Είναι σημάδια κατάθλιψης μετά από ξαφνική απώλεια πατέρα από καρκίνο;

Αυτό που περιγράφετε είναι βαθιά ανθρώπινο και απολύτως κατανοητό… Η απώλεια του πατέρα σας, τόσο ξαφνική και απροσδόκητη, είναι ένα τραύμα που δεν μπορεί κανείς να επεξεργαστεί μέσα σε λίγες ημέρες! Ο τρόπος που το περιγράφετε, η απότομη μετάβαση από την καθημερινότητα στη στιγμή της απώλειας, αφήνει τον νου και το σώμα σε μια κατάσταση αποπροσανατολισμού… Το να περπατάτε χωρίς προσανατολισμό, να μη θυμάστε τι βλέπετε ή ακούτε, να αισθάνεστε χαμένος, είναι συχνές αντιδράσεις στο σοκ και στη βαθιά θλίψη. Δεν σημαίνουν απαραίτητα κατάθλιψη, είναι ενδείξεις ενός οργανισμού που προσπαθεί να κατανοήσει το ακατανόητο…

Ο φόβος για την υγεί...α σας, μετά από μια τέτοια εμπειρία, είναι επίσης φυσιολογικός. Ο νους προσπαθεί να βρει έλεγχο μέσα στο χάος, ψάχνοντας αιτίες ή εξηγήσεις… Είναι μια μορφή άμυνας απέναντι στην αδυναμία και την απώλεια. Στην παρούσα φάση, το πιο σημαντικό είναι να δώσετε χώρο σε αυτό που βιώνετε, χωρίς να το αξιολογείτε ή να το «διορθώνετε». Το πένθος είναι μια διαδικασία που έρχεται σε κύματα… Κάποιες στιγμές θα νιώθετε λειτουργικός, άλλες πάλι θα βυθίζεστε στο κενό… Και τα δύο είναι μέρος της ίδιας πορείας!

Αν δείτε ότι με τον καιρό η αίσθηση του μουδιάσματος ή ο φόβος για την υγεία σας επιμένουν έντονα και δεν σας αφήνουν να ζήσετε την καθημερινότητά σας, τότε θα είχε αξία να μιλήσετε με έναν ψυχολόγο για στήριξη στο πένθος. Η θεραπευτική σχέση μπορεί να προσφέρει έναν ασφαλή χώρο για να δώσετε λόγο στον πόνο σας, όχι για να τον περάσετε πιο γρήγορα, αλλά για να μην τον κουβαλάτε μόνος…

Σας στέλνω ειλικρινά τη συμπαράστασή μου… Αυτές οι πρώτες μέρες είναι πράγματι οι πιο βαριές… Επιτρέψτε στον εαυτό σας να τις περάσει χωρίς πίεση… Το να πενθείτε σημαίνει ότι αγαπήσατε βαθιά! Διάβασε περισσότερα

Λυπάμαι για την απώλειά σας! Όταν χάνουμε έναν αγαπημένο μας άνθρωπο και ειδικά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι απολύτως φυσιολογικό να βιώνουμε μια σειρά από αντιδράσεις όπως σοκ, θλίψη, θυμό, σύγχυση, ενοχές, επαναλαμβανόμενες σκέψεις, διαταραχές ύπνου και διατροφής, απώλεια ενδιαφερόντων και απόσυρση.
Το πένθος αποτελεί μια φυσιολογική διεργασία και το κάθε άτομο πενθεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο και με τον δικό του ρυθμό. Αν και υπάρχουν ομοιότητες με την κατάθλιψη υπάρχουν κάποια σημεία διαφοροποίησης. Παραδείγματος χάριν το πένθος βιώνεται σε κύματα και η ένταση του τείνει να μειώνεται με την πάροδο του καιρού, επ...ίσης, το άτομο ανταποκρίνεται στην υποστήριξη του περιβάλλοντός του. Αντίθετα στην περίπτωση της κατάθλιψης το συναίσθημα είναι αμετάβλητο, υπάρχει ένα γενικευμένο αίσθημα εξάντλησης και κλείσιμο στον εαυτό, απώλεια της λειτουργικότητας και ακραία απελπισία.
Στην δική σας περίπτωση η απώλεια είναι πολύ πρόσφατη και το σοκ, η σύγχυση και οι φόβοι που περιγράφετε είναι φυσιολογικές αντιδράσεις στα πρώτα στάδια του πένθους. Χρειάζεστε χρόνο να επεξεργαστείτε όσα συνέβησαν με σεβασμό στο δικό σας ρυθμό. Διάβασε περισσότερα

Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι αυτό που βιώνετε και λυπάμαι ειλικρινά για την απώλειά σας. Αυτό που περιγράφετε είναι μια πολύ επώδυνη και ξαφνική απώλεια· είναι φυσικό να νιώθετε αποπροσανατολισμένος και “χαμένος”. Όταν η απώλεια έρχεται τόσο απρόσμενα, το σώμα και το μυαλό βιώνουν σοκ και χρειάζονται χρόνο για να επεξεργαστούν όσα συνέβησαν. Τα συμπτώματα που αναφέρετε -σύγχυση, απορρόφηση στις σκέψεις, φόβος για την υγεία σας- είναι φυσιολογικές αντιδράσεις στο πένθος, όχι απαραίτητα ένδειξη κατάθλιψης. Ο οργανισμός προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μια πραγματικότητα που άλλαξε απότομα. Χρειάζεστε χρόνο ώστε να συνειδητοποιήσετε όσα έγιναν. Α...ν παρατηρήσετε πως ο πόνος παραμένει έντονος ή δυσκολεύεστε να λειτουργήσετε στην καθημερινότητα, θα σας βοηθούσε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας για υποστήριξη. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα και συλληπητήρια για την απώλεια σας.Είστε σε σοκ απο την ξαφνική απώλεια και το πένθος εχει και αυτό τα στάδια του.Θα σας συμβούλευα να δώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας.

Είναι το πιο φυσικό πράγμα όλο αυτό που βιώνεις τώρα παιδί μου ξαφνική απώλεια όλο το σοκ του θανάτου και του πως έγινε είναι εντελώς φυσιολογικό ότι ζεις αυτή τη στιγμή δώσε χρόνο στον εαυτό σου διαχείριση σου όπως μπορείς τα συναισθήματά σου με φίλους με παλιές αναμνήσεις με ανθρώπους που το ξέρανε και μπορούν να συζητήσουν για αυτόν και να θυμηθείτε μαζί πράγματα και δώσε χρόνο στον εαυτό σου ευχαριστώ

Σε αυτές τις πρώτες μέρες μετά από μια τόσο απώλεια, τα συναισθήματα που βιώνεις είναι έντονα και συχνά ανακατεμένα — σοκ, σύγχυση, φόβος και βαθιά θλίψη. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις χαμένος, να δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς ή να κατανοήσεις ακόμα τι έχει συμβεί. Η διαδικασία της θλίψης δεν ακολουθεί γραμμική πορεία και απαιτεί χρόνο, υπομονή και βαθιά αποδοχή του ατομικού μας ρυθμού.
Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσουμε τις συνέπειες αυτής της εμπειρίας στην ψυχική σου κατάσταση. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες και μήνες, θα περάσεις μέσα από διαδοχικά στάδια επεξεργασίας και προσαρμογής, που ίσως να περιλαμβάνουν ποικίλες συναισθη...ματικές και σωματικές αντιδράσεις. Επίσης ο φόβος για τη δική σου υγεία είναι κατανοητός, ειδικά μέσα στο πλαίσιο μιας οικογενειακής ιστορίας σοβαρής ασθένειας. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αντιληφθείς τη διαφορά ανάμεσα στον φόβο και τη φοβία.
Ο φόβος είναι μια φυσιολογική και υγιής αντίδραση σε έναν πραγματικό κίνδυνο. Σε προστατεύει, σε προειδοποιεί και σου δίνει την ενέργεια να αντιδράσεις σωστά σε δύσκολες καταστάσεις. Για παράδειγμα, η ανησυχία σου για την υγεία μετά την απώλεια του πατέρα σου είναι φυσιολογική γιατί αντανακλά την πραγματική δυσκολία που βιώνεις.
Η φοβία, όμως, είναι μια πολύ έντονη και παράλογη μορφή φόβου, που ενεργοποιείται ακόμα και όταν δεν υπάρχει πραγματικός ή άμεσος κίνδυνος. Σε αυτή την περίπτωση, ο φόβος παύει να λειτουργεί προστατευτικά και αρχίζει να σε περιορίζει, προκαλώντας δυσλειτουργία στην καθημερινή ζωή, όπως έντονο άγχος, αποφυγή καταστάσεων ή καταστάσεις παραλυτικής ανησυχίας.
Στην περίπτωσή σου, είναι κατανοητό να νιώθεις φόβο, αλλά καλό είναι να δώσεις χώρο στον εαυτό σου να τον βιώσει χωρίς να αφήσεις αυτόν τον φόβο να γίνει φοβία που σε κρατά παγωμένο και περιορίζει τη ζωή σου. Με υπομονή και στήριξη, μπορείς να διαχειριστείς αυτά τα συναισθήματα και να βρεις ξανά γαλήνη.
Αν νιώσεις την ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη ή συνομιλία, βρίσκομαι εδώ για να σε ακούσω και να σε συνοδεύσω σε αυτή τη δύσκολη πορεία.
Η φροντίδα του εαυτού σου είναι πρωταρχική και η αναζήτηση βοήθειας δείχνει δύναμη και αυτογνωσία. Σε αυτή τη φάση, επιτρέψε στον εαυτό σου τον χρόνο να βιώσει και να επεξεργαστεί όσα συμβαίνουν, δίνοντας χώρο στην ευαλωτότητα και στην προσωπική σου αναγέννηση.

Με εκτίμηση
Ράπτη Μαρία Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας.η κατάσταση που βιώσατε είναι πράγματι δύσκολη και επίπονη για τον καθένα.ο όρος κατάθλιψη ίσως είναι λίγο βιαστικός,δεδομένης της πολύ πρόσφατης απώλειας. σίγουρα όμως το πένθος έχει πολλά στάδια και θα ήταν αρκετά χρήσιμο να απευθυνθείτε σε ειδικό για τη διαχείρισή του.

Μετα από ένα τόσο απρόοπτο, αιφνιδιαστικό και τόσο πρόσφατο θάνατο αγαπημένου προσώπου και συγκεκριμένα του γονέα σας με τον οποίο φαίνεται να είχατε βαθιά σύνδεση είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνεστε και να σκέφεστε με αυτον τον τρόπο. Το πένθος δεν είναι κατάθλιψη. Είναι μια φυσική διαδικασία που κρατάει καιρό. Είναι πολύ νωρίς ίσως για να συνειδητοποιησετε τι συνέβη και να το αποδεχτείτε. Μιλήστε γιαυτό σε κάποιον που μπορεί να σας ακούσει χωρίς να προσπαθεί να σας κάνει να "χαρείτε" ή να κρύψετε τα συναισθήματά σας. Θα περάσει καιρός. Η εποχή μας δεν αντέχει το πένθος αλλά αυτό δεν είναι λόγος να νιώθετε πως έχετε κατάθλιψη. ...Και όχι, η κληρονομικότητα δεν είναι ο μανιδκός παραγοντας που μας οδηγεί σε νόσο. Δεν φαίνεται να έχετε βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό κακοήθειας γιατί αναφέρετε πως κάποιος νοσεί πρώτη φορά.
Αφήστε τον εαυτό σας να βιώσει την θλίψη της απώλειας και με τον χρόνο η οδύνη θα είναι μεν πόνος , αλλά πόνος με αγάπη για τον πατέρα σας. Αν πάλι θεωρείτε πως χρειάζεστε υποστήριξη στο πένθος σας από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας μπορείτε να το κάνετε. Θα σας βοηθησει, θα σας ακούσει και θα σας συνοδεύσει στην καλύτερη επεξεργασία αυτής της τραυματικής εμπειρίας που είχατε. Θερμά συλλυπητήρια! Διάβασε περισσότερα

Καλημέρα σας
Αυτό που περιγράφετε είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε μια ξαφνική και τραυματική απώλεια. Οι πρώτες μέρες μετά τον θάνατο αγαπημένου προσώπου είναι συνήθως οι πιο έντονες, γιατί ο νους βρίσκεται σε κατάσταση «σοκ» — προσπαθεί να προλάβει τα γεγονότα, να τα εξηγήσει, να τα επαναφέρει για να τα κατανοήσει. Το σώμα μπορεί να νιώθει αποπροσανατολισμένο, να δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς, να ξεχνάς, να μην έχεις ενέργεια ή ενδιαφέρον για πράγματα που παλιά σου άρεσαν. Αυτά δεν σημαίνουν απαραίτητα κατάθλιψη,είναι συχνά σημάδια πένθους.
Όσο για τον φόβο σχετικά με τον καρκίνο, είναι επίσης κατανοητός. Ο θάνατος του π...ατέρα σας σας φέρνει αντιμέτωπο με την ευαλωτότητα και τη θνητότητα, κάτι που προκαλεί έντονο άγχος και ανασφάλεια. Αν νιώθετε ότι αυτός ο φόβος μεγαλώνει ή αρχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητά σας τότε αξίζει να το συζητήσετε με έναν ψυχολόγο για να σας βοηθήσει να το επεξεργαστείτε.
Δώστε χρόνο στον εαυτό σας , μιλήστε με ανθρώπους που εμπιστεύεστε και, αν δειτε ότι ο φόβος ή η αποδιοργάνωση παρατείνονται, ζητήστε υποστήριξη . Καλή δύναμη Διάβασε περισσότερα

Η απώλεια που περιγράφετε είναι εξαιρετικά δύσκολη, ειδικά όταν συμβαίνει τόσο ξαφνικά. Το σοκ και η αίσθηση αποπροσανατολισμού που νιώθετε είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού σε μια τραυματική εμπειρία.

Συνήθως, αυτές οι αντιδράσεις υποχωρούν σταδιακά με τον χρόνο, καθώς ο νους και το σώμα αρχίζουν να επεξεργάζονται την απώλεια. Αν όμως δείτε ότι παρατείνονται ή δυσκολεύουν τη λειτουργικότητά σας (ύπνος, όρεξη, ενδιαφέρον), τότε είναι σημαντικό να ζητήσετε υποστήριξη, ώστε να μην εγκλωβιστείτε στη θλίψη.

Όσο για τον φόβο της ασθένειας, είναι πολύ συνηθισμένος μετά από ένα τέτοιο σοκ· καλό θα ήταν να το συζητή...σετε με τον γιατρό σας για να ηρεμήσετε πρακτικά και ψυχολογικά. Δώστε στον εαυτό σας χρόνο και καλοσύνη — αυτό που βιώνετε είναι φυσικό και ανθρώπινο Διάβασε περισσότερα

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας. Ο τρόπος που έφυγε ο πατέρας σας τόσο ξαφνικά, μέσα σε λίγες ώρες, είναι πράγματι σοκαριστικός. Το σοκ και η «θολούρα» που περιγράφετε τις πρώτες ημέρες είναι τυπικές αντιδράσεις οξείας θλίψης: ο νους κολλά στις εικόνες και στα ερωτήματα, η προσοχή χάνεται, το σώμα μένει σε υπερένταση και η καθημερινότητα αποσυντονίζεται. Δεν είναι ένδειξη αδυναμίας ούτε απαραίτητα σημάδι κατάθλιψης. Είναι ο οργανισμός που προσπαθεί να καταλάβει την απώλεια και να σας προστατεύσει από έναν πολύ δυνατό πόνο.

Ο φόβος για την υγεία σας μετά από ένα τέτοιο γεγονός είναι επίσης λογικός. Όταν χάνουμε έναν τόσο δι...κό μας άνθρωπο από καρκίνο, ο νους αρχίζει να σκανάρει κινδύνους και να φτιάχνει σενάρια. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρετε σειρά. Η κληρονομικότητα κάποιων μορφών καρκίνου είναι σύνθετο θέμα και δεν προκύπτει αυτομάτως από ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αυτό που ζείτε τώρα φαίνεται να αφορά κυρίως το πένθος και την υπερεγρήγορση του οργανισμού μετά το σοκ.

Στις πρώτες εβδομάδες βοηθά να δίνετε χώρο στα συναισθήματα και να κρατάτε μικρά, σταθερά στηρίγματα μέσα στη μέρα: λίγο ύπνο, λίγο φαγητό, λίγη κίνηση, λίγη παρέα με ανθρώπους που εμπιστεύεστε και συναισθηματικά αντέχουν να σας ακούσουν.

Το αν μιλάμε για κατάθλιψη ξεκαθαρίζει με τον χρόνο: αν μετά τις πρώτες εβδομάδες η θλίψη δεν κάνει καθόλου κύματα, αν υπάρχει διαρκής απώλεια ενδιαφέροντος σε πράγματα που σας ευχαριστούσαν, και σημαντική δυσκολία στις καθημερινές ασχολίες σας, τότε αξίζει μια πιο στοχευμένη αξιολόγηση με ειδικό. Προς το παρόν, αυτό που περιγράφετε ταιριάζει στις βαριές πρώτες μέρες του πένθους, και είναι μια φυσιολογική, υγιής αντίδραση σε μια μεγάλη απώλεια. Αν η έντονη θλίψη επιμείνει για πολλούς μήνες, να θυμάστε ότι δεν είστε μόνος ή μόνη και δεν χρειάζεται να το περάσετε μόνος ή μόνη. Η θεραπευτική στήριξη για το πένθος βοηθά να μπει νόημα σε ό,τι έγινε. Τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου. Ελπίζω να βοήθησα. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας ενδεχομένως να υπάρχουν συμπτώματα μετατραυματικου άγχους χρειάζεται να γίνει αξιολόγηση και εκτίμηση από ψυχοθεραπευτη

Είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι έτσι διότι όπως αναφέρατε έγιναν πολύ ξαφνικά κ απότομα κ η Αντιμετώπιση αρνητικών συναισθημάτων είναι απόλυτα φυσιολογική θα σας πρότεινα
Μοίρασμα συναισθημάτων.
Απομάκρυνση από πηγές πίεσης.επισης
Η άσκηση κ η καλή Φυσική Κατάσταση θα σας βοηθήσουν να απελευθερωθείτε από
Τις αρνητικές σκέψεις.
Ίσως αισθάνεστε κ ενοχές ότι δεν προβλέψατε την κατάσταση
Αναζήτηση βοήθειας. Θα σας ωφελήσει

Η απώλειά σας αποτελεί μια βαθιά τραυματική εμπειρία, που αφήνει ισχυρό ψυχικό αποτύπωμα και ανατρέπει κάθε αίσθημα ασφάλειας και κανονικότητας. Οι αντιδράσεις που περιγράφετε —σύγχυση, αίσθημα κενού, φόβος για την υγεία σας— είναι φυσιολογικές μετά από έναν τόσο τραυματικό αποχωρισμό, καθώς ο ψυχισμός προσπαθεί να επεξεργαστεί κάτι τόσο ξαφνικό και επώδυνο. Στη σχεσιακή ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, δίνεται χώρος να επεξεργαστεί κανείς όχι μόνο το πένθος, αλλά και τη ρήξη που δημιουργεί μέσα του μια τόσο αιφνίδια απώλεια, ώστε σταδιακά να μπορέσει να σταθεί ξανά στη ζωή με νόημα και σύνδεση.

Καλησπέρα σας, και συλλυπητήρια για την απώλειά σας. Ο θάνατος που περιγράφετε μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραύμα, λόγω της αιφνιδιότητας που δεν σας άφησε χρόνο να αποχαιρετήσετε, να λυπηθείτε, να αγκαλιάσετε τον πατέρα. Η διαδικασία του πένθους φέρνει στην επιφάνεια πολλά ζητήματα που αφορούν τόσο την σχέση μας με τους άλλους όσο και με τον εαυτό μας. Ειδικά η απώλεια των γονιών είναι συνήθως μια διαδικασία που παίρνει χρόνο, και που αλλάζοντας μορφές, μας αλλάζει ριζικά. Δώστε χρόνο να βιώσετε τα συναισθήματα, και αν έχετε την δυνατότητα, θα πρότεινα να πάρετε την βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας, που θα μπορεί να "κρατήσει&quo...t; μια τέτοια εμπειρία. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας, ειλικρινή συλλυπητήρια. Πολύ δύσκολο αυτό που περάσατε και συνεχίζετε να περνάτε. Είναι μια βαριά απώλεια που και προσωπικά έχω ζήσει κάτι ανάλογο πριν πολλά χρόνια οπότε συμμερίζομαι απόλυτα τα συναισθήματα σας και την όλη κατάσταση. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι βρίσκεστε στα στάδια του πένθους και προσπαθείτε να χωρέσετε μέσα σας κάτι τόσο ξαφνικό και τόσο απόλυτο. Είναι σαν ο κόσμος να μην είναι ο ίδιος. Είναι πολύ φυσικό να σας δημιουργούνται υπαρξιακές αγωνίες και άγχη για την πιθανή κληρονομικότητα.

Αυτό δεν είναι κατάθλιψη, τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Είναι στα πλαίσια της φυσιολογικής διαδικασίας του πένθου...ς, και μπορεί να κρατήσει αρκετό καιρό. Αν ρωτάτε την γνώμη μου το καλύτερο που θα μπορούσατε να κάνετε είναι να ξεκινήσετε Ψυχοθεραπεία ώστε να επεξεργαστείτε όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας, που για ένα διάστημα θα έρχονται και θα ξαναέρχονται μαζί με τα αναπάντητα ερωτήματα - ΓΙΑΤΙ. Σας προτρέπω να το ξεκινήσετε άμεσα και θα βοηθηθείτε έτσι ώστε να απαλύνουν το συναίσθημα και να μπορέσετε να αποχαιρετήσετε τον πατέρα σας, από το γήινο πεδίο κρατώντας παράλληλα μέσα σας ζωντανές τις μνήμες και τις αναμνήσεις της κοινής σας ζωής.

Τελευταίο: υπάρχει πιθανότητα αν δεν το ξεπεράσετε μέσα σε δύο χρόνια να έχει εξελιχτεί σε κατάθλιψη (μια ιδιαίτερη μορφή που ονομάζεται Περιπεπλεγμένο Πένθος), και τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί φαρμακολογικά. Και πάλι ειλικρινή συλλυπητήρια και μακάρι να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία άμεσα. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας..Τα θερμά μου συλλυπητήρια για την απώλεια σας..
Όπως αναφέρατε και εσείς ,βρίσκεστε σε κατάσταση σοκ και αυτή η ξαφνική απώλεια που είναι τραυματική , μπορεί να προκαλέσει αυτό τον ψυχικό αποπροσανατολισμό και να νιώθετε χαμένος.Ολη αυτή η σύγχιση ειναι κομμάτι ,του τραύματος που βιώνετε.Ειναι απόλυτα λογικό να νιώθετε φοβισμένος και κυρίως επειδή ήρθατε σε επαφή με τον φόβο του θανατου.Το πένθος είναι μια διαδικασία που περνάει κάποια στάδια,πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται χρόνος.Στην αρχή το άτομο είναι σε σοκ,άρνηση ,θυμό και σιγά σιγά έρχεται η διαπραγμάτευση και τέλος η αποδοχή της κατάστασης αφού έχει περάσει κατάθ...λιψη (στις περισσότερες περιπτώσεις)προηγουμένως .Ο κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά την κατάσταση.Αν εσείς μετά από λίγο καιρό νιώσετε ότι δεν κοιμόσαστε καλά ή το αντίθετο ..κοινώς αν διαταραχθεί ο ύπνος σας,αν δεν έχετε ενέργεια,αν έχετε αισθήματα ανημποριας,ενοχής ή αν έχετε έκπτωση λειτουργικότητας καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε εναν επαγγελματία ψυχικής υγείας ώστε να λάβετε υποστήριξη σε αυτή την δύσκολη στιγμή. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας, όλα όσα σας συμβαίνουν (σκέψεις και συναισθήματα) είναι απολύτως φυσιολογικά δεδομένων των συνθηκών που ζήσατε και της πρόσφατης απώλειας και πένθους. Η κατάθλιψη είναι ενα απο τα στάδια του πένθους, μην φοβάστε να βιώσετε ακόμα και αυτή και να δώσετε στον εαυτό σας χρόνο. επαφή με επαγγελματία ψυχικής υγείας ίσως να σας βοηθούσε αρκετά.

Η διαχείριση του πένθους είναι μια κατάσταση που χρειάζεται μακροπρόθεσμη διαχείρηση με την βοήθεια ειδικού. Έχει τα στάδια του και τις δυσκολίες του. Καλό θα είναι να μην περιμένετε να τακτοποιηθεί μόνο του.

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να πενθήσει την απώλεια του αγαπημένου σας πατέρα. Το πένθος έχει στάδια και καλό είναι να περάσετε απ’ολα. Η θλίψη είναι ένα απ’αυτά τα στάδια.
Όσο για τους φόβους σας είναι και αυτοί λογικοί αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελούν ένα καλό σύμμαχο. Αυτός ο σύμμαχος θα σας ωθήσει να έχετε την απαραίτητη ενημέρωση από ιατρούς σχετικά με τις απορίες σας.

Καλησπέρα σας. Αντιλαμβάνομαι το σοκ που υποστήκατε, από τη μια μέρα στην άλλη να χάσετε τον πατέρα σας. Η απώλεια ενός γονιού είναι από τα πιο δύσκολα και επώδυνα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου. Λυπάμαι πολύ.. Όπως γράφετε έχουν περάσει μόνο 3 μέρες όποτε είναι αναμενόμενο και λογικό να μην ξέρετε που βρίσκεστε. Το σοκ και το μούδιασμα είναι φυσιολογικές αντιδράσεις τις πρώτες μέρες καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να προστατευτεί από τον τεράστιο πόνο της απώλειας. Είναι πολύ φρέσκο και χρειάζεται χρόνο το σώμα και ο νους να επεξεργαστεί το πένθος. Κάθε άνθρωπος βιώνει το πένθος διαφορετικά, όπως και η διάρκεια του είναι διαφορετική. Επίσης η δ...ιαδικασία του πένθους περνά από στάδια (όπως άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή) αλλά όχι με γραμμικό τρόπο. Μπορεί να πηγαίνει μπρος πίσω. Θέλει πολύ φροντίδα, κατανόηση και αποδοχή αυτή η φάση. Δηλαδή να μην πιέζετε τον εαυτό σας να αντιδράσει "φυσιολογικά". Είναι οκ να κάνετε τα απολύτως απαραίτητα και μόνο. Ακόμα είναι σημαντική η στήριξη που μπορούν να σας παρέχουν οικογενειακά μέλη ή φίλοι όποτε το χρειάζεστε. Μια ρουτίνα με επαρκή ξεκούραση, διατροφή και ήπια σωματική δραστηριότητα επίσης βοηθά. Γενικά επιτρέψτε στον εαυτό σας να πάρει τον χρόνο που χρειάζεται και να λειτουργήσει όπως έχει ανάγκη. Διάβασε περισσότερα

Γεια σας,
Αυτό που βιώνετε τώρα είναι μια φυσιολογική αντίδραση στην απώλεια. Ο τρόπος που συνέβη, ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, ενισχύει το σοκ και την αίσθηση ότι «δεν καταλαβαίνετε πού πατάτε».
Οι στιγμές που νιώθετε «χαμένοι» ή που ο νους σας πηγαίνει συνεχώς πίσω στα γεγονότα, είναι πολύ συνηθισμένα σημάδια πένθους και όχι απαραίτητα ένδειξη κατάθλιψης.
Ο φόβος για την υγεία σας είναι δικαιολογημένος, ειδικά όταν είναι η πρώτη φορά που έρχεστε τόσο κοντά στον καρκίνο και στον θάνατο. Δεν σημαίνει όμως ότι έχετε αυξημένο ρίσκο μόνο και μόνο λόγω συγγένειας, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Δώστε σ...τον εαυτό σας χρόνο. Οι πρώτες εβδομάδες μετά από μια τέτοια απώλεια είναι οι πιο δύσκολες. Αν δείτε ότι τα συμπτώματα επιμένουν για μήνες ή σας δυσκολεύουν σημαντικά στην καθημερινότητα, τότε καλό θα ήταν να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου για να επεξεργαστείτε και να μπορέσετε να διαχειριστείτε αυτά που σας συμβαίνουν. Διάβασε περισσότερα

Καταλαβαίνω βαθιά πόσο βαρύ είναι αυτό που βιώνεις αυτή τη στιγμή. Η απώλεια του πατέρα σου, και μάλιστα με τόσο απότομο και απροσδόκητο τρόπο, είναι ένα σοκ για το σώμα και την ψυχή. Όταν χάνουμε έναν άνθρωπο που αγαπάμε τόσο, ειδικά όταν η καθημερινότητά του μέχρι πριν λίγες μέρες δεν έδειχνε τίποτα ανησυχητικό, ο νους προσπαθεί μάταια να προλάβει ή να κατανοήσει αυτό που συνέβη. Δεν είναι καθόλου περίεργο που νιώθεις «χαμένος», που περπατάς χωρίς κατεύθυνση, ή που δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς. Αυτές είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε ένα ισχυρό τραύμα και σε μια ξαφνική απώλεια.
Όχι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις κατάθλιψ...η. Όμως αυτό που περιγράφεις είναι ένα στάδιο πένθους που είναι βαρύ και επηρεάζει έντονα τόσο τη σκέψη όσο και το σώμα. Το πένθος δεν έχει «σωστό» ή «λάθος» τρόπο να βιωθεί — όμως όταν νιώθεις ότι σε παραλύει, όταν οι φόβοι για την υγεία σου γίνονται διαρκείς και αγχώδεις, και όταν η καθημερινότητά σου αρχίζει να χάνει το νόημά της, τότε ίσως είναι η στιγμή να πάρεις μια υποστηρικτική απόφαση για τον εαυτό σου.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να επεξεργαστείς αυτό το σοκ και να δώσεις χώρο σε όλα όσα δεν πρόλαβες να πεις, να νιώσεις, να καταλάβεις. Μαζί μπορούμε να δουλέψουμε όχι μόνο το πένθος, αλλά και τον φόβο, την ενοχή, τη σύγχυση — όλα όσα είναι φυσικά μετά από μια τέτοια απώλεια, αλλά που αν τα αφήσουμε, μπορεί να μείνουν μέσα μας και να μας βαραίνουν πολύ περισσότερο απ’ όσο αντέχουμε. Διάβασε περισσότερα

Καλημέρα,
Λυπάμαι πολύ για την απώλεια που βιώνετε...Ο θάνατος ενός κοντινού μας ατόμου είναι από τα δυσκολότερα συμβάντα που καλείται κανείς να αντιμετωπίσει...
Η αλήθεια είναι πως το πένθος είναι ένα μακρύ και προκλητικό ταξίδι...Βιώνουμε πολλά και αντιφατικά συναισθήματα τα οποία μπορεί και να εναλλάσσονται γρήγορα...Οι σκέψεις μας κατακλύζουν και αισθανόμαστε ότι καλά καλά δε μπορούμε καν να τις αναγνωρίσουμε...Είναι απόλυτα αναμενόμενο να αισθάνεστε έτσι, μιας και είναι ακόμη αρκετά "φρέσκο". Χρειάζεται να δώσετε αρκετό χρόνο στον εαυτό σας και να "αγκαλιάσετε" όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματα, χωρίς κριτ...ική.
Σίγουρα η επαφή με έναν ειδικό ψυχικής υγείας θα μπορούσε να σας βοηθήσει ιδιαίτερα...Δεν είστε μόνος σε αυτή την εμπειρία και είναι πολύ σημαντικό να το υπενθυμίζετε στον εαυτό σας.
Θα χαρώ να σας ακούσω, αν το επιθυμείτε.
Α. Αρχοντή Διάβασε περισσότερα

Αυτό που ζεις είναι φυσιολογικό πένθος, ειδικά μετά από τόσο ξαφνική απώλεια. Το σοκ, η σύγχυση, ο φόβος για την υγεία σου είναι αναμενόμενες αντιδράσεις. Δεν σημαίνει απαραίτητα κατάθλιψη, αλλά αν συνεχιστούν έντονα, μίλα με ειδικό. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, μίλα με δικούς σου ανθρώπους και φρόντισε την ψυχική και σωματική σου υγεία.

Διανύετε την φάση του πένθους. Για να διαχειριστείτε τα στάδια του πένθους όσο το δυνατόν καλύτερα θα σας βοηθήσει σημαντικά να επισκεφθείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.