Ζαχαράτου Στέλλα

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Κρίση πανικού
  Γειά σας! Σκέφτομαι να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία αλλά δεν καταλαβαίνω σε ποιον πρεπει να κλείσω ραντεβού: σε ψυχολογο ή ψυχίατρο; (p.s. έχω εναλλαγές διάθεσης, αυτοτραυματισμούς, κρίσεις πανικού και άλλα όχι πολύ ευχάριστα πράγματα τα οποια δυσκολεύομαι να χαρακτηρίσω.)

  • Αγαπητέ/ή,
    Κατανοώ τη δυσκολία και την ανησυχία σας σχετικά με την επιλογή του κατάλληλου επαγγελματία ψυχικής υγείας, ειδικά όταν αντιμετωπίζετε προκλήσεις όπως εναλλαγές διάθεσης, αυτοτραυματισμούς και κρίσεις πανικού. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τόσο ο ψυχολόγος όσο και ο ψυχίατρος έχουν εξειδικευμένη εκπαίδευση στην ψυχική υγεία, αλλά με διαφορετική εστίαση και προσέγγιση.
    Ψυχολόγος:
    Ο ψυχολόγος, και ειδικότερα ο ψυχοθεραπευτής, ειδικεύεται στην κατανόηση και διαχείριση των συναισθηματικών, ψυχολογικών και συμπεριφορικών θεμάτων μέσω ψυχοθεραπευτικών μεθόδων. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει να εξερευνήσετε τις ρίζες τ...ων προβλημάτων σας, να αναπτύξετε στρατηγικές αντιμετώπισης και να βελτιώσετε τη συνολική ποιότητα της ζωής σας. Η ψυχοθεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε περιπτώσεις κρίσεων πανικού, συναισθηματικών δυσκολιών και αυτοτραυματιστικών συμπεριφορών.
    Ψυχίατρος:
    Ο ψυχίατρος είναι ιατρός με εξειδίκευση στην ψυχιατρική και έχει τη δυνατότητα να διαγνώσει ψυχικές διαταραχές και, εφόσον είναι απαραίτητο, να προτείνει φαρμακευτική αγωγή. Ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν σοβαρές εναλλαγές διάθεσης ή συμπτώματα που υποδεικνύουν πιθανά οργανικά αίτια, η συμβουλή ενός ψυχιάτρου μπορεί να είναι πολύτιμη.
    Η πρότασή μου:
    Με βάση τα όσα περιγράφετε, θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσετε με έναν ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή, ο οποίος θα μπορέσει να αξιολογήσει την κατάστασή σας σε βάθος και να σας παρέχει την κατάλληλη υποστήριξη. Αν κατά τη διάρκεια της θεραπείας κριθεί απαραίτητη η συνεργασία με ψυχίατρο για αξιολόγηση ή φαρμακευτική υποστήριξη, ο ψυχολόγος σας μπορεί να σας κατευθύνει προς έναν κατάλληλο ειδικό.
    Είναι σημαντικό να κάνετε το πρώτο βήμα προς την ψυχολογική υποστήριξη και να νιώθετε άνετα με τον επαγγελματία που θα επιλέξετε. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω απορία ή διευκρίνιση. Διάβασε περισσότερα

    

    Ζαχαράτου Στέλλα

• Κατάθλιψη
  Καλησπέρα. Είμαι 40 χρονών και στις 25 Οκτωβρίου έμαθα ότι ο επί 15 χρόνια σύντροφος μου διατηρεί σχέση με κάποια κοπέλα που γνώρισε μέσω των social media. Χωρίσαμε και έφυγε από το σπίτι αλλά εγώ δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Κλαίω κάθε μέρα, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, με το ζόρι πάω στη δουλειά και αντιμετωπίζω πρόβλημα με το φαγητό. Δεν έχω όρεξη να φάω, τρώω με δυσκολία λίγο ενώ συνέχεια έχω τάση για εμετό... Επιπλέον, δεν κοιμάμαι καλά τα βράδια γιατί οι σκέψεις, θετικές και αρνητικές, με βασανίζουν.... Ζω μέσα στην θλίψη... Τί μπορώ να κάνω για να βοηθήσω τον εαυτό μου; Αισθάνομαι ότι έχω χάσει το νόημα για τη ζωή λόγω της κοροϊδίας και της υποκρισίας.... Σας ευχαριστώ

  • Καλησπέρα σας,
    Αρχικά, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μοιραστήκατε μαζί μου αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη εμπειρία. Είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθετε συναισθήματα θλίψης, θυμού, και απογοήτευσης μετά από μια τόσο τραυματική και ξαφνική αλλαγή στη ζωή σας. Η προδοσία εμπιστοσύνης και η απώλεια μιας μακροχρόνιας σχέσης αποτελούν έντονα στρεσογόνα γεγονότα που μπορεί να επηρεάσουν τόσο την ψυχολογική όσο και τη σωματική σας κατάσταση.
    Σχετικά με τα συμπτώματά σας:
    • Έντονη θλίψη: Τα δάκρυα και τα συναισθήματα κενού που βιώνετε είναι μια φυσιολογική αντίδραση στο πένθος που περνάτε για τη σχέση που χάσατε.
    • Αλλαγές στη διατροφή...: Η απώλεια όρεξης και η τάση για εμετό είναι συνηθισμένες σωματικές αντιδράσεις στο έντονο στρες και την ψυχική δυσφορία.
    • Δυσκολίες ύπνου: Οι αϋπνίες και οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις συχνά υποδεικνύουν ότι το μυαλό σας πασχίζει να επεξεργαστεί αυτό που έχει συμβεί.
    • Αίσθηση απώλειας νοήματος: Είναι σύνηθες να αισθάνεται κανείς συναισθηματικά "αποσυνδεδεμένος" από τη ζωή όταν η πίστη και οι προσδοκίες διαψεύδονται.
    Τι μπορείτε να κάνετε:
    1. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας
    Επιτρέψτε στον εαυτό σας να νιώσει αυτό που βιώνετε, χωρίς να πιέζεστε να "ξεπεράσετε" την κατάσταση γρήγορα. Το πένθος για το τέλος μιας σχέσης απαιτεί χρόνο και αποδοχή.
    2. Αναζητήστε υποστήριξη
    Μιλήστε σε ένα άτομο που εμπιστεύεστε – είτε φίλο, μέλος της οικογένειας είτε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Η επεξεργασία της κατάστασης μέσα από συζήτηση μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε μια πιο ξεκάθαρη προοπτική.
    3. Φροντίστε τη φυσική σας κατάσταση
    o Προσπαθήστε να τρώτε μικρά, θρεπτικά γεύματα, ακόμα κι αν δεν έχετε όρεξη.
    o Εντάξτε ήπιες δραστηριότητες, όπως το περπάτημα, στην καθημερινότητά σας, για να βοηθήσετε τη διάθεσή σας και τη σωματική σας ενέργεια.
    4. Δημιουργήστε νέες συνήθειες
    Ο χωρισμός συχνά αφήνει ένα κενό στις καθημερινές ρουτίνες. Η σταδιακή εισαγωγή νέων δραστηριοτήτων, όπως ένα νέο χόμπι ή η συμμετοχή σε μια ομάδα, μπορεί να βοηθήσει στην ανακατασκευή της καθημερινότητάς σας.
    5. Προσπαθήστε να διαχειριστείτε τις σκέψεις σας
    o Καταγράψτε τις σκέψεις που σας βασανίζουν, ώστε να τις βγάλετε από το μυαλό σας προσωρινά.
    o Επικεντρωθείτε στο παρόν, ασκώντας τεχνικές χαλάρωσης, όπως ασκήσεις βαθιάς αναπνοής ή διαλογισμό.
    6. Επαγγελματική βοήθεια
    Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων που περιγράφετε – η απώλεια όρεξης, η αϋπνία, και τα συναισθήματα απελπισίας – ίσως υποδεικνύουν την ανάγκη για επαγγελματική υποστήριξη. Ένας ψυχολόγος ή ψυχοθεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε το τραύμα και να βρείτε νέες στρατηγικές αντιμετώπισης.
    7. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας
    Θυμηθείτε ότι η επούλωση είναι μια σταδιακή διαδικασία. Μην πιέζετε τον εαυτό σας να επανέλθει γρήγορα στην "κανονικότητα."
    Η εμπειρία σας, όσο επώδυνη κι αν είναι, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη και ανακάλυψη νέων δυνάμεων μέσα σας. Αν χρειάζεστε περαιτέρω βοήθεια, μη διστάσετε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό. Διάβασε περισσότερα

    

    Ζαχαράτου Στέλλα

• Αυτισμός
  Καλησπέρα, είμαι 25 ετών και έχω διαγνωστεί με το σύνδρομο Asperger. Γενικότερα, είχα δυσκολία στην επικοινωνία και εξακολουθώ να έχω και βλέπω ότι ο κόσμος μου προκαλεί στρες, έχοντας το φόβο να μην μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Οι γονείς μου, παρόλο που μου αναθέτουν δουλειές με επικοινωνία, εγώ τους λέω ότι δεν μπορώ, δεν τα πηγαίνω καλά και γενικά δεν μπορώ να συγκεντρώσω καμία πληροφορία που μου λένε. Προσπαθώ μεν να βρω εργασία, αλλά νιώθω πως περιθωριοποιουμαι και εθνικιστικά και για τι αν έχω πάει στρατό. Με άλλα λόγια, ρατσισμό. Εκτός αυτού, θέλω να εξαφανιστώ, να μην βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον με γνωστούς μου, αλλά πρακτικά είναι δύσκολο. Δεν θέλω καθόλου να υπηρετήσω, θέλω να πάρω όσο πιο άμεσα γίνεται την απαλλαγή. Πιο πιθανό είναι να κάνω κακό αν με αναγκάσουν να υπηρετήσω.

  • Καλησπέρα,
    Η κατάσταση που περιγράφετε είναι πολυσύνθετη και απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για να διαχειριστείτε τις δυσκολίες που βιώνετε. Θα προσπαθήσω να σας δώσω ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές.
    Πρώτον, η διάγνωση του συνδρόμου Asperger μπορεί να συνοδεύεται από προκλήσεις στην κοινωνική επικοινωνία και τη διαχείριση του στρες, ιδιαίτερα σε καταστάσεις που περιλαμβάνουν κοινωνικές απαιτήσεις ή άγνωστα περιβάλλοντα. Είναι σημαντικό να αποδεχθείτε ότι οι δυσκολίες αυτές δεν είναι ένδειξη αποτυχίας ή αδυναμίας, αλλά μέρος της διαφορετικής νευρολογικής σας πραγματικότητας. Υπάρχουν τρόποι να ενισχύσετε τις δεξιότητές σας με κατ...άλληλη υποστήριξη.
    Όσον αφορά το ζήτημα της στρατιωτικής θητείας, το αίτημα για απαλλαγή είναι απολύτως κατανοητό όταν το περιβάλλον αυτό μπορεί να επιδεινώσει την ψυχική σας υγεία. Συνιστώ να συζητήσετε το θέμα με εξειδικευμένο ψυχίατρο ή ψυχολόγο που μπορεί να σας παρέχει την κατάλληλη ιατρική βεβαίωση για να υποστηρίξετε το αίτημά σας. Είναι δικαίωμά σας να διεκδικήσετε μια εξατομικευμένη προσέγγιση που θα προστατεύει την ευημερία σας.
    Όσον αφορά την αίσθηση περιθωριοποίησης και τον κοινωνικό αποκλεισμό, είναι σημαντικό να δώσετε έμφαση στη δόμηση ενός υποστηρικτικού δικτύου. Υπάρχουν ομάδες ατόμων με σύνδρομο Asperger που προσφέρουν αλληλοϋποστήριξη και βοηθούν στην ενδυνάμωση. Επιπλέον, η συνεργασία με ψυχολόγο που έχει εμπειρία στις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε στρατηγικές για τη διαχείριση του στρες και τη βελτίωση της κοινωνικής σας επικοινωνίας.
    Τέλος, είναι σημαντικό να δώσετε προτεραιότητα στη φροντίδα της ψυχικής σας υγείας. Εάν οι σκέψεις απομόνωσης ή αυτοτραυματισμού γίνονται έντονες, είναι κρίσιμο να απευθυνθείτε άμεσα σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας ή να επικοινωνήσετε με κάποια γραμμή υποστήριξης. Υπάρχουν λύσεις και βοήθεια διαθέσιμη, και η αξία σας δεν μειώνεται από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε.
    Είμαι στη διάθεσή σας για περαιτέρω διευκρινίσεις ή υποστήριξη. Διάβασε περισσότερα

    

    Ζαχαράτου Στέλλα