Παπαδρόσου Μαρία-Σοφία BSc, MSc, PhDc

Απαντήσεις σε ερωτήσεις ασθενών

• ΔΕΠΥ

  Είμαι παιδαγωγός και προσέχω ένα κοριτσάκι 7 χρονών (με ΔΕΠΥ και μαθησιακές δυσκολίες) στο σπίτι μετά το σχολείο τις τελευταίες μέρες έχει έντονη αρνητικότητα για τα πάντα και δεν θέλει να κάνουμε τίποτα. Πώς το διαχειρίζομαι
  • Αυτό που περιγράφετε είναι αρκετά συνηθισμένο σε παιδιά με ΔΕΠΥ και μαθησιακές δυσκολίες, ειδικά σε αυτή την ηλικία, αλλά και υπό πίεση ή αλλαγές στη ρουτίνα. Για αρχη, εστιαστε στην κατανόηση της αρνητικότητας. Η αρνητικότητα μπορεί να είναι ένδειξη κόπωσης, απογοήτευσης ή υπερφόρτωσης. Επιπλεον, πολλα παιδιά με ΔΕΠΥ συχνά δυσκολεύονται να διαχειριστούν συναισθήματα απογοήτευσης ή αδυναμίας. Ειναι σημαντικό να γινει αντιληπτο οτι δεν είναι “αντίδραση εναντίον σας” προσωπικα, αλλά έκφραση δυσκολίας. Για αυτον τον λογο, ειναι απαραιτητη η δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος, δηλαδη πρεπει να δωσετε χώρο για έκφραση συναισθημάτων, για παραδειγμα ..."Βλέπω ότι σήμερα νιώθεις θυμό/λύπη/κουραση. Θέλεις να μου πεις γιατί;”. Φυσικα αποφυγετε οποιαδηποτε πίεση, γιατι η αισθηση του “πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα” συχνά εντείνει την άρνηση. Προσπαθηστε να ενισχυσετε μικρές νίκες, ακόμη και αν απλώς καθίσει μαζί σας 5 λεπτά για οποιαδηποτε δραστηριοτητα, επαινεστε την. Σχετικα με τη ρουτίνα και την προβολη επιλογων, τα παιδιά με ΔΕΠΥ λειτουργούν καλύτερα με προβλέψιμες δομές, οπότε προσφέρετέ της μικρές επιλογές, για παραδειγμα “Θέλεις να διαβάσουμε ή να ζωγραφίσουμε;” (οχι πανω απο 2 επιλογες τη φορα, γιατι ειναι πολυ πιθανο το παιδι να νιωσει overwhelmed). Δυστυχως χρειαζεται να κρατησετε σύντομες δραστηριότητες και εναλλαγές, καθως πολύωρες προσπάθειες συχνά προκαλούν άρνηση. Αναφορικα με τις στρατηγικές ενεργοποίησης του παιδιου, χρησιμοποιηστε παιχνίδια ή δραστηριότητες που εμπλέκουν κίνηση, καθως αυτη συχνά βοηθά στη ρύθμιση ενέργειας. Μικρές ανταμοιβές για συμμετοχή μπορούν να κινητοποιήσουν χωρίς να γίνουν «μετατροπή σε διαπραγμάτευση». Τελος, ειναι πολυ σημαντικη η συνεργασία με γονείς/ειδικούς, δηλαδη αν ειναι εφικτο ενημερωστε τους γονείς για την αλλαγή συμπεριφοράς. Αν η αρνητικότητα παραμένει ή εντείνεται, ίσως χρειάζεται να μιλήσετε εσεις ή οι γονεις με παιδοψυχολόγο ή ειδικό μαθησιακών δυσκολιών για εξατομικευμένες στρατηγικές. Καθ' ολη τη διαρκεια της συνεργασιας σας με το παιδι, διατηρηστε ήρεμο και σταθερό τόνο, χωρίς αντιπαράθεση και δειξτε κατανόηση κι αποδοχή, δηλαδη "βλέπω ότι δεν θέλεις να κάνεις τίποτα αυτη τη συγκεκριμενη στιγμη - και ειναι αποδεκτο". Καλη δυναμη! Διάβασε περισσότερα

    Παπαδρόσου Μαρία-Σοφία

• Αυτισμός

  Καλησπέρα, Είναι 2,5 χρόνων ξέρει να λέει μόνο λίγες λεξούλες, το περπάτημα του ακόμα δεν είναι πολύ σταθερό και όταν περπατάει έχει πάντα ψηλά τα χέρια του και τα δάχτυλα του λυγισμένα προς τα επάνω Είναι κάποιο σημάδι αυτισμού;
  • Το παιδί στα 2,5 έτη δείχνει σημάδια (λίγες λέξεις, ασταθές περπάτημα, ψηλά χέρια) που χρήζουν αναπτυξιακής αξιολόγησης — δεν σημαίνουν απαραίτητα αυτισμό, απλώς θα ήταν καλό να γίνει μια γενική διερεύνηση, καθώς από τη συγκεκριμένη περιγραφή σας, δεν φαίνεται να είναι τυπικά. Η καθυστέρηση λόγου και η στάση σώματος μπορεί να συνδέονται με αισθητηριακές ή κινητικές δυσκολίες, οπότε προτείνεται παιδοαναπτυξιολόγος, λογοθεραπευτής και πιθανόν εργοθεραπευτής. Στο σπίτι προσπαθήστε να ενισχύσετε την επικοινωνία και την κίνηση μέσα από παιχνίδι, όσο περισσότερο γίνεται. Για την ομιλία & επικοινωνία μπορείτε να εφαρμόσετε το "Δείξε – Πες&q...uot; (Δείχνεις ένα αντικείμενο και λες «αυτό τι είναι;» ή «πού είναι το...;»), το παιχνίδι με ήχους (Παίζεις με ζωάκια, λες "μουου", "γκαρ γκαρ" κ.λπ., και το καλείς να σε μιμηθεί),, καθώς και την "Αναμονή – Ενθάρρυνση" (του δίνεις κάτι π.χ. καλαμάκι χωρίς ποτήρι και περιμένεις να ζητήσει βοήθεια). Για κίνηση & αίσθηση σώματος μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μες στο σπίτι τούνελ, κουβέρτες, σκοινιά (να περνά μέσα, να σέρνεται ή να τεντώνεται), καθώς και αγκαλιές με πίεση, δηλαδή ζεστές, σταθερές αγκαλιές ή τύλιγμα με πάπλωμα (Προσοχή!!! Μόνο αν του αρέσει!). Επίσης, μπορείτε να αξιοποιήσετε μπαλάκια με υφή (πιάνει, κυλάει, ρίχνει – δίνει στα χέρια του ερέθισμα). Δεν χρειάζεται πανικός, αλλά επικοινωνία με τους Ειδικούς και ψυχραιμία. Όλα να πάνε καλά! Διάβασε περισσότερα

    Παπαδρόσου Μαρία-Σοφία

• Αυτισμός

  Σε περίπτωση που μία ενήλικη (26 ετών) υποψιάζεται χρόνια ότι βρίσκεται στο φάσμα, η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου μπορεί να το επιβεβαιώσει ή τουλάχιστον να δώσει κάποια σημάδια; Ευχαριστώ!
  • Όχι, η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (MRI) δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει το αν ένα άτομο βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού (ΔΑΦ), γιατί ο αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή, δηλαδή αφορά το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και όχι αν υπάρχει κάποια εμφανής δομική βλάβη. Η μαγνητική τομογραφία δείχνει ανατομικές δομές (π.χ. όγκοι, αγγειακά επεισόδια, κακώσεις), όχι τη λειτουργική ή συνδετική δραστηριότητα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τον αυτισμό.Σε ερευνητικά περιβάλλοντα (όχι στην κλινική πράξη), έχουν παρατηρηθεί κάποιες διαφορές σε περιοχές όπως ο προμετωπιαίος φλοιός (κοινωνική σκέψη), η περιοχη "αμυγδαλή" το...υ εγκεφάλου που σχετιζεται με το συναίσθημα και το corpus callosum (διασύνδεση ημισφαιρίων), αλλά αυτές οι διαφορές δεν είναι σταθερές, ούτε διαγνωστικές, δηλαδή δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πουμε οτι καποιος “έχει” ή “δεν έχει” αυτισμό. Για ενήλικες, η διάγνωση στηρίζεται σε εκτενή κλινική αξιολόγηση, που περιλαμβάνει Αναπτυξιακό ιστορικό (ιδανικά και με πληροφορίες από γονείς, αν είναι εφικτό),Παρατήρηση και συνέντευξη με εξειδικευμένο ψυχίατρο και ορισμενες φορες χρήση δομημένων εργαλείων αξιολόγησης. Δηλαδη, ο ψυχίατρος με εμπειρία στο φάσμα είναι το κατάλληλο πρόσωπο για την αξιολόγηση, όχι ο ακτινολόγος ή νευρολόγος μέσω MRI. Επισης, παρότι λιγότερο γνωστό σε ενήλικες, ο Ειδικός Παιδαγωγός μπορεί να παίξει κεντρικό ρόλο σε ανάγνωση του γνωστικού και λειτουργικού προφίλ,Ανάπτυξη στρατηγικών για οργάνωση, επικοινωνία, κοινωνική προσαρμογή,Στήριξη σε θέματα όπως εκπαίδευση, εργασία, διαχείριση άγχους, που συχνά είναι σύνθετα σε ενήλικες με ΔΑΦ.Είναι ο επαγγελματίας που βοηθά στην πράξη και μπορεί να είναι πολύτιμος ακόμα και αν δεν υπάρξει τελική διάγνωση. Διάβασε περισσότερα

    Παπαδρόσου Μαρία-Σοφία