Πόνος στο στήθος και στομάχι με αγωγή για κρίσεις πανικού 27χρονης: ανησυχία για έμφραγμα

Καλησπέρα.Εδω και μερικούς μήνες,από το Πάσχα περίπου,όταν βρίσκομαι σε χώρο με πολύ κόσμο όπου υπάρχει "αναμονή",πχ σούπερ μάρκετ η κατάστημα με ηλεκτρονικά,πονάει(πολύ ελαφρά)η κοιλιά μου,νιώθω ένα ελαφρύ "κάψιμο" σε χέρια-πόδια-πλάτη και ένα πνιξιμο στο λαιμό και νομίζω ότι θα πέσω κάτω.Τις πρώτες μέρες ειδικά δεν παλεύονταν με τίποτα.Μετα από λίγο καιρό,όταν αποφάσισα και μείωσα τους καφέδες(έπινα 4-5 τη μέρα,τώρα πίνω 3)αλλά και το κάπνισμα,έφτιαξε αρκετά η κατάσταση,αλλά όχι εντελώς.Μπορει να μου συμβεί ακόμα ελάχιστες φορές,ειδικά μετά το μεσημέρι όπου έχω πιει τους καφέδες και τα τσιγάρα(το πρωί που έχω πιει έναν καφέ και ένα τσιγάρο είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί).Ελάχιστες φορές επίσης έχει συμβεί και σε χώρους με λίγο κόσμο όπου εξυπηρετουμαι αμέσως αλλά και στο σπίτι μου,αλλά μετά από μερικά δευτερόλεπτα επανέρχομαι πλήρως,σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.Υποψιν ότι δεν συμβαίνει καθημερινά αυτό.Μπορει να μου συμβεί σήμερα πχ και να ξανασυμβεί μετά από 5 η 10 μέρες.Εχω κάνει εξετάσεις αίματος και θυρεοειδούς αλλά και καρδιογράφημα και βγήκαν άψογα όλα.Αλλα συμπτώματα δεν έχω(ενεργούμαι κανονικά όλο αυτό τον καιρό,χωρίς παράξενο χρώμα η αίμα,δυνατοί πόνοι,ναυτίες,εμετοί,διάρροια,πυρετός κλπ δεν υπάρχουν ούτε για αστείο)ενώ πίεση,σφυγμοί,οξυγόνο είναι μέσα στα προβλεπόμενα όρια.Εγω πιστεύω η ότι κάτι έπαθε το στομάχι επειδή επί πολλά χρόνια έπινα 4-5 καφέδες τη μερα,έκανα 1 πακέτο τσιγάρα τη μέρα και έπινα και αρκετό αλκοόλ(το έχω κόψει πια,ζήτημα να πιω ένα ποτήρι την εβδομάδα)και βγήκε τώρα,η υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας που "πηγαινοέρχεται".Τι με συμβουλεύετε να κάνω από εδώ και πέρα;Το μόνο που θέλω είναι να τελειώσει όλο αυτό και να ξαναγίνω όπως ήμουν πριν το Πάσχα.Ειμαι 32 ετών.Ευχαριστω πολύ! Υ.Γ. Όταν έκανα τις εξετάσεις αίματος στο νοσοκομείο μου είπαν να κάνω εξέταση για θυροειδή και αν βγει αρνητική,μετά ο επόμενος γιατρός που πρέπει να δω είναι ψυχίατρος.Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο η όχι,απλώς το αναφέρω.Δεν το έχω κάνει ακόμα όμως.

Καλησπέρα εδώ και κάποιους μήνες παθαίνω κρίσεις πανικού έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και είναι όλες καλές και οι καρδιολογικές μου όλες καλές κάθε μέρα έχω φτερουγίσματα και τσιμπήματα στο στήθος και με πιάνει ένας φόβος ότι κάτι θα πάθω! Η ερώτησή μου είναι μπορεί να προέρχονται αυτά από το άγχος μου ή φόβο μου?

Είμαι αγοραφοβικός, Είμαι ταξίδι εξωτερικό με παρέα (απίστευτο για μένα) όμως το τόλμησα... Η αίσθηση της ξένης χώρας και να είμαι σε αχανής δρόμους είναι τρομακτική η αίσθηση να μη τελειώνει ο δρόμος...δε μπορώ να περιγράψω την αίσθηση είναι σα να βρίσκομαι σε αλλη διάσταση... Δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση...

Γειά σας... Θα ήθελα μια συμβουλή όσον αφορά, αν το λάδι κάνναβης βοηθάει (όπως λέγεται),+στα συμπτώματα αγοραφοβίας κρίσεων πανικού κλπ. Και δεύτερον και σημαντικότερο αν κάνει παρενέργειες σε συνδυασμό αντικαταθληπτικών...ευχαριστώ πολύ

Καλησπέρα σας Παίρνω το cipralex 20ml εδώ και χρόνια Έχω δει πολύ μεγάλη διαφορά, προς το καλύτερο εννοείται Όμως δυστυχώς έχει ρίξει τη λίμπιντό μου στο μηδέν. Μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό; Ευχαριστώ

Τις κρίσεις πανικού πως τις αντιμετωπίζουμε; Ψυχολόγος η ψυχίατρος;

Καλησπέρα σας, Τους τελευταίους δύο μήνες έχω αρχίσει να βιώνω έντονο άγχος και περιορισμό. Είχα δύο επεισόδια έντονου φόβου — την πρώτη φορά επειδή δεν ανέπνεα καλά, και τη δεύτερη μετά τη λήψη μελατονίνης. Από τότε φοβάμαι μην ξανασυμβεί και έχω σταματήσει να ζω όπως πριν. Ήμουν πάντα ένα άτομο ανεξάρτητο, κοινωνικό, δραστήριο, που δεν φοβόταν τίποτα και δεν καθόταν ποτέ στο σπίτι. Τώρα όμως νιώθω εγκλωβισμένη, σαν κάτι μέσα μου να με σταματάει, και αυτό με έχει ρίξει πολύ ψυχολογικά. Η τελευταία φορά που βγήκα έξω για ξενύχτι ήταν στις 27 του μήνα. Όταν επέστρεφα σπίτι, ένιωσα ξαφνικά ένα έντονο “κενό” μέσα μου — μια περίεργη, βαριά αίσθηση που δεν μπορώ να εξηγήσω. Από τότε, δεν έχω καταφέρει να ξαναβγώ εκτός της περιοχής μου. Παρόλο που ήμουν πάντα ένα ανεξάρτητο και κοινωνικό άτομο, πλέον νιώθω περιορισμένη, σαν να φοβάμαι κάτι που δεν μπορώ να ορίσω. Σήμερα πήρα την απόφαση να αλλάξω ψυχολόγο, καθώς με τον προηγούμενο δεν ένιωθα ουσιαστική υποστήριξη ή πρόοδο. Έχω κάνει σχεδόν όλες τις ιατρικές εξετάσεις (μένει μόνο ο θυρεοειδής) και προσπαθώ να βρω μια προσέγγιση που να με βοηθήσει να καταλάβω τι μου συμβαίνει και να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Πιστεύετε πως αυτή η “αίσθηση κενού” και ο περιορισμός συνδέονται με κρίσεις πανικού ή πρόκειται για κάτι βαθύτερο; Τι είδους θεραπευτική προσέγγιση θα προτείνατε;