Μπορεί η διπολική διαταραχή να συνυπάρχει με σχιζοφρένεια;

Παίρνω Brintellix εδώ και δυόμιση βδομάδες. Μου το έδωσε ψυχίατρος γιατί είχα μεγάλο πρόβλημα ύπνου. Μου προκαλεί όμως ναυτία. Λιγότερο τώρα αλλά η ναυτία υπάρχει. Να συνεχίσω να το παίρνω?? Ο ύπνος μου είναι διακοπτόμενος και λίγος. Πόσος καιρός μπορεί να χρειαστεί να το παίρνω για να δω αποτελέσματα. Ευχαριστώ!!!

Καλησπέρα σας . Είμαι 29 ετών και το. Τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω πρόβλημα με το άγχος και συγκεκριμένα άγχος για την υγεία μου και κρίσεις πανικού. Τις κρίσεις τις ελέγχω και δεν ξεσπάνε . Έχω πόνους στο στήθος που με αναγκάζουν να επισκέπτομαι καρδιολόγους τακτικά (1 φορά την εβδομάδα τουλάχιστον ) . Έχω κάνει όλες τις εξετάσεις , ΗΚΓ, τρίπλεξ , τεστ κοπώσεως , αιματολογικές και είναι όλα καθαρά . Από την μια μπορώ να κατανοήσω ότι είναι άγχος αλλά από την άλλη ο φόβος και η ανησυχία ότι κάτι σοβαρό είναι δεν φεύγουν από το μυαλό μου, παρότι έχω περάσει στα 19 μου το ίδιο πράγμα και θεωρητικά ξέρω πώς είναι . Πώς θα μπορούσα να το λύσω αυτό; Τι μορφή θεραπείας είναι η καλύτερη πιστεύετε ;

Ήθελα να ρωτησο εάν οι πραζολες λαπραζολ επιρεαζει με ηρεμιστικά αντικαταθλιπτικά

Νιώθω ότι,ότι και αν κάνω θα με χλευάσουν ξεχνάω πολύ σημαντικά πράγματα γι'αυτό έχασα και τη δουλειά μου και φροντησα να βρω εργασία με λιγότερες ευθύνες νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα σωστά δεν έχω συναισθήματα τον τελευταίο καιρό το μόνο που θέλω είναι να είμαι ξαπλωμένη και να βλέπω τηλεόραση ή να κοιμάμαι αποφεύγω φίλους και γνωστούς δεν με ενδιαφέρει τίποτα και κανένας

Καλησπέρα σας είμαι 22 και νιώθω ότι μεγαλώνω αρκετά γρήγορα ενώ ακομα νιωθω λες και είμαι 18 19 , ίσως να ακούγεται αστείο αλλά νιώθω ότι χάνω την 20ετια μου δεν κάνω τίποτα δεν σπούδασα τπτ απλά δουλεύω, μενω μόνη μου μακριά από την οικογένεια μου, δεν έχω κάποιον δίπλα ή έχω αρκετούς απλά δεν τους νιώθω δίπλα μου είναι στιγμές που θέλω να μιλήσω αλλά ίσως τους κουράζω να λέω συνέχεια τα ίδια επισης φοβάμαι κιόλας να κάνω κάτι καινούργιο δυσκολεύομαι να πάρω και την παραμικρή απόφαση για το οτιδήποτε και υπάρχουν μέρες που τα βλέπω όλα μαύρα, έχω νεύρα κάποιες μέρες και νευριάζω εύκολα στην δουλειά μου περνάω απλά μια φάση και θα περάσει; Η θα βυθιστώ και άλλο όσο περνάνε τα χρονια με απελπισία ότι μεγαλώνω, ότι θα χάσω τους γονείς μου, και ότι δεν πέρασα αρκετές στιγμές μαζί τους επειδή έφυγα από το σπίτι μου πολύ νωρίς είναι φυσιολογικός ο τρόπος σκέψεις μου;

Παρουσιάζω όλα τα συμπτώματα από τα οποία χαρακτηρίζεται η κατάθλιψη .Παίρνω ένα ζολώφτ των 100 mg ,αλλά δεν βλέπω βελτίωση. Βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση .Πως μπορώ να βοηθηθώ

Καλησπέρα, είναι λογικό να μισώ τους γονείς μου για τον πόνο που μου προκαλούν; Στις δύσκολες μου φάσεις δεν έχω καμία ψυχολογική υποστήριξη, το αντίθετο, μου δημιουργούν τέτοια στεναχώρια και σκέψεις του στυλ ότι αν δεν υπήρχαν θα ένιωθα ανακούφιση. Είναι λογικές αυτές οι σκέψεις; Δεν με έχουν κακοποιήσει σωματικά από όσο θυμάμαι παρά μόνο ψυχικά. Είμαι 30 ετών, μήπως δεν θα έπρεπε να με επηρεάζει τόσο;