Πριν κατι μηνες με είχε πιασει ένας πόνος στην καρδιά και πονουσα παρά πολυ δεν μπορούσα να κουνηθω και έκλαιγα παρά πολυ και να σημειωθεί οτι κάτι μερες αργότερα ειχα ένα διαγωνισμα στα αγγλικά για το proficiency το οποίο με είχε αγχωσει πολύ είχα πάει στο νοσοκομείο γιατί αυτός ο πονος στην καρδιά με ειχε αγχωσει ακομα περισσοτερο και μου ειπαν ότι το επαθα απτο αγχος Μήπως ξέρετε εάν αυτό θεωρείται κρίση πανικού ή κρίση άγχους

Μπορεί μία έφηβη 17 ετών να απευθυνθεί σε έναν ψυχολόγο αν δεν υπάρχει κάποιος παιδοψυχολόγος στην περιοχή που βρίσκεται;;

Γεια σας. Χθες επαθα μια κριση δυσπνοιας, αρρυθμια και ειχα και ριγη, τρεμουλο, μουδιασμα στο αριστερο χερι, πονο στο στηθος/καρδια, ζαλαδα και ναυτια. Σημερα ειχα παλι την ιδια ενοχληση σε πιο ελαφρα μορφη. Σας ακουγεται κατι που χρηζει διερευνησης; παει καπου το μυαλο σας στο τι μπορει να μου συμβαινει; Σας ευχαριστω.

Όταν βρίσκομαι σε μέρη με πολύ κόσμο πχ σε κάποιο σουπερμάρκετ η σε μια δημόσια υπηρεσία,νομίζω ότι θα "σωριαστώ" κάτω.Ψιλοτρεμουν τα πόδια,ενίοτε έχω και μια ενόχληση σε στομάχι και λαιμό,με αποτέλεσμα να φεύγω αμέσως.Δεν συμβαίνει το ίδιο όταν βρίσκομαι σε μέρη που έχει λίγο κόσμο πχ σε κάποιο περίπτερο η φούρνο ή όταν είμαι εντελώς μόνος μου.Δεν ξέρω αν είναι παθολογικό το πρόβλημα,από την πλευρά ότι ενδεχομένως να στέκομαι αρκετή ώρα όρθιος σε μεγάλη ουρά η αν είναι ψυχολογικό.Το σίγουρο είναι ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δεν το είχα.Γενικα παθολογικα προβλήματα δεν είχα και προς το παρόν δεν έχω.Σιγουρα δεν είμαι και στα καλύτερα μου,πολλά προβλήματα,προσωπικά και οικογενειακά,δεν ξέρω αν παίζει ρόλο.Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω και που πρέπει να απευθυνθώ;Ευχαριστώ!

Καλησπέρα σας! Είμαι μια κοπέλα 18 ετών και δίνω πανελληνιες. Έχασα τον πατέρα μου πριν από 7 χρόνια και όλα αυτά τα χρόνια πέρασα από διάφορα καταθληπτικα επεισόδια, απόπειρες και διαγνώστηκα με αγχωδη διαταραχή και λαμβάνω αντικαταθληπτικα χάπια. Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί μου έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα του πατέρα μου και με πιάνουν κρίσεις και δεν μπορώ να αναπνεύσω. Υπάρχει κάτι που μπορώ να κανω; Ευχαριστώ

Καλησπέρα ,είμαι 23χρόνων, γενικά δεν έχω προβλήματα υγείας και στην ζωη μου Έχω σταθεί τυχερή σε αρκετά θέματα χωρις σοβαρές δυσκολίες (Για αυτό μου κάνει εντύπωση το τόσο άγχος κ οι φοβίες που έχω γιατί τι να πουν κ άλλοι με πιο σοβαρά θέματα ),παρόλα αυτά ήμουν πάντα αγχώδεις σε θέματα υγείας δηλαδή πάντα κοιτάω τα συμπτώματα μου ,πηγαίνω σε γιατρούς κτλ.Ωστοσο φέτος σε ένα ύπερατλαντικο ταξίδι που πήγα για 15μέρες με οικείους που έχω ξανά πάει ,με έπιασε μια κρίση άγχους πανικού όλες τις μέρες που ήμουν εκεί αισθανόμουν ότι θα τρελαθώ,είχα αγχοσ ,τρέμουλο ,ταχυκαρδία ,ένιωθα βαριά τα χέρια μου και δεν ήξερα τι μου συμβαίνει(πριν ένα χρόνο είχα ξανά πάθει σε μια περίοδο π ήμουν συναισθηματικά φορτισμένη λόγω της απώλεια του παππου μου μια Κρίση πανικού που κράτησε απλά λίγη ώρα ) .Αυτη ομως τη. Φορά κράτησε και κρατάει ακόμα πολλεσ Μέρες κ αυτό που συνειδητοποιήσα είναι(το έψαξα κιόλας ) πως έχω αυτό π λέγεται απόπροσωποποίηση dpdr,αλλά όσο το ξανα σκέφτομαι είναι κατι που το είχα από πολύ μικρή ,γνώριμο συναίσθημα (δηλαδη αυτό το σαν να μην νιώθεις λες και ζεις μηχανικα και φοβάσαι μηπωσ Δεν ειναη αληθινά αυτά π ζεις ,αλλά γνωρίζω πως απλά ειναι στο μυαλό μου έχω πλήρη συνείδηση στο τι συμβαίνει ),αλλά έφευγε αμέσως κ δεν με επηρέαζε στην καθημερινότητα μου .Τωρα για κάποιο λόγο έχει γίνει πιο έντονο και ίσως είναι αυτό που μου δημιουργεί το άγχος .Ο ψυχίατρος μου έγραψε αγχολυτικά και είπε πως έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ,θα ήθελα μια δεύτερη γνώμη από ειδικούς μιας και επειδή ψάχνω τα συμπτώματα μου συνέχεια στο τικ τοκ google κτλ με αγχώνει πολυ γιατί δείχνει πως πίσω από αυτό ιςως να κρύβονται πιο σοβαρές ασθένειες κ φοβάμαι μην μείνω για πάντα έτσι με αυτό το συναίσθημα και τρόπους αντιμετώπισης γιατί έχω αγχωθεί πολύ γιατί βρίσκομαι κ σε μια μεταβατική φάση στη ζωή μου που ψάχνω να δω τι θα κάνω με δουλειά κτλ και νιώθω πως με κρατάει πίσω όλο αυτό κ στεναχωριέμαι ,ευχαριστω

Καλήσπερα.. Ειμαι 24 χρονών μητέρα ενος παιδιού. Δεν ειχα ποτέ κάποιο πρόβλημα τα τελευταία 2 χρόνια με πιανει έντονος πονος στο έντερο διάρροια ζαλη ταση για εμετό κάποιες φορές βουισμα στα αυτιά τρέμουλο. Φεν νομίζω πως αγχώνομαι δεν ξέρω τι φταίει.. Που πρεπει να παω;

Ξεκίνησε στη Β’ Γυμνασίου, όταν η πίεση από σχολείο και φροντιστήρια με έπνιγε. Δεν ήθελα να κάνω αυτά που έκανα, δεν έτρωγα, ώσπου μια μέρα ζαλίστηκα έντονα και τρόμαξα. Από τότε ήρθαν σταδιακά άγχος και πανικοί, αλλά δεν μίλησα σε κανέναν. Την επόμενη χρονιά ξυπνούσα με ναυτία, κόμπο στο στομάχι και φόβο να πάω σχολείο. Δεν έκανα εμετό, αλλά ζούσα σε μόνιμη ένταση, μόνος. Στο τέλος της χρονιάς σταμάτησαν και πέρασα ωραίο καλοκαίρι. Στην Α’ Λυκείου ξαναγύρισε το ίδιο μοτίβο. Στην αρχή ήμουν ήρεμος, αλλά μόλις ήρθε πίεση, ήρθαν πάλι τα πρωινά άγχη και οι πανικοί. Στην πενταήμερη φοβόμουν το αεροπλάνο, την απόσταση από το σπίτι και αν πάθω κάτι, αλλά άντεξα. Μετά την επιστροφή όμως, κατέρρευσα: κρίσεις πανικού παντού — σχολείο, θάλασσα, κουρείο — κυρίως σε μέρη χωρίς “έξοδο”. Πλέον δεν μπορώ να πάω για κούρεμα, για καφέ, σε μαγαζί ή μακριά από τους γονείς μου. Δεν βγαίνω καν από το σπίτι. Έχασα διακοπές, γυμναστική, εκδρομές, ακόμα και τον υπολογιστή. Από το να είμαι συνέχεια έξω, έφτασα να μη μπορώ να σταθώ σε καρέκλα. Φοβάμαι τα πάντα: αν αρρωστήσω λίγο, αν ακούσω ιστορία για ασθένεια, αν φάω κάτι που “έβλαψε” άλλον, το σκέφτομαι για εβδομάδες. Οτιδήποτε συμβαίνει στο σώμα μου με τρομάζει. Νιώθω πως κάτι κακό θα μου συμβεί, πως δεν θα ξαναπάω σχολείο, δεν θα δουλέψω, δεν θα ζήσω φυσιολογικά. Ακόμη και απλές καταστάσεις με αγχώνουν. Έκανα διαδικτυακά τεστ για GAD, PTSD, κρίσεις πανικού και διάθεση, και όλα έδειξαν έντονη συμπτωματολογία. Τι μπορεί να έχω και πώς αντιμετωπίζεται; Τι να κάνω πραγματικά πώς μπορώ να γίνω όπως παλιά. Έχω επισκεφθεί ψυχίατρο αλλά με βοηθάει ελάχιστα πιστεύω χρειάζομαι αγωγή π.χ Zoloft ή Xanax...