Πώς να βοηθήσω καρκινοπαθή που αρνείται την κατάθλιψη και έχει πόνους;

Αν και ο άνθρωπος αυτός αρνείται την κατάθλιψη, μπορεί να είναι χρήσιμο να του προσφέρετε υποστήριξη με ευαισθησία και χωρίς πίεση. Προσπαθήστε να τον ενθαρρύνετε να μιλήσει για τα συναισθήματά του και να συμβουλευτεί γιατρό ή ψυχολόγο.

Αυτό που περιγράφεις είναι συχνό φαινόμενο σε ασθενείς με καρκίνο· η κατάθλιψη συχνά καλύπτεται πίσω από σωματικά παράπονα ή εκφράζεται με απάθεια, άρνηση και υπερβολική ενασχόληση με τον πόνο. Ο μηχανισμός της άρνησης εδώ λειτουργεί ως ψυχικό ανάχωμα απέναντι στο αίσθημα ανημπόριας και φόβου για την ασθένεια. Το άτομο δεν «αρνείται τη θλίψη» από πείσμα αλλά γιατί η αναγνώρισή της το συνδέει με κάτι ανυπόφορα επώδυνο.

Η αντιμετώπιση χρειάζεται προσοχή και σεβασμό. Η πίεση για “να παραδεχτεί ότι έχει κατάθλιψη” συνήθως ενισχύει την άμυνα. Αντίθετα, βοηθά να επικεντρωθεί κανείς στο να του προσφέρει παρουσία, αποδοχή και ...μικρή πρακτική υποστήριξη χωρίς κριτική — να τρώει λίγο, να σηκώνεται για λίγο, να μην μένει μόνος.

Από ιατρικής πλευράς, επιβάλλεται να τον δει ψυχίατρος με εμπειρία στην ογκοψυχιατρική. Υπάρχουν αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά που μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ψυχική του διάθεση, τη σωματική ανοχή και τη συνεργασία του με τη θεραπεία. Αν συνεχίσει να παίρνει ανεξέλεγκτα παυσίπονα, υπάρχει κίνδυνος εξάρτησης ή βλάβης στα όργανα, οπότε χρειάζεται συντονισμός με τον θεράποντα ογκολόγο.

Το βασικό είναι να μη μείνει μόνος με τον πόνο και την άρνηση. Η επαφή με έναν γιατρό που θα τον ακούσει χωρίς πίεση μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να ξαναδεχτεί βοήθεια. Διάβασε περισσότερα

Αυτό που περιγράφεις είναι μια πολύ δύσκολη και ευαίσθητη κατάσταση — τόσο για το ίδιο το άτομο που νοσεί όσο και για τους ανθρώπους γύρω του. Όταν ένας καρκινοπαθής βιώνει βαθιά θλίψη, σωματικό πόνο και αρνείται την ύπαρξη κατάθλιψης, η συστημική προσέγγιση μάς καλεί να μην εστιάσουμε στο “πώς θα τον αλλάξουμε”, αλλά στο πώς λειτουργεί το σύστημα γύρω του — δηλαδή, οι σχέσεις, οι ρόλοι, οι τρόποι επικοινωνίας, το πώς νοηματοδοτείται η ασθένεια μέσα στην οικογένεια.
Στη συστημική θεραπεία, ακόμη και η άρνηση ή η παθητικότητα δεν θεωρούνται απλή “αντίσταση”, αλλά τρόποι επικοινωνίας.

Ίσως η άρνηση να είναι ο τρόπος του να κρατήσει... τον έλεγχο, να μη βιώσει τον φόβο της απώλειας.

Ίσως οι “πόνοι” ή τα παυσίπονα να είναι ένα σήμα για ανάγκη φροντίδας ή ασφάλειας, την οποία δεν μπορεί να εκφράσει αλλιώς. Διάβασε περισσότερα

Η φροντίδα ενός δικού μας προσώπου με μία σοβαρή ασθένεια μας γεμίζει άγχος για το πώς να βοηθήσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Με κάθε ασθενή πάσχει και η οικογένεια σαν ένα σώμα και καταλαβαίνω την αγωνία σας .
Όμως ενώ δεν γνωρίζουμε από αυτά που μας λέτε ποια είναι η ηλικία του ασθενούς και τι ακριβώς έχει, εσείς ονομάζετε κατάθλιψη τα συμπτώματά του ενώ μπορεί να είναι συμπτώματα της νόσου.
Αρχικά μία καλή συνεργασία με τους θεράποντες ιατρούς του μπορεί να σας δώσει απαντήσεις και να σας βγάλει από την αγωνία πως μπορείτε να έχετε τον έλεγχο του ασθενούς. Στην συνέχεια έχετε εσείς να φροντίσετε τον εαυτό σας και να πειστείτε πως δ...εν είστε υπεύθυνη για αυτά που νιώθει και βιώνει ο ασθενής. Είναι καλύτερα να τον ρωτάτε τι χρειάζεται εκείνος/η παρά να προσπαθείτε να του/της επιβάλλετε την φροντίδα που εσείς νιώθετε πως χρειάζεται. Θα ήταν καλό να ζητήσετε εσείς ψυχολογική υποστήριξη ως φροντίστρια και αν θέλει και εκείνος ξεχωριστά. Θα μάθετε έτσι να χειρίζεστε δύσκολα συναισθήματα ως προς την ασθένεια και τρόπους να βοηθάτε τον εαυτό σας και εκείνον ή εκείνη ανάλογα και το στάδιο της νόσου. Σας εύχομαι καλή δύναμη σε ό,τι κάνετε! Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας,
Η άρνηση είναι η άμυνα του ανθρώπου σε αυτό που συμβαίνει..Όταν πάει σε κάποιον ειδικό ίσως να χρειαστεί να ονομάσει αυτό που του συμβαίνει και ίσως να μην το αντέχει.Εσεις αν είστε φροντιστής αυτού του ατόμου ,σαφώς θέλετε να βοηθήσετε κάπως..Αξίζει να αναφερθεί ότι χρειάζεται και εσείς να φροντίζετε τον εαυτό σας,καθώς οι φροντιστές περνάν δύσκολα με άλλο τρόπο βέβαια ..Χρήσιμο θα ήταν ,να κάνετε αντανακλάσεις σε αυτό το άτομο..πχ μπορείτε να πείτε: Φαίνεται να περνάς δύσκολα τις τελευταίες μέρες.. ή Νιώθω ότι οι πόνοι σε έχουν εξαντλήσει και δεν έχεις όρεξη για τιποτα...Με αυτό τον τρόπο θα δείξετε ότι καταλαβαίνετε το ...συναίσθημα του ..Παράλληλα θα μπορούσατε να αποφύγετε πχ να εκφράσετε :έχεις κατάθλιψη ,χρειάζεται να πας σε κάποιο ψυχολόγο..αυτό ίσως να προκαλέσει μεγαλύτερη αντίσταση..Θα μπορούσατε να πειτε πχ ότι υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν ανθρώπους που περνάν δύσκολα με το πρόβλημα υγείας τους ,τους βοηθάνε να αλαφρυνουν το άγχος τους ,να εκφραστούν και οι ασθενείς αισθανονται καλύτερα..Τέλος μπορείτε στοργικά να του εκφράσετε ότι στόχος είναι η ανακούφιση του και σίγουρα όχι η ταμπέλα. Διάβασε περισσότερα