Τι είναι η διαταραχή διαλόγου υπερκινητικού τύπου σε παιδί 8 ετών;

Δεν υφίσταται σαν διάγνωση

Tον όρο «διαταραχή διαλόγου υπερκινητικού τύπου» συνήθως τον χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τον τρόπο με τον οποίο το παιδί συμμετέχει σε συζήτηση, δηλαδή, όταν η ροή του λόγου του γίνεται πιο παρορμητική, γρήγορη, “ακατάστατη” ή υπερκινητική σε επίπεδο επικοινωνίας. Με άλλα λόγια, στη «διαταραχή διαλόγου υπερκινητικού τύπου» το παιδί μπορει να εμφανιζει τη συμπτωματολογια ότι μπαίνει στη συζήτηση βιαστικά, πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, αλλάζει θέμα απότομα, δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του, απαντάει πριν ολοκληρωθεί το ερέθισμα, ο λόγος του “τρέχει” και συνοδεύεται από ανησυχία, κίνηση, ένταση, συχνά μιλά πολύ ή μ...ε αυξημένο ρυθμό και ενέργεια. Δεν αφορά τόσο τι λέει, αλλά πώς το λέει και πώς διαχειρίζεται την επικοινωνιακή εναλλαγή. Στην ουσία, ο παιδοψυχίατρος περιγράφει ότι το παιδί, στο κομμάτι της επικοινωνίας, εμφανίζει υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα, αντίστοιχη με αυτή που βλέπουμε στον λόγο παιδιών με χαρακτηριστικά ΔΕΠ-Υ, αλλά χωρίς να σημαίνει απαραίτητα πλήρη διάγνωση ΔΕΠ-Υ. Είναι περισσότερο περιγραφικός όρος που εξηγεί το μοτίβο του διαλόγου του παιδιού. Και φυσικά, αυτό συνδυάζεται συχνά με τη διακοπτόμενη ταχυλαλία, δηλαδή την πολύ γρήγορη, “προτρεχούσα” ομιλία, όπου ο ρυθμός προηγείται της οργάνωσης της σκέψης. Δεν είναι κάτι “επικίνδυνο” ή μόνιμο· απλώς δείχνει σε ποιο σημείο χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη το παιδί στην επικοινωνία και στη ρύθμιση της προσοχής και του ρυθμού του λόγου. Με την κατάλληλη ειδική παρέμβαση, τα παιδιά συνήθως βελτιώνονται εντυπωσιακά. Δουλεύοντας θεραπευτικά αυτό το κομμάτι, ο ειδικός παιδαγωγός μπορεί να βοηθήσει το παιδί πάνω σε ό,τι χρειάζεται για να σταθεί οργανωμένα στο σχολείο, δηλαδή τη συγκέντρωση, την οργάνωση της σκέψης, τη γλωσσική επεξεργασία, τη μνήμη, τις διεργασίες της ανάγνωσης/γραφής, αλλά και τις εκτελεστικές λειτουργίες (προγραμματισμός, αυτοέλεγχος, διαχείριση χρόνου). Στην πράξη, αν ένα παιδί έχει ταχυλαλία και υπερκινητικότητα στον διάλογο, ο Ειδικός Παιδαγωγός ρυθμίζει τον τρόπο που το παιδί σκέφτεται κατά τον διάλογο, διδάσκει στο παιδί «παύσεις», δηλαδή μικρά εσωτερικά βηματάκια πριν απαντήσει, π.χ.με την τεχνική σκέφτομαι – οργανώνω – λέω. Επιπλέον, βοηθά στη βελτίωση της προσοχής και στην οργάνωση προφορικού λόγου, καθως το παιδί μαθαίνει να ξεκινάει από την αρχή της σκέψης του, να μένει στο θέμα,ενδεχομενως να μην αλλάζει θέμα απότομα, να ολοκληρώνει τη φράση του και να περιμένει τη σειρά του όταν τυχον αυτό χρειαζεται. Αναφορικά με τη δομή και τον ρυθμό, γίνονται ασκήσεις για να φτιάξει ο ρυθμός του λόγου, να ηρεμήσει η ταχυλαλία και να υπάρχει καθαρότητα και συνοχή. Επιπλεον, ως προς τη μελέτη και τις σχολικές δεξιότητες, στην παρεμβαση δινεται εμφαση σε ανάγνωση, κατανόηση κειμένου, ορθογραφία, γραπτή έκφραση. Διάβασε περισσότερα