Ο Λεωνίδας Αρμάος (BSc, MSc) είναι Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής, με Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Ψυχολόγου και διατηρεί ιδιωτικό γραφείο στην Αθήνα, όπισθεν του Χίλτον. Είναι πτυχιούχος (BSc) του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και αριστούχος διπλωματούχος (MSc) του διετούς Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σχολική Ψυχολογία» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.).
Ειδικεύεται στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία μέσω του πενταετούς εκπαιδευτικού προγράμματος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Ομάδας (Ε.Ε.Ψ.Ψ.Ο.) και παρέχει υπηρεσίες ατομικής και ομαδικής ψυχοθεραπείας ενηλίκων.
Ως προς την επαγγελματική του εμπειρία, έχει εργαστεί με παιδιά, εφήβους και ενήλικες, είτε σε επίπεδο ψυχοθεραπείας είτε σε επίπεδο συμβουλευτικής γονέων, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό πλαίσιο.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας παρείχε τις υπηρεσίες του στο 80ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής Κω και στη Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης SOS του Διακλαδικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ενόπλων Δυνάμεων.
Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του πορείας έχει πραγματοποιήσει εκτενή πρακτική άσκηση (άνω των 1.400 ωρών) σε ποικίλα πλαίσια και ειδικότερα στην Ψυχιατρική Κλινική του Στρατιωτικού Νοσοκομείου Ειδικών Νοσημάτων (Σ.Ν.Ε.Ν.) 414, στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού και στο 1ο ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Γ’ Αθήνας. Επιπλέον, έχει εκπονήσει πτυχιακή ερευνητική εργασία με τίτλο «Κακοποίηση στην παιδική ηλικία: Διερευνώντας τις πολλαπλές επιπτώσεις του τραύματος στην ενήλικη ζωή» και διπλωματική ερευνητική εργασία με τίτλο «Γονική αποδοχή/απόρριψη και κυβερνοεκφοβισμός (cyberbullying/cybervictimization) στην εφηβεία: Ο ρόλος του δεσμού με συνομηλίκους».
Στο πλαίσιο της συνεχούς επιμόρφωσης και κατάρτισης έχει ειδικευθεί σε διάφορους τομείς, όπως στη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος από το ΔΙ.ΚΕ.Ψ.Υ. και στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) από την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης ΔΕΠ-Υ και την Ιατρική Σχολή του Ε.Κ.Π.Α. Παράλληλα, παρίσταται ενεργά σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, με στόχο τη διαρκή διάνοιξη των ψυχοθεραπευτικών και πνευματικών του οριζόντων και την εμβάθυνση στην ψυχαναλυτική κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού.
Κύριος άξονας της ψυχοθεραπευτικής του εργασίας είναι η εδραίωση ενός πλαισίου ασφάλειας και ειλικρινούς αποδοχής, ώστε θεραπευόμενη/ος και θεραπευτής να θεμελιώσουν σταδιακά τη θεραπευτική σχέση. Mέσω αυτής και ακολουθώντας τον ρυθμό του κάθε ατόμου, εξερευνώνται προοδευτικά οι υπόλοιπες σχέσεις του, αλλά και οι συνειδητές και ασυνείδητες σκέψεις, φαντασιώσεις και προβληματισμοί του, καλλιεργώντας συνεργατικά μία ανθεκτική ψυχική ισορροπία.