Καπετανγεώργης Γεώργιος BSc, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Διπολική διαταραχή
  Καλησπέρα,κάνω εδώ και 7 μήνες ομαδική ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία,την οποία καλύπτω μόνος μου χωρις κάποια βοήθεια από το οικογενειακό περιβάλλον. Είχα διαγνωστεί με αποφευκτικη διαταραχή της προσωπικότητας,καταπίεζα τα συναισθήματα,δεν μπορούσα να πω όχι,εσωστρεφής,ντροπαλός,χωρίς φίλους η σχεσειςαπο μικρή ηλικία,χρόνια μοναξιά δηλαδή.Επισης πληγώνονται από την αρνητική κριτική των άλλων,ανασφάλειες,φόβοι,έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Η θεραπεια είναι αρκετά αργή και μερικές φορές απογοητευομαι που δεν βλέπω σημάδια βελτίωσης στον εαυτό μου,με τον θεραπευτή έχω καλή χημεία και σχέση. Πόσο ομως θα πρέπει να επιμείνω για να θεραπευτω,είμαι 35 ετών.

  • Καλησπέρα σας.
    
    Ως προς το ερώτημά σας πιστεύω πως καλό θα ήταν να αναφέρετε τους προβληματισμούς σας μέσα στην θεραπεία, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα της άμεσης ανταπόκρισης. Ο θεραπευτής σας είναι αυτός που σας γνωρίζει καλύτερα μέσα από την δουλειά σας που έχετε κάνει τους τελευταίους 7 μήνες, επομένως προσωπικά πιστεύω πως το καταλληλότερο άτομο για να συζητήσετε αυτό το ζήτημα είναι με τον ίδιο.
    
    Συχνά οι θεραπευόμενοι δυσκολεύονται να εκφράσουν στον θεραπευτή τους, τις σκέψεις τους για την πορεία της θεραπείας καθώς ίσως υπάρχει το άγχος ή ο φόβος για την αντίδραση του θεραπευτή ή ότι μπορεί να μας κρίνει κλπ. Αντιθ...έτως όμως, το να γίνει μια τέτοια συζήτηση μόνο όφελος μπορεί να έχει και λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που αναφέρετε (ως προς την αποφευκτική διαταραχή), φαίνεται πως η συζήτηση αυτή καθ' αυτή να είναι εξαιρετικά θεραπευτική, καθώς θα τοποθετήσετε σε πρώτο πλάνο την δική σας ανάγκη και επιθυμία για βελτίωση.
    
    Ελπίζω όλα να πάνε καλά στην θεραπεία σας και να ξεκινήσετε μια τέτοια συζήτηση, για το πώς βλέπετε εσείς την μέχρι τώρα πορεία της ψυχοθεραπείας σας. Διάβασε περισσότερα

    

    Καπετανγεώργης Γεώργιος

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα σας! Τα τελευταία περίπου έξι χρόνια με απασχολεί μια κατάσταση που βιώνω και δεν μπορώ να υποψιαστώ την αιτίας της καθώς είναι αστεία και για αυτό όταν το βιώνω νιώθω άσχημα. Ακόμη και αυτή τη στιγμή έχω αμφιβολίες για το αν θα έπρεπε να το μοιραστώ. Λοιπόν, ήμουν στο τέλος της δευτέρας λυκείου όταν στις ενδοσχολικές εξετάσεις έδινα το μάθημα της λογοτεχνίας, το οποίο να σημειώσω αν είναι χρήσιμο πως δεν με άγχωνε ιδιαίτερα και ήταν κάτι που αγαπούσα. Την ίδια ημέρα αν έχει κάποια βαρύτητα, έδινα άλλο ένα μάθημα. Το αποτέλεσμα ήταν να αγχωθώ τόσο που έπαθα κρίση πανικου. Ενώ λοιπόν ήμουν προετοιμασμένη υπήρχε μια άρνηση να συγκεντρωθώ και να προσπαθήσω. Τέλος πάντων για καλή μου τύχη με βοήθησε μια εξαιρετική καθηγήτρια και αφου είχα χάσει χρόνο κατάφερα να κάνω την εξέταση και μάλιστα πήγε πολύ καλά. Το θέμα είναι ότι από τότε με αγχώνει να γράφω μπροστά σε άλλο άτομο. Το χέρι μου τρέμει τόσο πολύ που δεν μπορώ να γράψω ουτε το πνομα. Εν τω μεταξύ έχω πτυχίο ΑΕΙ αφού στις εξετάσεις έπαιρνα το χρόνο μου και μπορουσα να αποδώσω και μάλιστα άριστα. Το πτοβλημα μου είναι ότι τρέμω όταν γράφω π. χ. το όνομα μου ή ένα συμβόλαιο μπροστά σε άλλα άτομα. Νιώθω τρελή και όσο περισσότερο το σκέφτομαι έτσι νομίζω ότι δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

  • Καλησπέρα σας,
    
    Οι εξετάσεις μπορούν να αποβούν ιδιαίτερα στρεσογόνες και ακόμη και τραυματικές, καθώς φαίνεται να κρίνεται το μέλλον μας σε λίγες μόνο στιγμές. Αυτή η αντίληψη επιβαρύνει αρκετά τόσο την αυτοπεποίθησή μας, όσο και την αντίληψη των ικανοτήτων και της αυτοεπάρκειάς μας.
    
    Προστίθεται επίσης η πίεση του πώς θα εκληφθούμε από τους άλλους, η φοβία της επίκρισης ή της απογοήτευσης τρίτων, πράγμα που προσθέτει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στην ψυχική μας κατάσταση.
    
    Η εμπειρία μιας κρίσης πανικού που περιγράφετε φαίνεται να συνδέεται με τη δραστηριότητα του γραπτού λόγου ενώπιον κάποιου, ενεργοποιώντας ένα έντονο αί...σθημα φόβου.
    
    Οι κρίσεις πανικού δεν είναι κάτι το αόριστο που μας συμβαίνει, αλλά είναι μια λειτουργία του οργανισμού ειδικότερα στην κατάσταση έντονου άγχους και στρες (το οποίο άγχος και στρες, αν και εσφαλμένα το θεωρούμε, δεν είναι συναισθήματα αλλά "καταστάσεις" που βασίζονται στην φυσιολογία του οργανισμού μας).
    
    Σε κάθε περίπτωση, αυτό που περιγράφετε δεν είναι σημάδι "τρέλας", παρόλο που καταλαβαίνω πως μπορεί να είναι δυσάρεστο, φαίνεται να είναι ένας συσχετισμός όπως ανέφερα και παραπάνω ο οποίος ξεκίνησε με την εμπειρία αυτήν που περιγράψατε με τις εξετάσεις και με την κρίση πανικού.
    
    Θα ήταν ωφέλιμο πιστεύω να διερευνήσετε σε ένα ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο τη σχέση μεταξύ του γραπτού λόγου ενώπιον τρίτων και του άγχους που νιώθετε, αν παρατηρήσετε πως πέρα από αυτό καθ' αυτό το γεγονός (του να γράφετε μπροστά σε κάποιον), υπάρχει ένα γενικότερο άγχος ή αίσθηση δυσφορίας που μπορεί να έχετε, όσον αφορά την απόδοσή σας και πώς αυτό επηρεάζεται από την αντίληψη ή την κριτική των άλλων.
    Εκεί ίσως βρείτε κάποια βαθύτερα αίτια, τα οποία ανακαλύπτοντάς τα, εκφράζοντάς τα και δουλεύοντας τα στην ψυχοθεραπεία θα σας δώσουν αρκετά οφέλη στην προσωπική σας πορεία. Διάβασε περισσότερα

    

    Καπετανγεώργης Γεώργιος

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα σας.Ειμαι κολλημένη σε ένα στάδιο αυτοαμφισβητησης και προσωπικής ασταμάτητης κριτικής .Ειμαι πλέον σε κάτι που ήθελα παρά πολύ καιρό αλλά δεν με αφήνω να το ευχαριστηθώ και αμφιβάλλω τη προσπάθεια μου πριν καν αρχίσω.Αν επιμείνω αρκετα στο τροπο σκέψης μου ίσως γυρίσω στο πιο σίγουρο εαυτό μου αλλά πολύ εύκολα σπάει και γυρνάω στη αμφισβήτηση,το κρίψιμο και τη κατάκριση .Ολο αυτό το νιώθω ως τεράστιο βάρος και παρά πολύ κατά βλητικό μιας και νιώθω ότι δεν δινω στο εαυτό μου τη ευκαιρία να προχωρήσει και να γίνει αυτό που μπορεί αλλά το κολλαω σε παρελθοντικές θέσεις.νιωθοντας ότι δεν υπάρχω στο τώρα και είμαι το παιδί που κάποτε υπήρξα.Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει έκανα ψυχοθεραπεία βοηθήθηκα αρκετα αλλά πλέον σε περίπτωση επαναφοράς έχει συμβεί μόνο από μενα.Οποτε τώρα δεν ξέρω τι να πιστεψω ή πως να με φέρω πίσω.

  • Καλησπέρα σας.
    
    Στην περίοδο που διανύουμε , το αίσθημα της αυτό-αμφισβήτησης έχει εξελιχθεί σε ένα ευρύτερο κοινωνικό φαινόμενο, λόγω του αυξανόμενου ανταγωνισμού και των αυξημένων απαιτήσεων του κόσμου. Επικρατεί η πίεση να παραμένουμε συνεχώς σε εγρήγορση, να καταφέρνουμε να προλαβαίνουμε τις ταχύτατες εξελίξεις και να μην μένουμε πίσω. Παράλληλα, οι άνθρωποι έχουνε γίνει περισσότερο επικριτικοί έναντι των άλλων, αναζητώντας μια ανέφικτη τελειότητα, ενώ παράλληλα περιμένουν το παραμικρό σφάλμα ή διάψευση ώστε να κατακεραυνώσουν τον οποιοδήποτε, έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί για μια στιγμή το Εγώ τους.
    
    Επιπλέον, δεν μπορούμε ν...α παραβλέψουμε την επίδραση των social media στην ψυχική μας υγεία και στο αίσθημα της αυτό-αμφισβήτησης μας. Όλα όσα φαίνονται είναι μια επίπλαστη πραγματικότητα, είτε κατορθωμάτων είτε τρόπου που ζει ο καθένας τη ζωή του. Παρότι μπορεί να λαμβάνεται υπόψη απλώς σαν μικρή αναφορά, τα social media μας επηρεάζουν αρκετά τόσο στην αυτό-εικόνα μας, όσο και στο αίσθημα της αυτοπεποίθησής μας.
    
    Σε αυτό το πλαίσιο, όταν προσθέτουμε την υποκειμενική εμπειρία του καθενός, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών ανάπτυξης και των εμπειριών μας στο οικογενειακό περιβάλλον, καθίσταται κατανοητός ο λόγος που επιδιώκουμε να επιτύχουμε στόχους χωρίς όρια, και άρα εάν δεν τους επιτύχουμε να επικρίνουμε τον εαυτό μας γι’ αυτό, καθώς ΣΑΝ να φαίνεται πως οι άλλοι μπορούν να καταφέρνουν τους στόχους τους δίχως πολλά εμπόδια.
    
    Η ανατροφή μας και η στάση της οικογένειας - είτε πρόκειται για συναισθηματική υποστήριξη και επιβράβευση είτε για κριτική και απαίτηση ικανοποίησης των δικών τους αναγκών και προτύπων (ώστε μόνο τότε να μας δώσουν μια πολυπόθητη επιβράβευση) - επηρεάζει σημαντικά το πώς αντιλαμβανόμαστε και διεκδικούμε τους προσωπικούς μας στόχους. Αυτή η διαδικασία συχνά μας οδηγεί στο να θέτουμε για τον εαυτό μας στόχους που είναι ανεξέλεγκτα υψηλοί, αντανακλώντας την ανάγκη να ανταποκριθούμε σε ένα ατελείωτο κυνήγι της επιτυχίας και της αποδοχής.
    
    Η ψυχική υγεία δεν αναφέρεται μόνο σε αυτό που ορίζουμε ως “η ψυχολογία μας” (συναισθήματα, σκέψεις, συμπεριφορά κλπ.), αλλά είναι ο συνδυασμός της ισορροπίας μεταξύ:
    - Των βιολογικών παραγόντων (σωματική υγεία)
    - Των ψυχολογικών παραγόντων
    - Και των κοινωνικών παραγόντων
    Και νομίζω πως μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε και εσείς ότι ο κοινωνικός παράγοντας (οικονομικά, πολιτικοί, κοινωνικό γίγνεσθαι, κουλτούρα, στερεότυπα κ.α.), δεν προσφέρει το έφορο έδαφος ώστε να μας δίνει την δυνατότητα μιας καλής ψυχικής υγείας.
    
    Στο κείμενό σας, διαβάζω αυτό που δυστυχώς διαπιστώνω σε κάθε περίπτωση: ότι επικεντρώνεστε και στοχεύετε τον εαυτό σας, δίχως να συνυπολογίζεται τα πράγματα εκείνα τα οποία σας επηρέασαν ή συνεχίζουν να σας επηρεάζουν. Δεν μιλώ με τρόπο ώστε αυτό να φανεί ως δικαιολογία στο να αποφεύγουμε τις ευθύνες μας, αλλά περισσότερο στο ότι χρειάζεται να έχουμε μια συνολική οπτική του περιβάλλοντος μας που υπάρχουμε μέσα σε αυτό
    .
    Τέλος, ίσως να μην χρειάζεται να σας φέρετε πίσω, αλλά αντιθέτως να αρχίσετε να κάνετε βήματα προς τα εμπρός, σπάζοντας τις κρυσταλλωμένες πεποιθήσεις που δημιουργήθηκαν από τις εμπειρίες του παρελθόντος σας. Διάβασε περισσότερα

    

    Καπετανγεώργης Γεώργιος