Πώς να ξεκινήσω διάγνωση και θεραπεία ΔΕΠ-Υ για 17χρονο γιο;

Καλησπέρα! Έχω ένα γιο 6 ετών.. τελευταία δεν μπορώ να διαχειριστώ καθόλου τα ξεσπάσματά του, όταν νευριάζει φωνάζει και χτυπιέται... ουρλιάζει... Χτυπάει συνέχεια τον μικρότερο αδερφό του που τον ζηλεύει και πάρα πολύ. Ξεκίνησε να χτυπάει και τους φίλους του όταν νευριάζει μαζί τους... Του μιλάω και δεν με ακούει.. δεν με δίνει σημασία.... Πιστεύετε ότι χρειάζεται να τον δει κάποιος παιδοψυχίατρος ή αναπτυξιολόγος;

Αγαπητοί μου σας χαιρετώ. Το εγγόνι μου ηλικίας 2 ετών και 6 μηνών παρουσιάζει κατά την γνώμη μου κάποια σημάδια (σύμφωνα με ότι έχω διαβάσει στο διαδίκτυο) αυτισμού. Για παράδειγμα: Έχω διαβάσει ότι τα παιδιά αυτά έχουν εξάρτηση με ένα παιγνίδι/αντικείμενο όπως κλειδιά, λαστιχάκια, διακόπτες φωτός. Το εγγόνι μου έχει μεγάλη εμμονή με τα συγκεκριμένα κλειδιά του αυτοκινήτου της μητέρας του. Δεν μπορεί να τα αποχωριστεί. Της τα δίνει μόνο το πρωί που τον κατεβάζει στον παιδικό. Όταν τον κρατήσω το σαββατοκυρίακο εγώ ή για λίγες ώρες όλη την ώρα μου λέει την λέξη μάμμα κλειγιά και περιμένει με ανυπομονησία την μητέρα του για να έρθει να του δώσει τα κλειδιά. Τα κρατά συνέχεια στα χέρια του και δεν τα αφήνει για κανένα λόγο. Όταν πήγαν διακοπές και ήταν με το αυτοκίνητο του πατέρα του δεν τα ζήτησε γιατί ήξερε ότι δεν υπήρχαν τα κλειδιά της μητέρας του. Μόνο αυτά θέλει. Δεν πιάνει κάποιου άλλου. Ένα άλλο σημάδι είναι ότι περπατά κάποτε (όχι πάντα) στις μύτες των ποδιών του και του αρέσει επίσης να γυρίζει τους τροχούς στα αυτοκινητάκια του (και αυτό όχι σε μεγάλο βαθμό). Το άλλο που μας παραξενεύει είναι ότι δεν δίνει καμία μα απολύτως καμία σημασία σε παιγνίδια που του δίνονται ότι και εάν είναι. Του τα βάζουμε μπροστά του και του είναι εντελώς αδιάφορα! ότι και αν υπάρχει μέσα στο κουτί! Είναι υπερκινητικός εννοείται και επιθετικός. Κτυπά τα άλλα μωρά χωρίς λόγο. Στο βρεφικό που πηγαίνει μας λένε ότι είναι ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΟΣ. Θα ήθελα παρακαλώ την γνώμη σας ως ειδικοί κατά πόσο πρέπει σε αυτή την ηλικία να αξιολογηθεί το μωρό μας από κάποιο ειδικό ίσως για να προλάβουμε κάτι (εάν υπάρχει εννοείται) και ποιά ειδικότητα να έχει! Σας ευχαριστώ

Καλησπέρα σας, ο ανιψιός μου είναι 5 χρόνων και είναι υπερκινητικός σε σημείο να μη κάθεται και όταν συζητάει μαζί σου, στο σχολείο επίσης είναι υπερκινητικός αλλά όταν κάνει μια εργασία μόνος τη φέρνει εις πέρας ενώ όταν μπαίνει σε ομάδα βαριέται και τα παρατάει, τελευταία η αδερφή μου και μητέρα του μου είπε πως ξηλώνει τα ρούχα του, κάνει τρύπες εκεί που κάθεται και δεν ασχολείται με κάτι, ξηλώνει καλύμματα κτλ όταν δεν απασχολείται με κάτι. Ρώτησε τη δασκάλα η οποία είπε πως είναι υπερκινητικός μεν αλλά όπως πολλά νήπια και είναι μικρός για να το ψάξουμε με ειδικό, το ίδιο είπε και ο παιδίατρος. Κατά τα άλλα μαθαίνει εύκολα ότι του δείξουμε, γνωρίζει να μιλάει σωστά, να γράφει. Τι γνώμη έχετε; Χρειάζεται περαιτέρω ψάξιμο;

τι είδος ψυχοθεραπείας είναι κατάλληλο για ΔΕΠΥ με συννοσηρότητα ΓΑΔ; καλύτερα να πάω σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο; έκανα παλιότερα CBT για ένα χρόνο αλλά δεν βοήθησε ιδιαίτερα.. (είμαι ενήλικας)

Καλησπέρα σας Ο γιος μου είναι 11 ετών κ τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να έχει σκέψεις ερωτικού περιεχομένου με όλους τους κοντινούς του ανθρώπους..κ με τους φίλους του κ με εμάς τους γονείς του..είτε με το ίδιο φύλο είτε με αντίθετο..όταν σκέφτεται τον εαυτό του με κάποιο φίλο του αγχώνεται..όλα αυτά ξεκίνησαν αφού του έδειξε ένας φίλος του βίντεο ομοφυλοφιλικού περιεχομένου.. πως μπορώ να τον βοηθήσω?πρέπει να μας αγχώνει?

Γειά σας, Είμαι 37 άντρας και έχω σοβαρή υποψία ότι έχω ΔΕΠΥ. Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι είναι από το νηπιαγωγείο ένιωθα έξω από τα νερά μου και δεν έκανα παρέα με τα άλλα παιδάκια, στο δημοτικό συνεχίστηκε αυτό συν ότι δεν ήμουν καλός μαθητής στη τάξη ήμουν αφηρημένος συνεχώς (δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν) και στο σπίτι όταν ερχόταν η ώρα για διάβασμα δεν είχα καθόλου κίνητρο και νευρίαζα και νύσταζα αρκετά μόλις αρχίζαμε το διάβασμα ήταν για εμένα μια εξαντλητική κατάσταση. Επίσης μέχρι τα 10 είχα νυχτερινή ενούρηση (κάπου διάβασα ότι είναι σύνηθες σε παιδιά με ΔΕΠΥ η νυχτερινή ενούρηση). Γενικά έκανα πράγματα που μου άρεσαν αλλά έχανα γρήγορα το ενδιαφέρον και ειδικά όταν μου έλεγαν ότι πρέπει να κάνω πράγματα. Παρέα έκανα τα παιδιά της γειτονιάς μου τα απογεύματα και παίζαμε, στο σχολείο ήταν τελείως άλλη υπόθεση. Τώρα στα 37 μου δεν έχω πάλι κίνητρο για τίποτα τελείωσα βοηθός φαρμακείου αλλά επειδή έπρεπε να τελειώσω κάτι. Επίσης όταν είμαι έξω η πολύ βαβούρα με κάνει και αισθάνομαι λες και έχει κουνηθεί το μυαλό μου (δηλαδή γυρνώντας σπίτι θέλω απόλυτη ησυχία και λίγο χρόνο να φύγει η πνευματική ένταση ένας καφές με βοηθά να συνέλθω). Είναι και άλλα βέβαια πχ αν πιω καφέ θα κοιμηθώ μια χαρά το βράδυ δεν θα έχω αϋπνία, όπου έχω δουλέψει το έκανα επειδή έπρεπε αλλά δεν ήθελα να δουλεύω, όχι ότι είμαι τεμπέλης αλλά δεν νιώθω παραγωγικός δεν έχω κίνητρο βαριέμαι πολύ εύκολα και τα παρατάω. Δεν έχω βρει κάτι να πω ότι αυτό μου αρέσει αυτό θα κάνω, ακόμη και ως βοηθός φαρμακείου θεωρώ ότι δεν θα μπορέσω να κρατήσω τη δουλειά θα θελήσω να φύγω. Επίσης ο ύπνος μου αρέσει πολύ είναι οι μόνες πραγματικές ώρες που ηρεμεί το μυαλό μου. Επίσης θυμάμαι στα 16 17 μου έλεγε ο μπαμπάς μου για διάφορες δουλειές και με έπιανε "τρόμος" αισθανόμουν άσχημα δεν μπορώ να το εξηγήσω σαν να ήθελε να με κοντρολάρει. Το 2007 2008 είχαμε κάποιες φασαρίες στο σπίτι κυρίως γιατί δεν ακολουθούσα σε εξόδους τους γονείς μου. Θεωρείτε ότι αξίζει να το ψάξω για ΔΕΠΥ;

Καλησπέρα ήθελα να ρωτήσω σε τι γιατρό πρέπει να απευθυνθεί κάποιος που μπορεί να έχει ΔΕΠΥ