Συχνά ακούμε τον όρο «κρίση πανικού». Τι είναι, όμως, μία τέτοια κρίση και σε τι αφορά;
Η κρίση πανικού αποτελεί μία κατάσταση έντονου φόβου, κατά τη διάρκεια της οποίας εμφανίζονται μερικά από τα ακόλουθα συμπτώματα: ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρέμουλο, αίσθημα πνιγμού, πόνος στο στήθος, ζαλάδα, αστάθεια, φόβος απώλειας ελέγχου και άμεσου κινδύνου. Αυτά αυξάνονται σε ένταση προοδευτικά και κορυφώνονται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Η επανάληψη της κρίσης πανικού είναι συχνό φαινόμενο. Συχνά, το άτομο μετά την κάθε κρίση πανικού αρχίζει να σκέφτεται μήπως αυτή ξανασυμβεί – αυτές οι σκέψεις του προκαλούν σημαντικό άγχος. Για να προφυλάξει τον εαυτό του από αισθήματα δυσφορίας, τείνει να αποφεύγει την έκθεση σε δημόσια μέρη, όπως το σινεμά, το ασανσέρ, το τρένο ή το μετρό, και γενικότερα σε σημεία από όπου η απομάκρυνση μοιάζει δύσκολη ή ταπεινωτική, μία κατάσταση που ονομάζεται αγοραφοβία. Σε κάποιες περιπτώσεις, προκειμένου να μην επαναληφθεί η δυσάρεστη εμπειρία, μπορεί να λαμβάνει «προληπτικά μέτρα», έχοντας μαζί του ένα μπουκάλι νερό, κάποιο χάπι ή το κινητό του τηλέφωνο, ενόψει τυχούσας έκτακτης ανάγκης.
Η κρίση πανικού προκαλεί έντονη και συνεχή δυσφορία σε ένα άτομο. Οι κρίσεις πανικού και η αγοραφοβία τείνουν να δυσκολεύουν πολύ την καθημερινότητα ενός ατόμου, καθώς πλήττουν έντονα τη λειτουργικότητα του, τόσο στο χώρο εργασίας, όσο και στην προσωπική και κοινωνική του ζωή.
Μία κρίση πανικού οφείλεται στην παρερμηνεία κάποιας αντίδρασης του οργανισμού στο άγχος ως ένδειξη μέγιστης απειλής κατά της ζωής. Για παράδειγμα, ο πόνος στο στήθος μπορεί να ληφθεί ως αρχή καρδιακής προσβολής και η ζάλη ως πρόδρομος εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ερευνητικά έχει αποδειχθεί ότι η κρίση πανικού αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία. Η Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική είναι μία άμεση, δομημένη και χρονικά περιορισμένη μορφή ψυχοθεραπείας, που εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο κάποιος ερμηνεύει τα σωματικά του συμπτώματα. Στοχεύει στη μείωση των συμπτωμάτων, στη τροποποίηση των δυσλειτουργικών, μη βοηθητικών πεποιθήσεων για τον εαυτό και τον κόσμο και στην αντικατάσταση των συμπεριφορών αποφυγής με πιο υγιείς τρόπους δράσης και συμπεριφοράς.