Ξαφνικοί φόβοι και πόνοι σε 6χρονο κορίτσι χωρίς εμφανή αιτία

Καλησπέρα σας.Αφού αποκλεισθεί κάτι παθολογικό, απευθυνθείτε σε έναν παιδοψυχολόγο να το συζητήσετε και να διερευνήσετε όλα αυτά τα συμπτώματα.Να είστε καλά!

Η συμπεριφορά που περιγράφετε ταιριάζει σε αρχόμενη μορφή άγχους σωματοποίησης, γνωστή στην αναπτυξιακή ψυχολογία ως Αγχώδης Διαταραχή Σωματικών Συμπτωμάτων (Somatic Anxiety in Children) ή Υποχονδριακού τύπου ανησυχία/φόβοι για την υγεία (χωρίς πρόθεση ψεύδους ή δραματοποίησης).Συμβαίνει συχνά σε υπεύθυνα, ώριμα και ευαίσθητα παιδιά (όπως ακριβώς περιγράφετε την κόρη σας), όταν δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν το άγχος τους ή οταν το στρες μεταφέρεται στο σώμα (νιώθουν πόνους, περίεργες αισθήσεις, φόβους υγείας). Τα παράπονα δεν είναι «θεατρικά», είναι αληθινά για το ίδιο το παιδί, έστω κι αν δεν βασίζονται σε οργανική... αιτία. Μερικοι από τους πιθανους λογους για τους οποιους συμβαινει συγκεκριμενα τωρα, μολονοτι δεν έχει αλλάξει κάτι εμφανές όπως αναφερετε, είναι καλο να λαβετε υποψιν ότι η μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό είναι για πολλά παιδιά ψυχοσυναισθηματικά φορτισμένη (έρχεται το «μεγάλο σχολείο», το άγνωστο, η ευθύνη, νεος χωρος, νεα ταξη, νεοι ανθρωποι, δασκαλοι/δασκαλες/διευθυντες) και παιδιά χωρίς αδέρφια τείνουν να υπερεπεξεργάζονται εσωτερικά τις αλλαγές χωρίς να τις εξωτερικεύουν άμεσα, αλλα αντιδρωντας έμμεσα (μέσω του σώματος, των φόβων, της ανάγκης ελέγχου της υγείας τους, με το μυαλό να "σκανάρει" το σώμα διαρκώς). Συμπτώματα που ταιριάζουν με άγχος (και όχι οργανική νόσο) είναι η εναλλαγή συμπτωμάτων σε διάφορα σημεία του σώματος, οι φόβοι καταστροφής («θα τυφλωθώ», «θα πνιγώ», «δεν αναπνέω»), χωρίς προηγούμενο τραύμα. Η ανησυχία για μύγα στο αυτί ή κατάποση είναι χαρακτηριστικοί φόβοι παιδικού άγχους. Η στρατηγικη είναι επισκεψη στον Παιδίατρο (όπως ήδη σωστά έχετε κλείσει) για επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει οργανικό υπόστρωμα, ελεγχος για τυχόν αισθητηριακή υπερευαισθησία (σε φως, ήχους, γεύσεις), που μπορεί να εντείνει την ανησυχία της και αν η κατασταση παραμενει Παιδοψυχιατρος με εμπειρία σε άγχος & σωματοποίηση, για να ξεκινήσει ήπια συμβουλευτική και τεχνικές γνωσιακής αναδόμησης (θα βοηθήσει να εκφράσει συναισθήματα και να μάθει ότι «το άγχος μπορεί να μεταμφιέζεται σε πόνο»). Σε τετοιες περιπτωσεις συχνα είναι χρησιμος και ο Ειδικος Παιδαγωγος καθως γνωριζει από κοινωνικοσυναισθηματικές δεξιότητες μπορεί να βοηθήσει το παιδί να κατανοεί και να ονοματίζει το άγχος του χωρις το αυστηρο πλαισιο ότι πρεπει να παει στον γιατρο. Ο Ειδικος Παιδαγωγος διδασκει στο παιδι “εργαλεία” συναισθηματικής ρύθμισης (π.χ. κάρτες συναισθημάτων, χάρτης σώματος, αναπνοές, ημερολόγιο φόβων) και μπορει να παρέμβει προληπτικά, πριν το άγχος παγιωθεί και ενταθεί στην Α' Δημοτικού, ώστε να είναι όλα ομαλα μεχρι τοτε. Επισης, ο Ειδικος Παιδαγωγος εχει συμπληρωματικό ρόλο σε όλα τα υπολοιπα, για να γενικεύσει τις στρατηγικές στο σπίτι και στη ρουτίνα της. Σε κάθε περιπτωση αποφευγουμε φρασεις όπως «δεν έχεις τίποτα, είσαι καλά», γιατί ενισχύουν την ανησυχία του παιδιου, δεν απορρίπτουμε τα παράπονα, αλλά επιβεβαιωνουμε με ήρεμο τόνο, πχ. «Νιώθεις ότι πονάει το μάτι σου τώρα; Ωραία, πάμε να το φροντίσουμε και να δούμε τι μας λέει. Όταν ηρεμήσουμε, θα μου πεις τι μπορεί να σε τρόμαξε».Αν ολες οι ιατρικες εξετάσεις είναι καθαρές, σημαινει οτι το σώμα της είναι το "μέσο" με το οποίο μιλάει το άγχος. Όσο πιο νωρίς οργανωθεί παρέμβαση, τόσο πιο γρήγορα επανέρχεται η ισορροπία.Αν χρειαστειτε ερωτήσεις-κλειδιά που μπορειτε να θεσετε στην κορη σας για να κατανοησετε περισσοτερο την περισταση ή ηπια καθημερινή ρουτίνα για αποφόρτιση ή παράδειγμα τεχνικής "μαγικού ημερολογίου ανησυχιών" που δουλεύει εξαιρετικά σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορειτε να επικοινωνησετε μαζι μου. Διάβασε περισσότερα

Σωστά πράττεται με την επίσκεψη στον παιδίατρο.Εφόσον αποκλειστεί ιατρικό θέμα τότε είναι καλό να μιλήσετε με έναν παιδοψυχολόγο να σας κατευθύνει κατάλληλα.

καλησπέρα σας! Αν κατάλαβα καλά, περιγράφετε φοβίες που σημαίνει ότι το φοβικό γεγονός δεν είναι αντικειμενικά ένα γεγονός άξιο να προκαλέσει αυτόν το φόβο, αλλά μια υποκειμενική αγωνιώδη εντονα φορτισμένη συναισθηματική αντίδραση. Είναι θετικό , σύμφωνα με τα λεγόμενα σας ότι δεν έχει επηρεάσει τον ύπνο της. Φαντάζομαι ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό που βιώνει η ίδια , όπως και εσείς!! Πόσο δεκτική είστε εσείς και το κοριτσάκι σας να εμπλακείτε σε μια ψυχοθεραπευτική αξιολόγηση; Η παιχνιδοθεραπεία θα μπορούσε να είναι ένα σπουδαίο εργαλείο για να εντοπιστούν τα σημεία που της δημιουργούν ανησυχία , αλλά και μέσα από το παιχνίδι να αναγνωριστούν... τα συναισθήματα που πυροδοτούνται και να μάθει διάφορους τρόπους να εκφράζει αυτά τα συναισθήματα της και να τα διαχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αντίστοιχη καθοδήγηση θα υπάρξει και σε εσάς. Σας προτείνω κάτι τέτοιο δεδομένου ότι βιώνει πόνο σωματικό χωρίς κάποια ιατρική ένδειξη σύμφωνα με τα λεγόμενα σας. Σαν να έχει σωματοποιήσει τα δυσφορικά συναισθήματα που νιώθει . Είμαστε εδώ για όποια διευκρίνηση και υποστήριξη χρειαστείτε. Διάβασε περισσότερα

Καλησπέρα σας. Εφόσον η συμπτωματολογία έχει κάνει την εμφάνιση της τις τελευταίες τρεις ημέρες, θα πρέπει να την παρακολουθήσετε περαιτέρω και να αποφασίσετε αν χρειάζεται να κάνετε μια επίσκεψη στον παιδίατρο της. Αν ο παιδίατρος κάνει αναλυτική εξέταση του περιστατικού και δεν εντοπίσει τίποτα παθολογικο/νευρολογικό, τότε μπορεί να την παραπέμψει σε ειδικό ψυχίατρο παιδιών εφήβων. Καλή συνέχεια, Γιώργος Βλαχάκης MD, Ειδικός Ψυχίατρος Παιδιών Εφήβων & Ψυχοθεραπευτής.