Είμαι 23, χώρισα μετά από 1,5 χρόνο σχέσης και δεν ξέρω αν πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε.

Τι κάνουμε όταν ένας γενικά καλός και βοηθητικός θεραπευτής τώρα πια δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει αντιστρέψει τους ρόλους; Διορθώνεται ή χάλασε η δουλειά; Αρνητισμός στον διάλογο, πατάω σε νάρκες.

Είμαστε μαζί 3 χρόνια και μένουμε με τους γονείς μας. Σκοπεύουμε να μείνουμε μαζί, ωστόσο αυτό προς το παρόν δεν είναι ακόμα εφικτό, για διάφορους οικονομικοκοινωνικούς λόγους. Νιώθω πως κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βρισκόμαστε οι δυό μας, μόνοι μας, το ταίρι μου όμως νιώθει ότι δεν προσπαθώ αρκετά για να γίνεται αυτό, και πληγώνεται. Τι μπορώ να κάνω;

Καλησπερα ειμαι παντρεμενος και ειμαι με τη γυναικα μου σχεση και γαμος 31 χρονια...Αρκετα χρονια πριν ειχαμε βαλει το πορνο μια δυο φορες το μηνα στη σχεση μας.Το θελαμε και οι δυο,τα δυο χρονια τα τελευταια η γυναικα μου καθε φορα που κανουμε μου ζηταει να βαλω πορνο καθε φορα....Κατι δεν παει καλα τι λετε.......

Καλησπέρα, είμαι στη διαδικασία χωρισμού και δεν ξέρω πως να διαχειριστω την κατάσταση πόσο μάλλον και να αντιμετωπίσω και το 3χρονο γιο μου ο οποίος μέσα σ όλες τις εντάσεις πλέον μας βγάζει έναν δυνατό χαρακτήρα κακομαθημένο θα έλεγα

Καλησπέρα, θα ήθελα την απάντηση κάποιου ψυχολόγου. Είμαι σε μια σχέση που έχει πολλές δυσλειτουργίες. Ο σύντροφος μου πλέον με πέρνει ελάχιστες φορές τηλέφωνο ή ελάχιστες φορές στέλνει μήνυμα. Επιπλέον λίγο πρίν το καλοκαίρι παρατήρησα πως άρχισε να μην απαντάει στα τηλέφωνα μου. Ελάχιστες φορές με παίρνει πίσω, αρκετές φορές δεν με παίρνει ποτέ. Και όταν στέλνω μήνυμα, που έχω την κακή συνήθεια να στέλνω αρκετές φορές κατεβατά, τα διαβάζει και δεν μου απαντάει. ΣΤην αρχή της σχέσης μας δεν ήταν έτσι τα πράγματα, μιλούσαμε καθημερινά και με μηνύματα και τηλέφωνα από 1 ώρα και πάνω. Βέβαια ήμασταν μακρυά, καθώς δούλευα εκτός Αθηνών. Έχω συζητήσει μαζί του για αυτό το θέμα, και μου έχει πει οτι δεν το έχει με τα τηλέφωνα και τα μηνύματα και προτιμάει την άμεση επαφή. Μετά από τρεις μήνες εγώ γύρισα μόνιμα στην Αθήνα και από τότε άρχισε να υπάρχει αλλαγή. Και αναρωτιέμαι τι γίνεται; Άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του; Τον κούρασα; Να σημειώσω ότι επειδή είμαι ανασφαλής όταν έβλεπα οτι δεν ανταποκρινόταν στην επικοινωνία εγώ επέμενα ακόμα περισσότερο.

Καλησπερα ...ημουν 6 χρονια με τον συντροφο μου εχουμε 4 ανηλικα παιδακια και ολα ηταν μια χαρα ειχαμε εντασεις φυσικα ειχαμε τσακομους τελευταια δεν του εδινα σημασια και πολυ ..αλλα οταν καθομασταν μαζι μιλουσαμε καναμε διαφορα το βραδυ του σαβατου ηταν ολα καλα το πρωι της κυριακης επιασα μηνυματα απο φιλη της αδερφης του και με χωρισε εδωσε το οριστικο τελος!! Εχει βγει μαζι της εχει κανει κατι μαζι της και μιλανε καθημερηνος ερχεται μενει εδω αλλα ειναι απομακρος δεν νιωθει λεει τιποτα πλεον για μενα πως γινεται να σταματανε τα συνεσθηματα απο την μια στιγμη στην αλλη;

Καλημερα σας! Αν ξεκινησω με τα βασικα..εχω μια σχεση 4 χρονια στα οποια 2 πρωτα υπηρχαν εντασεις και τσακωμοι οπως καθε σοβαρη σχεση εκει εξω το οποιο το βρισκω φυσιολογικο…στον 2ο με 3ο χρονο η κοπελα μου αντιμετωπισε ενα ενα προβλημα στην μητρα της στο οποιο εκανε καποιους μηνες να αντιμετωπισει…αφου αντιμετωπιστηκε πλεον δεν υπηρχε αυτο το παθος μεταξυ μας…καποιες φορες μας εβγαινε και καποιες αλλες φορες οχι (μεσος ορος 1 φορα το μηνα να γινοταν η σεξουαλικη μας πραξη)…το μυαλο μου παει σε 2 πραγματα…η της εχει μεινει ψυχολογικο απο τοτε με το προβλημα της η το ακομα πιο συμαντικο να της εχει φυγει αυτο το παθος μεταξυ μας…πολυ πιθανο να πιστευω οτι ισχυει το 2ο γιατι γενικα σαν ατομο δεν ειναι και τοσο αισιοδοξη σαν χαρακτηρας…οτι στραβο η καλο να της συμβει στην σχεση η ακομα και γενικοτερα στην ζωη, θα τις μεινουν μεινουν οι κακες στιγμες καρφωμενες στο μυαλο και δεν τα ξεχναει…αυτη την στιγμη ειμαστε προς τον χωρισμο αλλα δεν τα παραταω…αν υπαρχει καποια βοηθεια στο προβλημα μου θα το εκτιμουσα παρα πολυ διοτι δεν θαλω να την χασω απο την ζωη μου..ευχαριστω πολυ! (Υ.Γ ειμαι 26 χρονων και αυτη 24)