Πλεύρη Μαρία MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα. Ειμαι 40 ετων. Τα τελευταία 3 με 4 χρόνια πάσχω απο αρρωστοφοβία. Όταν ήμουν μικρή είχε νοσησει ο αδερφός μου απο λευχαιμία και ήταν πολύ σοβαρά, και ενώ για πολλά χρόνια δεν είχα κανένα φόβο, μου εκδηλώθηκε ξαφνικά τα τελευταία 3 με 4 χρόνια. Ότι αίσθηση και να έχω στο σώμα μου αμέσως το μυαλό μου πάει στο κακό, ακόμα και ένα απλό κρύωμα. Ψάχνω συνέχεια το σώμα μου και Έχω κουραστεί πολύ ψυχολογικά και δεν ξέρω τι να κάνω, δεδομένου πως έχω επισκεφτεί ψυχολόγο αλλά δεν ένιωσα να με βοηθάει. Περνάει ποτέ αυτό το μαρτύριο;

  • Είναι όντως μαρτύριο, αλλά μπορεί να περάσει. Απαιτεί δέσμευση στην ψυχοθεραπεία, όχι απλή επίσκεψη και πιθανότατα φαρμακευτική αγωγή. Το ιστορικό σας δικαιολογεί απόλυτα το άγχος υγείας που πιθανώς πυροδοτήθηκε στο παρόν ή ήταν εκεί όλο αυτό τον καιρό με τρόπο που δεν το θεωρούσατε δυσλειτουργικό. Σε κάθε περίπτωση τα νέα είναι καλά. Μπορείτε να το αφήσετε πίσω σας.

    

    Πλεύρη Μαρία

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα σας. Τα 2 τελευταία χρόνια νοιώθω ότι θελω να πάω σε έναν ψυχολόγο . Κυρίως να μιλήσω, να κάτσει ένας άνθρωπος να με ακουσει και να με συμβουλέψει. Αγχώνομαι όμως. Μέχρι και να πάρω τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού με αγχώνει . Νιώθω ότι θα πάω εκεί και θα μπλοκάρω,δεν θα μπορώ να πω λέξη. Να πω εδώ ότι έχω επισκεφτεί ξανά ψυχολόγο, ΜΙΑ φορά όμως. Δεν ξανά πήγα. Νιώθω ότι θελω να πω τόσα πολλά πράγματα , που απλά τα ξεχνάω όλα, και πάμε αυτήν αρχή πάλι... αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι ότι έχω παρά πολλά νεύρα. Νευριαζω με το παραμικρό. Θυμώνω με το παραμικρό. Και θυμώνω πολύ άσχημα . Φωνάζω, βρίζω, κλαίω , βαράω τα χέρια μου στον τοίχο. Πιο μικρή από τα 13 χαρακωνομουν. Στα 17 σταμάτησα να το κάνω. Τώρα είμαι 22. Το έκανα πάλι σε έναν τσακωμο με την μαμά μου πριν κάποιους μήνες. Οι λόγοι που νευριαζω και θυμωνω δεν είναι τόσο σοβαροί, ώστε να φτάνω σε τέτοιο σημείο. Και το κυριότερο δεν ελέγχω ούτε τι λέω, ούτε τι κάνω. Νιώθω ότι βράζω εκείνη την ώρα, θόλωνω και δεν με νοιάζει τίποτα..και αυτό με με βασανίζει πιο πολυ είναι ότι το συναίσθημα του θυμού ΔΕΝ φεύγει. Και ασ έχουν περάσει 2-3 ώρες.. ακομα θα έχω νεύρα με αυτό που έγινε. Και ας μην ήταν λογος να κάνω έτσι.

  • Χαίρομαι πολύ που αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικό είναι να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό. Ακούγεστε σημαντικά επιβαρυμένη. Μια επίσκεψη μπορεί να είναι πολύ τρομακτική για κάποιον/α στην ηλικία σας και πολύ συχνά αποθαρρυντική. Δεν έχει σημασία αν μπλοκάρετε, δεν έχει σημασία αν δεν πείτε λέξη, δεν έχει σημασία αν δεν σας ταιριάξει. Σημασία έχει να κάνετε αυτό το πρώτο γενναίο βήμα και όλα τα άλλα σιγά σιγά θα έρθουν. Αν μπορώ να απαλύνω έστω και λίγο το άγχος σας, ο ειδικός δεν είναι εκεί για να σας κρίνει. Σε καμία περίπτωση. Είναι εκεί γιατί θέλει να βοηθήσει και έχει τα εργαλεία να το κάνει. Εμπιστευθείτε τον ειδικό που θα επιλέξετε ότι θα ξέ...ρει να διαχειριστεί το άγχος ή την σιωπή σας. Καλή αρχή σας εύχομαι. Διάβασε περισσότερα

    

    Πλεύρη Μαρία

• Γενικά θέματα
  Καλησπέρα, νιώθω ότι στην εργασία μου νιώθουν ότι είμαι χαζή και δεν με παίρνουν στα σοβαρά και πιο γενικώς το νιώθω αυτό σε κάθε δουλειά που εργάζομαι, γιατί; Δεν μου έχει πει ποτέ κανενας κάτι τετοιο και θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο αλλά το νιώθω πολύ έντονα αυτό κάθε φορά και νιώθω ότι με βλέπουν πολύ κατώτερη επειδή είμαι καινούρια κλπ. Που μπορεί να οφείλεται αυτό;

  • Πιθανότατα, δεδομένου ότι δεν σας έχουν πει ποτέ κάτι, αυτό να το βιώνετε γιατί το σκέφτεστε εσείς για εσάς. Ένα κομμάτι σας να νιώθει έξυπνο και ικανό, αλλά ένα άλλο κομμάτι μοιάζει να το αμφισβητεί και να σας συγκρίνει με τους συναδέλφους σας στο εκάστοτε εργασιακό περιβάλλον. Αυτό το κομμάτι, αυτός ο εσωτερικός κριτής, αν η υπόθεση ισχύει, έχει να κάνει τα παρελθοντικά σας βιώματα και τον τρόπο που σας έκριναν αντίστοιχα ως παιδί. Θα σας πρότεινα να το διερευνήσετε σε ψυχοθεραπεία.

    

    Πλεύρη Μαρία