Βαλκανιώτη Ελισάβετ MSc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• Άγχος και Στρες
  Πως να αντιμετωπίσω το ανχος

  • Όλοι μας, κατά περιόδους, βιώνουμε έντονο άγχος, λόγω των προσωπικών και επαγγελματικών υποχρεώσεών. Προκειμένου, λοιπόν, να μην αφήνουμε το άγχος να επηρεάζει την καθημερινότητά μας, υπάρχουν κάποιες τεχνικές ώστε να το μειώσουμε. Αυτές είναι :
     Αναγνωρίζουμε την πηγή του άγχους
     Ζούμε μια ισορροπημένη ζωή
     Οργανώνουμε και προγραμματίζουμε το χρόνο μας
     Αποδεχόμαστε υποστήριξη από άλλους
     Αναπτύσσουμε ικανότητες αντιμετώπισης για την ανακούφιση από το άγχος
     Οργανώνουμε και απλοποιούμε τη ζωή μας
     Φροντίζουμε τον εαυτό μας
     Κάνουμε διάλειμμα
     Κρατάμε ημερολόγιο
    Βέβαια υπάρχουν και περιπτώσει...ς όπου θα πρέπει να αναζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό διότι μονοί μας δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε. Ετσι όταν αισθανόμαστε ότι το άγχος επηρεάζει την υγεία μας, όταν αισθανόμαστε απόγνωση σε βαθμό που σκεφτόμαστε να παραιτηθούμε από την δουλειά μας η ακόμη και να το βάλουμε στα πόδια , όταν αισθανόμαστε κατάθλιψη, θλίψη και ότι δεν αξίζει να ζούμε, όταν δεν έχουμε όρεξη για φαγητό ή δυσκολευόμαστε να κοιμηθούμε, όταν καταναλώνουμε φαγητό, αλκοόλ, σε μεγάλες ποσότητες, όταν έχουμε ανησυχίες, συναισθήματα και σκέψεις που δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε, όταν ακούμε φωνές που μας λένε τι να κάνουμε, όταν επηρεάζει σε δραματικό βαθμό τις σχέσεις μας και δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας και άλλα πολλά, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε την βοήθεια ενός Ψυχολόγου κατάλληλα εκπαιδευμένο. Είναι πολύ σημαντικό να απευθυνθούμε σ’ έναν ειδικό όταν νιώθουμε ότι αφηνόμαστε και δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την ποιότητα ζωής μας. Διάβασε περισσότερα

    

    Βαλκανιώτη Ελισάβετ

• Άγχος και Στρες
  Έχω πολύ άγχος με τα μαθήματα λόγο πανελλαδικών και δεν ξέρω τι να κάνω. Το θέμα είναι ότι έχει επιπτώσεις και στην αποδοτικότητα μου

  • Ψυχραιμία! Η περίοδος των πανελλήνιων εξετάσεων είναι σίγουρα μια αγχωτική εμπειρία για όλη την οικογένεια αλλά πιο πολύ για το παιδί που νιώθει πως αυτή η διαδικασία θα κρίνει το μέλλον του. Οι γονείς, θα πρέπει να αποφορτίσουν τα παιδιά τους από το βαρύ φορτίο των δικών τους προσδοκιών, θα πρέπει να αφουγκραστούν τις πραγματικές ανάγκες τους με αγάπη και αποδοχή έτσι ώστε τα παιδιά να νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά!
    Παρακάτω υπάρχουν κάποιες πρακτικές συμβουλές:
    1. Συμφιλιώσου με το άγχος σου .
    2. Πες όχι στο εξαντλητικό διάβασμα. Η οργανωμένη και μεθοδική μελέτη είναι η καλύτερη λύση.
    3. Απέφυγε την σύγκριση γνώσεων με συμμα...θητές σου λίγο πριν τις εξετάσεις γιατί αποδεικνύεται ιδιαίτερα στρεσογόνο αυτό. Ο καθένας είναι μοναδικός και η σύγκριση είναι ανόητη και ανώφελη διαδικασία.
    4. Να αποφεύγεις τις αρνητικές σκέψεις. Ο εγκέφαλος κάνει καθημερινά 80.000 σκέψεις όπου οι περισσότερες είναι αρνητικές και όχι ωφέλιμες.
    5. .Ζήτα υποστήριξη και βοήθεια όποτε το χρειάζεσαι.
    6. Η ησυχία για την μελέτη σου είναι πολύ σημαντική και το δικαιούσαι. Μια ήσυχη βιβλιοθήκη είναι μια πολύ καλή πρόταση!
    7. Να κάνεις ωφέλιμα διαλείμματα από το διάβασμα και να ασχολείσαι με δραστηριότητες οι οποίες σε αποφορτίζουν, και σε βοηθούν να χαλαρώσεις ή να εκτονωθείς, όπως περπάτημα, τρέξιμο, χορό, μουσική κ.ά.
    8. Φροντίδα εαυτού : Κάνε σωστή διατροφή και όχι πολλά γλυκά.
    9. Κάνε καλή ενυδάτωση με νερό και φυσικούς χυμούς. Όχι πολλούς καφέδες.
    10. Ένας καλός ύπνος 7-8 ωρών είναι άκρως σημαντικός για να ξεκουράζεται πραγματικά όλο σου το σύστημα.
    11. Όχι video games πριν τον βραδινό ύπνο.
    12. Εστίασε στην νίκη και στην επιτυχία!! Ο θετικός οραματισμός έχει πάντα δύναμη!
    13. Οργάνωσε τον χρόνο σου.
    14. Και τέλος ό,τι διάβασες, διάβασες ως τώρα. Ότι έκανες, έκανες! Κάνε πάλι το καλύτερο που μπορείς, με αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση, με ελπίδα και δύναμη. Διάβασε περισσότερα

    

    Βαλκανιώτη Ελισάβετ

• Άγχος και Στρες
  Πέθανε η μητέρα μου εδώ και έξι μήνες ήμασταν στενά δεμένη με αγαπούσε πολύ και εγώ τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα γιατί ήταν κατακτητή και τη φροντιζα εγώ τώρα μου λείπει πολύ καίμε έχει πάρει από κάτω χωρίς όρεξη για τίποτα μου λένε ότι είναι κατάθλιψη

  • Κάθε άνθρωπος σε κάποια στιγμή της ζωής του, έρχεται αντιμέτωπος με τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Ετσι, μέσα από κάποιες φάσεις που περνάει, τελικά αποδέχεται αυτή την απώλεια. Βέβαια ανάλογα με την προσωπικότητά, ο καθένας το βιώνει με έναν ιδιαίτερο, δικό του τρόπο ο οποίος ταιριάζει στον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεσή του.
    Όλοι θα περάσουν από τα 5 στάδια πένθους, ανεξαιρέτως του τύπου που ανήκουν. Παρόλα αυτά, η σειρά που αναγράφονται παρακάτω μπορεί να μην είναι ίδια, δεδομένου ότι κάθε άνθρωπος πενθεί, θλίβεται και εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο.
    Τα 5 στάδια του πένθους είναι τα εξής : άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατ...άθλιψη και αποδοχή. Πιο αναλυτικά :
    1. Άρνηση: «Αποκλείεται, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτο σε εμένα…,δεν είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο…, αποκλείεται!, …δεν το πιστεύω!» (Άρνηση της πραγματικότητας και απομόνωση) - Είναι το πρώτο στάδιο πένθους, όπου το άτομο που πενθεί δεν μπορεί να δεχτεί ότι αυτή η κατάσταση συμβαίνει στον ίδιο, αρνείται την ύπαρξη του τέλους, συνεπώς και την άρνηση της πραγματικότητας. Πρόκειται για μία προσωρινή ψυχολογική αντίδραση, έναν αμυντικό μηχανισμό που επιτρέπει τη μείωση της έντονης αρχικής φάσης του πόνου.
    2. Θυμός: «Είναι άδικο, γιατί σε εμένα; Δεν έχω ζήσει τίποτα» ή «Είμαι πολύ μικρός/μικρή, γιατί μου το κάνεις αυτό;», «Τι μπορεί να έκανα ώστε να αξίζω κάτι τέτοιο;» «Δεν υπάρχει Θεός…» - Η άρνηση της πραγματικότητας και η άρνηση της αλήθειας δίνει την θέση στον έντονο ψυχικός πόνο, και το άτομο βιώνει το συναίσθημα του θυμού. Το άτομο που πενθεί θυμώνει! Θυμώνει μέσα από την συνειδητοποίηση της απώλειάς και επιχειρεί να βρει κάποιον για να του ρίξει τις ευθύνες. Τον κατηγορεί και θεωρεί ότι ο άλλος φταίει που ο ίδιος πονάει. Ενδέχεται να γίνει εχθρικός και επιθετικός, έχει έντονη την αίσθηση της αδικίας και στρέφεται κυρίως σε όσους είναι πιο κοντά του. Επίσης τα βάζει με τον εαυτό του, με τον Θεό που δεν είναι τελικά φιλεύσπλαχνος και τον τιμωρεί για κάτι που δεν ξέρει, τα βάζει με τη μοίρα και γενικότερα με οποιονδήποτε θεωρεί υπεύθυνο για την κατάστασή του.
    3. Διαπραγμάτευση: « «Αν είχα κάνει …, ίσως να μην είχε συμβεί το κακό», «Κάνε να μην συμβεί κι εγώ θα το ανταποδώσω με ….» - Το άτομο που πενθεί σκέπτεται τι θα μπορούσε να είχε κάνει για να παρεμποδίσει την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου.
    4. Κατάθλιψη: «Είμαι τόσο λυπημένος/η, γιατί να επιχειρήσω να κάνω οτιδήποτε;» ή «Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω…» - Το άτομο που πενθεί αρχίζει και αντιλαμβάνεται σοβαρά την απώλεια, έρχεται σε επαφή με τα συναισθήματα της θλίψης, του πόνου, της αβεβαιότητας και του φόβου, της στενοχώριας. Αυτό είναι το στάδιο που ξεκινάει η συνειδητοποίηση της σοβαρότητας της απώλειας, όπου και η αναγνώρισή της συνάδει με τη φάση της κατάθλιψης.
    5. Αποδοχή: «Εντάξει, πονάει αλλά …, η ζωή συνεχίζεται…,Έχω αποδεχθεί ή εξοικειωθεί με το τι θα συμβεί…, όλα θα πάνε καλά!» - Το άτομο που πενθεί γνωρίζει πλέον ότι η απώλεια είναι υπαρκτή και αποφασίζει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα ούτε να κάνει κάτι το διαφορετικό για να αποτρέψει την κατάσταση, παρά μόνο να διατηρήσει τη μνήμη του εκλιπόντος με τέτοιο τρόπο που κάθε άλλο παρά δυσλειτουργικός θα είναι για τον ίδιο αλλά μάλιστα και ο εκλιπόντας θα τον θαύμαζε για τη στάση του αυτή, για την απόφασή του να συνεχίσει να ζει. Διάβασε περισσότερα

    

    Βαλκανιώτη Ελισάβετ