Πού να απευθυνθώ για έφηβη με διαβήτη, απώλεια βάρους και κατάθλιψη;

Καλησπέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω πού μπορώ να απευθυνθώ για μια έφηβη που πάσχει από ζάχαρο από παιδική ηλικία και τώρα έχει φτάσει στο σημείο να είναι 35 κιλά να μη θέλει να φάει και να μη θέλει να ζήσει. Έχει παραιτηθεί τελείως γιατί λέει κουράστηκε με τις μετρήσεις της ινσουλίνης και όλα αυτά.

8 ειδικοί απάντησαν

Καλησπέρα σας! Καλό θα ήταν να απευθυνθείτε άμεσα σε παιδοψυχίατρο και ιδιαίτερα σε τέτοιες περιπτώσεις κρίνεται αναγκαία η συνεργασία με ενδοκρινολόγο και διατροφολόγο, ώστε να βοηθηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στη διάθεσή σας για οτιδήποτε χρειαστείτε.

Καρατζά Ιουλία
Παιδοψυχίατρος

Νέα Ιωνία

Καλησπέρα σας. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον θεράποντα ιατρό της κόρης σας, να του εξηγήσετε την κατάσταση. Ακολούθως εαν ο ιατρός κρίνει οτι είναι απαραίτητο, μπορεί να παραπέμψει την κόρη σας σε ειδικό ψυχίατρο παιδιών εφήβων. Καλή συνέχεια, Γιώργος Βλαχάκης MD, Ειδικός Ψυχίατρος Παιδιών Εφήβων & Ψυχοθεραπευτής.

Βλαχάκης Γεώργιος
Ειδικός Ψυχίατρος παιδιών-εφήβων-οικογένειας - Ψυχοθεραπευτής όλων των ηλικιών
Τα χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης καταπονούν τον ψυχισμό του ασθενούς. Συμβουλευτείτε ψυχολόγο. Καλή τύχη!

Μεταξά Αθηνά
Ψυχολόγος

Δραπετσώνα
Στο Παιδων Αγια Σοφια οπως και στο Γεννηματας υπαρχει τμημα Παιδιων και Εφηβων στην ψυχιατρικη κλινικη. Απαραιτητο ειναι να απευθυνθειτε σε εναν παιδοψυχιατρο εφοσον η εφηβη αντιμετωπιζει αυτο το προβλημα υγειας και νιωθει να δυσκολευεται. Χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη γιατι βρισκεται σε μια δυσκολη ηλικια οπου εχει να διαχειριστει και τα θεματα του ζαχαρου. Και σαν οικογενεια χρειαζεται να σας συμβουλευσει καποιος ειδικος πως θα αντιμετωπισετε τις δυσκολιες που προκυπτουν, οπως αυτες που περιγραφετε .

Μουστάκα Άννα
Ψυχολόγος - Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια

Κολωνάκι
Γεια σας, είναι πολύ σημαντικό να απευθυνθείτε άμεσα σε παιδοψυχίατρο ή ψυχολόγο με εμπειρία σε χρόνιες παθήσεις στην εφηβεία, ώστε να γίνει μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση και να παραχθεί η κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη.

Λαγός Μάνος
Κλινικός Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής

Αμπελόκηποι
Χαίρετε, καλό είναι να εξεταστεί από έναν παιδοψυχίατρο, να γίνει αρχικά διάγνωση του προβλήματος και να σας προταθεί η ενδεικνυόμενη παρέμβαση.

Γκιόκας Δημήτριος Σπυρίδωνας
Παιδοψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής

Καλαμαριά
Σε ψυχολόγο - ψυχοθεραπευτή που να έχει δουλέψει με διαβητικά άτομα. Υπάρχουν τέτοιοι συνάδελφοι οπότε ψάξτε και θα βοηθηθείτε αν ξεκινήσετε μαζί τους.

Απότσος Παναγιώτης
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής - Kλινικός ΨυχοΣεξολόγος

Κυψέλη
Καλησπέρα σας. Αυτό που περιγράφετε είναι μια πολύ δύσκολη και επώδυνη κατάσταση, και καταλαβαίνω απόλυτα την ανησυχία και την αγωνία σας. Μια έφηβη που ζει από παιδί με διαβήτη, με όλη την πίεση της καθημερινής διαχείρισης, μετρήσεων, ενέσεων και περιορισμών, είναι λογικό να κουραστεί όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Όταν αυτή η κόπωση φτάνει στο σημείο να εκδηλώνεται ως άρνηση τροφής, παραίτηση και απόσυρση από τη ζωή, τότε δεν μιλάμε απλώς για διαβήτη αλλά για μια κατάσταση που αφορά άμεσα την ψυχική υγεία.

Σε αυτή την ηλικία, η εφηβεία από μόνη της φέρνει μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις και μια ανάγκη για ανεξαρτησία και νόημα. ...Όταν όμως συνδυάζεται με μια χρόνια νόσο όπως ο διαβήτης, που επιβάλλει αυστηρούς κανόνες, φόβο και διαρκή επίγνωση του σώματος, μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα απελπισίας ή και ματαιότητας. Το γεγονός ότι έχει φτάσει να αρνείται το φαγητό και να εκφράζει ότι δεν θέλει να συνεχίσει, είναι σημάδι ότι χρειάζεται άμεσα βοήθεια, όχι μόνο ιατρική αλλά και βαθιά ψυχολογική φροντίδα.

Η λύση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν βρίσκεται απλώς στην πειθώ ή στις συμβουλές. Χρειάζεται επαγγελματική παρέμβαση, ιδανικά από παιδοψυχίατρο ή ομάδα ψυχικής υγείας με εμπειρία σε εφήβους με χρόνιες παθήσεις. Είναι σημαντικό κάποιος να σταθεί δίπλα της με τρόπο που να την καταλάβει ουσιαστικά, να αναγνωρίσει τον πόνο της και να τη βοηθήσει να δει ότι υπάρχουν τρόποι να ανακουφιστεί και να ξαναβρεί τη δύναμη της. Δεν είναι μια κοπέλα που «αρνείται», είναι μια κοπέλα που έχει εξαντληθεί και αυτό αξίζει φροντίδα, όχι επίκριση ή πίεση.

Αν είστε κοντά της, αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να νιώσει ότι δεν είναι μόνη της. Κάποιος να πιστέψει για λίγο εκείνος στη ζωή της, όταν εκείνη δεν μπορεί. Με στοργή, με ηρεμία και με τη σωστή υποστήριξη από ειδικούς, μπορεί σταδιακά να ξαναβρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Διάβασε περισσότερα

Αναστοπούλου Φιλίππα
Κλινική Ψυχολόγος