Είμαι 16, νιώθω κατάθλιψη μετά από χωρισμό, χρειάζομαι ψυχολόγο;

Η περιγραφή σου δείχνει ότι έχεις συμπτώματα καταθλιπτικού επεισοδίου — μειωμένη όρεξη, απώλεια ενδιαφέροντος, σωματική κόπωση, αϋπνία ή διαταραχή ύπνου, και σκέψεις αυτοκαταστροφής. Αυτά δεν είναι απλή «λύπη» μετά από χωρισμό· είναι σημάδια ότι το σύστημα σου έχει εξαντληθεί ψυχικά και βιολογικά.

Στην περίπτωσή σου χρειάζεται άμεση επαφή με ειδικό ψυχικής υγείας. Το πρώτο βήμα είναι ψυχίατρος παιδιών-εφήβων ή ψυχίατρος με εμπειρία σε εφήβους. Εκείνος μπορεί να εκτιμήσει τη βαρύτητα της κατάστασης και να αποφασίσει αν χρειάζεται φαρμακευτική υποστήριξη ή αν αρκεί η ψυχοθεραπεία. Ένας ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει στη συ...νέχεια, αλλά το πρώτο βήμα πρέπει να είναι ιατρικό, γιατί υπάρχουν σαφή καταθλιπτικά συμπτώματα και ιστορικό αυτοκτονικού ιδεασμού.

Μην προσπαθείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου. Το ότι οι σκέψεις αυτοκτονίας υπάρχουν «στο πίσω μέρος του μυαλού» σημαίνει ότι δεν έχεις ξεπεράσει ακόμη τον κίνδυνο, απλώς έχει υποχωρήσει η έντασή του. Η παρέμβαση νωρίς προλαμβάνει τη χρόνια εξέλιξη της κατάθλιψης και βοηθά να επανέλθει η φυσιολογική λειτουργικότητα.

Αν σε κάποια στιγμή νιώσεις ξανά ότι δεν αντέχεις ή ότι θα κάνεις κακό στον εαυτό σου, ενημέρωσε αμέσως έναν γονιό ή κάποιον ενήλικα εμπιστοσύνης και κάλεσε άμεσα τη γραμμή 1018 ή το 166. Δεν είναι ντροπή να ζητάς βοήθεια — είναι το πιο ώριμο και σωτήριο βήμα που μπορεί να κάνει κανείς στην ηλικία σου. Διάβασε περισσότερα

Μπορείς για αρχή να κλείσεις μια συνεδρία με κάποιον ψυχολόγο. Κατά την συνεδρία, θα συζητήσετε εκτενέστερα τι νιώθεις και τι συμβαίνει, ώστε να δείτε μαζί πως είναι καλύτερο να το χειριστείς. Εναλλακτικά, μπορείς να καλέσεις κάποια γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης σε ανήλικους, όπως το 10306.

Καλημέρα σας. Καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον/α ψυχίατρο ή ψυχολόγο , εξειδικευμένο/η σε ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για μία όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των συμπτωμάτων που παρουσιάζετε. Με εκτίμηση.

Χαίρετε. Το βίωμα σου φαίνεται να είναι αρκετά έντονο, το γεγονός ότι οι σκέψεις αυτοκτονίας υπάρχουν, έστω και λιγότερο έντονα, σε συνδυασμό με την απώλεια όρεξης, την απομόνωση και τη θλίψη που νιώθεις, δείχνουν ότι θα ήταν πολύ βοηθητικό να μιλήσεις με έναν ειδικό ψυχικής υγείας — ψυχολόγο ή/και ψυχίατρο. Ιδανικά, μπορείς να το κάνεις σε συνεργασία με τον κηδεμόνα σου ή κάποιον ενήλικα που εμπιστεύεσαι, ώστε να έχεις την απαραίτητη υποστήριξη σε αυτή τη διαδικασία. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να κατανοήσεις καλύτερα τα συναισθήματά σου, να βρεις τρόπους να τα διαχειριστείς και να αρχίσεις σταδιακά να φροντίζεις ξανά τον εαυτό σου.... Δεν χρειάζεται να το περάσεις αυτό μόνη σου.

Αν κάποια στιγμή οι αυτοκτονικές σκέψεις γίνουν πιο έντονες ή νιώσεις ότι μπορεί να βάλεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου, είναι πολύ σημαντικό να ζητήσεις άμεσα βοήθεια, είτε από κάποιον ενήλικα που εμπιστεύεσαι, είτε από υπηρεσίες άμεσης υποστήριξης (όπως το 1018 της Γραμμής Παρέμβασης για την Αυτοκτονία). Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα, τα συμπτώματα που αναφέρεις είναι σημάδια ότι χρειάζεσαι ουσιαστική στήριξη. Δεν είναι αδυναμία, αλλά μια αντίδραση σε αυτόν τον χωρισμό.
Σε αυτή τη φάση είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσεις να βρεις τα πατήματά σου, και να αναζητήσεις στήριξη από φίλους, οικογένεια ή όποιον νοιώθει πιο κοντά σου. Αν τα συμπτώματα επιμένουν ή θες να μιλήσεις με κάποιον άλλο να ζητήσεις βοήθεια από ψυχολόγο, ώστε να μιλήσεις ανοιχτά για όσα περνάς και να αρχίσεις να επεξεργάζεσαι τον πόνο σου με ασφαλή τρόπο.

Για αρχή ειναι σημαντικό που απευθύνεις το πρόβλημά σου σε μία κοινοτητα, που σκοπός της είναι να σε συνδέει με ειδικούς ψυχικής υγείας. Μπορείς να απευθυνθείς σε όποιον επιθυμείς εσυ, είτε ψυχίατρο είτε ψυχολόγο. Μιλησε όμως κάπου για αυτά που σε απασχολούν. Ίσως εν προκειμένω το "αυτί" ενος ειδικού να μπορει να ακούσει κάπως καλύτερα. Έκανες ένα πρώτο βήμα και έγραψες τι σε απασχολεί, τώρα κάνε το επόμενο και "φροντίσου"..

Καλησπέρα σας
Είναι σημαντικό που μοιράζεστε αυτά τα συναισθήματα και χρειάζεται αρκετή δύναμη για αυτό. Καταλαβαίνω ότι περνάτε μια αρκετά δύσκολη περίοδο και είστε πολύ πιεσμένη συναισθηματικά. Από όσα περιγράφετε, φαίνεται πως θα ήταν σημαντικό να έχετε άμεση στήριξη σε ένα ασφαλές θεραπευτικό πλαίσιο. Μπορείτε αν σκέφτεστε ότι μπορεί να κάνετε κακό στον εαυτό σας να καλέσετε το 1018 όλο το 24ωρο. Και οι δύο ειδικότητες που αναφέρατε μπορούν να σας βοηθήσουν. Αν θέλετε μπορούμε να κανονίσουμε μια συνεδρία ώστε να διερευνήσουμε ότι σας απασχολεί και όσα νιώθετε. Είμαι εδώ για να σας ακούσω με σεβασμό και ασφάλεια σε ένα προστατευμένο, ε...παγγελματικό πλαίσιο. Διάβασε περισσότερα

Μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να μιλήσεις για τα δύσκολα που παιρνάς με ανοιχτότητα για όσα νιώθεις. Δεν είναι εύκολο να το κάνεις, ειδικά όταν όλα γύρω σου φαίνονται δύσκολα και βαριά. Θα ήθελα να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη σε αυτή τη μάχη όπως και ότι αρκετοί άνθρωποι νιώθουν όπως και εσύ.
Ο ψυχίατρος είναι το καλύτερο σημείο εκκίνησης, γιατί μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι περνάς και να σου προσφέρει την κατάλληλη θεραπεία που μπορεί να περιλαμβάνει και φαρμακευτική υποστήριξη αν χρειαστεί. Ο ψυχολόγος έρχεται μετά, για να σε βοηθήσει να διαχειριστείς όσα νιώθεις στην καθημερινότητά σου, με λόγια και τεχνικές που θα σε στηρίξουν στην π...ορεία. Μαζί, μπορούν να σε βοηθήσουν να βρεις ξανά τον εαυτό σου και τη χαρά. Κάνε ένα μικρό βήμα με συμπόνια και φροντίδα προς εσένα, άκου την καρδιά σου και μη ντρέπεσαι να ζητήσεις βοήθεια. Η ζωή σου είναι πολύτιμη, και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν, με επιστημονικότητα να σε στηρίξουν και να περπατήσουν μαζί σου σε αυτό το δύσκολο δρόμο. Διάβασε περισσότερα

Δεν είναι αδυναμία να ζητήσεις βοήθεια· είναι δύναμη. Καλό είναι να απευθυνθείς σε ψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο ώστε να αξιολογηθείς σωστά και να έχεις στήριξη. Μίλησε επίσης σε γονείς ή κάποιον έμπιστο ενήλικο. Η αυτοβοήθεια βοηθά, αλλά δεν αρκεί όταν υπάρχουν σκέψεις αυτοκτονίας. Υπάρχει ελπίδα και βοήθεια.

Από αυτά που περιγράφετε περνάτε μια δύσκολη περίοδο. Ο χωρισμός, ειδικά σε μικρή ηλικία, μπορεί να φέρει έντονα συναισθήματα θλίψης, απώλειας και αδυναμίας. Τα συμπτώματα που αναφέρετε (μείωση όρεξης, σκέψεις αυτοκτονίας, απομόνωση, παραμέληση εαυτού) δείχνουν ότι η ψυχική σας υγεία χρειάζεται φροντίδα και υποστήριξη.
Σας προτείνω να απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο, ώστε να μιλήσετε ανοιχτά για όσα βιώνετε και να πάρετε επαγγελματική βοήθεια. Αν οι σκέψεις αυτοκτονίας ενταθούν ή γίνουν πιο έντονες, είναι σημαντικό να ζητήσετε άμεσα βοήθεια στα επείγοντα ή να επικοινωνήσετε με γραμμές υποστήριξης (π.χ. 1018).

Καλησπέρα χρειάζεται να γίνει αξιολόγηση και εκτίμηση της κατάστασης από ψυχοθεραπευτη

Αυτό που περιγράφεις είναι πραγματικά πολύ δύσκολο και καταλαβαίνω πόσο βαριά μπορεί να το νιώθεις. Ένας χωρισμός, ειδικά στην ηλικία σου, μπορεί να είναι ένα σοκ που επηρεάζει βαθιά την ψυχολογία, γιατί είναι συχνά η πρώτη φορά που κάποιος βιώνει τόσο έντονα συναισθήματα δέσμευσης και απώλειας. Το ότι έχουν περάσει μήνες αλλά εξακολουθείς να νιώθεις έτσι, με έλλειψη όρεξης, απομόνωση, πτώση μαλλιών, σκέψεις αυτοκτονίας—ακόμα κι αν είναι πιο ήπιες—δείχνει ότι αυτό το βάρος σε έχει επηρεάσει και σωματικά και ψυχικά. Δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά ένδειξη ότι χρειάζεσαι στήριξη.

Σε τέτοιες καταστάσεις, το να απευθυνθείς σε κάποιον ε...ιδικό δεν είναι υπερβολή αλλά φροντίδα για τον εαυτό σου. Ένας ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει να μιλήσεις ανοιχτά για όσα νιώθεις, να τα βάλεις σε μια σειρά, να βρεις τρόπους να ανακουφιστείς και να επαναφέρεις σιγά σιγά τη διάθεση και τη φροντίδα του εαυτού σου. Αν τα συμπτώματα είναι πιο έντονα ή συνεχίζουν να σε επηρεάζουν σε βαθμό που δεν μπορείς να φας, να κοιμηθείς ή να λειτουργήσεις, τότε ίσως ένας ψυχίατρος θα μπορούσε να κάνει και μια πιο ιατρική εκτίμηση και, αν χρειάζεται, να προτείνει κάποια αγωγή. Δεν χρειάζεται να επιλέξεις μόνος σου από την αρχή· μπορείς να ξεκινήσεις από έναν ψυχολόγο και εκείνος να σε κατευθύνει εάν δει ότι χρειάζεσαι και ψυχίατρο.

Παράλληλα, αν οι σκέψεις αυτοκτονίας γίνουν πιο έντονες ή αισθανθείς πως υπάρχει έστω και ο παραμικρός κίνδυνος να κάνεις κακό στον εαυτό σου, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσεις άμεσα σε έναν ενήλικο που εμπιστεύεσαι (γονέα, συγγενή, καθηγητή) ή να καλέσεις άμεσα τη γραμμή βοήθειας. Δεν είσαι μόνη σου, ακόμη κι αν έτσι φαίνεται.

Το πιο σημαντικό είναι να μην μείνεις μόνη μέσα σε αυτό. Ακόμα κι αν δεν έχεις διάθεση να βγεις ή να κάνεις πράγματα, η επαφή με έναν ειδικό και με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να νιώσεις ξανά καλύτερα. Δεν χρειάζεται να τα λύσεις όλα μόνη σου· αυτό που νιώθεις είναι σοβαρό και αξίζει φροντίδα και συμπαράσταση. Διάβασε περισσότερα

Θα ηταν καλυτερο να απευθυνθειτε σε καποιον ειδικο καθως τα συμπτωματα που περιγραφετε ειναι χαρακτηριστικα για καταθλιπτικο επεισοδιο.

Καλησπέρα σας, δύσκολο αυτό που περνάτε. Ωστόσο επειδή επιμένει για αρκετό καιρό και αναφέρετε τους 6 μήνες θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε ψυχίατρο αρχικά για να αξιολογηθεί τι ακριβώς σας συμβαίνει. Η κατάθλιψη είναι πολύ σοβαρή ασθένεια και δεν είναι καλό να θεωρείτε ότι περνάτε μια μίνι κατάθλιψη. Είναι καλύτερα να μιλήσετε με τους δικούς σας και να το δείτε σοβαρά έστω και προληπτικά, και μετά να σκεφτείτε σοβαρά να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία. Αυτή τη στιγμή η λογική να βοηθήσετε τον εαυτό σας μόνη, δεν είναι σωστός, γιατί αν είναι κάτι σοβαρό θα έχετε άσχημες εξελίξεις, καλύτερα να το αντιμετωπίσετε άμεσα. Μακάρι όντως να είναι μια φάση πο...υ σχετίζεται με την εφηβεία αλλά καλύτερα να το σιγουρέψετε και μην το αφήσετε έτσι. Διάβασε περισσότερα