Πλεύρη Μαρία MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Γενικά θέματα
  Kαλησπερα σας,εδω και αρκετα χρονια αντιμετωπιζω προβληματα κοινωνικοποιησης,απο την παιδικη ηλικια δεν ειχα παρεες,δεν ειχα φιλους σταθερους,απο τα 15 ετη αρχισα να κλεινομαι στον εαυτο μου και να απομονωνομαι,να μην αισθανομαι ανετα με την πολυκοσμια,να μην νιωθω αποδεκτος απο τον περιγυρο μου. Η εσωστρεφεια,η ντροπαλοτητα,η ανασφαλεια,ο φοβος,το γενικευμενο αγχος ειναι στοιχεια της προσωπικοτητας μου και δεν μου επετρεπαν να εχω την προσωπικη αναπτυξη που θα επιθυμουσα ως ατομο.Το οικογενειακο περιβαλλον αποτελειται απο εναν ισχυρογνωμων και αυστηρο πατερα,απο μια υπερκριτικη μητερα προς εμενα,ουτε αυτες οι συμπεριφορες βοηθησαν πιστευω. Απο τα 20 ηδη αρχισα να εχω αισθηματα κατωτεροτητας,να νιωθω αποτυχημενος στη ζωη,στις σπουδες μου,μονος και αβοηθητος αφου κανεις δεν ηταν εκει να καταλαβει τις συναισθηματικες αναγκες που ειχα,χαμηλη αυτοεκτιμηση,χαμηλη αυτοπεποιθηση,αρνητικοτητα και αρνητικα η καταπιεσμενα συναισθηματα,δεν μπορουσα να πω ευκολα οχι,δεν μπορουσα να εκφραστω,ευαισθησια στην αρνητικη κριτικη η γνωμη των αλλων. Στα 35 μου χρονια,μενω με τους γονεις ακομη,δεν με γεμιζει κατι στη ζωη,χωρις φιλους η συντροφικοτητα,δεν με γεμιζει κατι στη ζωη,νιωθω πως εχω σχεδον παραιτηθει απο την διεκδικηση της ζωης,των ονειρων,των στοχων εκεινων που θα μου προσφεραν καποια ευχαριστηση η συναισθηματα ικανοποιησης και χαρας,βλεπω και συγκρινω τον εαυτο μου με τους αλλους και δεν μπορω να εχω μια φυσιολογικη ζωη οπως αυτοι χωρις να γνωριζω τον ακριβη λογο που συμβαινει αυτο. Δυστυχως εχει βρεθει σε εναν τοιχο μπροστα μου και δεν ξερω πως να ξεπερασω τα εμποδια,να μην αφηνω το παρελθον να με επηρεαζει στο παρον και να προχωρησω μπροστα. Οι ειδικοι τι θεωρουν πως θα μπορουσε να βοηθησει αυτη την κατασταση να βγει απο το τελμα?

  • Περιγράφεται πολύ καλά τον λόγο που βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση. Κάθε άνθρωπος στη θέση σας, θα είχε παρόμοια συναισθήματα. Ζείτε μέχρι σήμερα με τους γονείς σας που έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση όλων αυτών των στοιχείων που σας παιδεύουν. Ένας αυταρχικός και ισχυρογνώμων πατέρας σε συνδυασμό με μια υπέρ- επικριτική μητέρα είναι συνταγή για άγχος, ανασφάλεια, φόβο, αίσθημα μειονεξίας και αποτυχίας. Μπορεί να είστε ενήλικας πια, αλλά έχουν διαμορφώσει τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε τον κόσμο και τον εαυτό σας. Η ψυχοθεραπεία θα σας βοηθήσει πολύ να διαχειριστείτε αυτόν τον τοίχο και να απεμπλακείτε πρακτικά και συναισθηματικά ...από τους γονείς σας. Διάβασε περισσότερα

    

    Πλεύρη Μαρία

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα. Ειμαι 40 ετων. Τα τελευταία 3 με 4 χρόνια πάσχω απο αρρωστοφοβία. Όταν ήμουν μικρή είχε νοσησει ο αδερφός μου απο λευχαιμία και ήταν πολύ σοβαρά, και ενώ για πολλά χρόνια δεν είχα κανένα φόβο, μου εκδηλώθηκε ξαφνικά τα τελευταία 3 με 4 χρόνια. Ότι αίσθηση και να έχω στο σώμα μου αμέσως το μυαλό μου πάει στο κακό, ακόμα και ένα απλό κρύωμα. Ψάχνω συνέχεια το σώμα μου και Έχω κουραστεί πολύ ψυχολογικά και δεν ξέρω τι να κάνω, δεδομένου πως έχω επισκεφτεί ψυχολόγο αλλά δεν ένιωσα να με βοηθάει. Περνάει ποτέ αυτό το μαρτύριο;

  • Είναι όντως μαρτύριο, αλλά μπορεί να περάσει. Απαιτεί δέσμευση στην ψυχοθεραπεία, όχι απλή επίσκεψη και πιθανότατα φαρμακευτική αγωγή. Το ιστορικό σας δικαιολογεί απόλυτα το άγχος υγείας που πιθανώς πυροδοτήθηκε στο παρόν ή ήταν εκεί όλο αυτό τον καιρό με τρόπο που δεν το θεωρούσατε δυσλειτουργικό. Σε κάθε περίπτωση τα νέα είναι καλά. Μπορείτε να το αφήσετε πίσω σας.

    

    Πλεύρη Μαρία

• Άγχος και Στρες
  Γεια σας! Ειμαι 22 ετών και εδώ και 6 μήνες πάνω κάτω νιώθω μονίμως σαν να κουνιέμαι ολόκληρη (ενώ οι γύρω μου μου λένε πως δεν ισχύει ), σαν να ζαλίζομαι και αγχώνομαι μονίμως μη πάθω κάτι. Εκεί που ειμαι χαλαρή ξαφνικά μου έρχονται σκέψεις τύπου «αν ειμαι μόνη και πάθω κάτι τι θα γίνει». Όταν τυχαίνει να φεύγω μονοήμερες εκδρομές σκέφτομαι «θα έχει κάποιο νοσοκομείο κοντά μήπως πάθω κάτι». Έχω πάει στο νοσοκομείο αρκετές φορές, δεν μου βρήκαν κάτι, έχω πάει σε ιδιώτη παθολόγο μου είπε οι εξετασεις μου είναι μια χαρά, έχω πάει σε νευρολόγο όλα καλά. Μέχρι και αξονική στο κεφάλι έχω κάνει μια χαρά κι αυτή. Η παθολόγος μου είπε οτι είναι από το άγχος αυτό που νιώθω. Επίσης πολλές φορές νιώθω ταχυκαρδία. Ότι δεν μπορω να αναπνεύσω και μου κόβεται ο αέρας. Επίσης ώρες ώρες νιώθω σαν να δονουμαι εσωτερικά και αν βάλω το χέρι μου πχ στο στήθος μου τη νιώθω την δόνηση. Συγγνώμη για το σεντόνι που έγραψα αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κάποιοι μου λένε πως αν πάω σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο θα καταστρέψω τη ζωή μου αν ξεκινήσω αγωγή.

  • Η συμπτωματολογία που αναφέρεται είναι χαρακτηριστική στο άγχος υγείας και στη διαταραχή σωματικών συμπτωμάτων. Είναι πολύ συχνή διαταραχή άγχους στον ελληνικό πληθυσμό. Η φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί να σας καταστρέψει τη ζωή, μπορεί να την βελτιώσει καθώς ακούγεστε σημαντικά επιβαρυμένη. Σαφέστατα, δεν είναι αρκετό ως λύση καθώς η συμπτωματολογία είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Συνεπώς θα ήταν χρήσιμο να απευθυνθείτε παράλληλα σε κάποιο ψυχολόγο για να μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος σας στο παρόν αλλά και σε κάθε χρονική στιγμή που αυτό μπορεί να πυροδοτηθεί. Να σημειώσω ότι οι επισκέψεις σε γιατρούς πρ...ος καθησυχασμό ή εντοπισμό του προβλήματος μπορεί προσωρινώς να σας ανακουφίζει αλλά μακροπρόθεσμα εντείνει το άγχος σας και τη βεβαιότητα ότι κάτι κακό θα συμβεί. Διάβασε περισσότερα

    

    Πλεύρη Μαρία