Βέττα Μαριέτα MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Κατάθλιψη
  καλησπέρα σας. Πάντοτε, πριν από ένα προγραμματισμένο ταξίδι διακοπών με πιάνει μία θλίψη, σα να μη θέλω να φύγω. Αντίθετα, όσο καλά και να έχω περάσει στις διακοπές επιστρέφω πάντοτε με χαρά πίσω. Αντιλαμβάνομαι ότι είμαι άτομο γενικά ανασφαλές και αγχωτικό, είμαι 56 ετών. Θεωρείται το ανωτέρω σύμπτωμα κατάθλιψης ή κάτι άλλο; και πώς ξεπερνιούνται τέτοια συναισθήματα; ευχαριστώ.

  • Καλησπέρα σας!
    Αναφέρετε ότι είστε άτομο "ανασφαλές και αγχωτικό", ίσως λοιπόν να αισθάνεστε το σπίτι σας ως το ασφαλές σας μέρος, το μέρος όπου είστε προστατευμένη/ος άρα και χαλαρή/ός. Γιατί λοιπόν να θέλετε να πάτε κάπου που π.χ θα σας προκαλέσει άγχος? Είναι λογικό να θέλετε να μείνετε στην ασφάλειά σας.
    Επίσης, το να περνάμε καλά κάπου, δεν σημαίνει ότι θέλουμε να μείνουμε για πάντα εκεί.
    'Ολα αυτά είναι φυσιολογικά, μιας και είμαστε άνθρωποι και νιώθουμε διάφορα συναισθήματα, ευχάριστα, δυσάρεστα, άβολα, κάποιες φορές και όλα μαζί.
    Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεστε (και) γι' αυτό. Εξάλλου, δεν λ...έτε ότι αυτή η θλίψη που νιώθετε πριν φύγετε σας εμποδίζει τελικά να πάτε διακοπές και μάλιστα να περάσετε και καλά. Είναι όλα εντάξει και από τον τρόπο που το περιγράφετε δεν έχει σχέση με κατάθλιψη (απλώς νιώθετε στενοχώρια για λίγο και για κάποιον λόγο συγκεκριμένο).
    Να χαίρεστε που επιστρέφετε σ' ένα σπίτι που σας κάνει να νιώθετε όμορφα και ασφαλής. Είναι πολύ σημαντικό και όχι αυτονόητο! Διάβασε περισσότερα

    

    Βέττα Μαριέτα

• Άγχος και Στρες
  Καλησπέρα κ παλι ειμαι η κοπελα που εγραψα οτι ειπα στον ψυχολογο οτι δεν ηταν πολυ υποστηρικτικος στο θεμα με την αδερφη μου κ μου ειπε να παω αλλου αμα δε μ αρεσει κ οτι εχει ουρες πελατων να περιμενουν. Τελικα τηλεφωνησα κ του ειπα οτι επειδη πληγωθηκα πολυ απο τον τροπο που φερθηκε δεν αισθανομαι οτι φερθηκε σωστα κ αν γινεται να συζητησουμε αυτο το θεμα αλλιως δεν μπορω να συνεχισω....μου ειπε οτι η δουλεια του δεν ειναι να του γκρινιαζουν για τη δουλεια του αλλα για να βοηθαει τους ανθρωπους στα δικα τους θεματα. Ειμαι τοσο λαθος; Δεν επρεπε να εκφρασω πως νιωθω; Ειμαι σε απογνωση, κλαιω ολη μερα απο το πρωι..μου ειπε να παω μονο αν ειμαι ετοιμη να ασχοληθω με τα θεματα μου αλλιως να τον ενημερωσω.....Με βοηθουσε τοσο πολυ μεχρι που ειπα οτι δεν ηταν πολυ υποστηρικτικος. Αν παω σε αλλον θα μου πει τα ιδια; Επισης αν παω σε αλλον ειμαι υποχρεωμενη να πω το ονομα αυτου που παω τωρα; Φοβαμαι μη γινουν χειροτερα τα πραγματα κ δεν αντεχω αλλη απογνωση. Υπαρχει καποιος ψυχολογος που μπορει να με βοηθησει να καταλαβω που εφταιγα κ τι προσεγγιση να δουλευει; Σε ποιους ψυχολογους κ με τι ειδικευση μπορεις να εισαι πιο ανετη; Δεν θελω να ξανα παθω τα ιδια, φοβαμαι οτι δεν θα το ξεπερασω.

  • Καταρχάς, λυπάμαι που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα, αλλά σας συγχαίρω για το θάρρος σας! Δεν χρειάζεται να πείτε κανένα όνομα, εάν πάτε αλλού. Καταλαβαίνω τον φόβο σας κι ότι, με κάποιον τρόπο, χάσατε την εμπιστοσύνη σας και απογοητευτήκατε από έναν άνθρωπο που ήταν σημαντικός για εσάς και σας βοήθησε αρκετά στην μέχρι τώρα πορεία σας. Και προφανώς έγινε καλή δουλειά μιας και μπορέσατε να του εκφράσετε την δυσαρέσκειά σας. Αλλά ίσως τώρα, σ' αυτό το στάδιο της ζωής σας, να χρειάζεστε να προχωρήσετε, επιλέγοντας κάποιον-α επαγγελματία που να σας κατανοεί και να σας σέβεται περισσότερο, αλλά και να μην φοβάται όταν η θεραπευόμενη τού εκφράζ...ει ένα συναίσθημά της που τον κάνει να νιώθει άβολα. Αυτό είναι πραγματικά ευκαιρία για περαιτέρω διερεύνηση, αλλά και για να προχωρήσει η σχέση σε βαθύτερο και πιο ειλικρινές επίπεδο.
    
    Το να νιώσεις άνετα δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την προσέγγιση, αλλά με τον άνθρωπο-επαγγελματία που έχεις απέναντί σου. Παρόλ' αυτά, θα σας πρότεινα να δοκιμάσετε την Προσωποκεντρική προσέγγιση, που διαπνέεται από ανθρωπιά, ζεστασιά και εύκολα νιώθεις οικειότητα κι ότι ο θεραπευτής/τριά σου σε νοιάζεται και σε φροντίζει. 'Εχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο και όχι μια "αλάνθαστη αυθεντία". Εύχομαι να κάνετε μια επιλογή που σας ταιριάζει πραγματικά. Διάβασε περισσότερα

    

    Βέττα Μαριέτα

• Κρίση πανικού
  Καλησπέρα. Κάποιες φορές μετά τον ύπνο ξυπνάω με βάρος κάτω από τις κλείδες. Ξεκινάει να με πιάσει κρίση πανικού φοβούμενη ότι κάτι έχουν τα πνευμόνια μου. Έχω κάνει ακτινογραφία θώρακος το Μάρτιο και ήταν όλα καλά. Κάνω ήδη ψυχοθεραπεία για τις κρίσεις πανικού και γενικότερα. Πώς μπορώ να ξεχωρίσω αν αυτό το βάρος σχετίζεται με τα πνευμόνια ή είναι απλά λόγω άγχους;

  • Καλημέρα σας. Καταρχάς, συγχαρητήρια που έχετε ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Αυτό σημαίνει ότι έχετε πάρει συνειδητά την απόφαση να δουλέψετε με αυτό που σας συμβαίνει. Προφανώς υπάρχει κάποια διαταραχή άγχους και ο φόβος ότι μπορεί να ξαναρχίσει μια κρίση πανικού σάς φοβίζει κι άλλο, τα σωματικά συμπτώματα εντείνονται, ο φόβος μεγαλώνει (κι έτσι συνεχίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος).
    
    Λέτε ότι η ακτινογραφία θώρακος είναι καθαρή, οπότε δίνετε από μόνη σας μια απάντηση στην ερώτησή σας. Εξάλλου, δεν αναφέρετε κάποια συμπτώματα που επιδεινώνονται. Είναι ένα γνώριμο για εσάς βάρος κάτω από τις κλείδες, γιατί πιθανότατα η έντασή σας συσσωρεύεται... σ΄αυτό το σημείο.
    
    Δοκιμάστε να κάνετε το εξής όταν ξυπνάτε με την αίσθηση αυτή: αγγίξτε απαλά τις κλείδες σας, λέγοντας στον εαυτό σας ότι όλα είναι εντάξει και ότι αυτή η αίσθηση δεν είναι κάτι επικίνδυνο (γιατί όντως δεν είναι). Απλώς παρατηρήστε αυτό που συμβαίνει, χωρίς να προσπαθήσετε να το διώξετε. Με υπομονή, μαλακά. Θα δείτε ότι σιγά-σιγά η αναπνοή σας θα ηρεμήσει (συνήθως όταν ξυπνάμε είναι πιο γρήγορη-έχετέ το κι αυτό υπόψιν, είναι φυσιολογικό) κι έτσι θα νιώσετε ασφάλεια ότι όλα είναι καλά και αποτέλεσμα μόνο του άγχους για το οποίο βρίσκεστε ήδη σε διαδικασία επίλυσης! Διάβασε περισσότερα

    

    Βέττα Μαριέτα