Πώς να βοηθήσω την κόρη μου με κατάθλιψη που αρνείται ιατρική βοήθεια;

Καλησπέρα σας. Η στήριξή σας, είναι σημαντική. Παρόλα αυτά, είναι απαραίτητο να απευθυνθεί σε ειδικό. Έστω να παρουσιαστεί ως δοκιμή, να δει πώς θα νιώσει. Μέσω της στήριξής σας, να μπορέσει να κατανοήσει τη σημασία έστω κάποιων πρώτων συναντήσεων για την ανάλυση του προβλήματος και την αξιολόγησή του.

Καλημέρα σας,
είναι πολύ σημαντικό που βρίσκεστε σε εγρήγορση και νοιάζεστε ενεργά για την κόρη σας — ιδιαίτερα σε μια συνθήκη που, από τη φύση της, κάνει το ίδιο το άτομο να μην έχει διάθεση ή δύναμη να ζητήσει βοήθεια.
Όταν ένα μέλος της οικογένειας υποφέρει, επηρεάζεται ολόκληρο το σύστημα σχέσεων γύρω του. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μόνο η κόρη σας που χρειάζεται φροντίδα — αλλά και εσείς, που προσπαθείτε να τη στηρίξετε μέσα σε ένα δύσκολο και συχνά αδιέξοδο συναίσθημα: το να βλέπεις έναν αγαπημένο άνθρωπο να πονά, χωρίς να δέχεται βοήθεια.
Τι μπορείτε να κάνετε, χωρίς να την πιέσετε:
-Δείξτε της ότι τη βλέπετε και την α...κούτε, χωρίς να την πιέζετε να "αλλάξει" ή να "πάει κάπου". Πολλοί άνθρωποι με κατάθλιψη φοβούνται ότι θα κριθούν ή ότι δεν θα κατανοηθούν. Επομένως, ο ασφαλής συναισθηματικός χώρος που προσφέρετε εσείς, χωρίς νουθεσία, είναι ήδη θεραπευτικός.
-Μιλήστε για τη φροντίδα χωρίς ετικέτες: Αν νιώσετε ότι μπορεί να το ακούσει, μπορείτε να πείτε κάτι όπως:
«Δεν χρειάζεται να πεις ή να κάνεις κάτι που δεν θες. Απλώς, αν κάποια στιγμή νιώσεις ότι θα ήθελες να μιλήσεις με κάποιον άνθρωπο που μπορεί να σε ακούσει με έναν άλλο τρόπο, εγώ θα είμαι εδώ να σε βοηθήσω να τον βρεις.»
-Αναζητήστε εσείς στήριξη για τον εαυτό σας. Δεν είναι "αντί για" εκείνη — είναι για να καταφέρετε να είστε δίπλα της χωρίς να εξαντληθείτε. Η ψυχολογική υποστήριξη του φροντιστή (γονέα, συντρόφου κ.λπ.) συχνά βοηθά το ίδιο το πρόσωπο που αρνείται αρχικά τη βοήθεια.
Αν το επιθυμεί, ενδέχεται να της ταιριάξει μια λιγότερο κλασική πρώτη επαφή, όπως online συμβουλευτική, ομάδες συνομηλίκων, ή ένας ειδικός με εμπειρία στην εφηβική/νεανική κατάθλιψη.
Η αποδοχή βοήθειας δεν είναι απόφαση λογικής — είναι εμπιστοσύνης. Και αυτή την εμπιστοσύνη την καλλιεργούμε πρώτα μέσα στη σχέση.
Το ότι είστε παρούσα/παρών και αναζητάτε τρόπους προσέγγισης, είναι ήδη μια πολύτιμη μορφή βοήθειας. Συνεχίστε να είστε το «ήρεμο έδαφος» δίπλα της, μέχρι να νιώσει έτοιμη να σταθεί σ’ αυτό. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας,
καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να βλέπετε το παιδί σας να πονάει ψυχικά και να μη θέλει να ζητήσει βοήθεια. Είναι βαθιά ανθρώπινο αυτό που νιώθετε – η ανησυχία, η αγωνία, η αίσθηση ότι είστε ανήμπορη να τη βοηθήσετε. Όμως, ήδη κάνετε κάτι πολύ σημαντικό: αναζητάτε τρόπους να είστε δίπλα της, με φροντίδα.

Η κατάθλιψη, ειδικά στην εφηβεία ή στη νεαρή ενήλικη ζωή, μπορεί να απομονώσει τον άνθρωπο, να τον κλείσει στον εαυτό του και να του δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι "τίποτα δεν θα βοηθήσει". Μπροστά σ’ αυτή τη σιωπή, η ανθρώπινη σχέση είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο.

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είν...αι να της δείχνετε καθημερινά –χωρίς πίεση ή νουθεσίες– ότι είστε εκεί, ότι τη βλέπετε, τη νοιάζεστε, και τη δέχεστε όπως είναι. Ακόμα και όταν δεν σας μιλάει, ακόμα κι αν σας διώχνει. Να της λέτε ότι αν και τώρα δεν θέλει βοήθεια, όταν και αν το θελήσει, θα είστε δίπλα της, να τη στηρίξετε. Αυτή η σταθερή παρουσία, με αποδοχή και αγάπη, είναι πολλές φορές το πρώτο βήμα για να νιώσει εμπιστοσύνη και να ανοίξει.

Ίσως θα ήταν χρήσιμο να σκεφτείτε να ζητήσετε υποστήριξη και εσείς η ίδια από κάποιον ψυχοθεραπευτή. Όχι γιατί "φταίτε" – αλλά γιατί και εσείς χρειάζεστε έναν χώρο να εκφράσετε όσα κουβαλάτε. Μέσα από τη δική σας στήριξη, ενδυναμώνεται ολόκληρο το σύστημα γύρω της.

Είμαι εδώ αν χρειαστείτε οτιδήποτε.

Με εκτίμηση και κατανόηση,
Τάνια Κουρτίδου
Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια Διάβασε περισσότερα

Λυπάμαι που περνάτε μια τόσο δύσκολη κατάσταση.Όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο και ειδικά το παιδί μας-αντιμετωπίζει κατάθλιψη αλλά δεν θέλει βοήθεια,είναι φυσικό να νιώθετεανησυχία,απόγνωση και αβεβαιότητα.
Ωστόσο,υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε για ναβοηθήσετε ,ακόμη και αν εκείνη αρνείται βοήθεια προς το παρόν.
1.Δημιουργήστε ασφαλή χώρο επικοινωνίας (προσπαθήστε να είστε διαθέσιμη χωρίς πίεση
εκφράστε την αγάπη και το ενδιαφέρον σας,χωρίς να προσπαθείτε να λύσετε το πρόβλημα εκείνη τη στιγμή.
Πείτε πράγματα όπως : Σε βλέπω που δυσκολεύεσαι και είμαι εδώ για σένα ότι και αν χρειαστείς
Δεν είσαι μόνη σου και δεν χρει...άζεται να τα περάσεις όλα αυτά χωρίς στήριξη.
Αντισταθείτε στον πειρασμό να πιέσετε ή να κάνετε κηρύγματα.Αυτό συχνά ενισχύει την άρνηση.
Αντί για ¨ πρεπει να πας σε γιατρο θα μπορούσατε να της πείτε : Αναρρωτιέμαι αν θα σε βοηθούσε να μιλήσεις με κάποιον που δεν είναι από την οικογένεια σου,έτσι ώστε να νιώσεις πιο ανάλαφρη.
θα μποροούσαμε να πάμε και μαζί και να δεις απλά πως είναι.Δεν είναι δέσμευση.
Η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ στην κατάθλιψη . Διάβασε περισσότερα

Είναι πολύ δύσκολο να βλέπει ένας γονιός το παιδί του να υποφέρει και να μην δέχεται βοήθεια. Αρχικά, προσπαθήστε να της δείξετε κατανόηση, χωρίς πίεση. Μιλήστε της ήρεμα, με σεβασμό, και εκφράστε τη φροντίδα σας, όχι την ανησυχία με πίεση. Δώστε της χρόνο, αλλά με συνέπεια προτείνετέ της εναλλακτικές: ίσως μια κουβέντα με ψυχολόγο online ή απλώς ένα πρώτο ραντεβού “δοκιμαστικά”. Εσείς μπορείτε επίσης να συμβουλευτείτε ειδικό για καθοδήγηση.