Γεωργοπούλου Παναγιώτα

Γεια σας,αντιμετωπιζω εδω και πολλα χρονια χρόνια μοναξια,δεν εχω καθολου φιλους ουτε συντροφικοτητα,μου προκαλει μεγαλη θλιψη και στενοχωρια καθως πιστευω η με εχουν κανει οι αλλοι να πιστευω πως φταιω εγω για αυτο,επειδη εχω ορισμενα στοιχεια του χαρακτηρα που ειναι αποτρεπτικα,οπως ντροπαλοτητα,εσωστρεφεια και ελλειψη επικοινωνιας.Εχω κανει κατα καιρους ψυχοθεραπεια χωρις ομως να με βοηθησει να κατανοησω τα αρνητικα συναισθηματα που μου προκαλει η μοναξια.

Τα τελευταία τρία χρόνια και έπειτα από έναν επικίνδυνο κοβιντ υποφέρω από PTSD και έντονες παρεμβατικές σκέψεις. Και μετά από ένα κύκλο αγωγής και η παύση αυτού για τουλάχιστον ένα χρόνο μου έφερε ξανά καταθλιπτικά συμπτώματα. Γιατί συνέβη αυτό;

Καλησπερα,ειμαι 23 χρονων,ειμαι γενικα αγχωδης και χρειαζομαι μια καλη καθοδηγηση.Περυσι επαθα ενα επεισοδιο ιλιγγου,χωρις να το χω ξαναζησει τρομοκρατηθηκα(φυσιολογικο)απο την στιγμη που φοβαμαι για οτιδηποτε νεο.Πηγα σε γιατρο,μου εκανε τις κινησεις με το κεφαλι και με ενημερωσε οτι θα ζαλιζομαι για κατι μερες.Οι μερες εγιναν μηνες και οι σκεψεις με βασανιζουν μεχρι σημερα.Πιστευω πως ο φοβος του μηπως το ξαναπαθω+κατι εντονες καταστασεις με εκαναν χειροτερα.Τι εννοω με αυτο;Εννοω οτι πλεον νιωθω ενα τρεμουλο(ακομα και οταν ειμαι στο κρεβατι χαλαρη,λες και γινεται σεισμος),οταν στεκομαι παρατηρω οτι δεν εχω ισσοροπια καλη(σαν να ειμαι σε βαρκα),δεν μπορω να κοιταω κατω απο το μπαλονι ουτε καν 5 λεπτα γιατι φοβαμαι μηπως πεσω(και εχω την αισθηση οτι ζαλιζομαι),γενικα νιωθω μια ταχυπαλμια και οτι δεν ειναι αρκετος ο αερας(βαριανασαινω).Επισης,λογω εργασιας αλλα και πιο πριν χρησιμοποιουσα χρονια το μετρο και απλα απο το πουθενα ενιωσα μια δυσπνοια και ταχυπαλμια,δηλαδη ενιωσα οτι επρεπε να βγω εξω. Εχω υποβληθει σε πολλες εξετασεις και αιματος και μαγνητικες και καρδιολογικες τα παντα,ηταν ολα μια χαρα.Θελω πραγματικα να με συμβουλεψετε ως προς τι να κανω,δεν ξερω τι γιατρος μου χρειαζεται σε αυτη την περισταση.Ευχαριστω πολυ!