Διάγνωση αυτισμού σε ενήλικες και τι σημαίνει "πίσω" στην κοινωνικότητα;

Ναι, γίνεται κανονικά διάγνωση αυτισμού σε ενήλικες μάλιστα, τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι περιπτώσεις ανθρώπων που λαμβάνουν επίσημη διάγνωση στην ενήλικη ζωή, συχνά επειδή δεν αναγνωρίστηκαν τα σημάδια στην παιδική ηλικία ή επειδή τα χαρακτηριστικά τους δεν ήταν έντονα. Η έκφραση αυτή, όμως, είναι ασαφής και ενδέχεται να είναι ατυχής χωρίς επαρκή εξήγηση. Ίσως εννοεί δυσκολίες στην αλληλεπίδραση, πιο αργή ανάπτυξη δεξιοτήτων συμπεριλαμβανομένων και των συναισθηματικών. Ο ψυχολόγος όμως οφείλει να μιλήσει με σαφήνεια και σεβασμό, εξηγώντας τι εννοεί με επιστημονικούς όρους, όχι με γενικεύσεις.

Η διάγνωση σε ενήλικα γίνεται μόνο από ψυχίατρο. Ιδανικά θα πρέπει να ρωτήσετε τον ψυχολόγο τι ακριβώς εννοεί λέγοντας αυτό εφόσον σε παρακολουθεί. Πιθανόν εννοεί η πως προτιμάτε να είστε μόνος-ή σας , Δεν συνάψετε εύκολα κοινωνικές σχέσεις ή δεν έχετε καθόλου. Καλύτερα να ρωτήσετε τον ίδιο

Θα πρέπει να συνεννοηθείτε μαζί του, υπάρχουν τεστ για την αξιολόγηση αυτιστικών συμπτωμάτων.

Η διάγνωση του αυτισμού μπορεί να γίνει σε όλες τις ηλικίες, συμπεριλαμβανομένων και των ενηλίκων. Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να είναι πιο περίπλοκη, καθώς οι ενήλικες συχνά έχουν αναπτύξει στρατηγικές αντιμετώπισης που μπορεί να καλύψουν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του φάσματος του αυτισμού. Η διάγνωση περιλαμβάνει συνήθως λεπτομερή αξιολόγηση από επαγγελματίες ψυχικής υγείας, που περιλαμβάνει συνεντεύξεις, ανάλυση ιστορικού και παρατήρηση.

Όσον αφορά την παρατήρηση ότι είστε "πίσω" στην κοινωνικότητα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπορεί να αντιμετωπίζετε δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση, όπως η κατανόηση μη λεκτι...κών σημάτων, η δημιουργία σχέσεων ή η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι καθένας έχει το δικό του ρυθμό και τις δικές του ικανότητες στην κοινωνικοποίηση, και η υποστήριξη από επαγγελματίες μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε τις κοινωνικές σας δεξιότητες. Διάβασε περισσότερα

Ναι, η διάγνωση αυτισμού μπορεί να γίνει και σε ενήλικες.
Στην πραγματικότητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη διάγνωση ΔΑΦ (Διαταραχής Αυτιστικού Φάσματος) στην ενήλικη ζωή, καθώς πολλοί άνθρωποι —ιδιαίτερα γυναίκες ή άτομα υψηλής λειτουργικότητας— δεν είχαν αξιολογηθεί κατά την παιδική ηλικία, είτε γιατί οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί δεν αναγνώρισαν τις ενδείξεις, είτε γιατί τα διαγνωστικά κριτήρια δεν περιλάμβαναν τότε το φάσμα όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Η διάγνωση σε ενήλικες βασίζεται σε συστηματική κλινική αξιολόγηση, που συνήθως περιλαμβάνει:
• εκτενή συνέντευξη για το αναπτυξιακό ιστορικό και ...τις σημερινές εμπειρίες (κοινωνικές, αισθητηριακές, επικοινωνιακές),
• τυποποιημένα ερωτηματολόγια (όπως το Autism Spectrum Quotient – AQ, ή το RAADS-R),
• όταν είναι δυνατό, και αξιολόγηση με εργαλεία όπως το ADOS-2 (Module 4 για ενήλικες),
• και, όπου υπάρχει, συμπληρωματική πληροφορία από γονείς ή οικεία πρόσωπα, ειδικά για τα πρώτα χρόνια της ζωής.

Η διάγνωση δεν δίνεται με ευκολία, αλλά όταν τίθεται, βοηθά το άτομο να κατανοήσει βαθύτερα τον εαυτό του και να αποκτήσει πρόσβαση σε κατάλληλες μορφές στήριξης ή ψυχοεκπαίδευσης.

⸻

Τι σημαίνει “είστε πίσω στην κοινωνικότητα”;

Επιστημονικά μιλώντας, η κοινωνικότητα δεν είναι γραμμική πορεία με στάδια όπου κάποιος «πρέπει» να βρίσκεται. Οπότε, η έκφραση «είστε πίσω» είναι ατυχής, καθώς υπονοεί ότι υπάρχει ένα στάνταρ χρονικό ή ποιοτικό όριο που όλοι πρέπει να τηρήσουν — κάτι που δεν ισχύει.

Ένας ψυχολόγος ενδέχεται να εννοεί ένα ή περισσότερα από τα εξής:
• Ότι οι κοινωνικές σας δεξιότητες αναπτύσσονται με διαφορετικό ρυθμό από αυτόν που είναι αναμενόμενος στο συγκεκριμένο κοινωνικό ή ηλικιακό πλαίσιο.
• Ότι μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες στην έναρξη ή διατήρηση κοινωνικών σχέσεων, στην κατανόηση κοινωνικών υπονοουμένων, στο μοίρασμα συναισθημάτων ή στη ρύθμιση συμπεριφοράς σε ομαδικές καταστάσεις.
• Ή ότι δείχνετε προτίμηση στην απομόνωση, την εσωστρέφεια ή την ενασχόληση με εξειδικευμένα ενδιαφέροντα, που κάποιες φορές δεν εναρμονίζονται με το κοινωνικό περιβάλλον.

Σε κάθε περίπτωση, η κοινωνικότητα δεν είναι διαγωνισμός ούτε έλλειμμα, αλλά έκφραση της μοναδικότητας του κάθε ανθρώπου. Η «απόκλιση» από τον κανόνα δεν σημαίνει παθολογία — εκτός αν φέρνει πόνο, δυσκολίες στη λειτουργικότητα ή επιθυμία αλλαγής από το ίδιο το άτομο. Διάβασε περισσότερα