Μπορώ να εργαστώ αποτελεσματικά με διπολική διαταραχή στον τομέα ψυχικής υγείας;

με άφησε μεγάλη δευτέρα από το τηλέφωνο. Ήξερα ότι έχει διπολική. έτσι μου είχε πει ο φίλος του. τον είχε βάλει να μου πει ότι δεν είναι για σχέσεις. Έκανε σχέση μαζί μου 3 χρόνια κάθε μέρα μαζί μέναμε στο σπίτι του. και τώρα δε δίνει σημείο ζωής. έχω κάποια πράγματά μου εκεί. μου χρωστάει και κάποια χρήματα που έλεγε ότι θα μου τα δώσει. έχει χαθεί. προσπαθώ και δίνω εγώ κάποιο σημείο ζωής αλλά μου μιλάει με απάθεια ψυχρά σα να του έχω σκοτώσει τον πατέρα. Π'ως πρέπει να συμπεριφερθώ?

Καλησπέρα σας, Ο γιος μου πριν 5 χρόνια έκανε βαριά χρήση χασίς, όχι καλής ποιότητας, και εμφάνισε το 1ο μανιακό επεισόδιο. Νοσηλεύτηκε και διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή τύπου 1, αν και υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες μήπως ήταν από την χρήση. Αυτή η διάγνωση τον ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια. Τα 3 πρώτα χρόνια έπαιρνε χαμηλή δόση ντεπακίν και λιθίου και έκανε περιστασιακά χρήση μαύρου, 1 φορά τον μήνα περίπου χωρίς να υπάρξει κάποιο επεισόδιο. Στον 3ο χρόνο άρχισε μία μικρή δόση αντικαταθλιπτικού και μείωση των άλλων 2 φαρμάκων ύστερα από σύσταση του γιατρού, νιώθοντας όμως καλύτερα σταμάτησε το ένα ντεπακίν που έπαιρνε και άρχισε την χρήση πάλι έντονα του χασίς. Έκανε υπομανιακό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε. Ο 2ος ψυχίατρος που τον ανέλαβε αύξησε την δόση του ντεπακίν και του λιθίου στα ανώτερα επίπεδα αλλά η κατάσταση του δεν άλλαξε καθώς η κατάθλιψη επέμενε μέχρι που έφτασε να παίρνει εφεξόρ των 300mg. Νοσηλεύτηκε με δική του θέληση για την κατάθλιψη, άλλαξε ψυχίατρο που του έδινε την ίδια αγωγή ντεπακίν και λιθίου αλλά με εφεξόρ των 75, πήγαινε καλά αλλά η ζωή του ήταν όπως είπε ο ίδιος, φλατ. Για αυτό ξανά νοσηλεύτηκε με δική του θέληση. Μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο ο 4ος ψυχίατρος αποφάσισε να αλλάξει την αγωγή του σταδιακά μειώνοντας τους σταθεροποιητές σιγά σιγά με προσθήκη ζιπρέξα και αμπιλιφάι και με προοπτική να γίνει αλλαγή των φαρμάκων ανάλογα με την δράση τους. Σημειώνω ότι πρίν από κάθε μανιακό επεισόδιο η χρήση χασίς ήταν υπερβολική, ενώ όταν ήταν σποραδική δεν του έκανε κάτι και επειδή ο ίδιος είχε πάντοτε αγοραφοβικά συναισθήματα και κοινωνικό άγχος και πιθανότατα ΔΕΠΥ (είναι φοιτητής στον 6ο χρόνο και έχει περάσει 5 μαθήματα μόνο) το ερώτημα μου είναι αν έχει γίνει λάθος διάγνωση και πάσχει από κάποια άλλη διαταραχή και για αυτό τον λόγο δεν ανταποκρίνεται στις θεραπείες. Δλδ τί επιπτώσεις έχει η αγωγή της διπολικής αγωγής σε κάποιο άτομο που δεν πάσχει από διπολική διαταραχή. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Έχω τη μητέρα μου 86 χρονών. Είναι ψυχικά άρρωστη. Όλο καταριέται και λέει θα πάρει τσεκούρι. Σε γιατρό δε πάει. Τι να κάνω.

Καλησπέρα,άτομο με διπολική διαταραχή με αγωγη που χειροδικίσε ενήλικο ατομο (όχι σοβάρα) πόσο δύσκολο είναι να χασει την επιμέλεια παιδιού?

Το πρόβλημα έχει να κάνει με τον αδελφό μου. Είναι 30 χρονών και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς. Δεν έχει κοινωνικοποιηθεί, πέρα από το στρατιωτικό του δεν έχει πάει κάπου μόνος του, σεξουαλική ζωή δεν υπάρχει καθόλου. Δεν έχει φίλους, μιλάει πολύ άγαρμπα σε σημείο να λες ότι είναι άνθρωπος των "σπηλαίων". Δεν συμπεριφέρεται σε καμία περίπτωση σαν νέος άντρας. Από τις 5 το απόγευμα κλείνεται στο σπίτι, δεν θέλει ευθύνες, γίνεται επιθετικός, νευριάζει και ξεσπάει πολύ έντονα σαν να παθαίνει κρίση. Αυτό έχει δημιουργήσει προβλήματα προφανώς σε όλη την οικογένεια. Υπάρχει κάποια διάγνωση για μια τέτοιου είδους συμπεριφορά; Έχουμε πάρει μια διάγνωση για διπολική διαταραχή και παίρνει δύο χάπια που μάλλον είναι για το άγχος περισσότερο. Ωστόσο δεν έχει ειπωθεί και όλη η αλήθεια στον γιατρό που τον είδε. Εγώ δεν βλέπω καμιά διαφορά και καμιά προσπάθεια και από τον ίδιο να αλλάξει. Ίσα ίσα η κατάσταση χειροτερεύει. Έχει τραύματα και από την παιδική του ηλικία όπως έχω κι εγώ αλλα το παλεύω. Εκείνος όχι. Γενικά η οικογένεια δεν είναι και πολύ φυσιολογική πέρα από εμένα που έχω "ξεφύγει". Έχουν ειπωθεί βαριές κουβέντες, απειλές κλπ. Επίσης πολλές φορές συμπεριφέρεται σαν μικρό παιδί και κάνει κάτι ενοχλητικές κινήσεις απέναντι μου σε σημείο να μην είναι φυσιολογικό. Σαν να έχει μείνει το μυαλό του σε ηλικία 5 χρονών. Εγώ όντας 24 πλέον έχω απελπιστεί και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Όλη αυτή η κατάσταση έχει αρρωστήσει κι εμένα (άγχος, ψυχοσωματικά κλπ). Δυστυχώς δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα προς το παρόν ούτε ο προσωπικός χώρος για κάτι τέτοιο (εξ αποστάσεως συνεδρίες). Γι'αυτό πήρα το θάρρος να μιλήσω σε αυτήν την πλατφόρμα για να πάρω μια γνώμη ενός ειδικού για το τι μπορεί να συμβαίνει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με διάγνωση διπολικής διαταραχής μπορείς να βγάλεις επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης;

Έχω το γιο μου με διπολική διαταραχή τύπου I. Στην αγωγή του είναι και το depakin chrono των 500mg. Έχει πάρει αρκετό βάρος μπορεί να φταίει το φάρμακο και υπάρχει άλλο εναλλακτικό να μην παίρνει βάρος;