Άγχος και φαγοφοβία στην τρίτη λυκείου: Πώς να διαχειριστώ;

Αν το πρόβλημα συνεχιστεί ή επιδεινωθεί, Αυτό δεν σημαίνει ότι “χάνεις τον έλεγχο” — απλώς σημαίνει ότι χρειάζεσαι λίγη υποστήριξη. Ένας/μία ψυχολόγος, ειδικά αν έχει εμπειρία σε θέματα άγχους ή φοβιών σε εφήβους, μπορεί να σε βοηθήσει:Να αποφορτιστείς,Να μάθεις πώς να ελέγχεις τις κρίσεις πανικού,Να ξεπεράσεις το μοτίβο της φαγοφοβίας με ασφάλεια και σταδιακά.

Να μπείτε άμεσα σε θεραπεία αυτά τα πράγματα τη σημερινή εποχή δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας ταλαιπωρούν υπάρχουν τρόποι ανώδυνοι μιλώντας και καταλαβαίνοντας τον εαυτό σας και το περιβάλλον σας όλα αυτά να σταματήσουν ευχαριστώ OK

Καλησπέρα σας,

Αυτό που περιγράφετε είναι μια εμπειρία που συναντάται συχνά σε άτομα που βρίσκονται υπό έντονο ψυχολογικό στρες, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχει άγχος απόδοσης και πίεση, όπως συμβαίνει συνήθως στη Γ΄ Λυκείου. Οι κρίσεις πανικού και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα δείχνουν ότι το σώμα και ο νους σας έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο υπερέντασης και προσπαθούν να βρουν διέξοδο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η φαγοφοβία δεν είναι κάτι «παράξενο» ή σπάνιο· είναι ένας τρόπος με τον οποίο το άγχος εκφράζεται μέσα από το σώμα.

Η δυσκολία που αισθάνεστε στην κατάποση δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο οργανικό πρόβλημα. Όταν ...το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση έντονης ανησυχίας, οι μύες του λαιμού και του διαφράγματος σφίγγουν, η αναπνοή γίνεται ρηχή, και αυτή η ένταση δημιουργεί την αίσθηση ότι «κάτι μπλοκάρει» ή ότι «το φαγητό δεν περνά». Ο εγκέφαλος, βιώνοντας αυτό το σύμπτωμα, αρχίζει να το συνδέει με φόβο, και έτσι σχηματίζεται ένας φαύλος κύκλος: όσο περισσότερο φοβάστε, τόσο περισσότερο εντείνεται η σωματική αίσθηση, και όσο πιο έντονη γίνεται η αίσθηση, τόσο περισσότερο ενισχύεται ο φόβος.

Το γεγονός ότι μπορείτε να φάτε ορισμένες τροφές, όπως οι κοτομπουκιές, δείχνει καθαρά ότι η δυσκολία δεν οφείλεται σε κάποιο εμπόδιο ή βλάβη, αλλά σε έναν μηχανισμό άγχους που έχει προσωρινά «εκπαιδεύσει» το σώμα σας να αντιδρά με φόβο στην πράξη της κατάποσης. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε πως αυτή η κατάσταση είναι αντιμετωπίσιμη και, με την κατάλληλη υποστήριξη, πλήρως αναστρέψιμη.

Αυτό που θα σας πρότεινα είναι να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου ή ψυχοθεραπευτή με εμπειρία στη διαχείριση αγχωδών διαταραχών και ειδικά στη γνωσιακή–συμπεριφορική θεραπεία. Μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία θα μπορέσετε να κατανοήσετε τι ακριβώς προκαλεί αυτή την ένταση, να εκπαιδεύσετε εκ νέου το σώμα σας να χαλαρώνει μπροστά στο φαγητό και να μειώσετε τον φόβο σταδιακά, με ασφάλεια και χωρίς πίεση. Αν παράλληλα οι κρίσεις πανικού είναι έντονες και επαναλαμβανόμενες, θα μπορούσε να είναι χρήσιμη και μια συμβουλευτική συνάντηση με ψυχίατρο, ώστε να αξιολογηθεί εάν χρειάζεται κάποια πρόσθετη υποστήριξη για ένα διάστημα.

Το πιο σημαντικό είναι να μην προσπαθείτε να πιέσετε τον εαυτό σας ή να αισθάνεστε ενοχή για αυτό που συμβαίνει. Δεν φταίτε εσείς, ούτε το σώμα σας «αρνείται» να συνεργαστεί· απλώς έχει κουραστεί από το υπερβολικό άγχος και χρειάζεται χρόνο και φροντίδα για να επανέλθει. Με σταθερή ψυχολογική υποστήριξη και λίγη υπομονή, θα δείτε ότι η εμπιστοσύνη σας προς το σώμα και το φαγητό θα επιστρέψει σταδιακά. Διάβασε περισσότερα

Ακούγεται ότι το άγχος σου είναι πολύ έντονο και επηρεάζει σημαντικά τη σχέση σου με το φαγητό, κάτι που φαίνεται να εκδηλώνεται ως επανεμφάνιση της φαγοφοβίας. Αυτά τα συμπτώματα δεν σημαίνουν ότι έχεις κάποιο οργανικό πρόβλημα, είναι συνήθως ψυχοσωματικές εκδηλώσεις του άγχους και των κρίσεων πανικού. Η ψυχοθεραπεία, ειδικά με τεχνικές που δουλεύουν το άγχος και τις φοβίες, μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις το άγχος σου, να μειώσεις τις κρίσεις πανικού και να επανέλθει σταδιακά η άνεση σου στο φαγητό. Είναι επίσης χρήσιμο να μιλήσεις με κάποιον ειδικό που θα σε καθοδηγήσει σε πρακτικούς τρόπους χαλάρωσης και έκφρασης του άγχους σου, ώ...στε να μην επηρεάζει τόσο τη ζωή σου και τη σχολική σου απόδοση. Διάβασε περισσότερα

Αυτό που περιγράφετε είναι ουσιαστικά μια σωματοποίηση του άγχους σας. Το ιδανικό, σε αυτήν την στρεσογόνα περίοδο που διανύετε, θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, ώστε να έχετε την κατάλληλη υποστήριξη και καθοδήγηση. Αντίστοιχα και οι γονείς σας θα ήταν ωφέλιμο να κάνουν κάποιες συνεδρίες συμβουλευτικής γονέων. Προς το παρόν θα πρότεινα να αποφεύγετε να τρώτε τις στιγμές που νιώθετε έντονα στρεσαρισμένος/-η και να μη χρησιμοποιείτε οθόνες κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Είναι προτιμότερο να φάτε μικρότερη ποσότητα φαγητού μέσα στη μέρα παρά καθόλου.

Καλησπέρα! Η Γ΄ Λυκείου μπορεί να είναι μια απαιτητική τάξη για αρκετούς μαθητές, κυρίως για όσους θέτουν υψηλούς στόχους. Το άγχος μπορεί να ευθύνεται για σωματικές ενοχλήσεις αλλά και για κάποιες αρνητικές σκέψεις που μπορεί να κάνεις γύρω από τις εξετάσεις αλλά και το φαγητό. Είναι σημαντικό που αναγνωρίζεις τη δυσκολία σου καθώς έχεις αρκετό χρόνο μπροστά σου για να το διαχειριστείς με την καθοδήγηση ειδικού ψυχικής υγείας. Συζήτησε με την οικογένειά σου όσα σε προβληματίζουν και φροντίστε να μιλήσεις σε ειδικό για να σε καθοδηγήσει κατάλληλα.

Θα ήταν καλό να επισκεφτείτε έναν γιατρό ή/και ψυχίατρο να εκτιμήσει τη διατροφή και τα ψυχικά σας συμπτώματα. Είναι δύσκολη εποχή και αγχογόνος, τώρα που ετοιμάζεστε για εξετάσεις, και θα ήταν καλό να λάβετε όση στήριξη χρειάζεστε.

Καλησπέρα σας. Εφόσον σας ενδιαφέρει και η Ψυχολογία καλό είναι να σκεφτείτε τις ψυχολογικές θεραπείες δηλαδή την Ψυχοθεραπεία. Το νωρίτερο = το καλύτερο και στην περίπτωση σας η πιο ενδεδειγμένη προσέγγιση για την φαγοφοβία θα ήταν η Συμπεριφορική θεραπεία (στο Αιγινήτειο υπάρχει εξαιρετικό ιατρείο για τέτοιες περιπτώσεις) ώστε να αναχαιτίσετε το σύμπτωμα και ενδεχομένως να διδαχτείτε τρόπους διαχείρισης του άγχους.

Η φαγοφοβία και το άγχος συνδέονται συχνά, και το σώμα σου μπορεί να αντιδράσει με ψυχοσωματικά συμπτώματα. Είναι σημαντικό να προσπαθήσεις να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο , που μπορεί να σε βοηθήσει να διαχειριστείς το άγχος σου

Είναι φυσικό το άγχος να επηρεάζει και το σώμα, δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά ότι το σώμα σου αντιδρά στην ένταση. Μπορείς να δοκιμάσεις να προχωράς σταδιακά με το φαγητό. Δηλαδή, ξεκίνα με πιο μαλακές ή “εύκολες” τροφές και σταδιακά πρόσθεσε και άλλες, χωρίς πίεση. Πριν φας καλό θα είναι να πάρεις μερικές βαθιές αναπνοές ή κάνε μια μικρή άσκηση χαλάρωσης που θα βοηθήσει το σώμα σου να είναι ήδη ήρεμο (όταν δοκιμάσεις να προσθέσεις μια πιο στέρεης μορφής τροφή), βοηθά πολύ να ηρεμήσει το σώμα.
Τέλος, με υπομονή και σταδιακή εξοικείωση με τη διαδικασία, η όποια δυσκολία θα υποχωρήσει.
Αν δεις ότι συνεχίζεται όμως, τότε αξίζ...ει να το δουλέψεις πιο στοχευμένα σε ψυχοθεραπεία, καθώς είναι κάτι που αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Διάβασε περισσότερα

Αυτό που περιγράφεις είναι μια αρκετά τυπική εκδήλωση άγχους, ειδικά σε άτομα με προδιάθεση σε σωματοποιήσεις. Η φαγοφοβία, δηλαδή ο φόβος κατάποσης ή πνιγμού, συχνά επανεμφανίζεται σε περιόδους έντονου στρες, όπως τώρα με τις Πανελλήνιες. Ο μηχανισμός είναι καθαρά ψυχοσωματικός: το άγχος αυξάνει τον μυϊκό τόνο στον λαιμό και τον οισοφάγο, δημιουργώντας μια αίσθηση “κόμπου” ή δυσκολίας στην κατάποση. Αυτό ενισχύει τον φόβο, ο φόβος αυξάνει το άγχος, και ο κύκλος συνεχίζεται.

Εφόσον μπορείς να φας συγκεκριμένες τροφές, όπως τις κοτομπουκιές, χωρίς πρόβλημα, είναι εξαιρετικά απίθανο να υπάρχει οργανικό εμπόδιο. Το ζήτημα είναι καθαρά λ...ειτουργικό και άπτεται του άξονα “άγχος – έλεγχος – σωματική αίσθηση”.

Η αντιμετώπιση απαιτεί ήπια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, ιδανικά γνωσιακή-συμπεριφορική ή ψυχοδυναμική βραχείας διάρκειας, με στόχο να μάθεις να ελέγχεις τη σωματική σου ένταση και να επανασυνδέεσαι με την πράξη του φαγητού χωρίς φόβο. Η χαλάρωση, η εστίαση στην αναπνοή πριν το φαγητό, και η σταδιακή έκθεση σε διαφορετικές τροφές μπορούν να βοηθήσουν.

Εφόσον το άγχος είναι έντονο και συνοδεύεται από κρίσεις πανικού, ίσως χρειαστεί και φαρμακευτική υποστήριξη για ένα διάστημα, πάντα σε συνεργασία με ψυχίατρο. Με σωστή καθοδήγηση, η φαγοφοβία υποχωρεί πλήρως – δεν είναι μόνιμη ούτε επικίνδυνη, απλώς απαιτεί εξοικείωση με το σώμα σου και με τον φόβο. Διάβασε περισσότερα

Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες κάτι τόσο προσωπικό — φαίνεται πως αυτή την περίοδο βιώνεις έντονο στρες, και είναι απόλυτα λογικό, ειδικά με το βάρος των πανελληνίων και τον στόχο που έχεις θέσει. Αυτό που περιγράφεις (άγχος, κρίσεις πανικού, ψυχοσωματικά, δυσκολία στο φαγητό) είναι συχνά τρόποι με τους οποίους το σώμα «μιλάει» όταν η ψυχική πίεση γίνεται υπερβολική.

Από τη σκοπιά της συστημικής ψυχοθεραπείας, η κατάσταση σου δεν θα αντιμετωπιζόταν ως «πρόβλημα μόνο δικό σου», αλλά ως κάτι που έχει νόημα μέσα στο σύστημα σχέσεων όπου ζεις — δηλαδή, την οικογένεια, το σχολείο, τους φίλους σου. Η συστημική προσέγγιση ...βλέπει το άγχος, τη φαγοφοβία ή τα ψυχοσωματικά όχι απλώς ως «συμπτώματα», αλλά ως μηνύματα για κάτι που χρειάζεται αλλαγή ή κατανόηση στο ευρύτερο πλαίσιο της ζωής σου. Διάβασε περισσότερα

Αυτό που βιώνεις περνάει !πολλές φορές το άγχος του σχολείου και των εξετάσεων προκαλεί τέτοια συμπτώματα, αλλά με τη σωστή καθοδήγηση, υποστήριξη και σταδιακή έκθεση στο φαγητό περνάει
Το ότι αναγνωρίζεις το πρόβλημα δείχνει δύναμη και ωριμότητα.
Θα σε συμβούλευα πρώτα να ενημερώσεις τους γονείς σου και να απευθυνθείς σε ένα ψυχοθεραπευτή που θα σε βοηθήσει καλύτερα με το ψυχολογικό κομμάτι γιατί πρώτα ξεκινάει από εκεί

πρώτα απ’ όλα θέλω να σου πω πόσο πολύ θάρρος χρειάζεται για να μιλήσεις τόσο ανοιχτά γι’ αυτό που περνάς. Το ότι το μοιράζεσαι δείχνει δύναμη, επίγνωση και θέληση να βοηθήσεις τον εαυτό σου — κι αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα.

Καταλαβαίνω απόλυτα πόσο δύσκολο και αγχωτικό είναι αυτό που ζεις. Το έντονο άγχος, ειδικά στη Γ’ Λυκείου με όλη την πίεση των Πανελληνίων, μπορεί να εκδηλωθεί πολύ συχνά μέσα από το σώμα — με σφίξιμο, κόμπο στον λαιμό, δυσκολία στην κατάποση, ή φόβο γύρω από το φαγητό. Δεν είναι «φαντασία» ή υπερβολή· είναι πραγματική αντίδραση του οργανισμού σου στο στρες.

Το γεγονός ότι μπορείς να φας... κάποιες τροφές, όπως τις κοτομπουκιές, δείχνει ότι το σώμα σου ξέρει πώς να φάει απλώς το νευρικό σου σύστημα βρίσκεται σε συναγερμό και προσπαθεί να σε «προστατεύσει» από κάτι που αντιλαμβάνεται λανθασμένα ως επικίνδυνο.

Αυτό που μπορεί να σε βοηθήσει τώρα είναι να μην πιέζεις τον εαυτό σου, αλλά να κινηθείς με μικρά, ήπια βήματα με τροφές που σου φαίνονται πιο εύκολες, πιο μαλακές, πιο «ασφαλείς». Κάθε φορά που τρως κάτι, προσπάθησε να αναπνέεις ήρεμα, να κάθεσαι χαλαρά και να μην βιάζεσαι. Το σώμα σου χρειάζεται να ξαναχτίσει εμπιστοσύνη στο φαγητό. Διάβασε περισσότερα

Γειά σου, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για έναν έφηβο της ηλικίας σου να διαχειριστεί το άγχος του, ειδικά υπό την πίεση των εξετάσεων. Είναι συνηθισμένο για πολλούς ανθρώπους να βιώνουν κάτι ανάλογο δεν είσαι μόνος. Δεν είναι όμως κάτι που δεν αντιμετωπίζεται. Ως διαιτολόγος θα σου έλεγα ότι η αίσθηση πνιγμού ή γενικότερα η τροφιμοφοβία που ανέφερες είναι αντίδραση του σώματος σου στο άγχος. Να εστιάσουμε λοιπόν στο πως μπορείς να αποβάλλεις το άγχος, που στη δική σου περίπτωση δεν είναι παραγωγικό αλλά αντιθέτως μπορεί να σε αποδιοργανώσει. Θα σου πρότεινα να μιλήσεις για αυτό που νιώθεις, σε έναν ειδικό ψυχολόγο. Παράλληλα να σ...υνεργαστείς με έναν διαιτολόγο ώστε να σχεδιάσετε από κοινού ένα διατροφικό πρόγραμμα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες σου, μικρά γεύματα, μαλακές τροφές ώστε να νιώσεις ασφαλής και σιγά σιγά να εντάξεις τρόφιμα χωρίς φόβο.
Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να καταλάβεις γιατί νιώθεις πίεση και άγχος που σε καταβάλλει, με αυτό τον τρόπο θα βρεις ποια σκέψη ή ανασφάλεια ή αρνητική αξιολόγηση των δυνατοτήτων σου, σε κρατάει σε κατάσταση στρες.
Ο διαιτολόγος θα σου εξηγήσει την συμμετοχή της τροφής στην απόδοση σου και την ψυχολογία σου. Θα σε συμβουλέψει να ακολουθήσεις μια διατροφή που θα σου εξασφαλίσει την υγεία σου, θα βελτιώσει την απόδοση σου και κατά συνέπεια θα σε εκπαιδεύσει ώστε να απαλλαγής από τον φόβο της τροφής.
Κάποιες μικρές συμβουλές αλλά που μπορεί να σου φανούν βοηθητικές είναι οι εξής:
• Αναπνοές και Χαλάρωση: Όταν νιώθεις το άγχος να μεγαλώνει, προσπάθησε να κάνεις βαθιές αναπνοές. Κλείσε τα μάτια σου, πάρε αργά μια βαθιά αναπνοή για 4 δευτερόλεπτα, κράτησέ την για 4 δευτερόλεπτα, και μετά άφησέ την για 4 δευτερόλεπτα. Αυτό μπορεί να ηρεμήσει το σώμα σου και να μειώσει το άγχος σου.
• Μικρά και συχνά γεύματα: Αν δεν μπορείς να φας μεγάλα γεύματα, προσπάθησε να τρως μικρές ποσότητες τροφής πιο συχνά, όπως φρούτα, γιαούρτι ή κάποιο σνακ με πρωτεΐνη. Αυτά μπορούν να σου δώσουν ενέργεια χωρίς να προκαλούν αίσθημα πνιγμού.
• Κατανάλωσε τροφές που θα σε βοηθήσουν να αυξήσεις την μαθησιακή σου απόδοση; Ψάρια πλούσια σε ω3 ( μνήμη και συγκέντρωση), ξηροί καρποί ( καλά λιπαρά- αντιοξειδωτικές ιδιότητες – προστασία κυττάρων εγκεφάλου), φρούτα ( μνήμη – συγκέντρωση-αντιοξειδωτικές ιδιότητες) , πράσινη φυλλώδη λαχανικά, σπανάκι, μαρούλι, μπρόκολο ( βιταμίνες- μέταλλα- υγεία εγκεφάλου), αβγά ( μνήμη – συγκέντρωση), προϊόντα ολικής αλέσεως ( ενέργεια), γιαούρτι-γαλακτοκομικά ( λειτουργία εγκεφάλου) νερό – σωστή ενυδάτωση αποφυγή αισθήματος κόπωσης -συγκέντρωσης)
• Συζήτηση με κάποιον: Μην διστάσεις να μιλήσεις για το άγχος σου. Ένας γονιός, φίλος ή και ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να το διαχειριστείς καλύτερα. Μερικές φορές η απλή συζήτηση βοηθάει να μειωθεί το άγχος.
• Προετοιμασία και Ξεκούραση: Το να προετοιμάζεσαι για τις εξετάσεις είναι σημαντικό, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ξεκουράζεσαι. Η υπερβολική προετοιμασία χωρίς ξεκούραση μπορεί να αυξήσει το άγχος. Προσπάθησε να κάνεις διαλείμματα και να κοιμάσαι αρκετά.
• Αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου: Ασχολήσου με κάτι που σε χαλαρώνει και σε ευχαριστεί. Κάνε ένα διάλλειμα από την μελέτη σου, μπορείς να ασχοληθείς με την δραστηριότητα που σε ευχαριστεί, όπως περπάτημα, μουσική, χορό, διάβασε το αγαπημένο σου βιβλίο. Ο χρόνος που αφιερώνουμε στον εαυτό μας είναι πολύτιμος, μας ξεκουράζει από την πίεση του προγράμματος και μας βελτιώνει την διάθεση έτσι ώστε να συνεχίσουμε την προσπάθεια.
Ελπίζω να σε βοήθησα. Συμμερίζομαι την αγωνία ενός έφηβου για τις εξετάσεις και θα ήθελα κλείνοντας να σου πω, ότι πολλοί από εμάς την έχουν βιώσει αυτή την περίοδο, όμως τώρα την θυμόμαστε σαν μια ευχάριστη εμπειρία. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σου,
Αυτό που περιγράφεις ακούγεται πολύ δύσκολο — ειδικά σε μια περίοδο με τόση πίεση όπως η Γ’ Λυκείου. Οι κρίσεις πανικού και η φαγοφοβία συχνά σχετίζονται με έντονο άγχος και είναι φυσιολογικό να επανεμφανίζονται όταν βρίσκεσαι σε στρεσογόνα φάση, ακόμη κι αν τα είχες ξεπεράσει παλαιότερα. Το γεγονός ότι μπορείς να φας κάποιες τροφές δείχνει πως το σώμα σου είναι εντάξει, όμως το άγχος δημιουργεί την αίσθηση ότι «κάτι δεν πάει καλά» ή ότι το φαγητό σε δυσκολεύει. Αυτό είναι χαρακτηριστικό της ψυχοσωματικής αντίδρασης.
Θα σε ενθάρρυνα να μιλήσεις με έναν ειδικό, ιδανικά με τη στήριξη των γονιών σου, ώστε να συνε...ργαστείτε όλοι μαζί στη διαχείριση του άγχους και της δυσκολίας με το φαγητό. Η παρουσία τους μπορεί να σε βοηθήσει να νιώσεις ασφάλεια.
Μέχρι να ζητήσεις βοήθεια, προσπάθησε να τρως μικρές ποσότητες από τροφές που σε κάνουν να νιώθεις άνετα, χωρίς πίεση, και να παίρνεις βαθιές αναπνοές πριν και κατά τη διάρκεια του φαγητού. Να θυμάσαι: αυτό που βιώνεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη σωστή υποστήριξη. Δεν είσαι μόνο σε αυτό. Διάβασε περισσότερα

Καλημέρα σας,
Σας καταλαβαίνω απόλυτα, καθώς πολλές φορές το άγχος δεν μένει στο μυαλό, αλλά εμφανίζεται με διάφορους τρόπους στο σώμα. Αρκετά από τα συγκεκριμένα συμπτώματα τα οποία μου περιγράφετε, τα βίωνα αρκετά χρόνια πριν και μάλιστα ήταν και ο λόγος για να σπουδάσω συμβουλευτική ψυχολογία.. Εάν θέλετε, επικοινωνήστε μαζί μου προκειμένου να κάνουμε μια πρώτη συνεδρία είτε δια ζώσης είτε online και είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε να τα ξεπεράσετε όλα μέσω των κατάλληλων τεχνικών

Γεια σου! Αυτό που περιγράφεις (φόβος στο φαγητό, «κάτι θα κολλήσει») είναι συχνό όταν το άγχος ανεβαίνει, ειδικά στην Γ’ Λυκείου που πλησιάζουν πανελλήνιες εξετάσεις. Το ότι τρως άνετα κοτομπουκιές δείχνει πως ο μηχανισμός της κατάποσης λειτουργεί. Το άγχος πολλές φορές δημιουργεί μια αίσθηση κόμπου στο λαιμό. Σε κάποιους ανθρώπους αυτή η αίσθηση μπορεί να είναι πιο έντονη με αποτέλεσμα να πιστέψουν ότι αν φανε μια στέρεη τροφή θα κολλήσει και θα πνιγούν. Να θυμάσαι ότι το άγχος είναι ένας φυσιολογικός μηχανισμός του σώματος που μας προετοιμάζει να αντιδράσουμε μέσω φυγής ή μάχης απέναντι σε αντικειμενικά απειλητικές καταστάσεις. Κ...αμιά φορά ενεργοποιείται απέναντι σε καταστάσεις που δεν είναι αντικειμενικά απειλητικές. Όταν συμβαίνει αυτό τότε έχουμε μια διαταραχή άγχους.

Οι φοβίες είναι μια μορφή διαταραχής άγχους. Πρόκειται για έναν επίμονο, υπερβολικό, και μη ελεγχόμενο φόβο. Έναν φόβο που εμφανίζεται απέναντι σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα, κατάσταση, ή δραστηριότητα.


Μια πολύ συνηθισμένη αντίδραση που μπορεί να μας προκαλέσει είναι οι κρίσεις πανικού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κρίσεις πανικού είναι προβλέψιμες. Επειδή γνωρίζουμε ότι προκαλούνται κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το συγκεκριμένο ερέθισμα ή με τη συγκεκριμένη κατάσταση.


Τι πιο λογικό από το να αποφεύγουμε την επαφή μας με αυτό;


Βραχυπρόθεσμα, αυτή η επιλογή λειτουργεί. Συγκεκριμένα, αποφεύγοντας το ερέθισμα, πέφτει το άγχος και νιώθουμε καλύτερα. Μακροπρόθεσμα, όμως, αυτή η επιλογή επιβεβαιώνει στο σώμα μας ότι πράγματι κινδυνεύαμε.


Τελικά, το αποτέλεσμα είναι να μάθει το σώμα μας να ενεργοποιεί το μηχανισμό άγχους κάθε φορά που ερχόμαστε σε επαφή με αυτό το ερέθισμα/κατάσταση.

Κάθε φορά που επιλέγεις να φας κανονικά την στέρεη τροφή που σε φοβίζει, το σώμα σου θα μαθαίνει ότι δεν κινδυνεύεις από την κατάποση της και σταδιακά θα αρχίσει να μειώνει την ένταση του άγχους. Ελπίζω να βοήθησα! Διάβασε περισσότερα

Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε έναν κλινικό διαιτολόγο όσον αφορά το διατροφικό κομμάτι, ώστε να σας βοηθήσει, να σας ρυθμίσει τη διατροφή σας κατάλληλα, να σας συντάξει ένα εξατομικευμένο διατροφικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες σας και να σας παρακολουθεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα με κατάλληλες μετρήσεις. Όμως θα πρέπει να ρυθμισετε και το ψυχολογικό παράγοντα, για αυτό καλό θα είναι να εμπιστευτείτε και να επισκεφθείτε έναν κλινικό ψυχολόγο ώστε να σας κατευθύνει κατάλληλα.

Ακούγεται πως περνάς μια πολύ δύσκολη περίοδο, με έντονο άγχος και φόβο γύρω από το φαγητό — και είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις έτσι, ειδικά μέσα στην πίεση της Γ’ Λυκείου. Η φαγοφοβία και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που περιγράφεις είναι συχνά τρόποι με τους οποίους το σώμα “μιλάει” για το άγχος. Δεν σημαίνει ότι έχεις κάτι σωματικά, αλλά ότι το άγχος χρειάζεται φροντίδα και υποστήριξη.

Θα σου πρότεινα να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο — ιδανικά κάποιον που έχει εμπειρία με άγχος ή διατροφικούς φόβους. Μπορεί να σε βοηθήσει να ξανακερδίσεις την εμπιστοσύνη σου στο σώμα σου και να βρεις τρόπους να διαχειρίζεσαι το άγχος σου πιο ήπια.... Εν τω μεταξύ, προσπάθησε να τρως ό,τι μπορείς χωρίς πίεση, με ηρεμία και μικρά βήματα. Δεν είσαι μόνη σε αυτό — και με στήριξη, μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Διάβασε περισσότερα

καλησπερα , εφοσον θες να περασεις και ψυχολογια το να ξεκινησεις απο τωρα να λυνεις θεματα ειναι το πιο συνετο που μπορεις να κανεις. μια ψυχοθεραπεια μονο καλο θα σου κανει και θα σε βοηθησει ακομα καλυτερα και στην πορεια της καριερας σου ;)

Αυτό που περιγράφεις δείχνει πόσο πολύ το άγχος επηρεάζει όχι μόνο τη διάθεσή σου αλλά και το σώμα σου. Το γεγονός ότι έχεις ξαναπεράσει φαγοφοβία και τώρα, μέσα στο άγχος της Γ’ Λυκείου, τα συμπτώματα επανήλθαν, είναι κάτι που συμβαίνει συχνά: το σώμα εκφράζει την πίεση με ψυχοσωματικό τρόπο. Δεν σημαίνει ότι έχεις οργανικό πρόβλημα, αλλά είναι σημαντικό να μη μείνεις μόνη/ος με αυτό. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να κατανοήσεις καλύτερα το άγχος σου και να το διαχειριστείς, ώστε να μειωθούν και οι δυσκολίες με το φαγητό. Αν το άγχος είναι πολύ έντονο ή νιώθεις ότι σε περιορίζει καθημερινά, μπορείς να μιλήσεις και με ψυχίατρο για επιπ...λέον υποστήριξη. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό που περνάς έχει λύση και με την κατάλληλη βοήθεια μπορείς να ξαναβρείς την ηρεμία σου και να εστιάσεις στους στόχους σου. Διάβασε περισσότερα

Καλημερα σας. Θα ηταν βοηθητικο η αναζητηση ενος επαγγελματια ειδικου ωστε να καταφερετε να αντιμετωπισετε και να ξεπερασετε τα παραπανω συμπτωματα μακροπροθεσμα.

Χαίρετε. Τα συμπτώματα που περιγράφεις φαίνεται να είναι αρκετά γενικευμένα και δυσλειτουργικά στην καθημερινή σου ζωή. Αυτή τη στιγμή είναι σημαντικό να κάνεις το βήμα και να ζητήσεις βοήθεια από έναν ειδικό στον τομέα της ψυχικής υγείας, για να αναζητήσετε μαζί τους τρόπους διαχείρισης της κατάστασης.