Αναστοπούλου Φιλίππα BSc, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα σας, είμαι 26 ετών και ενώ για χρόνια θεωρούσα και φαινόταν αυτό πως είχα σχετικά καλή μνήμη, από τότε που ξεκίνησα την τελευταία μου δουλειά-μάλλον άγχος για να μη με απολύσουν-κάποια πράγματα τα ξέχναγα και μου έκαναν στη δουλειά αρκετές παρατηρήσεις. Δε θεωρώ ότι έχω ΔΕΠΥ αλλά και πάλι μια δυσκολία συγκέντρωσης την έχω και θέλω να το αντιμετωπίσω. Η ψυχοθεραπεία πως μπορεί να με βοηθήσει;

  • Καλησπέρα σας,
    ευχαριστώ που μοιράζεστε την εμπειρία σας με τόση ειλικρίνεια. Είναι πολύ σημαντικό το ότι έχετε ήδη αναγνωρίσει μια πιθανή σύνδεση ανάμεσα στο άγχος της εργασίας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στη μνήμη και τη συγκέντρωση.
    
    Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει ουσιαστικά σε αυτό το επίπεδο. Συχνά, σε περιόδους έντονου στρες, ο εγκέφαλος δίνει προτεραιότητα στην επιβίωση και όχι στην αποθήκευση ή την επεξεργασία πληροφοριών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζονται προβλήματα προσοχής, συγκέντρωσης ή και λησμονιάς, ακόμα και σε άτομα που δεν έχουν ιστορικό διαταραχών, όπως η ΔΕΠΥ.
    
    Μέσα από τη θεραπε...υτική διαδικασία, μπορείτε να κατανοήσετε βαθύτερα πώς το άγχος λειτουργεί στη δική σας καθημερινότητα, ποιοι είναι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες που το εντείνουν και πώς επηρεάζει την απόδοσή σας. Ο θεραπευτής θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε και να δουλέψετε πιθανά σχήματα σκέψης, όπως η υπερβολική αυστηρότητα απέναντι στον εαυτό σας ή η υπερφόρτωση με ευθύνες, που μπορεί να επιδεινώνουν την ψυχολογική πίεση.
    
    Επιπλέον, θα μπορέσετε να αναπτύξετε πιο λειτουργικές στρατηγικές διαχείρισης του άγχους, να ενισχύσετε την αυτοαποτελεσματικότητα και την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, και να δουλέψετε σταδιακά για την αποκατάσταση της γνωστικής σας λειτουργίας.
    
    Η ψυχοθεραπεία, πέρα από την αντιμετώπιση του συμπτώματος, εστιάζει στη συνολική ενδυνάμωση του ατόμου. Θα μπορέσετε να επεξεργαστείτε τις εσωτερικές απαιτήσεις, την αίσθηση απειλής απέναντι στην εργασία και την αυτοεικόνα σας, με στόχο όχι απλώς να θυμάστε καλύτερα, αλλά να ζείτε με περισσότερη ηρεμία και νοηματοδότηση. Διάβασε περισσότερα

    

    Αναστοπούλου Φιλίππα

• Σχιζοφρένεια
  Η κόρη μου έχει συμπτώματα με το να ακούει φωνές και έχει μεταπτώσεις ψυχολογικές εκεί που είναι καλά με κάτι απλό που θα συμβεί ψυχραίνεται και απομονώνεται. Σε μια συζήτηση που είχαμε της πρότεινα να πάμε σε ψυχολόγο (δεν είπα ψυχίατρο για να μην παρεξηγηθεί) και αρνήθηκε κατηγορηματικά. Πως μπορώ να την βοηθήσω;

  • Κατανοώ βαθιά την ανησυχία σας και τον προβληματισμό που βιώνετε ως γονέας. Όταν παρατηρούμε αλλαγές στη συμπεριφορά ή στην ψυχική κατάσταση ενός αγαπημένου μας προσώπου και ειδικά του παιδιού μας, είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βοηθήσουμε. Όσα περιγράφετε, όπως η απομόνωση, η ψυχική μεταβλητότητα και η εμπειρία ακουστικών φωνών, χρήζουν προσοχής, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως πρέπει να πανικοβληθείτε.
    
    Η άρνησή της να επισκεφθεί κάποιον ειδικό μπορεί να πηγάζει από φόβο, ντροπή, ή την εσωτερική της ανάγκη να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο. Είναι σύνηθες οι νέοι, ιδίως εάν αισθάνον...ται ευάλωτοι, να αντιδρούν αμυντικά στην προοπτική ψυχολογικής βοήθειας. Σε αυτή τη φάση, το σημαντικότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να διατηρήσετε έναν ανοιχτό και ζεστό δίαυλο επικοινωνίας μαζί της, χωρίς πίεση, επικρίσεις ή υπερβολικές ερμηνείες. Ακόμα και αν δεν δείχνει να το επιθυμεί, η παρουσία σας ως σταθερό, ήρεμο και δεκτικό πρόσωπο είναι στήριγμα από μόνη της.
    
    Μπορείτε επίσης να την ενισχύετε με ήπιους, καθημερινούς τρόπους, ρωτώντας τη πώς νιώθει, χωρίς να επιμένετε ή να σχολιάζετε έντονα τα συμπτώματα. Αν νιώθει ότι είστε εκεί χωρίς να τη «διαβάζετε» ή να την «ανακρίνετε», ίσως με τον καιρό να ανοιχτεί και να δεχτεί να συζητήσει το ενδεχόμενο βοήθειας.
    
    Παράλληλα, θα ήταν ωφέλιμο εσείς οι ίδιοι να απευθυνθείτε σε κάποιον ψυχολόγο, όχι μόνο για να συζητήσετε πώς να της σταθείτε καλύτερα, αλλά και για να έχετε μια καθοδήγηση στο πώς να κινηθείτε αν η κατάσταση επιμείνει ή επιδεινωθεί. Μερικές φορές, η δουλειά που γίνεται με τον γονέα φέρνει και θετική αλλαγή στο παιδί, χωρίς καν να έχει συμμετάσχει το ίδιο σε θεραπεία στην αρχή.
    
    Τέλος, εφόσον συνεχιστούν ή ενταθούν τα συμπτώματα, ειδικά εάν οι φωνές που ακούει επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργικότητά της ή συνοδεύονται από σύγχυση, απόσυρση ή έντονη καχυποψία, θα ήταν συνετό να υπάρξει συνεννόηση με κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας, ίσως ξεκινώντας εσείς μια επαφή μαζί του για να συζητήσετε τις επιλογές.
    
    Η αγωνία σας είναι απολύτως θεμιτή και δείχνει πόσο βαθιά νοιάζεστε. Μείνετε κοντά της με κατανόηση και ευγένεια, και επιδιώξτε σταθερά, χωρίς πίεση, να της προσφέρετε τη δυνατότητα για στήριξη. Διάβασε περισσότερα

    

    Αναστοπούλου Φιλίππα

• Κρίση πανικού
  Πριν μερικές μέρες εν ώρα εργασίας, αισθάνθηκα μια πίεση στο στομάχι, ναυτία, τρέμουλο, μούδιασμα, ταχυπαλμία, σφίξιμο στο στήθος πήγα στα επείγοντα και όλα φυσιολογικά. Μου είπαν κρίση πανικού. Πήγα σε ψυχίατρο, διαγνώσθηκα με αγχώδη διαταραχή μου έδωσε αγωγή την οποία την διέκοψα επειδή μου έκανε πολλές παρενέργειες. Μετά από 4-5 μέρες αισθάνθηκα το ίδιο αλλά χαμηλής έντασης. Μια εβδομάδα περίπου ήμουν πολύ αναστατωμένη, και είχα στομαχόπονο. Επειδή, κάθε μέρα είχα το άγχος και τον φόβο των σκέψεων μήπως ξανασυμβεί. Ευτυχώς, αυτές τις ημέρες είμαι καλύτερα και το σώμα αρχίζει και ηρεμεί. Αποφάσισα να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία. Πιστεύετε ότι με την ψυχοθεραπεία ότι μπορεί να ξεπεραστούν οι κρίσεις πανικού;

  • Αυτό που περιγράφετε είναι μια εμπειρία ιδιαίτερα έντονη, που συχνά αφήνει πίσω της όχι μόνο σωματική εξάντληση αλλά και έναν φόβο επανάληψης, τον λεγόμενο «φόβο του φόβου». Το γεγονός ότι επισκεφθήκατε γιατρό, διαγνωστήκατε με αγχώδη διαταραχή και πλέον είστε καλύτερα, δείχνει ότι ήδη έχετε κάνει σημαντικά βήματα προς την αποκατάσταση της ψυχικής σας ισορροπίας.
    
    Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη διαχείριση και ακόμη και στην πλήρη υπέρβαση των κρίσεων πανικού, ειδικά όταν η προσέγγιση είναι σταθερή και η σχέση με τον θεραπευτή λειτουργεί με εμπιστοσύνη και συνέχεια. Μέσα από τη θεραπεία, δεν επικ...εντρωνόμαστε μόνο στα συμπτώματα, αλλά και στις αιτίες που βρίσκονται κάτω από αυτά: πώς γεννιέται και οργανώνεται το άγχος μέσα σας, ποιες σκέψεις το ενισχύουν, ποια συναισθήματα πιθανόν δεν έχουν εκφραστεί, τι συμβαίνει όταν προσπαθείτε να ελέγξετε ή να αποφύγετε τον φόβο.
    
    Οι κρίσεις πανικού συνδέονται συχνά με έναν εσωτερικό συναγερμό που ενεργοποιείται σε καταστάσεις που το μυαλό μας εκλαμβάνει, συνήθως λανθασμένα ως απειλητικές. Το σώμα τότε αντιδρά με πραγματικά σωματικά συμπτώματα, όπως αυτά που αναφέρατε. Όσο περισσότερο προσπαθούμε να τα αποτρέψουμε ή να τα «ελέγξουμε», τόσο πιο έντονα μπορεί να γίνουν. Η ψυχοθεραπευτική δουλειά δίνει χώρο για να μάθετε να αναγνωρίζετε αυτά τα σήματα χωρίς πανικό, να απομυθοποιείτε τις κρίσεις και να ενισχύετε την εσωτερική σας σταθερότητα.
    
    Το ότι αποφασίσατε να ξεκινήσετε θεραπεία είναι από μόνο του ένα βήμα προς την αποκατάσταση. Δεν σημαίνει ότι όλα θα αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά ότι μπαίνετε σε μια διαδικασία κατανόησης, αποδοχής και επανασύνδεσης με τον εαυτό σας. Η βελτίωση έρχεται προοδευτικά, και το γεγονός ότι ήδη το σώμα σας ηρεμεί δείχνει ότι υπάρχει ανταπόκριση.
    
    Οι κρίσεις πανικού δεν είναι «καταδίκη» ούτε πρόβλημα χωρίς λύση. Αντίθετα, σε πολλές περιπτώσεις, γίνονται αφορμή για βαθιά αλλαγή, για μεγαλύτερη επαφή με τις ανάγκες σας και για ένα πιο ελεύθερο βίωμα της καθημερινότητας. Με την κατάλληλη υποστήριξη και ψυχοθεραπευτική φροντίδα, ναι μπορούν να ξεπεραστούν. Διάβασε περισσότερα

    

    Αναστοπούλου Φιλίππα