παίρνω ζάναξ απο τα 27 μου όπου και εμφάνισα κρίσεις πανικού Τωρα είμαι 30, παίρνω λίγη δόση η οποία δεν πιάνει κιολας, αλλά και αν πάρω και μεγαλύτερη πάλι δεν νιώθω διαφορα Ο ψυχίατρος μου λέει οτι ο οργανισμός τοσο καιρο εχει συνηθίσει προφανως στην ουσία, αλλά δεν μου δίνει άλλα αγχολυτικα Προτείνει αντικαταθλιπτικά, τα οποία όμως δεν θέλω να ξεκινήσω Να πάω σε άλλον ψυχιατρο ή θα αρνηθεί να μου δώσει και αυτος αγχολυτικά , μιας και κανουν μονο για μήνες, και οχι χρονια που τα παιρνω Βεβαια εχω ακουσει κιολας και ανθρωπους να παιρνουν χρονια, το φοβαμαι και αυτο μηπως παθω κατι μελλοντικα λογω χρονιας χρησης Τι με συμβουλευετε για αυτο;

Καλησπέρα σας, έχω έντονα συμπτώματα και δεν ξέρω αν αυτό που περνάω είναι καρδιά η κρίση πανικού. Ξύπνησα μεσα στον ύπνο μου με βαρύ στομαχι(είχα φάει ένα τοστ και πιει τσάι 1.5 ώρα πριν) και είχα καουρα τάση προς εμετό με ρεψιματα. Μετα είχα πονάκια πίσω στην πλάτη στην μέση της πλατης σαν κάτι να με πιάνει και να μην με αφήνει. Επιτα ήρθε ο βηχας,το να προσπαθώ να πάρω ανάσα και σαν κάτι να την κόβει. Πολλές φορές με έπιανε ύπνος και ξυπνούσα σε δευτερόλεπτα με φόβο. Επιτα με έπιασε τρεμουλο στα ποδια έντονο και χέρια. να σημειωθεί ότι από την αρχή που ξύπνησα είχα ρίγος και κρυωνα. Η ναυτία μου είναι σταθερή και φοβάμαι να πέσω για ύπνο μην και πάθω τπτ. Υπάρχουν και κάτι πονακια που πηγαινοέρχονται κάτω από το στήθος από την δεξιά πλευρά. Δεν ξερω τι να κάνω έχω απελπιστεί. Καρδιακο έλεγχο έκανα πρόσφατα υπερηχογραφημα γιατί γενικά έχω αρρυθμίες αλλά δεν έδειξε κάτι. είμαι νεαρής ηλικίας 27 χρόνων και έχω ψυχιατρικό υπόβαθρο επίσης αλλά ποτέ δεν έχω νιώσει τέτοια έξαρση συμπτωμάτων όπως ένιωσα αυτό τον καιρό. Εχω βηχα εδώ και 3 εβδομάδες χωρίς να βγάζω φλεματα και με ακροαστικα καθαρά σύμφωνα με τον πνευμονολογο αλλά ο βηχας επιμένει. Τα ασθματικα μου φάρμακα μου δημιουργούν αρρυθμίες οπότε δεν τα περνω. Εχω επίσης γερή ναυτία τις τελευταίες μέρες αφότου είχα μια εβδομάδα με ημικρανιες και διάρροια. Ολα αυτά απυρετη. Οσο είχα τις ημικρανιες να πω ότι δεν είχα τόσο έντονο βήχα. Τώρα που έχω ξανα παίρνω aerolin (καταπραΰνει λίγο). πείτε μου τι να κάνω;ποιες εξετάσεις χρειάζονται;

Τον τελευταίο καιρό έχω συμπτώματα ταχυκαρδίας σε ανύποπτο χρόνο,δυσκολία στην αναπνοή,σφίξιμο στο κεφάλι..μπορεί να οφείλεται κάπου;

Όταν βρίσκομαι σε μέρη με πολύ κόσμο πχ σε κάποιο σουπερμάρκετ η σε μια δημόσια υπηρεσία,νομίζω ότι θα "σωριαστώ" κάτω.Ψιλοτρεμουν τα πόδια,ενίοτε έχω και μια ενόχληση σε στομάχι και λαιμό,με αποτέλεσμα να φεύγω αμέσως.Δεν συμβαίνει το ίδιο όταν βρίσκομαι σε μέρη που έχει λίγο κόσμο πχ σε κάποιο περίπτερο η φούρνο ή όταν είμαι εντελώς μόνος μου.Δεν ξέρω αν είναι παθολογικό το πρόβλημα,από την πλευρά ότι ενδεχομένως να στέκομαι αρκετή ώρα όρθιος σε μεγάλη ουρά η αν είναι ψυχολογικό.Το σίγουρο είναι ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δεν το είχα.Γενικα παθολογικα προβλήματα δεν είχα και προς το παρόν δεν έχω.Σιγουρα δεν είμαι και στα καλύτερα μου,πολλά προβλήματα,προσωπικά και οικογενειακά,δεν ξέρω αν παίζει ρόλο.Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω και που πρέπει να απευθυνθώ;Ευχαριστώ!

Καλησπέρα, πριν 6 μέρες έπαθα για πρώτη φορά κρίση πανικού ενώ βρισκόμουν στο εξωτερικό, σε κατάσταση ηρεμίας μεν, αλλά σε μια περίοδο έντονης φόρτισης. Εννοείται επειδή δεν ήξερα τι έχω κάλεσα ασθενοφόρο και πέρασα ένα μεγάλο σοκ. Από εκείνη την ημέρα και ύστερα με ενοχλεί ένα σύμπτωμα, νιώθω ότι λες και είμαι σε όνειρο ότι βλέπω τα πράγματα σαν ανάποδα σε τηλεσκόπιο και γενικά τα κάνω όλα μηχανικά, διάβασα ότι είναι αποπροσωποποίηση. Είναι φυσιολογικό να το παθαίνω στα απόνερα της κρίσης πανικού;

Με πιάνουν σωματικά συμπτωματα...τρεμοπαίζουν τα πόδια μου. Χάνω το έδαφος κάτω από τα πόδια μου......δεν έχω συναίσθηση με το περιβάλλον...απωλεια μνημης. Αυτά συμβαίνουν ξαφνικά κάθε μέρα και διαρκουν πάνω από ώρα.....

εδώ και 6 μήνες παθαίνω κρίσεις πανικού και με το που βγαίνω έξω με παρέα νιώθω ότι θα το πάθω πάλι και αγχώνομαι με αποτέλεσμα να μην περνάω καλά ή να φεύγω. πήγα σε γιατρό και μου είπε να παίρνω clonotril αλλά δεν βλέπω να γίνεται κάτι. πήγα διακοπές και γύρισα. και όλο αυτό με έχει κουράσει. τι προτείνετε?

Ξεκίνησε στη Β’ Γυμνασίου, όταν η πίεση από σχολείο και φροντιστήρια με έπνιγε. Δεν ήθελα να κάνω αυτά που έκανα, δεν έτρωγα, ώσπου μια μέρα ζαλίστηκα έντονα και τρόμαξα. Από τότε ήρθαν σταδιακά άγχος και πανικοί, αλλά δεν μίλησα σε κανέναν. Την επόμενη χρονιά ξυπνούσα με ναυτία, κόμπο στο στομάχι και φόβο να πάω σχολείο. Δεν έκανα εμετό, αλλά ζούσα σε μόνιμη ένταση, μόνος. Στο τέλος της χρονιάς σταμάτησαν και πέρασα ωραίο καλοκαίρι. Στην Α’ Λυκείου ξαναγύρισε το ίδιο μοτίβο. Στην αρχή ήμουν ήρεμος, αλλά μόλις ήρθε πίεση, ήρθαν πάλι τα πρωινά άγχη και οι πανικοί. Στην πενταήμερη φοβόμουν το αεροπλάνο, την απόσταση από το σπίτι και αν πάθω κάτι, αλλά άντεξα. Μετά την επιστροφή όμως, κατέρρευσα: κρίσεις πανικού παντού — σχολείο, θάλασσα, κουρείο — κυρίως σε μέρη χωρίς “έξοδο”. Πλέον δεν μπορώ να πάω για κούρεμα, για καφέ, σε μαγαζί ή μακριά από τους γονείς μου. Δεν βγαίνω καν από το σπίτι. Έχασα διακοπές, γυμναστική, εκδρομές, ακόμα και τον υπολογιστή. Από το να είμαι συνέχεια έξω, έφτασα να μη μπορώ να σταθώ σε καρέκλα. Φοβάμαι τα πάντα: αν αρρωστήσω λίγο, αν ακούσω ιστορία για ασθένεια, αν φάω κάτι που “έβλαψε” άλλον, το σκέφτομαι για εβδομάδες. Οτιδήποτε συμβαίνει στο σώμα μου με τρομάζει. Νιώθω πως κάτι κακό θα μου συμβεί, πως δεν θα ξαναπάω σχολείο, δεν θα δουλέψω, δεν θα ζήσω φυσιολογικά. Ακόμη και απλές καταστάσεις με αγχώνουν. Έκανα διαδικτυακά τεστ για GAD, PTSD, κρίσεις πανικού και διάθεση, και όλα έδειξαν έντονη συμπτωματολογία. Τι μπορεί να έχω και πώς αντιμετωπίζεται; Τι να κάνω πραγματικά πώς μπορώ να γίνω όπως παλιά. Έχω επισκεφθεί ψυχίατρο αλλά με βοηθάει ελάχιστα πιστεύω χρειάζομαι αγωγή π.χ Zoloft ή Xanax...