Αναγνώστου Σπύρος

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Σεξουαλικές Διαταραχές
  Είμαι αγόρι 16 ετών και ενώ μου αρέσουν τα κορίτσια μόνο, συναισθηματικά, σεξουαλικά τα τελευταία 2 χρόνια δεν έχω επιθυμία. Παίζει ρόλο το ότι είμαι εσωστρεφής και παίζω αρκετές ώρες στα ηλεκτρονικά παιχνίδια ή ίσως κάποιο πρόβλημα υγείας;

  • Γεια. Το να μην είσαι σεξουαλικά ενεργός τα τελευταία δύο χρόνια αυτό σημαίνει ότι ξεκίνησες στα 14. Σε αυτές τις ηλικίες η σεξουαλική δραστηριότητα δεν είναι απαραίτητο να είναι καθημερινή ή γενικά με συχνή περιοδικότητα. Εάν πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά σεξουαλικα ενεργός και τα videogames σου καταναλώνουν περισσότερο χρόνο από όσο θέλεις, δηλαδή νιώθεις δυσφορία αντί για ευχαρίστηση όσο παίζεις αλλά δεν μπορείς να σταματήσεις είναι σημάδι εθισμού το οποίο είναι θέμα υγείας.

    

    Αναγνώστου Σπύρος

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα σας, όταν κάποιος είναι ανήσυχος καθώς αναμένει επαγγελματικά νέα και το τελευταίο καιρό δεν εργάζεται, η ανησυχία αυτή μπορεί να εκδηλωθεί και ως νευρικότητα στα πόδια; Το παρατηρώ αν κάτσω ώρα στο κρεβάτι μου και χαζεύω το κινητό ή το λάπτοπ μου, μάλιστα σήμερα το απόγευμα όπως καθόμουν στο κρεβάτι σε κάποια στιγμή ένιωσα μια μικρή δυσφορία στο πρόσωπό μου, να τονίσω επίσης ότι εδώ και λίγο καιρό έχω επαναλαμβανόμενες ερυγές και ο γαστρεντερολόγος τόνισε ότι εφόσον δεν έχω άλλα συμπτώματα θα είναι από στρες.

  • Γεια σας. Το άγχος και το στρες μπορούν να σωματοποιηθούν. Έχετε επισκεφθεί ψυχολόγο;

    

    Αναγνώστου Σπύρος

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα! Είμαι 16 και πιστεύω πως έχω κάποια μορφή κατάθλιψης. Μπορεί να ακούγεται επιπόλαιο αυτό από κάποιον τόσο νέο όμως νιώθω ότι χρειάζομαι βοήθεια. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ότι δεν είμαι ποτέ πραγματικά παρούσα στη ζωή μου. Νιώθω συνεχώς ότι δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα στο 100% και ότι παρόλο που ζω όμορφες στιγμές που στη συνέχεια θα αναπολώ δεν μπορώ να τις εκτιμήσω. Σαφώς αυτό δεν με κάνει από μόνο του καταθλιπτική. Γενικά αντιμετωπίζω από πολύ μικρή θέματα με τους γονείς μου λόγω του ότι είναι χωρισμένοι και επίσης με βασανίζει η ανασφάλεια της απουσίας φίλων. Είμαι αρκετά εσωστρεφής και πολλές φορές νιώθω ότι δεν έχω καθόλου πραγματικούς φίλους. Μπορώ να θυμηθώ πολύ λίγες εβδομάδες που δεν νιώθω μουδιασμένη ή στενοχωρημένη μέσα στα 2 τελευταία χρόνια. Φοβάμαι να πω στους γονείς μου ότι θέλω να επισκεφτώ ψυχίατρο γιατί γενικά δεν είναι ανοιχτοί σε τέτοια θέματα. Έχω κάνει και 1 χρόνο ψυχοθεραπεία όμως δεν ένιωσα ότι βοήθησε. Παρακαλώ εάν είστε ειδικός απαντήστε μου στο εάν οι υποψίες μου είναι βάσιμες ή απλά διανύω έντονη εφηβεία. Ευχαριστώ, καλή συνέχεια!

  • Καλησπέρα. Καταρχάς συγχαρητήρια για την ωριμότητα σου. Μόνο και μόνο που είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις το τι σε προβληματίζει είναι δείγμα σκεπτόμενου ανθρώπου. Σίγουρα αυτός ο χρόνος ψυχοθεραπείας σε βοήθησε τουλάχιστον να αντιστοιχίσεις τα συναισθήματα σου με τα θέματα που σε απασχολούν. Το συναισθηματικό μούδιασμα είναι δείγμα ψυχικού τραυματισμού. Δεν μπορώ να γνωρίζω την πηγή εάν δεν μιλήσουμε. Το οτι δεν νιώθεις πραγματική επαφή με τους γύρω σου συμβαδίζει με το συναισθηματικό μούδιασμα διότι εάν δεν γνωρίζουμε τι αισθανόμαστε δεν είμαστε σε θέση να επικοινωνήσουμε σε βάθος ώστε να δημιουργήσουμε ισχυρούς δεσμούς με τους ανθρώπους γύρ...ω μας. Οι υποψίες σου είναι πέρα για πέρα βάσιμες και δυστυχώς σημάδι των καιρών μας για πολλούς έφηβους και νεαρούς ενήλικες. Σχετικά με τον εάν χρειάζεσαι ψυχίατρο δεν μπορώ να πω ναι ή όχι διότι δεν σε γνωρίζω. Παρόλα αυτά φαντάζομαι ότι θέλεις φαρμακευτική αγωγή. Έχω να σου πω τα εξής. Τα φάρμακα είναι για να καλύπτουν την συμπτωματολογία και όχι για να την γιατρεύουν. Δεν υπάρχει ούτε ένα φάρμακο σχετικό με την κατάθλιψη συγκεκριμένα που αποδεδειγμένα θεραπεύει. Θα σου φέρω το εξής παράδειγμα. Ας πούμε ότι κάποιος έχει χοληστερίνη και τα επίπεδα είναι αρκετά υψηλά ώστε να υπάρχει φόβος για καρδιακό νόσημα. Πάει στον γιατρό και τον ρωτά τι τρώει. Η διατροφή του ανθρώπου είναι πολύ κακή και έτσι η χοληστερίνη είναι υψηλή. Ο γιατρός του δίνει φάρμακα για να βγει από την επικίνδυνη ζώνη και του συστήνει να πάει σε διατροφολόγο για να αλλάξει διατροφικές συνήθειες. Ο ασθενής έχει δύο επιλογές. Στην μία παίρνει το φάρμακο και συνεχίζει την κακή του διατροφή με την ψευδαίσθηση ότι πλέον δεν διατρέχει κίνδυνο διότι παίρνει φάρμακα. Ναι τα φάρμακα τον βοηθούν να μην ανέβει κι άλλο η χοληστερίνη αλλά συνεχίζει να είναι ασθενής. Η δεύτερη επιλογή είναι να πάρει το φάρμακο για να βγει απο την επικίνδυνη ζώνη αλλά να αλλάξει και συνήθειες με έναν διατροφολόγο ώστε να θεραπευτεί. Καταλήγωντας είτε πας σε ψυχίατρο είτε όχι αν θες πραγματικά αποτελέσματα μόνο η ψυχοθεραπεία βοηθά αποδεδειγμένα με μακροχρόνια αποτελέσματα. Δεύτερον τα φάρμακα τέτοιας φύσης είναι σαν το τσιγάρο. Αν τα ξεκινήσεις δύσκολα τα κόβεις. Οπότε εάν δεν είναι απαραίτητο για ποιο λόγο να μπεις σε τέτοια διαδικασία. Αυτά από εμένα. Εύχομαι να σε βοήθησα. Καλή συνέχεια! Διάβασε περισσότερα

    

    Αναγνώστου Σπύρος