίσως νιώθω κ χειροτερα αν κ το βρίσκω τρυφερό έχω βαρεθεί να με βάζω σε αυτό..τώρα μιας κ νιώθω δε μπορώ να επικοινωνήσω πρακτικά το χω ρίξει στα βιβλία πράγμα που θεωρώ Λαθος αλλά δε ξέρω τι να κάνω..πράγματα που κάνα τρομερα τώρα τα κάνω αισχος..από υπόδειγμα περίγελος στο όντως κ το ξέρω κ γώ γιατί έχω ζήσει κ στα δυο..έκανα ψυχοθεραπεία χρόνια βοηθήθηκα επειτα είδα ότι δε θα μπορούσα να μαθω κάτι παραπάνω όποτε διακόψαμε κ πηγα σε νέο άτομο με το οποίο έχω κάνει 7συνεδριες αλλά δε έχω μάθει κάτι καινούργιο για μενα δε ενιωσα καλύτερα ούτε νιωθω να χω βοηθηθεί ίσως έχω προβληματιστει..τι λέτε να εμπιστευτώ τη διαδικασία μαι δω κ ας μη αλλάζει τίποτα;κ αυτό με τα βιβλία είναι κακο;ή λαθος προσεγγιση μιας κ κανονικά δε θα αποτελούσε ρουτινα μου αλλά από κει που μίλαγα με 15ατομα κ είχα βαθιά επικοινωνία τώρα οποίος κ να ναι μπροστά μου νιώθω αμήχανα αβολα κ βγαζω κάτι πολύ θαμπο
Σας παρακαλώ πολύ θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογικό να ξαναπαθει κάποιος κατάθλιψη μετά από 4 χρόνια ψυχοθεραπείας κ 2 χρόνια φαρμακευτικής αγωγής ;
ΈΧΩ ΜΙΑ ΑΝΗΨΙΑ 24 ΕΤΩΝ. Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΗΤΑΝ 15. ΠΡΟ ΟΛΙΓΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΑΙΦΝΙΔΙΑ Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ. ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΜΕΤΑ ΒΊΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΨΕΜΑΤΑ ΟΤΙ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΒΑΡΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ. ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΤΩΡΑ??? ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΣΕ....
Πάσχω απο κατάθλιψη εδώ και μερικά χρόνια. Λαμβάνω αριπιπραζόλη. Θεωρητικά είναι κατάλληλη αγωγή??? Δύο τρεις φορές το χρόνο πεφτω πολυ(έντονο και ασταμάτητο κλάμα, ζάλη, σκέψεις ότι θέλω να πεθάνω, ότι η ζωή μου δεν έχει τίποτα που να με ευχαριστεί, θλίψη μεγάλη, εντονο αγχος που αντανακλα στο στομάχι). Μόλις συνέλθω αρχίζω πάλι να ζω φυσιολογικα. Το θεμα ειναι ότι έιμαι νοσηλευτρία πτυχιουχός, δουλευω και παράλληλα σπουδάζω για δεύτερο πτυχίο. Είναι κατάλληλο φάρμακο η αριπιπραζόλη???Τι αλλό να κάνω???
Γεια σας θα ήθελα να ρωτήσω κάτι πολύ συγκεκριμένο το οποίο θα ήταν βοηθητικό για τον τρόπο που εκλαμβάνω τον εαυτό μου. Βρίσκομαι σε μακροχρόνια θεραπεία με στόχο την αντιμετώπιση χρόνιου τραύματος, συμπτώματα δυσθυμίας, κρίσεων άγχους- πανικού και όλη η διαδικασία μου μειώσε εώς και εξαφάνισε κάποια από τα βασικά συμπτώματα μου. Έμάθα τρόπους διαχείρισης του άγχους και της δυσφορίας, όμως κατά καιρούς αισθάνομαι ότι έχω έλλειψη ενέργειας, στόχων, κυρίως στο εργασιακό κομμάτι, ενώ αντιλαμβάνομαι ότι χρειάζεται να πράξω, αδρανώ. Η ερώτηση μου εστιάζει στο γεγονός αν περιμένω πολλά από τον εαυτό μου δηλαδή αν η θεραπεία φτάνει μέχρι ένα σημείο και χρειάζεται να συμφιλιωθώ με αυτό το κομμάτι της δυσκολίας ή αν χρειάζομαι να επαναπροσδιορίσω τους στόχους με τον θεραπευτή μου. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Τι να κάνω τώρα που πάσχω από κατάθλιψη; Δεν θέλω σχέση με κανέναν από τους γονείς μου και θέλω να είμαι συνέχεια μόνη μου στο δωμάτιο μου . (Είμαι στην εφηβεία).η μαμά μου με πίεζει η τουλάχιστον έτσι νιώθω . Νιώθω ότι χρειάζομαι ψυχολογική βοήθεια...
Σε τι γιατρο μπορούμε να πάμε να δούμε εάν πάσχουν από καταθλιψη.;
Νιωθω πολύ χάλια συνέχεια σαν χαμένη νιωθω οτι τρελαίνομαι κ δν μπορώ να ηρεμήσω τι να κανω σας παρακαλώ
Ο γιος μου , είναι φοιτητής 24ετων, ήταν 2χρονια σχεδόν στην δομή 18 άνω, για εθισμό στο ίντερνετ με ψυχολόγο. Αφού τελείωσαν οι συνεδρίες από την δομή ,βλέπω πως συνεχίζουν συμπτώματα ,σωματικά και ψυχολογικά όπως , μεγάλη αραίωση μαλλιών στοματίτιδες,,μυϊκοί πόνοι γόνατα , μη άσκηση ή κάποια δραστηριότητα , κόπωση, θλίψη,ή κατάθλιψη; Μεγάλη προσπάθεια να ολοκλήρωση την σχολή του , ακανόνιστος ύπνος , δυσκολία μεγάλη στην λογικη με όρια -χρόνο σωστή χρήση ίντερνετ, αλλαγές διάθεσης , άγχος , αναβλητικοτητα. Και άλλα που μάλλον δεν γνωρίζω αφού φοιτά σε άλλη πολη . Τα ερωτήματα μου είναι: πιστεύω ότι χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη ψυχοθεραπεία ,ποια όμως ψυχοθεραπεία; Π.χ γνωσιακή; Και με τι κριτήρια να επιλέξουμε ψυχολόγο; Και 2ο ερώτημα μήπως καλό θα ήταν να δει κ κάποια άλλη ειδικότητα; Π.χ Ενδοκρινολόγο πήγε και είναι καλές οι εξετάσεις του.
τροποι να βρεισ το εαυτο σου ξανα κ να συνδεθεισ με οσα σε ευχαριστουσαν
Πως μπορω να καταλαβω αν εχω καταθλιψη?Η αληθεια ειναι πως δεν νομιζω να εχω,αλλα μεγαλο ποσοστο της οικογενειας μου εχει και να ειμαι ειληκρινης υπαρχουν φορεσ που δεν αισθανομαι καλα.Σπανια βεβαια αλλα νιωθω ενα συναισθημα κενου. Και δεν ειναι λιγες οι φορες που εχω σκεφτει για αυτοκτονιες η καπου να ξεσπαασω τουλαχιστον αλλα δεν εχω προσπαθησει ποτε κατι τετοιο.Δεν εχω αναφερει τιποτα σε κανεναν γιατι παντα θεωρουσα πως ολα ειναι στην εφηβεια και στην ηλικια κτλ.Αυτο που θελω να ρωτησω με λιγα λογια ειναι μηπως αυτο που εχω ειναι οντως της ηλικιας και απλως ψαχνω εναν τροπο να διαφερω απο τους αλλους η οντως εχω καποιο προβλημα ????
Βιβλία/μυθιστορήματα που από πίσω να κρύβουν έντονα ψυχολογικα προφίλ ή μηνυματα
“Γέννησα τον Σεπτέμβριο του 2022 και έχω ακόμη ένα μωράκι δύο χρονών. Δυστυχώς, φέτος, νιώθω έντονη απογοήτευση, έχασα τον εαυτό μου, νιώθω μόνη κι αβοήθητη. Δυσκολεύομαι πολύ και πιεζομαι με δύο παιδιά. Δεν έχω την συναισθηματική στήριξη που θέλω από κανέναν. Οι φίλες μου , ειδικά η κολλητή μου με ξέχασε εντελώς, στη δουλειά μου φέτος νιώθω κυριολεκτικά άχρηστη, δεν κοιμάμαι καλά λόγω του μωρού, αλλά και στις φάσεις που κοιμάται το μωρό, ξυπνάω από μόνη μου. Νιώθω συνέχεια κουρασμένη. Ειδικά τον τελευταίο μήνα, νιώθω τρομερή θλίψη και δε θέλω να πηγαίνω δουλειά. Δεν ξέρω πώς να γελάσω ξανά και να νιώσω ουσιαστικά καλά. Τι να κάνω;”
Πώς μπορώ να βοηθήσω το γιό μου... έχει κατάθλιψη περνε φάρμακα από ψυχίατρο επίσης κάπνισε είναι αρνητικός σε όλα λέει ότι μας μισοί... δεν ξέρω τι να κάνω ....καμία φορά σκέφτομαι να φύγω να τους παρατήσω...προσπασισα να φύγω με πωναει...
Καλησπέρα, έδω και τρία χρόνια κάνω συνεχώς εξετάσεις, πονάει το σώμα μου, φοβάμαι ότι κάτι έχω και πηγαίνω συνέχεια σε γιατρούς. Μόλις σταματήσει το ένα σύμπτωμα,ξεκινάει ένα άλλο. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν σταματάει. Τι θα με βοηθούσε για να βρω πάλι τον εαυτό μου?
Έχετε να προτείνετε κάποιο βιβλίο που ίσως είναι βοηθητικο σε κάποιο θεραπευόμενο για στοχοθέτηση κ επανένταξη στη ζωή γενικά
Έχω συμπτώματα κατάθλιψης και δυσθυμιας κυρίως, διαταραχή πανικού και νιώθω ότι είμαι εκτός του μυαλού μου. Κάνω ψυχοθεραπεία και παίρνω αγωγή εδώ και 7 μήνες αλλά ενώ είμαι καλύτερα από την αρχή, δεν μπορώ να συνέλθω και να βρω τον εαυτό μου. Πόσο θα κρατήσει αυτή η παράνοια;
Γιατί επαναφέρουμε μοτίβα που δεν μας εξυπηρετούν;
Νιώθω πληρως χαμμενη εκτός μου λείπει ο εαυτος μου θέλω να σταματήσει αυτό το αισθημα μειονεξίας κ αυτοπεριορισμού..πραγματικά δε αντεχω..έχω απομακρύνει τους πάντες αποφευγω το οτιδηποτε είμαι απλά κλεισμένη στο σπίτι κ κάθε μέρα είναι ίδια απ όταν με Βάλα σ αυτό δε ευχαριστιέμαι τίποτα ούτε τη σχολή μου χανω το Πάσχα μου είμαι έτοιμη να τα παρατήσω πληρως που νιώθω αυτό κάνω(..έχω κάνει ψυχοθεραπεία είχα βρει λόγους αιτια κλπ απλά τώρα δε λέω να βγω από δω κ το μόνο που παρουσιάζω είναι ένα ελλειμματικό κακόμοιρο γιατί αυτό βλέπω κ γώ κ με εκνευρίζει αυτό αλλά όχι τόσο ώστε να το ανατρέψω λογικά..αυτα)
Γεια σας! Ηθελα να μιλησω με καποιον και να μου πει πως μπορω απο αυτην την μεγαλη θλίψει .. νιωθο οτι δν δεν μπορω αλλο οτι κανεις δεν με θελει και δεν νοιαζεται για εμενα… δεν μου τραβάει τπτ πλεων την προσοχη και το χαμογελο μ δεν υπαρχει ποια με το παραμικρό βαζω τα κλαμματα δηλ συγκινούμε ευκολα εχω ενα κενό μεσα μου κανεις δν με καταλαβαίνει 🥺 περνάω δυσκολα αλλα στον κοσμο εξω διχνω οτι ειμαι καλα εννοω μεσα μου ειμαι κομματια και δεν εχω καποιον να το το μοιραστώ + με εχει φαει κ η μοναξιά απλα δεν μπορω αλλο εχω κουραστεί απο τα παντα 😔 Εχω κουραστεί να δινω τα παντα στους αλλους και να παιρνω μονο απογοήτευση μίσος ψεμμα αχαριστία 😭😭😭😭😭😭
Πως μπορω να βγω απο την βαρια κατάθλιψη 😞
Κάνω ψυχοθεραπεία αρκετό καιρό κ μέσω της διαδικασίας διαπίστωσα αρκετα πράγματα για μένα καθώς κ μια δύναμη κ ικανότητα που δε ηξερα συνειδητά ότι υπήρχε..βέβαια ανά περιόδους κάτι μπορεί να συμβεί πολύ μικρό κ ανούσιο αν το δεις εξωτερικά κ να με ταράξει τόσο σε βαθμό να χάσω ότι αποτελεί τη ταυτότητα κ τη δύναμη μου..ξέρω από τι προκαλείται αυτό κ τις ρίζες του αλλά πολλές φορές δυσκολευομαι να βγω απ αυτό κ να με επαναφέρω στο πιο λειτουργικό κ διαυγή εαυτό μου..τελευταία φορά με επανέφερα μέσω μιας ιστορίας που τη είχα χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για να κρίνω τη λειτουργικότητα μου πιο πριν είχα τη ψυχοθεραπεύτρια ως μέσω εκλογικεύσεις τώρα πλέον έχοντας χρησιμοποιήσει αυτα που πρωτίστως με βοηθούσαν νιώθω λες κ έχω κλεισει το λειτουργικό μου εγώ σε ένα σύννεφο κ δεν ξέρω πως να επαναφέρω το φως..έχετε να μου προτείνετε κάποιο εργαλείο ή μέσο /άσκηση που πιθανολογικά με βοηθήσει..δεν αντεχω άλλο να λειτουργώ ως ικογνιτο κ να σέρνομαι από κει που θα ήμουν μια λαμπάδα με άμεση επικοινωνία παντού κ 15παραλληλες σκέψεις να τρέχουν..τώρα η μόνη σκέψη είναι που με φάτσα πάλι γιατί αυτό έχει συμβεί αρκετες φορές..από κει που διαμορφώνω τη ζωή μου σε ένα πρότυπο να με φέρνω στο μηδέν κ να νιώθω ως το παιδί που υπήρξα κάποτε κ αφού μπω στο παθητικό πλαίσιο το χτίζω μέχρι αηδίας..αυτα
Κάνω εδώ κ 2χρονια ψυχοθεραπεία έχω βοηθηθεί αρκετα κ μέσω αυτού αναδύθηκε μπροστά μου ένας νέος κόσμος..αλλά ακόμη ανά συνθήκες κ ας ξέρω τα αιτία που μπορεί να μου επαναφέρουν ένα τέτοιο μοτίβο συμπεριφοράς μπαίνω σε μια κατάσταση τελειως αντίθετη κ χωρίς καμία σύνδεση με τη πραγματική μου θέση κ αυτό μπορεί να κρατήσει για μέρες μέχρι να το αντιστρέψω..στη μια περίπτωση είμαι πολύ λειτουργική κοινωνική αντιλαμβάνομαι τα πάντα νιώθω ενέργεια κ κάνω συνειρμούς που άλλου θα μοιάζαν εξωπραγματικοί κ στη άλλη θέση που με βάζω μέσω αυτοπαρατηρησης κριτικής της εσωτερικής μου φωνής μπορώ να με φτασω σε σημείο να σέρνομαι κ να μη μπορώ να συννενοηθω να αντιληφθώ τα βασικά ή να έρθω σε μια βασικη επικοινωνία νιώθω πληρως αποξενωμένη κ χαμένη απέναντι σε μενα κ πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω για να βγω να με επαναφέρω κ να γινω πάλι κυρίαρχη του εαυτού μου αντί σκιάς..
Έχω κάποια ήπια συμπτώματα κατάθλιψης κ βρισκόμαστε οικογενειακά σε δυσκολη φάση πενθους Δυστυχώς μετά την απώλεια του μπαμπά μου συμπεριφέρονται σπίτι σα να είμαι παιδι ενώ είμαι γυναίκα 38 στα 39 είναι ανυπόφορο Μου δείχνουν ότι είμαι βάρος Θεωρουν ότι δε πρέπει να εκφράζω άποψη ειδικά σε social media για σημαντικά θέματα Η ανεργία με έχει καταστήσει ευάλωτη Θεωρώ ότι η αγάπη τους είναι τοξική κ με βλάπτει όπως εκφράζεται Θέλουν να επιλέξουν αυτοί ειδικό για να προσαρμοστω στους κανόνες Δεν ξέρω τι να κάνω Αυτή η κατάσταση με πνιγει κ απομονώνει Δεν θέλουν να ακουν την γνώμη μου αλλά ζητούν να την λέω Δεν αντέχω στην πιεση κ τις φωνές ουτε να μου λένε στα μουτρα ότι δε θα κάνω τίποτα στην ζωή μου σε αντίθεση με τον αδερφό μου Έχετε κάποια λυση;
Έχω κολλήσει σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο συμπεριφοράς όπου έχει ανέλθει πολλές φορές κ στο παρελθόν μέσα στο οποίο δε έχω ενέργεια χανω τη λειτουργικότητα μου τι αίσθηση του γύρω κ το μόνο που περικλείει τη σκέψη μου είναι αυτό ενώ στη άλλη είμαι πληρως ενδυναμωμενη ενεργη κ λειτουργική..πως με επαναφέρω ξανά;
Καλημερα σας. Ειμαι 38 ετων κ συνηδειτοποιω οτι εδω κ καιρο εχω καποια συπτωματα καταθλιψης. Επαψα να ασχολουμε με πραγματα που αγαπω οπως το διαβασμα κ τι σχεδιο,δεν κοιμαμαι καλα,δεν τρωω σωστα κ θελω να απομονωθω ν να κλαιω. Αυτο εχει ως αποτελεσμα να μην θελω να πηγαινω στη δουλεια κ να δημιουργω προβληματα στθς διαπροσωπικες μου σχεσεις. Τι πρεπει να κανω ωστε να μην χασω κτον ευατο μου αλλα κ τους γυρω μου. Ευχαριστω
Καλημέρα.ενας δικός μου άνθρωπος έχει πρόβλημα.της τελευταίες μέρες δεν κοιματε κανονικα.ποναει και δεν μπορεί να σηκώθει μόνο του από το κρεβάτι χωρίς βοήθεια.εχει χαμηλή βιταμίνη d κ παίρνει χάπια από νευρολόγο.υοαρχει περίπτωση κατάθλιψης.
Τα τελευταία χρόνια παρ όλο που είμαι 30 έχω κακή μνήμη,δεν μπορώ εύκολα να συγκεντρωθω σε κάτι,έχω βάλει πάρα πολλά κιλά χωρίς σταματημό,νιώθω πως έχω χάσει τον εαυτό μου και δεν ενδιαφέρομαι για δικά μου κοντινά άτομα.που θα πρέπει να απευθυνθω?
Καλη σας μερα ειμαι 37 ετων.Εδω και χρονια εχω αρρωστοφοβια οτιδηποτε μικρο το κανω μεγαλο και τραγικο .Εχω ολη μερα απο το πρωι που ξυπναω εως το βραδυ εχω πολυ μεγαλο αγχος πλακωμα στο στηθος εχω νευρικοτητα και δεν με κανει τιποτα χαρουμενο ουτε γελαω με το οτιδηποτε απλα τιποτα δεν εχει νοημα νιωθω σαν ρομποτ δουλευω μηχανικα δεν νιωθω τιποτα μονο σαν να με εχει σκεπασει ενα μεγαλο πεπλο .δεν μαρεσει τιποτα δεν θελω τιποτα ,Φοβαμαι να παω σε ψυχιατρο γτ φοβαμαι παρενεργειες απο τυχον φαρμακευτικη αγωγη.Παλαιοτερα ειχα παει σε ψυχιατρο μου βρηκε υποχονδριασμο ,καταθλιψη,αγχωδης διαταραχη μου εγραψε φαρμακα δεν τα πηρα ποτε και δεν ασχοληθηκα ξανα.τον τελευταιο χρονο απλα δεν ζω .τι με συμβουλευεται να κανω?ευχαριστω
Πώς θα καταλάβω αν πάσχω από κατάθλιψη
Τις περισσότερες φορές, όπως κάθε μέρα, δεν αισθάνομαι τίποτα και αισθάνομαι λυπημένος, ουρλιάζω πολύ δυνατά, αλλά δεν λέω τα συναισθήματά μου ποτέ ,μερικές φορές βλάπτω τον εαυτό μου λίγο και απλα περναει απο το μυαλο μου η σκεψη αν δεν ζουσα τωρα ολα θα ητανε καλυτερα χωρις φυσικα να θελω να πεθανω και έκανα ένα τεστ κατάθλιψης και φανηκε οτι εχω και Νιώθω πραγματικά σαν να είμαι, αλλά δεν μπορώ να είμαι γιατί μερικές φορές 2-3 την εβδομάδα νιώθω πολύ χαρούμενος και γελάω, οπότε δεν μπορώ να έχω κατάθλιψη. Έχω πολλά θεματακια ως ανθρωπος και τραύματα ,χώρισαν οι γονείς μου πρόσφατα, νιώθω ότι είμαι ο πιο χαλια εσωτερικα κι εξωτερικα άνθρωπος στη γη, ενω ξερω τοι δεν είμαι, σκέφτομαι συναιχια όλη την ώρα (overthinking)και σκέφτομαι πολύ για τον αυτοτραυματισμό ενω ξερω πόσο χαζό είναι δεν ξέρω τι άλλο να σου πω για να μπορέσεις να απαντήσεις στην ερώτηση μου :Έχω κατάθλιψη ή κάτι άλλο ή είμαι απλώς ένα άτομο που φτιάχνει τα προβλήματά της σε ικετευω απαντα μου με ναι ή οχι γτ νιωθω χαλια καθε μερα και πρεπει παντα να ξερω τι εχω αλλιως δεν μπορω να λειτουργησω
Εδω κ μήνες κάθε μερα κλαίω 3,4 ώρες δυσκολεύομαι να φάω βάζω ένα πιάτο από το πρωί και με το πιρούνι μέχρι το βράδυ με ταΐζω μη πάθω κάτι,ζω μόνη δεν έχω ποιότητα ύπνου, την εμφάνιση μου ακόμα την προσέχω ευτυχώς, έχω ταχυκαρδία συνέχεια
Διαγνωστικα με κατάθλιψη εδώ και 10 χρόνια στην αρχή μου είχε δώσει μια ψυχίατρος ένα απλό χάπι για την κατάθλιψη ένιωσα καλά και το σταμάτησα από τότε με έχει ξανά πιάσει και άλλες φορές όχι κάθε χρόνο κάθε δύο χρόνια τώρα είχε να με πιάσει τρία χρόνια και ξανά επανήλθε,νιώθω κόπωση αδυναμία φοηθηστεμε μήπως πρέπει να αλλάξω αγωγή,τώρα περνά εφεξορ 150 το πρωί και εφεξορ 75 το βράδυ μια φίλη μου φαακοποιος μου είπε ότι είναι βαριά για μένα και να αλλάξω χάπι ότι δεν μου φτιάχνουν την διάθεση μου πρότεινε το cympalta...θα μου φτιάξει την διάθεση μου είπε να το αλλάξω τα περνώ χρόνια αυτά μήπως τα συνηθησεςο οργανισμούς μου? βοηθήστε με σας παρακαλώ
Πόσος χρόνος χρειάζεται περίπου,για να κάνει η κατάθλιψη τον κύκλο της....?
Γειά σας εχω χάσει τη μητέρα μου προσφατα ειμασταν πολυ δεμενες μεσα προσπαθώ συνέχεια να απασχολουμε με κατι ωστε να μην σκέφτομαι υπαρχουν στιγμές που δεν μπορω να ελέξω τον εαυτο μου και γινομαι πολυ οξύθυμη αποτι είμαι ακόμα υπαρχουν στιγμες που θελω να κλειστο στο δωμάτιο μου και να μην μου μιλαει κανενας. Ξερω οτι η μητέρα μου θα ηθελε να προχωρησω τη ζωη μου, αλλα νιωθω οτι δεν εχω κουραγιο και δύναμη να ζησω και να παλέψω για τα ονειρα μου. Τι πρεπει να κανω πως μπορώ να το διαχειριστω. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Καλησπέρα σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω για τη διάγνωση της κατάθλιψης, ποια ειδικότητα θεωρείται η κατάλληλη; ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτης ή ψυχίατρος; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Pos mporw na kseperasw tin katathlipsi;
Νιώθω ότι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης . Δεν έχω όρεξη να σηκωθώ από το κρεβάτι, νιώθω τ σώμα Μ βαρυ, δεν περνάω καλά μέσα στο γάμο μου και νιώθω ανίκανη να χωρίσω και στη συνέχεια να προχωρήσω, τα βλέπω όλα δύσκολα , μονίμως αντιδράσω στο φαγητό και ενώ θέλω να χάσω κιλά είναι λες και το κάνω επίτηδες και τρωω βουλιμικα,κλαίω /πληγώνομαι πολύ εύκολα
Πώς μπορείς να καταλάβεις ότι κάποιος έχει κατάθλιψη;
Γειά σας εχω χάσει τη μητέρα μου προσφοτα ολοι μερα θελω να κοιμάμαι δεν εχω ορεξη να φαω και ολοι μερα μελανχωλω εχω καταθλιψη? Και εαν ναι πως θα την αντιμετωπισω νιωθω οτι δεν εχω δυναμη να αλλαξω τον τροπο που ζω
Εμφανίζονται 10 από 185 ερωτήσεις
Το περιεχόμενο των απαντήσεων είναι αυστηρά ενημερωτικό και δεν πρέπει να θεωρηθεί υποκατάστατο ιατρικής συμβουλευτικής
Βρες απαντήσεις στα θέματα υγείας που σε απασχολούν. Υπόβαλε την ερώτησή σου ανώνυμα και οι ειδικοί μας θα σε βοηθήσουν.
Βρες απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με ιατρικά θέματα, θεραπείες και άλλα
Δεν βρίσκεις το θέμα που ψάχνεις;Δες τις ερωτήσεις στην κατηγορία Γενικά θέματα
Θα σε ενημερώσουμε με email μόλις απαντήσει κάποιος ειδικός.
Παρουσιάστηκε άγνωστο σφάλμα, αλλά το διορθώνουμε. Παρακαλούμε προσπάθησε ξανά.
Ελέγχουμε την ερώτηση σου και την στέλνουμε σε ειδικούς του doctoranytime
Αν καταχωρήσεις το email σου, θα σε ενημερώσουμε όταν ένας ειδικός απαντήσει στην ερώτησή σου
Όταν η ερώτησή σου λάβει μια απάντηση, θα την δημοσιεύσουμε στις σχετικές ενότητες του doctoranytime
Η αναλυτική περιγραφή του ιατρικού σου προβληματισμού
Οι σύντομες και εύστοχες ερωτήσεις, ώστε οι ειδικοί να μπορούν να απαντήσουν όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα
Οι ονομαστικές αναφορές σε άτομα
Τα αιτήματα τιμών για υπηρεσίες
Η δημοσίευση προσβλητικού ή υβριστικού περιεχομένου