Οι πιο συχνές αθλητικές κακώσεις
Στις αθλητικές κακώσεις συμπεριλαμβάνονται:
Οι μυϊκοί τραυματισμοί: Οφείλονται σε ρήξη του μυός λόγω υπερδιάτασης. Για την αντιμετώπιση των μυϊκών τραυματισμών απαιτείται αρχικώς διακοπή των αθλητικών δραστηριοτήτων για το χρονικό διάστημα που θα ορίσει ο γιατρός.
Ο ασθενής πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε ορθοπαιδικό ή αθλητίατρο για κλινική εξέταση. Θα χρειαστεί περαιτέρω απεικονιστικός έλεγχος για να εντοπιστεί το ακριβές σημείο που πάσχει και το βαθμό της βλάβης. Ο έλεγχος αυτός περιλαμβάνει υπέρηχο, ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Στη συνέχεια, συνήθως συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη ή εφαρμόζεται θεραπεία με πλάσμα (PRP).
Οι τραυματισμοί στο κεφάλι: Συνήθως πρόκειται για διάσειση. Παρατηρείται βλάβη στους ιστούς του εγκεφάλου που προέρχονται από τράνταγμα. Η διάσειση μπορεί να είναι βαριάς ή ελαφριάς μορφής. Ο γιατρός είναι πιθανό να σε παραπέμψει σε νευρολόγο.
Ρήξη μηνίσκου: Είναι αποτέλεσμα κάκωσης ή εκφύλισης λόγω ηλικίας. Στα συμπτώματά της συμπεριλαμβάνονται ο πόνος κατά το περπάτημα ή κατά το κάθισμα και το πρήξιμο στο γόνατο. Η θεραπεία της ρήξης μηνίσκου γίνεται με αρθροσκόπηση.
Ρήξη πρόσθιου χιαστού: Τραυματισμός στην περιοχή του γόνατος με κύριο σύμπτωμα τον έντονο πόνο στο γόνατο, το πρήξιμο και την αδυναμία βάδισης. Η θεραπεία τίθεται με αρθροσκόπηση του γόνατος και χρήση συνδεσμοπλαστικής.
Εξάρθρημα - αστάθεια ώμου: Κάκωση στην άρθρωση του ώμου. Αρχικώς, αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία για την ανακούφιση από τον πόνο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου: Προκαλείται σε άτομα που ασχολούνται με αθλήματα ρίψης μετά από έντονη τριβή των τενόντων και μετά μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη. Ο ασθενής νιώθει πόνο ειδικά όταν πραγματοποιεί κινήσεις όπου χρησιμοποιείται το χέρι πάνω από το κεφάλι. Η αντιμετώπιση γίνεται αρχικώς με αντιφλεγμονώδη, ενδοαρθρικές ενέσεις και φυσικοθεραπεία. Αν δεν είναι αποτελεσματικοί αυτοί οι τρόποι, συνιστάται χειρουργική επέμβαση.