Συναισθηματικός Γολγοθάς 13 Χρόνια: Φάρμακα και Εξετάσεις Χωρίς Αποτέλεσμα

Καλησπέρα σας. Κατανοώ πόσο βαθιά και εξαντλητική μπορεί να είναι η διαδρομή που περιγράφετε. Δεκατρία χρόνια ψυχικού πόνου, ανεπιτυχών φαρμακευτικών προσπαθειών και συνεχών ιατρικών ελέγχων είναι ένα τεράστιο φορτίο. Και μόνο το ότι συνεχίζετε να αναζητάτε βοήθεια και απαντήσεις, αποδεικνύει την επιμονή και την ανθεκτικότητά σας, ακόμη κι αν εσείς αυτή τη στιγμή νιώθετε κουρασμένος/η ή και απογοητευμένος/η.

Όταν έχουν αποκλειστεί παθολογικά αίτια και η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδίδει, είναι σημαντικό να στρέψουμε το βλέμμα προς το ψυχικό και συναισθηματικό περιεχόμενο της εμπειρίας σας. Δεν σημαίνει πως το πρόβλημά σας είναι «ψ...υχολογικό και άρα λιγότερο σημαντικό». Αντιθέτως, σημαίνει ότι ενδεχομένως η δυσφορία που νιώθετε προέρχεται από βαθύτερες εσωτερικές συγκρούσεις, καταστάσεις που ίσως έχουν ριζώσει στη ζωή σας εδώ και καιρό, ή ψυχικούς μηχανισμούς που δρουν υπόγεια, πέρα από τη συνειδητή σας πρόθεση.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, πολλές φορές είναι χρήσιμο να προσεγγιστεί η ψυχική δυσκολία όχι απλώς ως «κατάθλιψη» ή «αγχώδης διαταραχή», αλλά μέσα από το πρίσμα της προσωπικής σας ιστορίας: πώς διαμορφώθηκαν οι σχέσεις σας με τους άλλους και τον εαυτό σας, ποιες είναι οι εσωτερικές φωνές που σας συνοδεύουν καθημερινά, ποιοι φόβοι ή πληγές έχουν ενσωματωθεί τόσο βαθιά ώστε να εκφράζονται ως συνεχής ψυχική κόπωση.

Αν δεν έχει υπάρξει έως τώρα μια σταθερή ψυχοθεραπευτική σχέση, με βάθος και διάρκεια, αυτό μπορεί να είναι ένα επόμενο βήμα που αξίζει να εξεταστεί σοβαρά. Όχι γιατί «πρέπει», αλλά γιατί είναι διαφορετικό να σας βλέπει ένας ειδικός ως σύνολο ανθρώπου και όχι απλώς μέσα από τη σκοπιά ενός διαγνωστικού τίτλου ή μιας φαρμακευτικής ανταπόκρισης.

Υπάρχουν, επίσης, πιο εξειδικευμένες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως η ψυχοδυναμική ή η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία, που εστιάζουν στην κατανόηση του νοήματος του ψυχικού πόνου, αντί να προσπαθούν μόνο να «σβήσουν» τα συμπτώματα.

Εκείνο που μου φαίνεται πιο σημαντικό τώρα είναι να μη μείνετε μόνος/η με αυτή την κόπωση. Ο δρόμος μπορεί να έχει υπάρξει μακρύς και δύσβατος, όμως δεν σημαίνει ότι έχει τελειώσει ή ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Μπορείτε να ξαναχτίσετε μια διαφορετική σχέση με τον εαυτό σας, με την εμπειρία σας, και με τη ζωή την ίδια, φτάνει να υπάρξει το κατάλληλο θεραπευτικό πλαίσιο και η αίσθηση ότι ακούγεστε σε βάθος, με πραγματική κατανόηση. Διάβασε περισσότερα

Χαίρετε. Βιώνετε ένα συναισθηματικό γολγοθά. Από τη μία κανένα φάρμακο μοιάζει να μην έχει βοηθήσει, άλλωστε έχετε δοκιμάσει πολλά όλα αυτά τα χρόνια, από την άλλη οι εξετάσεις με κάποιο τρόπο δεν δίνουν κάποια κατεύθυνση. Έχετε ταλαιπωρηθεί αλλά εξακολουθείτε να ψάχνετε κάποια λύση, ένα κάτι να υπάρξει και για εσάς για να έρθει επιτέλους μία ανακούφιση.

Καταλαβαίνω ότι βρίσκεστε σε επικοινωνία με ψυχίατρο, και κάνετε πολύ καλά. Πώς θα σας φαινόταν όμως να επικοινωνήσετε και με έναν ψυχοθεραπευτή για να μοιραστείτε όλη αυτή την εξουθένωση; Να ακούσετε τον εαυτό σας να μιλάει για αυτό, να ακουμπήσετε τις σκέψεις και τους προβληματισμο...ύς σας σε έναν άλλον άνθρωπο, ώστε σταδιακά να αρχίσουν τα πράγματα να μπαίνουν σε μια σειρά;

Σκεφτείτε το. Προσωπικά βρίσκομαι στη διάθεσή σας. Διάβασε περισσότερα

Η ψυχοθεραπεια συνδυάζεται πολύ καλά σε αυτές τις περιπτώσεις

Καλησπέρα σας. Η κόπωση και η απογοήτευση που περιγράφετε είναι απολύτως κατανοητές, ειδικά όταν κάποιος προσπαθεί επίμονα να βρει ανακούφιση χωρίς αποτέλεσμα.
Από αυτά που λέτε, φαίνεται πως έχει γίνει σημαντική διερεύνηση τόσο οργανικά όσο και φαρμακευτικά. Όταν τα φάρμακα δεν φέρνουν την ανακούφιση που περιμένουμε, και οι εξετάσεις δεν δείχνουν κάποια οργανική βάση, είναι πιθανό το πρόβλημα να έχει βαθύτερες ψυχικές ρίζες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποκλειστικά με φαρμακοθεραπεία.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ψυχοθεραπεία μπορεί να προσφέρει χώρο να διερευνηθούν τα ασυνείδητα αίτια της δυσφορίας σας όπως τα παλιά σας βιώματα, ...οι εσωτερικές συγκρούσεις. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα,
Υπάρχουν συναισθηματικές καταστάσεις, τραύματα, ή διαστρεβλώσεις στον τρόπο που σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας και τους άλλους που μπορούν να συντηρούν τη δυσφορία για χρόνια. Ίσως δεν είναι θέμα “χημείας” αλλά “ιστορίας”.
Αν δεν το έχετε ήδη κάνει, η ψυχοθεραπεία σίγουρα θα σας βοηθήσει