Η Παλπάνου Σοφία είναι Στρατιωτικός Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινικός Νευροψυχολόγος και διατηρεί ιδιωτικό γραφείο στην Πλατεία Μαβίλη, όπου πραγματοποιεί ατομικές συνεδρίες ψυχοθεραπείας CBT, πλήρεις νευροψυχολογικούς ελέγχους, αξιολογήσεις Νοημοσύνης (WAIS–IV), καθώς και αξιολογήσεις ΔΕΠΥ σε ενήλικες.
Είναι αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην Κλινική Νευροψυχολογία και τις Νοητικές Νευροεπιστήμες από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ σε συνεργασία με το Montreal Neurological Institute του Πανεπιστημίου McGill του Καναδά με βαθμό «Άριστα». Διαθέτει τετραετή εκπαίδευση στη Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία στην Εταιρεία Γνωσιακών και Συμπεριφοριστικών Σπουδών και συνεχίζει να επιμορφώνετα με σεμινάρια εξειδίκευσης στις θεραπείες τρίτης γενιάς της ΓΣΘ, όπως η Θεραπεία Αποδοχής και Δέσμευσης (Acceptance and Commitment Therapy – ACT).
Από το 2019 εργάζεται στην Ψυχιατρική Κλινική του 414 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Ειδικών Νοσημάτων, όπου διενεργεί νευροψυχολογικές αξιολογήσεις ψυχιατρικών και νευρολογικών ασθενών με στόχο την τεκμηρίωση της φύσης και της σοβαρότητας των νοητικών ελλειμμάτων. Βασικός σκοπός είναι η εκτίμηση της λειτουργικότητας (επαγγελματική καταλληλότητα, λήψη αποφάσεων, αυτοφροντίδα, αυτονομία, δικαιοπρακτική ικανότητα, αξιολογήσεις ΚΕΠΑ), καθώς και η επιλογή εξατομικευμένου θεραπευτικού πλάνου. Παράλληλα, πραγματοποιεί αξιολογήσεις για τη διερεύνηση νευροαναπτυξιακών διαταραχών με εξειδίκευση στη ΔΕΠΥ ενηλίκων, ενώ χορηγεί πληθώρα ψυχομετρικών κλιμάκων και ημιδομημένων συνεντεύξεων, όπως το Ανιχνευτικό Ερωτηματολόγιο Προσωπικότητας SCID-5-PD και το Πολυφασικό Ερωτηματολόγιο Προσωπικότητας της Μινεσότα®-2. Επιπλέον, παρέχει ψυχοθεραπευτική και συμβουλευτική υποστήριξη σε νοσηλευόμενους ασθενείς και στις οικογένειές τους, ενώ αναλαμβάνει την εποπτεία Ομάδων Ψυχοκοινωνικής Μέριμνας στην Αττική και την Πελοπόννησο. Στο παρελθόν υπήρξε μέλος της Διασυνδετικής Ψυχιατρικής στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, όπου παρείχε υποστήριξη σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, στη διαχείριση οξέων διαγνώσεων, καθώς και σε συγγενείς στη διαχείριση του πένθους.