Πώς να αντιμετωπίσω τον φόβο κρίσεων πανικού μετά τη γέννα στα 29;

Καλησπέρα.Εδω και μερικούς μήνες,από το Πάσχα περίπου,όταν βρίσκομαι σε χώρο με πολύ κόσμο όπου υπάρχει "αναμονή",πχ σούπερ μάρκετ η κατάστημα με ηλεκτρονικά,πονάει(πολύ ελαφρά)η κοιλιά μου,νιώθω ένα ελαφρύ "κάψιμο" σε χέρια-πόδια-πλάτη και ένα πνιξιμο στο λαιμό και νομίζω ότι θα πέσω κάτω.Τις πρώτες μέρες ειδικά δεν παλεύονταν με τίποτα.Μετα από λίγο καιρό,όταν αποφάσισα και μείωσα τους καφέδες(έπινα 4-5 τη μέρα,τώρα πίνω 3)αλλά και το κάπνισμα,έφτιαξε αρκετά η κατάσταση,αλλά όχι εντελώς.Μπορει να μου συμβεί ακόμα ελάχιστες φορές,ειδικά μετά το μεσημέρι όπου έχω πιει τους καφέδες και τα τσιγάρα(το πρωί που έχω πιει έναν καφέ και ένα τσιγάρο είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί).Ελάχιστες φορές επίσης έχει συμβεί και σε χώρους με λίγο κόσμο όπου εξυπηρετουμαι αμέσως αλλά και στο σπίτι μου,αλλά μετά από μερικά δευτερόλεπτα επανέρχομαι πλήρως,σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.Υποψιν ότι δεν συμβαίνει καθημερινά αυτό.Μπορει να μου συμβεί σήμερα πχ και να ξανασυμβεί μετά από 5 η 10 μέρες.Εχω κάνει εξετάσεις αίματος και θυρεοειδούς αλλά και καρδιογράφημα και βγήκαν άψογα όλα.Αλλα συμπτώματα δεν έχω(ενεργούμαι κανονικά όλο αυτό τον καιρό,χωρίς παράξενο χρώμα η αίμα,δυνατοί πόνοι,ναυτίες,εμετοί,διάρροια,πυρετός κλπ δεν υπάρχουν ούτε για αστείο)ενώ πίεση,σφυγμοί,οξυγόνο είναι μέσα στα προβλεπόμενα όρια.Εγω πιστεύω η ότι κάτι έπαθε το στομάχι επειδή επί πολλά χρόνια έπινα 4-5 καφέδες τη μερα,έκανα 1 πακέτο τσιγάρα τη μέρα και έπινα και αρκετό αλκοόλ(το έχω κόψει πια,ζήτημα να πιω ένα ποτήρι την εβδομάδα)και βγήκε τώρα,η υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας που "πηγαινοέρχεται".Τι με συμβουλεύετε να κάνω από εδώ και πέρα;Το μόνο που θέλω είναι να τελειώσει όλο αυτό και να ξαναγίνω όπως ήμουν πριν το Πάσχα.Ειμαι 32 ετών.Ευχαριστω πολύ! Υ.Γ. Όταν έκανα τις εξετάσεις αίματος στο νοσοκομείο μου είπαν να κάνω εξέταση για θυροειδή και αν βγει αρνητική,μετά ο επόμενος γιατρός που πρέπει να δω είναι ψυχίατρος.Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο η όχι,απλώς το αναφέρω.Δεν το έχω κάνει ακόμα όμως.

Είναι λίγες μέρες πού νοιοθω δύσπνοια θέλω να παίρνω βαθειές ανάσες για νά αναπνεύσω καλά Πρίν 4 μήνες έκανα γενική αίματος ούρων και ήταν πολύ καλές πρίν ένα χρόνο Με είχε πιάσει πάλι πήγα στον γιατρό ΜΟΥ με έκανε καρδιογράφημα Με ακροαστηκε ο κορεσμός μου ήταν πολύ καλός Πριν ένα μήνα ο κορεσμός μου ήταν 100 Είναι άγχος νά επισκεφτώ τον γιατρό ΜΟΥ πάλι

Πάντοτε είχα δυσκολία να απομακρυνθώ από το σπίτι μου, ωστόσο από όταν έπαθα μια κρίση πανικού το 2017 δυσκολευόμουν να μείνω μόνη μου ακόμη και 5 λεπτά ή να βγω εκτός σπιτιού. Έκτοτε κάνοντας συστημική ψυχοθεραπεία για 3 χρόνια κατάφερα να βελτιωθώ πάρα πολύ και πλέον είμαι πλήρως λειτουργική στην καθημερινότητά μου, ωστόσο κάθε καλοκαίρι που ολοι πάνε διακοπές η πίεση που νοιώθω είναι τεράστια καθώς δεν μπορώ να πάω μακριά από το σπίτι μου. Έχω καταφέρει να πάω σε μέρη που έχουν απόσταση μέχρι 2 ώρες κάτι το οποίο κατάφερε σταδιακά και οτιδήποτε πέραν από αυτές μου δημιουργεί απίστευτο φόβο και άγχος ότι θα πάθω κρίση πανικού. Εκτός από την συστημική ψυχοθεραπεία έκανα και ένα χρόνο γνωσιακή και μερικούς μήνες και σωματική ψυχοθεραπεία. Και οι 3 ειδικοί μου είπαν ότι δεν διακρίνουν κάποια πάθηση και ότι δεν χρειάζεται να πάω σε ψυχίατρο για να ξεκινήσω φαρμακευτική αγωγή. Καταλαβαίνω ότι αυτό πλέον είναι μάλλον μια φοβία, ωστόσο νοιώθω τρομερή στεναχώρια κάθε καλοκαίρι που δεν μπορώ να πάω στα μέρη που θέλω.

Καλησπερα, ειμαι 17 ετών. Απο το Σάββατο το βραδυ ενιωσα ξαφνικα μολις ξαπλωσα εναν πονοκεφαλο και με επιασε μια ταχυπαλμια και ενας πονος στο στηθος.Ταραχθηκα με επειασε τρεμουλο. Μεχρι σημερα καποιες στιγμες αισθανομαι καλυτερα και καποιες οχι. Οι δικοι μου μου λενε οτι πιθανον ειναι απο αγχος καθως γενικα ειμαι αγχωδης ομως εκεινη την στιγμη δεν ειμουν πιεσμενος. Επισης καποιες στιγμες νιωθω βουιτα στα αυτια μου. Βοηθηστε με σας παρακαλώ πολυ οφειλετε σε αγχος ή εχω προβλημα με την καρδια μου; Δεν καπνιζω, παιζω ποδοσφαιρο και ειχα προσφατα καθαρες αιματολογικες και καρδιακες εξετασεις.

Χαιρετε, ειμαι γυναικα 45 ετων με περιοδο καθε μηνα. Πριν 8 μηνες βιωσα κριση πανικου για πρωτη φορα στην ζωη μου, κατι που μου αφησε το καταλοιπο της ανησυχιας για την ζωη μου, επειδη την κριση την βιωσα πρωτη φορα οπως ανεφερα και δεν ηξερα οτι ετσι ειναι οι κρισεις πανικου, εγω ομως την βιωσα σαν εμφραγμα, ενιωσα οτι ηταν οι τελευταιες μου στιγμες κι οτι θα πεθαινα τοσο νεα. Εχω κανει απο τοτε ο,τι υπαρχει σε εξετασεις, καρδιολογικες, θυρεοειδους, βιοχημικες, ανοσολογικες, γυναικολογικες, μαγνητικη αυχενα κ εγκεφαλου και ενδοκρινολογικες. Κατα καιρους οταν νιωθω εντονη δυσφορια πηγαινω στο νοσοκομειο απο φοβο και ανασφαλεια μην πεθανω απο καρδια (το καταλοιπο που σας ελεγα). Οι εξετασεις δεν δειχμουν ποτε κατι ανησυχητικο και εχουν βαρεθει να με βλεπουν που λεει ο λογος. Ακολουθω αγωγη με σερολουξ 150μγ την ημερα και ζαναξ 0.5 την ημερα αλλα σε περιπτωση αναγκης παιρνω παραπανω ζαναξ. Μου τα χορηγει ψυχιατρος που με παρακολουθει και κανω και απαξ την εβδομαδα θεραπεια με ψυχολογο σε γνωσιακη συμπεριφρικη. Εχω σημειωσει προοδο απο την πρωτη κριση, εχω αλλαξει την ζωη μου 180 μοιρες, ειμαι αλλος ανθρωπος πλεον. Ομως εχω περιπου τον τελευταιο μηνα που ειμαι αγχωμενη καθε μερα χωρις να μπορω να εντοπισω τον λογο, εχω ανησυχια χωρις λογο, φοβαμαι χωρις λογο, ανησυχω μην παθω κριση παλι χωρις λογο, θελω να πω, δεν εχω ουσιαστικο λογο να τα παρουσιαζω αυτα και δεν εχω αλλαξει κατι στην αγωγη μου. Ομως ειμαι καθε μερα στην τσιτα. Σημερα ενιωσα στο σχολειο (ειμαι εκπαιδευτικος) ενω βλεπαμε ταινια, οτι θα μου κοπει η ανασα, οτι θα καταρρευσω και οτι θα παθω κριση πανικου. Πηρα 0,75 ζαναξ για να συνερθω κ ακομα δεν μπορω με σιγουρια να πω οτι εχω ηρεμησει πληρως. Τι με συμβουλευετε παρακαλω; Δεν μπορω να καταβαλω τοση προσπαθεια και να εχω πισωγυρισματα, με στεναχωρει. Ποια ειναι η γνωμη σας; Ευχαριστω οποιον απαντησει, καλες γιορτες με υγεια ευχομαι.

Όποτε με πιάνει κρίση πανικού και είμαι μόνη μου, φοβάμαι ακόμα περισσότερο και το άγχος μου αυξανυ επειδή νιώθω ότι δεν μπορώ να την διαχειριστώ μόνη μου. Είναι λογικό αυτό?

Καλησπέρα! η μητέρα μου ετων 68 πριν ενα μηνα αρχισε να εχει συμπτώματα γαστρεντεριτιδας. Περασε, αλλα μετα απο 5 μερες αρχισε να κανει παλι εμετούς. καναμε ολες τις απαραίτητες εξετάσεις κ ειναι ολες καθαρες για καρκινικους δείκτες.( γιατι αυτο φοβόμασταν) . εχθες ανακαλυψαμε οτι έπαιρνε ζαναξ για να μπορει να κοιμηθεί λογω ενος καταγματος στο ποδι που δεν υπήρξε πωρωση ποτέ. Δεν της τα έγραψε κάποιος ιατρός, αλλά τα πήρε από τον πατέρα μου οπου τα έπαιρνε γιατι είχε φοβίες. Έπαιρνε επί 1 μήνα 2,5 χαπια κάθε βράδυ( δεν γνωρίζω ποσα μ.γ). Και τα έκοψε ξαφνικά. Τώρα εδώ κ ένα μήνα έχει πάθει ψύχωση ότι είναι άρρωστη κ παθαίνει. Όλες οι εξετάσεις είναι καθαρές αλλά όσο περνάει ο καιρός βυθίζεται όλο κ πιο πολύ. θεωρείται οτι οφείλεται στην απότομη διακοπη του ζαναξ??