Καθηγητής Βάσσος Νικόλαος MD, MSc, PhD, FEBS

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Η κύστη κόκκυγος αντιμετωπίζεται με τις πλέον σύγχρονες και εξατομικευμένες τεχνικές, με στόχο τη ριζική θεραπεία, την ταχεία ανάρρωση και την ελαχιστοποίηση της ταλαιπωρίας του ασθενούς. Η κύστη κόκκυγος είναι μια φλεγμονώδης πάθηση της περιοχής του κόκκυγα, που σχετίζεται συχνά με την παρουσία τρίχας στο υποδόριο. Μπορεί να εκδηλωθεί ως απόστημα, με οξύ πόνο και φλεγμονή, ή ως χρόνιο συρίγγιο, με υποτροπιάζουσες εκροές και ενοχλήσεις. Αντιμετωπίζονται τόσο απλές περιπτώσεις χωρίς συρίγγια, όσο και επιπλεγμένα περιστατικά με πολλαπλά στόμια, συρίγγια, υποτροπές ή ενεργό απόστημα. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς, την ανατομία της περιοχής και τη βαρύτητα της νόσου, καθώς και την πιθανή ύπαρξη υποτροπών. Η πλέον σύγχρονη και ελάχιστα επεμβατική τεχνική είναι η μέθοδος με Laser (SiLaC), κατά την οποία γίνεται ενδοσκοπικός καθαρισμός του συριγγώδους πόρου και φωτοπηξία με ειδικό laser. Χρησιμοποιείται ιδιόκτητο συριγγιοσκόπιο (τεχνική EPSiT) που επιτρέπει απεικόνιση και ακριβή καταστροφή του παθολογικού ιστού. Η τεχνική ενδείκνυται για μη επιπλεγμένες κύστεις χωρίς απόστημα και αποτελεί την πρώτη επιλογή σε νέες περιπτώσεις. Πλεονεκτήματα της μεθόδου: ελάχιστος τραυματισμός, δεν απαιτούνται ράμματα, άμεση επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες (1-2 ημέρες), άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Εφαρμόζεται επίσης η κλειστή τεχνική (μέθοδος Καρυδάκη) σε υποτροπιάζουσες ή εκτεταμένες κύστεις. Η τεχνική αυτή περιλαμβάνει την εκτομή της κύστης και συριγγίων και πλαστική αποκατάσταση με μετατόπιση του τραύματος εκτός της μέσης γραμμής. Τέλος, η ανοιχτή εκτομή, ενδείκνυται και εφαρμόζεται σε επιπλεγμένες κύστεις με απόστημα ή σε περιπτώσεις με πολλαπλά ή σύνθετα συρίγγια.

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Η χειρουργική εξαίρεση του μελανώματος με καθαρά όρια (R0 εκτομή) αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας. Το εύρος της εκτομής καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά του όγκου και την ανατομική περιοχή. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, συνιστάται βιοψία φρουρού λεμφαδένα (Sentinel Lymph Node Biopsy – SLNB), για τη σταδιοποίηση και τον εντοπισμό μικρομεταστάσεων. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, μπορεί να απαιτηθούν επιπλέον θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως λεμφαδενικός καθαρισμός, ανοσοθεραπεία, στοχευμένες θεραπείες και ακτινοθεραπεία. Όλες οι θεραπευτικές αποφάσεις λαμβάνονται στο πλαίσιο ενός Διεπιστημονικού Ογκολογικού Συμβουλίου, με στόχο τον καθορισμό της βέλτισης θεραπευτικής στρατηγικής. Οι χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιούνται είναι ευρέως φάσματος, απαιτούν εμπειρία και εξειδίκευση και περιλαμβάνουν: εκτεταμένη εκτομή μελανώματος με καθορισμένα όρια ασφαλείας, βιοψία φρουρού λεμφαδένα με σύγχρονες τεχνικές ανίχνευσης, ριζικό λεμφαδενικό καθαρισμό τραχηλικής, μασχαλιαίας και μηροβουβωνικής χώρας, αποκατάσταση δερματικού ελλείμματος με δερματικό μόσχευμα ή τοπικό κρημνό, χειρουργική αφαίρεση μεταστάσεων μελανώματος. Τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης χειρουργικής αντιμετώπισης του μελανώματος είναι η ογκολογικά πλήρης εκτομή με καθαρά όρια, το χαμηλό ποσοστό υποτροπής στα αρχικά στάδια, η εξατομικευμένη χειρουργική στρατηγική, ο συνδυασμός με ανοσοθεραπεία σε μεταστατική νόσο, η διατήρηση της λειτουργικότητας και της αισθητικής, η συμμόρφωση με διεθνείς οδηγίες και η στενή παρακολούθηση με βάση πρωτόκολλα follow-up. Η σωστή αρχική διαχείριση του μελανώματος καθορίζει την πρόγνωση και τις πιθανότητες ίασης. Η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνεται από χειρουργούς- ογκολόγους, εξειδικευμένους στην ογκολογική χειρουργική δέρματος, σε συνθήκες πολυεπιστημονικής συνεργασίας και σε εξειδικευμένα κέντρα.

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Ο βασικός άξονας θεραπείας είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου με επαρκή υγιή όρια (R0 εκτομή), καθώς η πλήρης ογκολογική εκτομή αποτελεί καθοριστικό προγνωστικό παράγοντα. Η χειρουργική ακρίβεια και ο σεβασμός των ανατομικών δομών διασφαλίζουν τη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Συμπληρωματικά, ανάλογα με τον τύπο και τη βιολογική συμπεριφορά του σαρκώματος, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει: νεοεπικουρική (προεγχειρητική) ή επικουρική (μετεγχειρητική) ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία ή ανοσοθεραπεία. Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα επεμβάσεων υψηλής εξειδίκευσης: πολυοργανικές εκτομές σαρκωμάτων οπισθοπεριτοναϊκού χώρου (με συναφαίρεση νεφρών, επινεφριδίων, ουρητήρων, παχέως εντέρου και ορθού, παγκρεάτος, δωδεκαδάκτυλου), παρααορτικός λεμφαδενικός καθαρισμός, επεμβάσεις για όγκους της κάτω κοίλης φλέβας και μεγάλων αγγείων, εκτεταμένες εκτομές σαρκωμάτων πυέλου και γυναικολογικών σαρκωμάτων, σύνθετες εκτομές σαρκωμάτων άνω και κάτω άκρων με παρασκευές και ανακατασκευές αγγείων και νεύρων, εκτομές όγκων θωρακικού και κοιλιακού τοιχώματος με αποκατάσταση του ελλείμματος στο τοίχωμα, εκτομές γαστρεντερικών στρωματικών όγκων (GIST), βιοψία με χοντρή βελόνη/Tru-Cut με τη βοήθεια υπερήχων ή αξονικής τομογραφίας, πλαστική αποκατάσταση ελλειμμάτων με τοπικούς ή ελεύθερους μυοδερματικούς κρημνούς, χειρουργική αφαίρεση μεταστάσεων σαρκώματος σε ήπαρ, πνεύμονα, περιτόναιο Τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης ογκολογικής χειρουργικής προσέγγισης η ριζική ογκολογική εκτομή, η διατήρηση λειτουργικότητας του μέλους ή του οργάνου, η μείωση κινδύνου τοπικής υποτροπής, ο συνδυασμός με ακτινοθεραπεία ή συστηματική θεραπεία όπου απαιτείται, η συμμόρφωση με διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες και η παρακολούθηση με βάση πρωτόκολλα follow-up.

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Με σύγχρονες τεχνικές αντιμετωπίζονται οι παρακάτω παθήσεις: βουβωνοκήλη, μηροκήλη, ομφαλοκήλη, μετεγχειρητική κοιλιοκήλη, κήλη λευκής γραμμής, σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών και διαφραγματοκήλη. Η μόνη οριστική θεραπεία για τις κήλες είναι η χειρουργική επέμβαση. Σήμερα, κατά κανόνα, εφαρμόζονται ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, με νοσηλεία συνήθως αυθημερόν ή διάρκειας μιας ημέρας. Τα κυριότερα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής και ενδοσκοπικής χειρουργικής των κηλών και του κοιλιακού τοιχώματος περιλαμβάνουν: 2-3 μικρές τομές λίγων χιλιοστών, μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο, χαμηλό κίνδυνο επιπλοκών, ταχύτερη ανάρρωση και επιστροφή στην εργασία και καθημερινότητα, καθώς και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Ειδικότερα, η επιλογή της κατάλληλης τεχνικής αποκατάστασης της βουβωνοκήλης γίνεται εξατομικευμένα, με βάση το ιατρικό ιστορικό, την κλινική εικόνα και τις ανάγκες ή προτιμήσεις του ασθενούς. Οι βασικές τεχνικές περιλαμβάνουν την λαπαροσκοπική ενδοκοιλιακή αποκατατάσταση με πλεγμα (TAPP) και την λαπαροσκοπική εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση με πλέγμα (TEP). Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, όπου υπάρχει αντένδειξη για λαπαροσκόπηση ή γενική αναισθησία, επιλέγεται η κλασσική ανοιχτή μέθοδος με χρήση πλέγματος (μέθοδος Lichtenstein). Σε πολύ νεαρούς ασθενείς μπορεί να εφαρμοστεί η ανοιχτή μέθοδος χωρίς χρήση πλέγματος (μέθοδος Shouldice). Τέλος, σε ιδιαίτερα μεγάλες ή πολύπλοκες κήλες, εφαρμόζονται προηγμένες τεχνικές όπως οι μέθοδοι Wantz και Stoppa. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει η αντιμετώπιση των μετεγχειρητικών κοιλιοκηλών, οι οποίες συχνά χαρακτηρίζονται από μεγάλο μέγεθος, αλλοιωμένη ανατομία και αυξημένη πιθανότητα υποτροπής. Στην κατηγορία αυτή εφαρμόζεται πλέον η καινοτόμος τεχνική αποκατάστασης με τη χρήση του συστήματος Fasciotens®.

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Η χοληδόχος κύστη είναι ένας μικρός σάκος που βρίσκεται κάτω από το ήπαρ και αποθηκεύει τη χολή, υγρό απαραίτητο για την πέψη των λιπαρών. Οι πιο συχνές παθήσεις που αφορούν στη χολοδόχο κύστη και τα χοληφόρα περιλαμβάνουν: χολολιθίαση (πέτρες στη χολή), πολύποδες, οξεία ή χρόνια χολοκυστίτιδα, χοληδοχολιθίαση (πέτρες στα χοληφόρα), παγκρεατίτιδα λόγω λίθων καθώς και σπανιότερες περιπτώσεις καρκίνου χοληδόχου κύστης ή χοληφόρων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πέτρες στη χολή είναι ασυμπτωματικές. Όταν, όμως, προκαλέσουν απόφραξη ή φλεγμονή, εμφανίζονται συμπτώματα όπως έντονος πόνος (ηπατικός κολικός), ναυτία, πυρετός, ίκτερος ή παγκρεατίτιδα. Η μόνη οριστική θεραπεία είναι η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Η επέμβαση πραγματοποιείται με ελάχιστα επεμβατική τεχνική (λαπαροσκοπικά), με εργαλεία μικρής διαμέτρου και μικρές τομές (λίγων χιλιοστών, χωρίς ανάγκη ραμμάτων), σε περιβάλλον υψηλής ασφάλειας και ακρίβειας. Κατά τη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή εφαρμόζεται η 3D τεχνική, τηρείται αυστηρά ο κανόνας “Critical View of Safety (CVS)”, που διασφαλίζει την αναγνώριση των ανατομικών δομών, ενώ υπάρχει δυνατότητα χρήσης ενδοφλέβιας ινδοκυανίνης (ICG) για χαρτογράφηση των χοληφόρων και περαιτέρω μείωση του κινδύνου επιπλοκών. Η νοσηλεία είναι αυθημερόν ή μιας ημέρας, ενώ η επάνοδος σε καθημερινές δραστηριότητες πραγματοποιείται εντός λίγων ημέρων. Tα πλεονεκτήματα της σύγχρονης λαπαροσκοπικής τεχνικής περιλαμβάνουν: ελάχιστο τραυματισμό, άμεση κινητοποίηση, ταχύτερη ανάρρωση, μειωμένο κίνδυνο επιπλοκών, εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα, υψηλά ποσοστά επιτυχίας και ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία.

• Εξειδίκευση
• 18 χρόνια εμπειρία

Μέθοδος θεραπείας: Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί έναν από τους συχνότερους καρκίνους παγκοσμίως. Συχνά αναπτύσσεται ύπουλα, ξεκινώντας από έναν καλοήθη πολύποδα, ο οποίος με την πάροδο του χρόνου μπορεί να μετατραπεί σε κακοήθη όγκο. Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τον βασικό θεραπευτικό άξονα, με στόχο την πλήση ίαση, ενώ μπορεί να συνδυαστεί με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία, ανάλογα με το στάδιο και την εντόπιση του όγκου. Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει κολεκτομή (αφαίρεση τμήματος του παχέος εντέρου) με δημιουργία αναστόμωσης, ώστε να διατηρηθεί η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Σε ορισμένες περιπτώσεις καρκίνου του ορθού μπορεί να απαιτηθεί προσωρινή στομία, η οποία στη συνέχεια αποκαθίσταται. Οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται είτε με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους (λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά) είτε με την ανοιχτή μέθοδο σε προχωρημένες ή υποτροπιάζουσες περιπτώσεις. Χρυσό κανόνα για την ογκολογικά σωστή αφαίρεση του όγκου αποτελεί η Πλήρης Μεσοκολική Εκτομή (Complete Mesocolic Excision - CME) με Κεντρική Αγγειακή Απολίνωση (Central Vascular Ligation - CVL). Η τεχνική περιλαμβάνει ακριβή απολίνωση των αγγείων στη ρίζα τους, εκτεταμένο λεμφαδενικό καθαρισμό και ολική αφαίρεση του μεσοκολικού ή μεσοορθικού ιστού. Η τεχνική αυτή χρήζει εξειδίκευσης και έχει αποδεδειγμένα υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης και χαμηλότερο κίνδυνο υποτροπής. Η μέθοδος έχει ενσωματωθεί στις διεθνείς και γερμανικές κατευθυντήριες οδηγίες (S3 guidelines) και θεωρείται πρότυπο χειρουργικής τεχνικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου.