Psy-Nest, Νικολίνα Ε. Στρατηγάκη & Συνεργάτες BSc, PostGrad, Cert, MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα, είναι λογικό να μισώ τους γονείς μου για τον πόνο που μου προκαλούν; Στις δύσκολες μου φάσεις δεν έχω καμία ψυχολογική υποστήριξη, το αντίθετο, μου δημιουργούν τέτοια στεναχώρια και σκέψεις του στυλ ότι αν δεν υπήρχαν θα ένιωθα ανακούφιση. Είναι λογικές αυτές οι σκέψεις; Δεν με έχουν κακοποιήσει σωματικά από όσο θυμάμαι παρά μόνο ψυχικά. Είμαι 30 ετών, μήπως δεν θα έπρεπε να με επηρεάζει τόσο;

  • Καλησπέρα σας και ευχαριστούμε για το βαθύ και ειλικρινές μοίρασμα.
    
    Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που περιγράφετε, όσο «βαριά» κι αν φαίνονται, είναι απολύτως κατανοητά και ανθρώπινα. Οι σχέσεις με τους γονείς μας μάς επηρεάζουν σε τεράστιο βαθμό, ακόμα και πολύ μετά την ενηλικίωση. Δεν είναι ασυνήθιστο στη θεραπεία να αφιερώνεται σημαντικός χρόνος στην εξερεύνηση αυτών των σχέσεων – γιατί συχνά, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει εμφανής σωματική κακοποίηση, οι ψυχικές πληγές και τα συναισθηματικά τραύματα μπορούν να είναι βαθιά και διαρκή.
    
    Η έλλειψη ψυχολογικής υποστήριξης σε δύσκολες φάσεις της ζωής –και ιδιαίτερα όταν ...αυτή η έλλειψη προέρχεται από τους ανθρώπους που "οφείλουν" να είναι εκεί για εμάς, δηλαδή τους γονείς– μπορεί να γεννήσει έντονη απογοήτευση, θυμό, ακόμη και συναισθήματα ενοχής ή ντροπής που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε. Οι σκέψεις που περιγράφετε δεν είναι "παράλογες"· είναι σημάδι ότι υπάρχει εσωτερική πίεση και ανάγκη για αναγνώριση, φροντίδα και ίσως και αποκατάσταση μιας συναισθηματικής ισορροπίας που δεν οικοδομήθηκε με ασφάλεια στο παρελθόν.
    
    Το γεγονός ότι είστε 30 δεν σημαίνει ότι «δεν θα έπρεπε να σας επηρεάζει» – κάθε ηλικία έχει τα δικά της στάδια επεξεργασίας των βιωμάτων. Δεν υπάρχει «λήξη ημερομηνίας» στην επίδραση που έχουν οι γονεϊκές σχέσεις πάνω μας. Το αντίθετο: στην ενήλικη ζωή, πολλές φορές αρχίζουμε για πρώτη φορά να βλέπουμε καθαρά τι μας πλήγωσε και τι κουβαλάμε ακόμα μέσα μας.
    
    Ο χώρος της ψυχοθεραπείας είναι ιδανικός για να διερευνήσετε αυτά τα συναισθήματα, με ασφάλεια και χωρίς κρίση. Εκεί μπορείτε να δώσετε φωνή σε όσα ίσως δεν τολμήσατε ποτέ να πείτε, να επεξεργαστείτε τον θυμό, τη θλίψη ή την ενοχή, και να αρχίσετε να επαναπροσδιορίζετε τον εαυτό σας, τις σχέσεις σας και τα όρια σας.
    
    Το πρώτο βήμα το κάνατε ήδη: αναγνωρίσατε την ανάγκη για αλλαγή και τη δύναμη που χρειάζεται για να την επιδιώξετε. Κι αυτό είναι ένα σπουδαίο ξεκίνημα. Διάβασε περισσότερα

    

    Psy-Nest, Νικολίνα Ε. Στρατηγάκη & Συνεργάτες

• Άγχος και Στρες
  Καλημέρα. Νιώθω ότι έχω κατάθλιψη και άγχος ταυτόχρονα. Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν; Νιώθω επίσης ότι έχω χάσει τον εαυτό μου και τα συναισθήματά μου. Έχω χάσει τον ύπνο μου.. ξεκίνησε με πρωινή αφύπνιση πάντα γύρω στις 6 και τελευταία δε κοιμάμαι νομίζω καθόλου. Έχω ιστορικό με διαταραχή άγχους και πιθανόν κάτι άλλο που δεν μου έχει διαγνωστεί ακόμη. Σας ευχαριστώ

  • Καλησπέρα σας και σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε την εμπειρία σας.
    
    Αυτό που περιγράφετε είναι πράγματι δυνατό και αρκετά συχνό: το άγχος και η κατάθλιψη συχνά συνυπάρχουν, αλληλοτροφοδοτούνται και ενδέχεται να μπερδεύονται, τόσο ως προς τα συμπτώματα όσο και ως προς το πώς βιώνονται. Το έντονο και παρατεταμένο άγχος, ιδιαίτερα όταν δεν εκτονώνεται ή αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά, μπορεί να οδηγήσει σε καταθλιπτικά συμπτώματα – κάτι που παρατηρείται συχνά στην κλινική πράξη.
    
    Η αϋπνία που περιγράφετε (ειδικά η πρωινή αφύπνιση και η αδυναμία να επανέλθετε στον ύπνο), η αίσθηση αποσύνδεσης από τον εαυτό σας και τα συναισθήμα...τά σας, όπως και το αίσθημα απώλειας της ταυτότητας, είναι ενδείξεις που αξίζουν περαιτέρω αξιολόγηση από ειδικό ψυχικής υγείας.
    
    Δεδομένου του ιστορικού αγχώδους διαταραχής, και της τρέχουσας επιδείνωσης των συμπτωμάτων σας, θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο για συστηματική αξιολόγηση και στήριξη. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει να ανακτήσετε την επαφή με τον εαυτό σας, να επεξεργαστείτε τις πηγές του άγχους και της συναισθηματικής αποστασιοποίησης, και να αποκαταστήσετε σταδιακά την ψυχική σας ισορροπία.
    
    Το γεγονός ότι αναγνωρίζετε τις αλλαγές και αναζητάτε βοήθεια είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα προς τη βελτίωση. Και από αυτό το σημείο, μπορεί να ξεκινήσει μια πορεία αποκατάστασης – με την κατάλληλη καθοδήγηση και υποστήριξη. Διάβασε περισσότερα

    

    Psy-Nest, Νικολίνα Ε. Στρατηγάκη & Συνεργάτες

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα σας! Τα τελευταία 2.5 χρόνια βρίσκομαι σε ψυχοθεραπεία την οποία και ξεκίνησα μετά από πολύ έντονα συμπτώματα θλίψης, άγχους και burnout. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων καθώς και εν μέσω μιας μεγάλης αναπάντεχης δυσκολίας που προέκυψε τους τελευταίους μήνες που επηρέασε ολόκληρη τη ζωή μου, βλέπω ότι το έντονο κομμάτι της θλίψης εντείνεται, το κλάμα είναι καθημερινό όπως και το αίσθημα της απελπισίας και της απόγνωσης. Δεν μπορώ να ανακουφιστώ με τίποτα και νιώθω ότι χάνω τον εαυτό μου και το νόημα της ζωής. Θα συνιστούσατε επίσκεψη σε ψυχίατρο;

  • Καλησπέρα σας και σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε την εμπειρία σας με τόση ειλικρίνεια.
    
    Η απάντηση στο ερώτημά σας είναι: ναι, θα συνιστούσαμε επίσκεψη σε ψυχίατρο. Όταν η ψυχική επιβάρυνση παραμένει έντονη για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρά τη θεραπευτική δουλειά, και όταν τα συμπτώματα θλίψης (όπως η καθημερινή τάση για κλάμα, η απελπισία, η απώλεια του νοήματος και η αίσθηση αποσύνδεσης από τον εαυτό) εντείνονται, τότε είναι σημαντικό να υπάρξει αξιολόγηση από ψυχίατρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ψυχοθεραπεία δεν είναι ωφέλιμη· το αντίθετο, πιθανότατα σας έχει ήδη στηρίξει σημαντικά. Ωστόσο, ενδέχεται να υπάρχουν ενδείξεις για κλινι...κή κατάθλιψη που χρήζει φαρμακευτικής υποστήριξης παράλληλα με τη θεραπεία.
    
    Η ψυχιατρική αξιολόγηση μπορεί να δώσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασής σας και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, να βοηθήσει στη ρύθμιση της διάθεσης με φαρμακευτικά μέσα. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ότι αυτό τους επιτρέπει να συνεχίσουν τη θεραπεία τους πιο ουσιαστικά, με περισσότερη ανθεκτικότητα και λιγότερη εσωτερική εξάντληση.
    
    Αξίζει να το συζητήσετε και με την/τον ψυχολόγο σας – εκείνη/ος μπορεί να σας καθοδηγήσει και να σας παραπέμψει σε έναν/μία έμπιστο/η συνάδελφο ψυχίατρο, ώστε η φροντίδα σας να παραμείνει συντονισμένη και υποστηρικτική.
    
    Η ψυχική σας υγεία αξίζει κάθε μορφή στήριξης. Το γεγονός ότι βρίσκεστε ήδη σε θεραπεία δείχνει τη δύναμή σας και τη διάθεσή σας να αντιμετωπίσετε όσα σας βαραίνουν. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση μπορεί τώρα να σας δώσει εκείνο το επιπλέον «χέρι βοηθείας» που χρειάζεστε για να ανακτήσετε σταδιακά το φως και το νόημα στη ζωή σας. Διάβασε περισσότερα

    

    Psy-Nest, Νικολίνα Ε. Στρατηγάκη & Συνεργάτες