Συμβουλές από ψυχολόγο για σχέση με απιστία και άγχος σύντροφου

είμαι σε σχέση εδώ και 4,5 χρόνια με ένα παιδί αρκετό διάστημα νιώθω δεδομένη ,εχει χαθεί η σπίθα που υπήρχε, αλλά τον αγαπώ σαν άτομο και θέλω το καλό του. Απο Αύγουστο άρχισα να μιλάω με ένα παιδί κάθε μέρα όλη μέρα και είχαμε μοιραστεί πολλά πράγματα, μου πρότεινε να πάμε ταξίδι μαζί, μου είπε να πάω στον τόπο του και μου ξεκαθάρισε πως δεν θέλει απλά να περάσει την ώρα του , μοιραζοταν πολλά και γενικά τι έκανε, όπως ρωτούσε και για εμένα. Με αποκαλούσε με υποκοριστικά , υπήρχε φλερτ και από τις δυο μεριές οπως και πειράγματα και γενικά μου έβγαζε κάτι πολύ ζεστό. Μέχρι και στον γαμο έφερε την κουβέντα. Το θέμα είναι ότι ένιωθα μεγάλη στενοχώρια και τύψεις σε σημείο που δεν μπορούσα να φάω και το στομάχι μου ήταν χάλια. Κάποια στιγμή μου είπε πως μπορούμε να συναντηθούμε Αθήνα γιατί θα ερχόταν λόγω δουλειάς και μου εξήγησε πως δεν θα μπορούσε να έχει σχέση από απόσταση για καιρό. Αν τυχόν όλα έβαιναν καλώς το μόνο ενδεχόμενο ήταν να φύγω εγώ από τον τόπο μου και να πάω Ρέθυμνο. Εκείνος δύσκολα θα έφευγε ,απόσταση (Λαμία Ρέθυμνο) .Κάποια μερα του είπα πως ξανασκέφτηκα αυτό με την απόσταση , ζήτησα συγγνώμη ευχήθηκα καλή συνέχεια και πως δεν ξερω πως θα λειτουργήσει , ενώ είχα την διάθεση να τον συναντήσω, αφού πρώτα τελείωνα αυτό που είχα. Θελω μια συμβουλή από έναν άνθρωπο να μου πει αν πήρα την σωστή απόφαση, δεν θέλω να κοροϊδεύω καμία από τις δυο πλευρές. Μου άρεσε πολύ το άτομο που μιλούσα και έχω ενδοιασμούς αν άφησα μια ευκαιρία να φύγει ,νιώθω πως θέλω να κάνω μια αλλαγή αλλά το μυαλό μου , μου λέει να κάνω αλλιώς . Από τότε που σταματήσαμε να μιλάμε με ακολουθεί στα σοσιαλ και απλά μου είπε όλα καλά, ευχήθηκε καλή συνέχεια και δεν έκανε κάποια άλλη προσπάθεια. Νιώθω άσχημα που το έκανα ενώ είχα σχέση, αλλά με ζωντάνεψε γιατι είχα ξεχάσει πως είναι το φλερτ και ανυπομονούσα να μιλάμε κάθε πρωί. Έκανα σωστά που το σταμάτησα ή θα έπρεπε να δώσω μια ευκαιρία γιατί μπορεί να ήταν κάτι που είχε προοπτικές? Βοήθεια

Γεια σας,αντιμετωπιζω εδω και πολλα χρονια χρόνια μοναξια,δεν εχω καθολου φιλους ουτε συντροφικοτητα,μου προκαλει μεγαλη θλιψη και στενοχωρια καθως πιστευω η με εχουν κανει οι αλλοι να πιστευω πως φταιω εγω για αυτο,επειδη εχω ορισμενα στοιχεια του χαρακτηρα που ειναι αποτρεπτικα,οπως ντροπαλοτητα,εσωστρεφεια και ελλειψη επικοινωνιας.Εχω κανει κατα καιρους ψυχοθεραπεια χωρις ομως να με βοηθησει να κατανοησω τα αρνητικα συναισθηματα που μου προκαλει η μοναξια.

Καλησπέρα, ήμουν σε μια τοξική σχέση για 8 χρόνια όπου ο σύντροφος ήταν αλκοολικός κ ενώ ήταν πολύ προστατευτικός κλπ μαζί μου εντούτοις συνήθιζε να με βρίζεις, να με απειλεί και να με φοβίζει. Φοβόμουν να φύγω και συηχωρούσα συνέχεια. Η σχέση τέλειωσε από μέρους του εδώ κ 3 εβδομάδες και δεν υπάρχει καμια επικοινωνία όμως φοβάμαι πάρα πολύ. Σήμερα εμφανίστηκε τυχαία στον δρόμο μου και με κοιτούσε με πολύ άσχημο ύφος. Πώς πρέπει να το αντιμετωπίσω;

Θέλω να βλέπω εμμονικα την κολλητή μου γυμνή αλλά δεν το θεωρώ σωστό και ηθικό

Έχω 4,5 χρόνια σχέση. Μιλούσα πριν 1 μήνα περίπου με ένα άτομο με το οποίο υπάρχει απόσταση, είναι Κρήτη. Ήθελε να συναντηθούμε από κοντά αλλά ένιωθα ενοχές και το σταμάτησα λόγω απόστασης. Προτιμούσα να μην ξεκινήσω κάτι και τελειώσω την προηγούμενη σχέση χωρίς να ξέρω που θα οδηγήσει. Μιλούσε για γάμο, μέχρι και ταξίδι είχε προτείνει να πάμε μαζί και γενικά μοιράστηκε κάποια πράγματα και έστελνε βιντεάκια φωτό κλπ. (2 εβδομαδες κάθε μέρα συνομιλία) Έστελνε καλημέρα αλλά καληνύχτα οχι, υπήρχε φλερτ. Έκανε unfollow και τον έκανα ξανά και με δέχτηκε. Αξίζει να κάνω κίνηση και με ποιο έξυπνο τροπο γιατί εγώ το ξέκοψα? Σίγουρα μιλάει και με άλλες φαντάζομαι. Αξίζει να τελειώσω αυτό που έχω μιας και νιώθω ότι η σχέση έχει βαλτώσει? Θα ανταποκριθεί το άλλο άτομο? Μπορεί να θέλει μόνο σεξ και όχι κατι πιο σοβαρό όπως μου είχε πει? Εδώ και ένα μήνα δεν μπορω να σταματήσω να το σκέφτομαι γιατί?

Καλησπέρα σας. Είμαι σε σχέση εδω και 1 χρόνο, με έναν άνθρωπο, είναι και ο πρώτος μου σύντροφος. Στο σεξουαλικο μέρος δεν εχουμε ολοκληρώσει ακόμα, ο ίδιος λόγω των θρησκευτικών του πεποιθησεων θέλει να είμαστε πιο εγκρατείς. Σε προσφατη συζήτηση που έχουμε κάνει και εχουμε ξανά συζητήσει στο παρελθόν, υπάρχει έντονη φοβία για πιθανότητα εγκυμοσύνης χωρίς να έχει γίνει διυσδειση. Έχει την πεποίθηση,ότι υπάρχει πιθανότητα να μείνω έγκυος ακόμα και με τα προκαταρκτικα που κάνουμε αλλά του εξηγώ ότι χωρίς να γίνει διυσδειση είναι αδύνατον να προκληθεί εγκυμοσυνη μόνο από τα προκαταρκτικα. Του είπα αν θέλει να είμαστε πιο σίγουροι να φοράει αυτός προφυλακτικο η να παίρνω εγώ αντισυλληπτικα χάπια, αλλά η απάντηση του ήταν ότι απλά θα προσέχουμε περισσότερο και θα το δει για το προφυλακτικο. Δεν είναι διαθέσιμος να συζητήσει περισσότερο για αυτό το θέμα, είναι κάθετος στην απόφαση του λόγω των θρησκευτικων του πεποιθησεων. Το σέβομαι από την αρχή της σχέσης, δεν θέλω να τον πιέσω, αλλά το να μην ξέρει κάποια βασικά πράγματα τουλάχιστον για το ότι χρειάζεται κανονική κανονική διυσδειση για να προκληθεί εγκυμοσύνη με έχει βάλει σε έντονες σκέψεις, καθώς μου παρουσιάζει ότι όλη αυτή η φοβία είναι κάτι που αφορά τον ίδιο, αλλά μου "χτυπάει" πολύ που στην ηλικία που ειναι(25) δεν γνωρίζει και κάποια βασικά σεξουαλικης αγωγής. Είναι σε ένα πολύ θρησκευτικο οικογενειακό περιβάλλον και πέρασε την εφηβεία του στα φοιτητικά του χρόνια. Είχε ολοκληρώσει με άλλη κοπέλα, αλλά το είχε μετανιώσει πολύ γιατί ενιωσε ότι αμάρτησε.Έχω έντονες σκέψεις μην υπάρξει παρόμοια συνθήκη και με εμένα και μετανιώσει, αποφεύγει οτιδήποτε του λέω για το ερωτικό κομμάτι και με στεναχωρεί που αποφεύγει οποιαδήποτε συζήτηση. Τον έχει κυριεύσει ένα έντονο αίσθημα ενοχής και φόβου γύρω από το σεξουαλικο κομμάτι . Πως μπορώ να συζητησω μαζί του, τι προσέγγιση θα προτείνατε; Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και συγνώμμη για το κατεβατό.

Θέλω να γνωρίσω τη πρώην ενός αγοριού που βγαίνουμε αρκετό διάστημα. Βέβαια κάποια στιγμή δεν μιλάγαμε επειδή τα ξαναβρήκε με εκείνη. Φενομαι παράλογη, αλλά έχω ακούσει πράγματα για εκείνη για τα οποία τη θαυμάζω. Την έχω δει μόνο σε φωτογραφίες και αποπνέουν μια γοητεία και έναν θαυμασμό που με κάνουν να θέλω να τη γνωρίσω. Δεν το έχω ξαναπάθει ποτέ αυτό με πρώην κάποιου αγοριού. Έχει πέσει η αξιοπρέπεια μου; Είναι φυσιολογικό αυτό; Να το συζητήσω μαζί του;