Είμαι με την κοπέλα μου μαζί από τον προηγούμενο Οκτώβρη. Όλα πήγαιναν υπέροχα ήμασταν πολύ δεμένοι, υπήρχε κατανόηση, περνούσαμε πολύ ωραία μαζί, αγαπιόμασταν, στο σεξ ήμασταν πάρα πολύ ευχαριστημένοι, κάναμε σχέδια για το μέλλον. Τον τελευταίο μήνα μου είπε ότι ένιωθε κάπως πεσμένη (όχι με εμένα) γενικά στη ζωή της λόγω του πιεστικου της προγράμματος και δεν είχε πολύ όρεξη γενικά, αυτό δεν μας επηρέασε ήμουν εκεί για αυτήν όσο μπορούσα, δεν την πίεσα και το αφήσαμε να κυλήσει ομαλά. Την τελευταία εβδομάδα αυτό το μαύρο σύννεφο γύρισε στη σχέση μας. Η κοπέλα μου μου είπε ότι άρχισε να μη νιώθει τη σχέση μας και το συζητήσαμε και καταλήξαμε στο ότι είναι παράλογο γιατί δεν συνέβη κάτι μεταξύ μας αλλά όλο αυτό ξεκίνησε από τον τρόπο που ένιωθε αυτον τον μήνα. 3 μέρες μετά μου είπε να μιλήσουμε, βρεθήκαμε από κοντά και μου είπε ότι νιώθει ότι δεν νιώθει πια ερωτευμένη, ότι δεν θέλει να είμαστε σε σχέση αλλά δεν θέλει να χαθούμε γιατί είμαι ο πιο κοντινός της άνθρωπος, το συζητήσαμε (δεν κατάφερα να την πείσω να δώσει άλλη μια ευκαιρία σε αυτό) και τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα και να μην έχουμε επαφή μέχρι να σκεφτούμε καλύτερα και οι δύο μας. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, δεν ξέρω πως να την βοηθήσω γιατί ούτε αυτή ήθελε να φτάσει σε αυτό το σημείο, περάσαμε 3 ώρες κλαίγοντας. Τι μπορώ να κάνω, πως μπορώ να την ξανακερδισω?

Έχω εμμονή με τον σύντροφο μου. Δεν μπορώ να τον αφήσω και να πάω παρακάτω. Όλη μέρα τον σκέφτομαι. Παίρνω ηρεμιστικό για να ηρεμεί το μυαλό μου αλλά δεν με βοηθάει. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Έχει δυο μήνες. Συνεχώς ζητάω να με δώσει μια ευκαιρία για να κάνουμε τα πράγματα απτην αρχη σωστά κ δεν μου την δίνει. Κ έτσι νιώθω να κολλάω όλο κ πιο πολύ στο να προσπαθώ κ πραγματικά πλέον όλη μέρα σκέφτομαι αυτόν! Τι κάνει. Που είναι. Αν δουλεύει. Τι ώρα δουλεύει. Οτιδήποτε.

Έχω σχέση 4 χρόνια τώρα είμαι στην ηλικία των 22 ετων..περναω πολύ καλά με την σχέση μου αλλά αυτόν τον καιρό νιώθω σαν να εχω ξενερώσει λίγο και δε ξέρω τι νιώθω αλλά με εκνευρίζει πολλές φορές σε πράγματα που συμβαίνουν, δεν τσακωνόμαστε παρόλα αυτά γιατί δεν είναι κανένα σοβαρός λόγος είναι ο μικροπράγματα αλλά νιώθω ότι δεν είναι αυτό που θελω διότι είναι και αυτός 21 χρονών και ειναι λίγο ανωριμος και θέλω στη ζωή μου κάτι λίγο πιο ώριμο.. δεν είναι ότι εγώ είμαι ώριμος χαρακτήρας αλλά απλά θέλω η σχέση μου να μην σκέφτεται σαν να είναι 18 χρονών... επίσης νιώθει πολλά για εμένα εκείνος και νιώθω μια πίεση ψυχική με αυτο γιατί δεν μπορώ να ανταποδώσω (πάλια μπορούσα) αλλά π.χ πήγαμε ένα 3ημερο μαζί μετά από αρκετή πίεση να βρω χρόνο και ανυπομονούσα να έρθει η Δευτέρα να φύγουμε..και ας περνούσαμε καλά απλά πνίγομαι δε ξέρω , δεν με πιέζει για τπτ όταν είμαστε από κοντά απλά δεν νιωθουμε τα ίδια και νιώθω ότι πνίγομαι μέσα στην σχέση μας επδ δεν νιώθω ότι νιώθει και θέλει εννοείται να του δώσω σε νοιαξιμο ότι μου δίνει..

Λοιπόν είμαι 22 ετών και έχω σχέση 4 χρόνια τώρα.. φέτος άρχισα να εργάζομαι σε έναν τομέα στον οποίο γνώρισα πολλά πρόσωπα και μέσα σε αυτά ήταν ένα άτομο στην ηλικία των 49... Με αυτό το άτομο περνάμε παρέα πάρα πολύ χρόνο μέσα στην ημέρα καθώς εργαζόμαστε μαζί..με αυτό το άτομο φλερτάρουμε πάρα πολύ συνέχεια σε μεγάλο βαθμό Εμένα εννοείται μου αρέσει αυτό Αλλά πέρα από το ότι είμαι σε σχέση εγώ , εκείνο το άτομο έχει παιδί και σύζυγό..παντρεμέν@ δηλαδή Ξέρω ότι δεν είναι ενθουσιασμος καθώς δεν είμαι άτομο που ενθουσιάζεται εύκολα και ήμουν πάντα πιστός χαρακτήρας στις σχέσεις μου , δεν είναι ότι έχω ξενερώσει με την σχέση μου αλλά ειλικρινά τν 48χρον@ τν σκέφτομαι ό λ η μέρα και μου είπε ότι και εκειν με σκέφτεται πολλές φορές μέσα στην ημέρα αφότου σχολασουμε .. Αυτό συμβαίνει τους τελευταίους 2 μήνες Υπάρχει κάτι μεταξύ μας και το έχουμε κάνει ξεκάθαρο αλλά δεν έχει συμβεί τπτ μεταξύ μας αλλά πέρα από το ότι εγώ βρίσκομαι σε σχέση , είναι και το άλλο πρόσωπο σε σχέση και συζούν .... Μεταξύ μας εχουμε κοντά 30 χρόνια διαφορά Δεν ξέρω τι σκέφτομαι για το μέλλον αλλά ξέρω ότι στην παρούσα φάση δεν μπορώ να τν βγάλω από το μυαλό μου και να πάω παρακάτω και δεν νομίζω ότι θέλω κι όλας . Δεν μπορώ να ελέγξω τα συναισθήματα μου δε ξέρω τι να κάνω πως να φερθω, δεν αντέχεται όμως αυτή η κατάσταση.. Τα συναισθήματα μου είναι απίθανα δυνατά και πολλά ,ανυπομονώ να έρχεται η Δευτέρα να δουλεύω, και πέρα από αυτό να τονίσω ότι Δεν είμαι άτομο που αν μου δείξει καποιος-α ενδιαφέρον η με φλερτάρει θα κολλήσω μαζί τους, συμβαίνει συχνά το να με φλερτάρουν κλπ με πολλά άτομα καν δεν με έχει επιρρεασει ποτέ στο παρελθόν , σιγα..απλά μαρεσει πραγματικά το άτομο στην δουλειά ..το μυαλό μου θα σκάσει και το ότι έχουμε τόσα χρόνια διαφορά στην ηλικία είναι κάτι που δύσκολο

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ, ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΠΧ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ.ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ? ΕΙΜΑΙ ΚΟΠΕΛΑ 23 ΧΡΟΝΩΝ

Έχω σχέση 3,5 χρόνια . Δεν μένουμε μαζί . Δεν θέλει ούτε παιδιά ούτε γάμο . Με αγαπάει κ με φροντίζει αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνεται μίζερος . Εγώ έχω αρχίσει να νιώθω συναισθήματα για κάποιον άλλον , που δεν ανταποκρίνεται όμως . Παρέλειψα να πω ότι η σχέση μου είναι η πρώτη σχέση που είχα ποτέ κ δεν έχω εμπειριες . Φοβάμαι να χωρίσω μήπως δεν βρω κάποιον άλλον . Αισθάνομαι ψυχολογική κούραση κάθε μέρα μην ξέροντας τι να κάνω .