Αίσθημα άσχημο και θλίψη με διαταραχή πανικού 10ετίας, τι να κάνω;

Η αλλαγή έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν ήμουν κάπου 12-13 ετών, 2-3 δεκαετίες πριν. Θυμάμαι τότε είχα απόλυτα φυσιολογική αντιμετώπιση σε κοινωνικές υποχρεώσεις και στην έκθεση σε κόσμο ή σε συμμαθητές. Ξαφνικά από τα 12, ντρεπόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω μπροστά σε κόσμο, να διαβάσω ένα κείμενο - συνεχίζεται βέβαια ακόμα και σήμερα. Δυσκολευόμουν και δυσκολεύομαι ακόμα και στη σκέψη ότι θα το κάνω. Η έντονη ταχυπαλμία μου δημιουργούσε (και δημιουργεί) μια δύσπνοια, να καταπίνω συνέχεια, να τρέμει η φωνή σε αισθητό βαθμό, που γίνεται αντιληπτό στους άλλους. Μετά από χρόνια, συμπέρανα, μελετώντας και διαβάζοντας πως είναι αγχώδης διαταραχή. Κοινωνική φοβία. Φόβος δημόσιας ομιλίας. Τα τελευταία χρόνια, έχω διαπιστώσει το εξής: όταν αναπτύσσω έντονη ταχυπαλμία, αλλά από άσκηση και όχι από άγχος, π.χ. αν ανέβω με τα πόδια 5-6 ορόφους, ακόμα και αν είμαι με κάποιον που νιώθω άνετα ή και μόνος μου, έχω τα ίδια συμπτώματα που περιέγραψα παραπάνω. Μόλις καταλαγιάσει η ταχυπαλμία, τότε όλα γίνονται φυσιολογικά. Αρχίζω να σκέφτομαι μήπως όλο αυτό είναι οργανικό και όχι ψυχολογικό, χωρίς όμως να απορρίπτω κανένα από τα δύο. Πιστεύω πως η ταχυπαλμία με καταβάλλει και δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω. Εννοείται ότι πιστεύω πως καταπολεμώντας την κοινωνική φοβία, βελτιώνεσαι, αποκτάς αυτοπεποίθηση και οι σκηνές αμηχανίας συμβαίνουν πολύ πιο σπάνια. Όντως σε κάποιο βαθμό το έχω καταφέρει και έχω αυτοβελτιωθεί αρκετά. Αλλά δεν μπορείς να εξαλείψεις την ταχυπαλμία, κάποια στιγμή θα τύχει να έχεις...!!! Είπαμε, μπορεί να εμφανιστεί χωρίς να υπάρχει άγχος ή πίεση ψυχολογική. Κι εκεί, βλέπω πως δυσκολεύομαι να εκφραστώ, μόνο και μόνο που δεν μπορώ να ανασάνω καλά ή δεν μπορώ να έχω μία σταθερή φωνή... Πού θα έπρεπε να ξεκινήσω άραγε και να ζητήσω βοήθεια, σε ψυχολόγο/ψυχίατρο ή μήπως σε λογοθεραπευτή;

Ειμαι 16 χρόνων και καθημερινά έχω δύσπνοια και πολλές φορές σουβλιες στο σημείο της καρδιάς που παει μέχρι πίσω στην πλάτη σε σημείο που δεν μπορώ καν να σηκωθώ. Οι εξετάσεις ήταν καλές και μου είπαν πως οφείλεται στο άγχος αλλά πιστεύω πως κάτι έχω. Είναι όντως κάτι σημαντικό ;

Καλησπέρα σας. Είμαι γυναίκα 25 χρονών και καπνίζω τα τελευταία 4 χρόνια. Μετά τον κορονοϊό έχω γίνει πολύ ευαίσθητη καθώς έχω νοσήσει ήδη 4 φορές συνολικά, τις οποίες αντιμετώπισα σχετικά καλά χωρίς να χρειαστεί λήψη αντιβίωσης. ( + 1 δόση εμβολίου Johnson). Τα τελευταία χρόνια μετά την καραντίνα και όλες τις νοσήσεις, αρρωσταίνω πολύ συχνά παρόλα αυτά οι εξετάσεις μου είναι πάντα πολύ καλές. Το τελευταίο τετράμηνο έχω κάνει γενικές εξετάσεις αίματος + ταχύτητα καθίζησης και γενικό έλεγχο σε καρδιολόγο και πνευμονολόγο, με όλες τις εξετάσεις να είναι πολύ καλές. Αυτό που με ανησυχεί είναι πως αρκετές φορές ανεβάζω δέκατα ( δεν ξεπερνάει το 37,5-37,6) και πολύ συχνούς έντονους πονοκεφάλους. Ακόμα συχνή ταχυπαλμία (οξυγόνο πάντα 99) και κάποιες φορές ελαφρύ πόνο στο αριστερό μέρος του στήθους συνήθως κεντρικά, στο μέρος της θηλής, το οποίο δεν ξέρω αν οφείλεται στην αναμονή περιόδου πολλές φορές. Σαν άνθρωπος με κρίσεις άγχους, τα συμπτώματα αυτά θεωρείτε να οφείλονται κυρίως στο άγχος ή κάτι παθολογικό;; Έχω κουραστεί να πηγαίνω στους γιατρούς με το παραμικρό. Ευχαριστώ.

Καλησπέρα. Είμαι διαγνωσμενη με αγχώδη διαταραχή κ είμαι σε αγωγή εδώ κ δυο μήνες. Εχω δει μια μικρή διαφορά όχι τρέλα πράγματα. Συνεχίζω κ έχω μια ανησυχία, λίγο τρέμουλο ώρες ώρες κάπως νιώθω περίεργα το κεφάλι μου σαν θολωμένο όπως κ την όραση μου επίσης. Ξυπνάω συχνά αλλά ξανά κοιμάμαι πολύ εύκολα. Το θέμα είναι ότι έχω έντονες τάσεις αυτοκτονίας δηλαδή φοβάμαι ακόμα κ αν βλέπω κάτι αιχμηρό δεν ξέρω όμως οφείλεται στην αγωγή ;; Το έχω κάνει εγώ εμμονή ιδέα από τον φόβο μου ;; Ειλικρινά δεν ξέρω κ φοβάμαι τόσο πολύ. Ραντεβού με τον γιατρό μου θα εχω σε έναν μήνα γιατί θ ξεκινήσω και ένα αγχολυτικό για το άγχος και ν δούμε πως θ πάει αν θα νε πιάσει.

Καλησπέρα, θα συνιστούσατε το Lyrica σε κάποιον που προσπαθεί να κόψει βενζοδιαζεπίνες,. Εάν μειωθεί σταδιακά η εξάρτηση πιο πριν κ έχει φτάσει σε ένα χαμηλό επίπεδο, μπορεί ο ασθενής να σταματήσει τα βενζο κ να χορηγηθεί Lyrica για μια 7-8 μέρες? Ευχαριστώ

Καλησπέρα σας...θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ένα θέμα υγείας κοντινού μου προσώπου μπορεί να επηρεάσει τον εαυτό μου κ εμένα...τι θέλω να πω....έχω τον πατέρα μου σε κώμα από τον Δεκέμβριο κ από τότε φυσικά ζω μέσα στο άγχος κ την στεναχώρια...κάποιες φορές όλο αυτό μου βγαίνει στο σώμα μου..δλδ νιώθω ότι είμαι άρρωστη νομίζω ότι θα αρρωστησω φοβάμαι μην αρρωστήσω...είχαν υψηλούς παλμούς αλλά αυτό το διόρθωσα με τον καρδιολόγο μου....μπορεί εκεί που είμαι καλά να νομίζω ότι έχω πυρετό μου κόβονται τα πόδια..έχω πόνο στο στήθος κ στην πλάτη;μπορεί όλο αυτό να είναι καθαρά ψυχολογικο;τον περασμένο μήνα είχα κάνει κ προγραμματισμένες εξετάσεις κ ήταν πολύ καλές...αλλά εγώ συνεχίζω να φοβάμαι...μερικές φορές αν δεν κλάψω δεν μου περνάει...έχω και το άγχος της καθημερινότητας με ένα μικρό παιδί να τα προλάβω όλα για να πάω να δω τον πατέρα μου γτ είναι στην ΜΕΘ...αν μπορεί κάποιος να μου απαντήσει... ευχαριστώ πολύ...

Ξυπναω μεσα στη νυχτα κ δεν ξανακοιμαμαι. Γιατι;