Καλησπέρα Εδώ και δυο μήνες μετά από μια σχεση 4 χρόνων πέρασα το χειροτερο διάστημα π έχω περάσει ποτέ μου Λόγω κάποιων συνθηκών ( αύξηση εργασίας κ.α, ενδιαφερόντων άλλων π πριν δεν υπήρχαν, εισοδοσ Νέων προσώπων στη ζωή του συντρόφου μου όπως φίλοι ) ένιωσα οτι θα τον χάσω για παντε Και εκεί έπαθα το μεγάλο πατατράκ Έπαθα τέτοια εμμονή μαζί του που κατάφερα να δηλητηριάσω τον εαυτό μου Και μπήκα σε ένα τέτοιο τρυπακι Κακοδιάθεσης,έντονης στενοχώριας , άγχους , μανίας και θλίψης και να τρώγομαι Κάναμε διάφορες συζήτησεις με το ταίρι μου Είπαμε να τα αφήσουμε όλα πίσω μας αλλά εγώ δεν κατάφερα ποτε να ηρεμήσω Όμως το πρόβλημα μου αυτή τη στιγμή δεν είναι ολα αυτά Είμαι διατεθειμένη να τα αφήσω πίσω μου όσο και να με κούρασαν ψυχολογικά Αυτή τη στιγμή δε ξέρω νιώθω τις τελευταίες μέρες εδώ και μια εβδομάδα δλδ ότι ξαφνικά σαν να άλλαξε κάτι μέσα μου σαν να έσπασε Ότι έφτασα στο αμήν με όλο αυτο το κλονισμό π έπαθα Και με έχει πιάσει τρελο άγχος Γιατί δε θέλω ποτεεεε να ξενερώσω με αυτόν τον άνθρωπο Ομως νιώθω αυτη τη στιγμή σαν να έχω πάθει ένα ψυχολογικό μαζί του και δεν μ αφήνει κάτι μεσα μου να χαλαρώσω και να νιώσω πάλι μαζί του οπωσ Πριν Και απ την άλλη όμως μου λείπει μέσα ατην ήμερε και στην ιδέα ότι θα πρέπει να χωρίσω χάνω τον κόσμο μου Δε ξέρω τι μου συμβαίνει Δεν τρώω καθόλου δε κοιμάμαι καθόλου καλά Είμαι σε μια διαρκή θλίψη , στεναχώρια και άγχος Θέλω κάποιον η κάτι να με βοηθήσει να δω τα πράγματα αλλιώς και να γινω όπως πριν Να διώξω αυτές τις άσχημες σκέψεις που αυτή τη στογμη με κατακλιζουν και δε μ αφήνουν να ξανά προσπαθήσω να βρω τον εαυτό μου πρώτον και Μέτα τη σχεση μου Νιώθω ότι έχω κλονιστεί ολόκληρη

Καλησπερα σας. Εδω και αρκετα χρονια πασχω απο ΣΚΠ και καταθλιψη. Ενω ομως δεν ειχα κανενα προβλημα για σχεδον 5 χρονια, το καλοκαιρι που μας περασε ειχα ενα καταθλιπτικο επεισοδιο με εντονη ταχυκαρδια, κλαμα, αποπραγματοποιηση και κρισεις πανικου. Αυξησα το ζολοφτ απο 100 στα 200 και επαορνα κ ζαναξ κατιπιν υποδειξης του γιατρου μου. Αφου το ξεπερασα και καταφερα να κοψω τα ζαναξ κ να φτασω παλι το ζολοφτ στο 100, εχω τωρα απο εχθες που με επιασαν παλι τα ιδια συμπτωματα. Επειδη την Πεμπτη φευγω για ενα ταξιδι στο εξωτερικο και ο γιατρος μου δεν σηκωνει το τηλεφωνο, τι θα μπορουσα να κανω; να αναβαλλω το ταξιδι ή να ακολουθησω το σχημα που εκανα το καλοκαιρι ; ισως ειναι εξειδικευμενη η ερωτηση αλλα εαν υπαρχει απαντηση θα ημουν ευγνωμων. Ευχαριστω.

Καλησπέρα. Πάσχω από διαταραχή πανικου και κατάθλιψη περνώ αντικαταθλιπτικα και xanax επί 13 χρόνια κάθε μέρα το τελευταίο, χρόνο έφτασα 2 MG xanax ημερησίως αλλά δεν ηρεμώ. Χρειάζεται να πάω σε κάποιο κέντρο απεξάρτησης ?

Γεια σας. Είμαι 24 και τα τελευταία 2 χρόνια νιώθω ότι δε μπορώ να απολαύσω το ίδιο (με παλιά) καμια δραστηριότητα. Είμαι μονιμα κουρασμένη και ζορίζομαι να βρω κίνητρο. Το άγχος μου έχει ξεκινησει να επιδρά και στο σωμα μου (στομάχι, ζαλάδες, ημικρανίες) ακόμα και τις στιγμές που «διασκεδάζω»

Καλησπερα!!Το 2013 εχασα το πατερα μου απο ανακοπη καρδιας διοτιβπηγε στο ικα να ρωτησει για τη συνταξη του διοτι του την καθυστερουσαν με αποτελεσμα να μαλοσει με εναν υπαλληκο να συγχυστει να ερθει σπιτι να παθει ανακοπη και να πεθανει!!!Προσπαθησα να ξεπερασω την απωλεια αλλα το πιο τραγικο ηταν οταν το φεβρουαριοβτου 2024 χανω τη μητερα μου απο λαθος γιατρου!!Πηγε να κανει καθαρισμο στα αυτια σε ωρλ και την εγραψε αντιβιωση που ειχε κεφαλοσπορινη με αποτελεσμα να παθει αλεργικο σοκ και να πεθανει στο δρομο σαν σκυλι!!Αυτο που με ποναει ειναι οτι η μητερα μου ηξερε για την αλλεργια που ειχε στη κεφαλοσπορινη και το γραφε στο βιβκιαριο της με κοκκινα γραμματα πανω απτο αμκα της!!Ο γιατρος την εγραψε συνταγη για αντιβιωση δεν ειδε τε κοκκινα γραμματα η μητερα μου εκτελεσε τη συνταγη στο φαρμακειο πηρε το χαπι αυτης της αντιβιωσης και επαθε μεσα σε 10 λεπτα αλεργικο σοκ!!Δε κπορω να διαχειριστω αυτους τους 2 αδικους χαμους των γονιων μου η θλιψη ειναι τεραστια!!Νιωθω οτι ζω ενα κακο ονειρο!!Τι να κανω;; Ευχαριστω!!

Καλησπέρα σας, Είμαι 25 χρονων και έχω έναν αδερφό 33 χρονων, ο οποίος έχει διαγνωστεί με κατάθλιψη και πέρνει φαρμακευτική αγωγή! Ανέκαθεν ήταν ένα παιδί που δεν ανοιγόταν πολύ στην οικογένεια του , γιατί δεν θέλει να μας αγχώνει για δικές του ανησυχίες κατά τα λεγόμενα του.Δεν μεγάλωσε εύκολα λόγο θεμάτων υγείας που έχουμε στην οικογένεια και πολλά αλλα. Είναι δυσκολος άνθρωπος στο να ανοιχτεί και ίσως κάποιες φορές νευρικός αν του κάνουμε ερωτήσεις που δεν θέλει να απαντήσει. Μένει μόνος του εκτός σπιτιού, το τελευταίο διάστημα 2-3 ημέρες τον πιάνει και απλά θέλει να κοιμάται όλη ημέρα και μετά 2-3 ημέρες είναι καλά και ξανά το ίδιο με αποτελεσμα να μην πηγαίνει ούτε στην εργασία του .Πως μπορούμε εγώ και οι γονείς μου να φερθούμε σε αυτή τη κατάσταση ώστε να βοηθήσουμε; Θα ήταν καλό να πηγαίνουμε με το ζόρι από το σπίτι του 1-2 φορές την εβδομάδα έστω να του κάνουμε παρέα ή ποιες κινήσεις να κάνουμε. Ευχαριστω πολύ!