Χρειάζεται ειδικός για υπερκινητικό παιδί με νεύρα και άρνηση διαβάσματος;

Ένα παιδί (αγόρι) με ΔΕΠΥ που δεν μιλάει 3.5 χρόνων πότε μπορεί να ξεκινήσει να μιλάει... Κάνει λογοθεραπεία και εργοθεραπεία εδώ και 6-8 μήνες

Ο γιος μου, 13,5 ετών μου αποκάλυψε ότι τον ελκύει σεξουαλικά το ίδιο φύλο και έχει φαντασιώσεις ομοφυλοφιλικές. Αυτό σημαίνει ότι είναι ή θα γίνει ομοφυλόφιλος;

Στη θεραπεία για ΔΕΠΥ δίνεται και η απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή;

Καλησπέρα σας Ο γιος μου είναι 11 ετών κ τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να έχει σκέψεις ερωτικού περιεχομένου με όλους τους κοντινούς του ανθρώπους..κ με τους φίλους του κ με εμάς τους γονείς του..είτε με το ίδιο φύλο είτε με αντίθετο..όταν σκέφτεται τον εαυτό του με κάποιο φίλο του αγχώνεται..όλα αυτά ξεκίνησαν αφού του έδειξε ένας φίλος του βίντεο ομοφυλοφιλικού περιεχομένου.. πως μπορώ να τον βοηθήσω?πρέπει να μας αγχώνει?

Ο γιος μου είναι 13 χρονών . Εδώ και ένα χρόνο μας ζητάει να του επαναλαμβάνουμε ακριβώς την τελευταία μας λέξη ή πρόταση και το τελευταίο χρονικό διάστημα και την προτελευταία. Σε περίπτωση που δεν του απαντήσουμε σωστά γίνεται έξω φρενών αρχίζει να πετάει πράγματα και να γίνεται επιθετικός κυρίως στη μητέρα και λιγότερο στον πατέρα. Η επικοινωνία μαζί του (συζήτηση)έχει χαθεί. Μόλις τον πλησιάζουμε να του μιλήσουμε μας διώχνει και ξεκινάει αυτά που ανέφερα προηγουμένως.Πέρσι πήγαμε σε παιδοψυχιατρους , δυστυχώς όμως και λόγω των μη σύντομων ραντεβού και λόγω ότι δεν "έδεσε" με κάποιον φέτος μας είναι δύσκολο να τον πείσουμε να πάει σε κάποιον ειδικό. Θα ήθελα να μας συμβουλέψετε με ποιον τρόπο μπορούμε να τον πλησιάσουμε έτσι ώστε να τον πείσουμε να επισκεφτεί έναν ειδικό. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Το παιδί μου, 2 ετών και εννέα μηνών, κάνει το χαρακτηριστικό πετάρισμα των χεριών όταν χαίρεται. Ταυτόχρονα έχει εμμονή με τα ζώα και δεν εντάσσεται εύκολα σε παρέα με συνομήλικα παιδιά. Έχει πολύ καλή λεκτική επικοινωνία και βλεμματική επαφή. Μπορεί να είναι Άσπεργκερ; Ευχαριστώ πολύ

Γειά σας, Είμαι 37 άντρας και έχω σοβαρή υποψία ότι έχω ΔΕΠΥ. Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι είναι από το νηπιαγωγείο ένιωθα έξω από τα νερά μου και δεν έκανα παρέα με τα άλλα παιδάκια, στο δημοτικό συνεχίστηκε αυτό συν ότι δεν ήμουν καλός μαθητής στη τάξη ήμουν αφηρημένος συνεχώς (δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν) και στο σπίτι όταν ερχόταν η ώρα για διάβασμα δεν είχα καθόλου κίνητρο και νευρίαζα και νύσταζα αρκετά μόλις αρχίζαμε το διάβασμα ήταν για εμένα μια εξαντλητική κατάσταση. Επίσης μέχρι τα 10 είχα νυχτερινή ενούρηση (κάπου διάβασα ότι είναι σύνηθες σε παιδιά με ΔΕΠΥ η νυχτερινή ενούρηση). Γενικά έκανα πράγματα που μου άρεσαν αλλά έχανα γρήγορα το ενδιαφέρον και ειδικά όταν μου έλεγαν ότι πρέπει να κάνω πράγματα. Παρέα έκανα τα παιδιά της γειτονιάς μου τα απογεύματα και παίζαμε, στο σχολείο ήταν τελείως άλλη υπόθεση. Τώρα στα 37 μου δεν έχω πάλι κίνητρο για τίποτα τελείωσα βοηθός φαρμακείου αλλά επειδή έπρεπε να τελειώσω κάτι. Επίσης όταν είμαι έξω η πολύ βαβούρα με κάνει και αισθάνομαι λες και έχει κουνηθεί το μυαλό μου (δηλαδή γυρνώντας σπίτι θέλω απόλυτη ησυχία και λίγο χρόνο να φύγει η πνευματική ένταση ένας καφές με βοηθά να συνέλθω). Είναι και άλλα βέβαια πχ αν πιω καφέ θα κοιμηθώ μια χαρά το βράδυ δεν θα έχω αϋπνία, όπου έχω δουλέψει το έκανα επειδή έπρεπε αλλά δεν ήθελα να δουλεύω, όχι ότι είμαι τεμπέλης αλλά δεν νιώθω παραγωγικός δεν έχω κίνητρο βαριέμαι πολύ εύκολα και τα παρατάω. Δεν έχω βρει κάτι να πω ότι αυτό μου αρέσει αυτό θα κάνω, ακόμη και ως βοηθός φαρμακείου θεωρώ ότι δεν θα μπορέσω να κρατήσω τη δουλειά θα θελήσω να φύγω. Επίσης ο ύπνος μου αρέσει πολύ είναι οι μόνες πραγματικές ώρες που ηρεμεί το μυαλό μου. Επίσης θυμάμαι στα 16 17 μου έλεγε ο μπαμπάς μου για διάφορες δουλειές και με έπιανε "τρόμος" αισθανόμουν άσχημα δεν μπορώ να το εξηγήσω σαν να ήθελε να με κοντρολάρει. Το 2007 2008 είχαμε κάποιες φασαρίες στο σπίτι κυρίως γιατί δεν ακολουθούσα σε εξόδους τους γονείς μου. Θεωρείτε ότι αξίζει να το ψάξω για ΔΕΠΥ;