Κοντομάρου Ελπίδα MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Θέματα σχέσεων
  Γνώμη από κάποιον Ψυχοθεραπευτή-ψυχολόγο! Είμαι με την σχεση μου κοντά 1 χρόνο,πολύ υγείης σχεση,όλα μέλι όλα γάλα. Έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου ότι πάντα τον έχω σαν την πρώτη επιλογή πχ.πολλες φορές όταν σχολαει από δουλειά μπορει να έχουμε πει κατι στον αέρα για το αν θα βρεθούμε εκείνη την ημέρα τύπου "θα δούμε ή θα μιλησουμε εκεινη την ώρα η να μην έχουμε πει και τίποτα σίγουρο και εγώ να μην κανονίζω επίτηδες με κανέναν για την μια μικρή περίπτωση που θα βρεθούμε.Στην αρχή ήμουν χαλαρή μετά μου γινόταν αυτόματα και συνέχεια δλδ να θέλω να κάνω τα πάντα μαζί του.Αλλες φορές μπορεί να μου πουν φίλοι-ξαδέρφια να πάμε μια βόλτα κάπου και να πω όχι αλλά αν μου το πει εκείνος θα πω αμέσως ναι *δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας ουτε μεταξύ μας ούτε έχω με φίλους μου κτλπ *βγαίνω και με φίλους απλά δεν θα πάω για βόλτα κάπου μακριά ή έξω θα έχω πάντα στο νου μου να εχω λίγο χρόνο για εκείνον σε περίπτωση που. *Δεν είχα καμία παρόμοια σχέση *Είμαι ενήλικη!! *Σαν να μην με ενθουσιάζει το να κάνω κάτι με φίλους και γενικότερα με άλλο ανθρώπους πέρα απο αυτον. Θα ήθελα την γνώμη ενός ειδικού επί του θέματος,κατανοώ πως είναι 'κάτι' ίσως κάποια μορφή κάποιου συνδρόμου.Σίγουρα με ένα κείμενο δεν θα πάρω κάποια σίγουρη απάντηση διότι ένας ειδικός δεν μπορεί να κρίνει πίσω από εδώ το γνωρίζω αυτό απλά θα ήθελα ένας ειδικός να μου πει αν το έχει ξανά ακούσει αυτό και αν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να βάλω υπόψιν μου και αν μετά από το κείμενο μου μπορεί να μου πει μια ιδέα για ότι είναι.Ευχαριστω πολύ σε όσους απαντήσουν.*

  • Από αυτό που περιγράφεις, φαίνεται ότι είναι κάτι που σου προκαλεί ανησυχία και θέλεις να κατανοήσεις καλύτερα τη συμπεριφορά σου και το πώς μπορεί να επηρεάζει τη σχέση σου, αλλά και τη γενικότερη ισορροπία στη ζωή σου.
    Η τάση να βάζεις τον σύντροφό σου στην πρώτη θέση σε όλες τις αποφάσεις, να προγραμματίζεις τη μέρα σου με βάση τη δυνατότητα να τον δεις και να προτιμάς να περνάς χρόνο μαζί του παρά με άλλους, μπορεί να αντανακλά την έντονη συναισθηματική εξάρτηση που έχεις από εκείνον. Αυτό το συναίσθημα μπορεί να είναι φυσιολογικό στην αρχή μιας σχέσης, όταν υπάρχει έντονος ενθουσιασμός και οι δύο πλευρές θέλουν να περνούν πολύ χρόνο ...μαζί. Ωστόσο, αν αυτή η συμπεριφορά γίνεται υπερβολική και σε περιορίζει από το να ζεις πλήρως και ανεξάρτητα, μπορεί να είναι ένδειξη ότι υπάρχει μια υπερβολική συναισθηματική εξάρτηση.
    Η συμπεριφορά σου μπορεί να σχετίζεται με το λεγόμενο "σύνδρομο συναισθηματικής εξάρτησης" ή απλά με την επιθυμία για συναισθηματική ασφάλεια, η οποία είναι φυσιολογική στις σχέσεις. Αν αυτό το μοτίβο ξεπερνά τα όρια της υγιούς αλληλεπίδρασης και αρχίζει να επηρεάζει τη δική σου προσωπική ζωή, τις φιλίες ή τη γενικότερη κοινωνική σου ζωή, ίσως να είναι χρήσιμο να το διερευνήσεις περαιτέρω.Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει πρόβλημα ή κάποια ψυχολογική δυσλειτουργία, αλλά μπορεί να δείχνει την ανάγκη να αναπτύξεις περισσότερη ανεξαρτησία και να ισχυροποιήσεις τη δική σου ατομική ζωή, έτσι ώστε να μην εξαρτάσαι υπερβολικά από τον σύντροφό σου για την ευημερία σου. Οι υγιείς σχέσεις βασίζονται στην ισορροπία ανάμεσα στην κοινή ζωή και την προσωπική ελευθερία.Στην περίπτωση που νιώθεις ότι αυτή η συμπεριφορά σε περιορίζει ή ότι σε προκαλεί άγχος ή αμφιβολίες για το αν είναι φυσιολογική, ίσως να ήταν καλό να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή για να διερευνήσεις τα συναισθήματα αυτά πιο βαθιά. Η ατομική ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις τις ανάγκες σου, να ενισχύσεις την αυτοεκτίμησή σου και να δημιουργήσεις υγιείς συναισθηματικές ισορροπίες στην σχέση σου.Το σημαντικό είναι να κατανοήσεις ότι το να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου και για άλλες κοινωνικές δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντικό με το να περνάς χρόνο με τον σύντροφό σου. Αν πετύχεις αυτή την ισορροπία, θα μπορέσεις να δημιουργήσεις μία ακόμα πιο υγιή και γεμάτη σχέση με τον σύντροφό σου, ενώ θα διατηρείς και τις δικές σου ατομικές ανάγκες και φιλίες. Διάβασε περισσότερα

    

    Κοντομάρου Ελπίδα

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα σας! Από τότε που έχασα τη γιαγιά μου, η οποία ήταν σαν μητέρα και πατέρας για μένα, δεν έχω όρεξη για τίποτα.. Νιώθω ότι τα πάντα γύρω μου γκρεμίστηκαν.. Πρέπει να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία;

  • Καλησπέρα σας,
    Κατανοώ απόλυτα τον πόνο και τη θλίψη που βιώνετε αυτή την περίοδο. Η απώλεια ενός τόσο σημαντικού προσώπου, όπως η γιαγιά σας —που είχε τον ρόλο τόσο της μητέρας όσο και του πατέρα— μπορεί να προκαλέσει βαθιά συναισθηματική αναστάτωση. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνεστε πως “όλα γκρεμίστηκαν”, ειδικά όταν χάνεται μια βασική πηγή στήριξης, ασφάλειας και αγάπης. Αν νιώθετε ότι ο πόνος έχει γίνει τόσο βαρύς που δεν μπορείτε να τον σηκώσετε μόνοι σας η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ένα δώρο στον εαυτό σας. Δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Είναι μια πράξη φροντίδας και θάρρους.

    

    Κοντομάρου Ελπίδα

• Κατάθλιψη
  Η κόρη μου, 20 χρονών, μένει κλεισμένη στο σπίτι εδώ και κάποιους μήνες και ασχολείται μόνο με το κινητό, τηλεόραση και να τακτοποιεί τα πράγματα στα ντουλάπια και στο ψυγείο. Δε λέει ούτε τι θέλει να κάνει ούτε γιατί το κάνει αυτό. Τι προτείνετε;

  • Η απομόνωση της κόρης σας και η ενασχόληση μόνο με το κινητό και το σπίτι ίσως δείχνουν ψυχολογική δυσκολία, όπως άγχος, κατάθλιψη ή κοινωνική απόσυρση.
    
    🔹 Μείνετε κοντά της χωρίς πίεση ή κριτική. Δείξτε ενδιαφέρον και διαθεσιμότητα.
    🔹 Αν η κατάσταση συνεχιστεί, προτείνετε διακριτικά τη βοήθεια ψυχολόγου, που μπορεί να τη βοηθήσει να εκφραστεί και να βρει ξανά τον ρυθμό της.
    🔹 Η κατανόηση και η υπομονή από εσάς είναι το πιο σημαντικό πρώτο βήμα.

    

    Κοντομάρου Ελπίδα