Ξέχασα να πάρω escitalopram 20mg σήμερα, υπάρχει κίνδυνος υποτροπής;

Είμαι 16 ετών και είχα έναν χωρισμό πριν 6 μήνες που είχα δεθεί πολύ με εκείνο το άτομο και από τότε υπάρχουν μέρες που δεν τρώω και καθόλου, σκέφτομαι την αυτοκτονία όχι τόσο έντονα όσο παλιά αλλά ακόμα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου, έχουν αρχίσει να μου πέφτουν αρκετά τα μαλλιά μου, δεν βγαίνω έξω για βόλτες και γενικά νιώθω και η ίδια πως ίσως περνάω μια μίνι κατάθλιψη. Επίσης δεν έχω όρεξη για τίποτα νιώθω πως ό,τι κάνω το κάνω υπό πίεση. Παραμελώ πολύ τον εαυτό μου επίσης. Θα ήταν καλύτερο να απευθυνθώ σε κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο; Ή μπορώ με κάποιον τρόπο να βοηθήσω τον εαυτό μου μόνη μου;

Πήρα το printelix 10mg το πρώτο βράδυ κ ένιωσα έντονη ναυτία. Μου το χορήγησε ο γιατρός για την αϋπνία μετά το remeron που ενώ κοιμόμουν αποτελεσματικά ωστόσο με πάχαινε κ γι αυτό μου το αντικατέστησε ο γιατρός με printelix. Κοιμήθηκα το πρώτο βράδυ με ενόχλησε όμως η έντονη ναυτία. Να συνεχίσω να το παίρνω κι ας μου φέρνει ναυτία??

Καλησπερα σας, το τελευταίο χρόνο πάσχω από εναλλαγές διάθεσης . Η ομιλία είναι πολύ αυξημένη σκέφτομαι παρά πολλά πράγματα μαζί , λέω ότι θα κάνω πολλά πράγματα μετά δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα κάποιες μέρες κοιμαμαι σχεδόν όλη μέρα, αλλάζω απόψεις πολύ συχνά γενικά έχω μια αστάθεια. Σε τι μπορεί να οφείλεται;

Καλησπέρα τρία χρόνια μαζί αποκτήσαμε να παιδάκι το τελευταίο χρόνο έχει αλλάξει πάρα πολύ συμπεριφορά της ψυχολογία της μία πάνω μία κάτω χωρίς σταθερές αποφάσεις κάθε τρεις και λίγο αλλά τώρα επέλεξε να χωρίσουμε το δέχομαι γιατί είναι η απόφαση της δεν μπορώ να δεχτώ είναι ότι μέσα σε 15 μέρες πήγε παρακάτω παραμένει στο σπίτι μου μέχρι και σήμερα ιστορία αυτή έχει δύο μήνες τώρα με την απειλή ότι θα πάρει το παιδί και θα φύγει με έχει υποχρεώσει να ανέχομαι ακόμα και της συνομιλίες της με τον επόμενο μπροστά μου δηλαδή εννοώ στο δίπλα δωμάτιο απλά ακούγεται ότι μιλάει σχεδόν όλη μέρα όλα αυτά τα έχω δεχτεί για το παιδί μου από τη μία αν την έβγαζα έξω με τις κλωτσιές θα έφευγε και το παιδάκι μου από την άλλη την έχω εδώ για να κοιτάω το παιδί μου το εκμεταλλεύεται κάνει το πάντα για να φέρει εντάσεις και να μου δείξει ότι είναι χαρούμενη νιώθω μεγάλη απογοήτευση και θλίψη όταν βγαίνω έξω κλαίω πραγματικά γιατί αυτό που βιώνω αυτή τη στιγμή δεν πίστευα ότι μπορεί να το βιώσει άνθρωπος ότι αρνητικό υπάρχει ότι άσχημο που θα μπορούσε να μου δειξει το έκανε να μηδενίσει την αξιοπρέπεια της το έχει κάνει το έχει πάει μείον πιστεύω πως δεν θα συνέλθω ποτέ νιώθω αηδία για το γυναικείο φύλλο δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχω βιώσει με αυτήν με ταπείνωσε με ξεφτίλεις με πίκρανε με πούλησε όλα τα έχω βιώσει μαζί της πώς μπορώ εγώ τώρα 41 χρονών συνέλθω και να συνεχίσω γίνεται αυτό?

Νιώθω ότι τίποτα δεν με γεμίζει ! Δεν μπορώ να πάρω απόφαση για το μέλλον ! Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που με χαροποιεί σε σχέση με τον μέλλον ! Δεν βρίσκω νόημα πλέον σε τίποτα… και ειμαι μόλις 17χρονων ! Δίνω πανελλήνιες μόνο και μόνο για να φύγω από το σπίτι ! Δεν θελω να δώσω αλλά αναγκάζομαι ! Και η συνεχής αποτυχία με ρίχνει ! Δεν ξέρω τι θελω , δεν ξέρω τι να κάνω !

Πόσος χρόνος χρειάζεται περίπου,για να κάνει η κατάθλιψη τον κύκλο της....?

Ο πατέρας μου έχει κατάθλιψη πάει σε ψυχίατρο αλλά δεν βλέπω βελτίωση τι να κάνω;