Αντιμετώπιση χαμηλής λίμπιντο από αντικαταθλιπτικά: προτάσεις?

Η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας είναι συχνή παρενέργεια πολλών αντικαταθλιπτικών, ιδιαίτερα των SSRIs και των SNRIs. Η προσέγγιση χρειάζεται να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και ταυτόχρονα να λαμβάνει υπόψη τη ψυχοδυναμική διάσταση του προβλήματος.

Κατ’ αρχάς είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι η δυσλειτουργία συνδέεται με το φάρμακο. Στη συνέχεια, η στρατηγική μπορεί να περιλαμβάνει:

Ρύθμιση της δόσης ή αλλαγή φαρμάκου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μείωση της δόσης ή η μετάβαση σε αντικαταθλιπτικό με μικρότερη επίδραση στη λίμπιντο, όπως το bupropion, μπορεί να βελτιώσει τη σεξουαλική λειτουργία χωρίς να υπονομεύει την ...αντικαταθλιπτική δράση.

Χρονική τροποποίηση λήψης. Μερικοί ασθενείς ωφελούνται από τη λήψη του φαρμάκου σε διαφορετική ώρα της ημέρας ώστε να μειωθεί η επίδραση στη σεξουαλική δραστηριότητα.

Συμπληρωματικές θεραπείες. Προσθήκη μικρών δόσεων φαρμάκων που αυξάνουν τη σεξουαλική λειτουργία, όπως bupropion ή sildenafil για άνδρες, μπορεί να εξεταστεί υπό ιατρική επίβλεψη.

Ψυχοθεραπευτική υποστήριξη. Οι δυσκολίες στη λίμπιντο συνδέονται συχνά με άγχος επίδοσης ή συναισθηματική κόπωση. Ψυχοδυναμική ή σεξουαλική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επανασύνδεση με τη σεξουαλική επιθυμία.

Σωματική και ψυχική αυτοφροντίδα. Η τακτική άσκηση, η καλή ποιότητα ύπνου, η μείωση στρεσογόνων παραγόντων και η ενίσχυση της συναισθηματικής σύνδεσης με τον σύντροφο έχουν σημαντική θετική επίδραση στη σεξουαλική λειτουργία.

Η διαχείριση της χαμηλής λίμπιντο απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση, συνδυάζοντας φαρμακευτική, ψυχοθεραπευτική και συμπεριφορική στρατηγική, με συνεχή παρακολούθηση και επαναξιολόγηση.

Νικόλαος Μωραΐτης Διάβασε περισσότερα