Καλησπέρα, έχω διαταραχή πανικού εδώ και πολλά χρόνια και παίρνω σεροξάτ 40mg την ημέρα εδώ και 12 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια είχα καιρό να πάθω κάποια κρίση πανικού, αλλά φέτος το καλοκαίρι έκανα κάτι σαν υποτροπή και με έχει ρίξει πάρα πολύ, γιατί παίρνω και την αγωγή και κάνω και ψυχοθεραπεία παράλληλα. Αυτό σημαίνει ότι δεν με πιάνουν πια τα χάπια; Ότι είμαι χειρότερα από πριν και πρέπει να πάρω πιο βαριά φάρμακα;

Καλησπέρα εδώ και κάποιους μήνες παθαίνω κρίσεις πανικού έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και είναι όλες καλές και οι καρδιολογικές μου όλες καλές κάθε μέρα έχω φτερουγίσματα και τσιμπήματα στο στήθος και με πιάνει ένας φόβος ότι κάτι θα πάθω! Η ερώτησή μου είναι μπορεί να προέρχονται αυτά από το άγχος μου ή φόβο μου?

Αντιμετωπίζω τα τελευταία χρόνια κρίση πανικού κ γενικότερα διαταραχή πανικού κατά την οδήγηση, τι έχετε να μου προτείνετε ώστε να το διαχειριστώ;

Καλησπέρα σας, επισκέφθηκα πρόσφατα ψυχίατρο λόγω αυξημένου άγχους και η διάγνωση γενικευμένη αγχώδης διαταραχή! Ξεκίνησα θεραπεία με αντικαταθλιπτικό όμως στην τρίτη ημέρα έπαθα κρίση πανικού και από τότε παθαίνω καθημερινά έως και σήμερα 17 μέρα λήψης! Ξεκίνησα και ένα ήπιο αγχολυτικό αλλά εξακολουθώ να παθαίνω αυτό το αίσθημα ότι δεν γεμίζει ο θώρακας με αέρα και να έχω το αίσθημα των παλμών. Ξεκίνησα και ψυχοθεραπεία αλλά πλέον δεν μπορώ να οδηγήσω ούτε μέχρι το γραφείο του ψυχολόγου! Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω παρακαλώ;

Καλησπέρα σας, Τους τελευταίους δύο μήνες έχω αρχίσει να βιώνω έντονο άγχος και περιορισμό. Είχα δύο επεισόδια έντονου φόβου — την πρώτη φορά επειδή δεν ανέπνεα καλά, και τη δεύτερη μετά τη λήψη μελατονίνης. Από τότε φοβάμαι μην ξανασυμβεί και έχω σταματήσει να ζω όπως πριν. Ήμουν πάντα ένα άτομο ανεξάρτητο, κοινωνικό, δραστήριο, που δεν φοβόταν τίποτα και δεν καθόταν ποτέ στο σπίτι. Τώρα όμως νιώθω εγκλωβισμένη, σαν κάτι μέσα μου να με σταματάει, και αυτό με έχει ρίξει πολύ ψυχολογικά. Η τελευταία φορά που βγήκα έξω για ξενύχτι ήταν στις 27 του μήνα. Όταν επέστρεφα σπίτι, ένιωσα ξαφνικά ένα έντονο “κενό” μέσα μου — μια περίεργη, βαριά αίσθηση που δεν μπορώ να εξηγήσω. Από τότε, δεν έχω καταφέρει να ξαναβγώ εκτός της περιοχής μου. Παρόλο που ήμουν πάντα ένα ανεξάρτητο και κοινωνικό άτομο, πλέον νιώθω περιορισμένη, σαν να φοβάμαι κάτι που δεν μπορώ να ορίσω. Σήμερα πήρα την απόφαση να αλλάξω ψυχολόγο, καθώς με τον προηγούμενο δεν ένιωθα ουσιαστική υποστήριξη ή πρόοδο. Έχω κάνει σχεδόν όλες τις ιατρικές εξετάσεις (μένει μόνο ο θυρεοειδής) και προσπαθώ να βρω μια προσέγγιση που να με βοηθήσει να καταλάβω τι μου συμβαίνει και να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Πιστεύετε πως αυτή η “αίσθηση κενού” και ο περιορισμός συνδέονται με κρίσεις πανικού ή πρόκειται για κάτι βαθύτερο; Τι είδους θεραπευτική προσέγγιση θα προτείνατε;

Πονάει το στήθος και δεν μπορώ να ανασανω φοβαμαι (κρίση πανικού;)

Καλημερα σας 4 μερα σήμερα που κάνω εμετούς , Δεν έχω κάποια γαστρεντερίτιδα αλλά ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ και κρίσεις πανικού και νομίζω μου βγαίνει σε ψυχοσωματικό τώρα δηλαδή σε νεύρωση στομάχου ισχύει κάτι τέτοιο έτσι;(Κάνω αγωγή για τις κρίσεις με φάρμακα ) αλλά από την προηγούμενη εβδομάδα που άλλαξε ριζικά η καθημερινότητα μου με έπιασε

Καλησπερα σας , Τους τελευταιους μήνες έχω διαγνωστεί με κρίσεις πανικού . απλώς εγω πιστεύω ότι υπάρχει και κάτι παθολογικο λόγω ότι έχω το μόνιμο άγχος ότι κάτι παθολογικό έχω . Τις τελευταίες μέρες έχω έντονα μουδιάσματα στα χέρια και στα πόδια και νίωθω απίστευτη αδιαθεσία και ζάλη . Θα μπορούσε να είναι κάτι παθολογικο; Μετα από εξετάσεις αίματος έχω λίγο ανεβασμένα τα ηωσινόφιλα και έλλειψη στην βιταμίνη D . Eυχαριστώ πολύ .