Είναι φυσιολογικά τα συμπτώματα από cipralex, zolarem, distraneurin;

Μπείτε σε θεραπεία με ειδικό ψυχικής υγείας μόνο τα φάρμακα δεν φτάνουν ή δεν χρειάζονται μιλήστε και βάλτε την ζωή σας την χαρά σας προτεραιότητα, ευχαριστώ

Καλησπέρα σας. Θα πρότεινα να το συζήτήσετε με τον ψυχιάτρο που σας παρακολουθεί μήπως μπορεί ν αλλάξει την αγωγή και παράλληλα να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία για να δείτε τα αίτια της κρίσης πανικού και των φοβιών.

Κατανοώ ότι περνάτε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, αλλά να γνωρίζετε πως όσα περιγράφετε—αυξημένο άγχος, διαταραχές ύπνου, σωματικά συμπτώματα (όπως το μούδιασμα στο χέρι)—είναι συνηθισμένες αντιδράσεις όταν ξεκινά ή προσαρμόζεται μια αγωγή, ειδικά με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά. Οι πρώτες εβδομάδες της φαρμακευτικής αγωγής συχνά είναι δύσκολες και ίσως υπάρξει παροδική επιδείνωση των συμπτωμάτων πριν επέλθει η βελτίωση.
Η σταδιακή βελτίωση συνήθως εμφανίζεται περίπου στις 4-6 εβδομάδες, αλλά μπορεί να πάρει μέχρι και 8 εβδομάδες για να δείτε πλήρη ανακούφιση. Είναι σημαντικό να έχετε υπομονή, καθώς η ψυχική σας υγεία χρειάζεται χρόνο... και φροντίδα.
Συζητήστε ξανά άμεσα με τον ψυχίατρό σας για το ενδεχόμενο προσαρμογής της αγωγής ή να αρχίσετε ψυχοθεραπεία, η οποία θα σας βοηθήσει στην καλυτέρευση της κατάσταση σας. Διάβασε περισσότερα

Κατανοώ πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση που περιγράφετε και πόσο εξαντλητικό είναι να νιώθετε ότι δίνετε μάχη καθημερινά χωρίς άμεσα αποτελέσματα. Αυτό που βιώνετε έχει στοιχεία μιας έντονης υποτροπής αγχώδους διαταραχής, ίσως με στοιχεία σωματοποίησης και κρίσεων πανικού, και είναι απολύτως κατανοητό που σας φθείρει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Η απογοήτευση, ο φόβος, η εξάντληση και η αίσθηση απελπισίας είναι πολύ συχνές αντιδράσεις όταν κανείς παλεύει για καιρό με τόσο έντονα συμπτώματα.

Το γεγονός ότι είχατε ανταποκριθεί στο παρελθόν στη φαρμακευτική αγωγή είναι ένα θετικό στοιχείο. Ωστόσο, κάθε επαναφορά μπορεί να είναι διαφορετ...ική. Ο οργανισμός δεν αντιδρά πάντα με τον ίδιο τρόπο, και συχνά οι πρώτες εβδομάδες της φαρμακευτικής αγωγής συνοδεύονται από επιδείνωση των συμπτωμάτων. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και οι μεταπτώσεις στον ύπνο, στη διάθεση και στο σώμα σας (όπως το μουδιασμένο χέρι ή το τρέμουλο) δεν είναι σπάνιες. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι όλα είναι "εντάξει" ή ότι δεν πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά, αλλά είναι μια συνήθης φάση προσαρμογής.

Το ότι παραμένετε σε επικοινωνία με ψυχίατρο είναι απολύτως σωστό. Δεν θα σας πρότεινα από τη θέση μου ως ψυχολόγος να κάνετε αλλαγές στη φαρμακευτική αγωγή χωρίς συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό. Αν νιώθετε ότι η ανταπόκριση αργεί ή ότι τα συμπτώματα επιδεινώνονται, είναι καλό να το αναφέρετε αναλυτικά ώστε να επανεκτιμηθεί η αγωγή ή να προστεθούν υποστηρικτικές παρεμβάσεις.

Ως ψυχολόγος, θα σας ενθάρρυνα παράλληλα να ξεκινήσετε ή να επανεντάξετε την ψυχοθεραπεία στην καθημερινότητά σας. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να σας βοηθήσει να σταθεροποιηθείτε, αλλά η ψυχοθεραπεία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις με έντονο άγχος, σωματοποιήσεις και φόβους γύρω από την υγεία, είναι καθοριστική για την επεξεργασία των αιτιών και των μηχανισμών του άγχους. Στην περίπτωσή σας, η ψυχοδυναμική ή η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT) μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες.

Το να έχετε χάσει την υπομονή σας είναι φυσιολογικό, όπως και το να αισθάνεστε αμφιβολία για το αν θα επανέλθετε. Η απάντηση είναι ότι ναι, με συνέπεια και στήριξη, είναι πολύ πιθανό να επανέλθετε. Χρειάζεται χρόνος, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό να το αποδεχτείτε τώρα. Το σώμα και το νευρικό σας σύστημα χρειάζονται αποκατάσταση από την πίεση που έχουν δεχτεί. Η βελτίωση συχνά δεν είναι γραμμική, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Δεν σημαίνει αποτυχία αν κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες από άλλες.

Αν μπορώ να σας προσφέρω μια βασική πρόταση, αυτή θα ήταν να επικοινωνήσετε με έναν ψυχολόγο για σταθερές, τακτικές συνεδρίες, όπου θα έχετε χώρο να μιλάτε για όλα όσα σας φοβίζουν και να επεξεργάζεστε αυτό που συμβαίνει, όχι μόνο για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα, αλλά και για να κατανοήσετε τον εαυτό σας βαθύτερα.

Είστε ήδη σε μια θεραπευτική διαδικασία. Η ερώτηση «θα επανέλθω;» είναι απολύτως λογική, αλλά ας τη μετατρέψουμε σταδιακά σε «πώς μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου, μέρα με τη μέρα, να βρει ξανά τον ρυθμό του». Και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να είστε μόνος σας. Διάβασε περισσότερα