Πρωινά φουντώματα: στρες ή άλλος γιατρός; Λύσεις μετά αλλεργικό τεστ?

Καλησπέρα όταν με ενοχλεί κάτι σκέφτομαι όλη μέρα με πιάνει στρες στο στομάχι και αυτό μου δημιουργεί πρόβλημα στον ύπνο κάποια συμβουλή που θα μπορούσε να βοηθήσει να ηρεμήσει το μυαλό και να ξαναβρώ τον ύπνο μου

Καλησπέρα μέσα στην ημέρα με πιάνει ένα τσίμπημα στη μέση του στέρνου ή άλλοτε δεξιά ή αριστερά για δευτερόλεπτα και φεύγει, τι μπορεί να είναι;

Καλησπέρα σας, Πριν από λίγες εβδομάδες σας είχα στείλει ένα μήνυμα σχετικά με την έντονη αίσθηση άγχους, φόβου και “κενού” που βίωνα, σε συνδυασμό με δυσκολία στην αναπνοή και αποφυγή εξόδων. Τότε δεν μπορούσα να απομακρυνθώ από το σπίτι μου και ένιωθα σαν να έχω χάσει τον εαυτό μου το ανεξάρτητο, κοινωνικό άτομο που ήμουν πάντα. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι από τότε υπήρξε κάποια βελτίωση. Ξεκίνησα συνεργασία με καινούργια ψυχολόγο και από την πρώτη μας συνεδρία ένιωσα σαν κάτι μέσα μου να “ξεμπλόκαρε”. Μου έδωσε ξανά λίγη από την αυτοπεποίθηση που είχα χάσει, και πλέον μπορώ να βγαίνω από το σπίτι πηγαίνω με ταξί μόνη μου και συναντώ φίλους, κάτι που πριν μου φαινόταν αδύνατο. Ωστόσο, εξακολουθώ να νιώθω φόβο να κυκλοφορήσω εντελώς μόνη μου με τα πόδια, χωρίς συνοδεία ή χωρίς το “στήριγμα” του ταξί. Στο πλαίσιο αυτό επισκέφτηκα και ψυχίατρο. Μου είπε ότι δεν διακρίνει κάποια σοβαρή διαταραχή, αλλά μου έδωσε συνταγή για ένα αγχολυτικό, ώστε να βοηθηθώ σταδιακά με την αποφυγή και τον υπολειπόμενο φόβο. Επίσης, διαπιστώθηκε χαμηλή βιταμίνη D στις εξετάσεις μου, και ήδη ξεκίνησα τη λήψη της. Αισθάνομαι ότι ήδη έχω κάνει πρόοδο, έστω και μικρή, και θα ήθελα τη γνώμη σας: Πιστεύετε πως είναι απαραίτητο να ξεκινήσω τη φαρμακευτική αγωγή με αγχολυτικό σε αυτή τη φάση; Ή είναι προτιμότερο να συνεχίσω με ψυχοθεραπεία, ώστε να το ξεπεράσω φυσικά και χωρίς φαρμακευτική παρέμβαση, όσο αυτό είναι εφικτό; Δεν είμαι αρνητική στη φαρμακευτική αγωγή εφόσον είναι απαραίτητη, αλλά θέλω να προσπαθήσω όσο μπορώ με φυσικούς τρόπους και ψυχολογική υποστήριξη.

Έχω πόνους στο στήθος οι οποίοι 2 φορές ανέβασαν την πίεση μου στους 15 τη μεγάλη και 8,5 τη μικρή 70 παλμούς. Αυτό με οδήγησε στο νοσοκομείο όπου και έκανα προληπτικές εξετάσεις μιας και έχω κάνει στέντ. Η τροπονίνη βρίσκεται στο 4 ύστερα από 3 διαδοχικούς ελέγχους. Τίθεται θέμα άγχους - στρες; Καθώς οι γιατροί μου είπαν ότι δεν έχω κάτι. Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Έπαιρνα για 2 χρόνια Seropram. Μου το 'χε γράψει ρευματολόγος, γιατί θεώρησε ότι λόγω της ψυχολογίας μας εντείνονται κάποιοι πόνοι που έχω από τραυματισμούς. Δεν με βοήθησε καθόλου σε αυτό ωστόσο με βοήθησε στην ήπια χρόνια κατάθλιψη που έχω. Του είπα ότι θέλω να το κόψω, γιατί η libido είχε πέσει σημαντικά κι επίσης μου άνοιγε την όρεξη. Το έκοψα πολύ σταδιακά μέσα σε 2 μήνες. Να σημειώσω ότι κάνω ψυχοθεραπεία 6 χρόνια κ συνεχίζω. Τον τελευταίο μήνα όμως αφού έχουν περάσει 2 μήνες από την πλήρη διακοπή του φαρμάκου νιώθω αρκετά ευερέθιστη. Η ζέστη μου εντείνει πολύ την κακή διάθεση. Έχω πέσει πολύ ψυχολογικά και τα κακά συναισθήματα υπερτερούν των καλών πλέον. Νιώθω εναλλαγές αρνητικών συναισθημάτων. Μια θυμό, μια θλίψη και μια άγχος. Χθες χωρίς να συμβεί τίποτα ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι πάω να πάθω κρίση άγχους. Το έσωσα με αναπνοές 4-7-8 και βελονισμό. Αλλά γενικά αρχίζω κι ανησυχώ. Θα είμαι πάντα έτσι?

Είμαι μαμα 23ετων με 2 παιδάκια. Οι εξετάσεις δείχνουν ενταξει πέραν από έλλειψη βιταμίνης δ και χαμηλό αλλά εγώ πονάω το σώμα μου.. Τα πλευρά μου,την κάνω γνάθο,κάτω από τα πλευρά,στην κοιλιά ψηλά έχω πάει σε γιατρούς δν βρίσκουν κάτι ..τι μπορεί να είναι;;; Να πω πως είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος καο φοβάμαι με το παραμικρό.

Καλησπέρα σας ! Μετά από χωρισμό πέρασα μια περίοδο έντονου άγχους μήπως κόλλησα κάτι από μια επαφή που είχα λίγες μέρες μετά τον χωρισμό . Αφού έκανα το τεστ και ηρέμησα ο γιατρός μου συνέστησε να πάρω LADOSE για να δουλέψουμε το άγχος . Όταν το πήρα στα πρώτα λεπτά ένιωσα σαν κρίση πανικού που με οδήγησε στο νοσοκομείο . 2 μέρες μετά και αφού πέρασε η κρίση άρχισα να φοβάμαι μην τρελαθώ . Έφερα στο μυαλό μου έναν φίλο μου με διπολική διαταραχή που νόμιζε ότι τον παρακολουθούν και από τότε μου έρχεται στο μυαλό μήπως με παρακολουθούν σαν σκέψη που δεν ελέγχω αλλά ξέρω ότι δεν ισχύει και ότι είναι λάθος και συνήθως συνοδεύονται από φόβο μήπως τρελαθώ . Δεν είχα ποτέ τέτοιες σκέψεις πριν σκεφτώ τον φίλο μου . Επίσης θα έρθει μόνο όταν αγχώνομαι ή δεν σκέφτομαι κάτι άλλο , όχι όταν αποσπάω την προσοχή μου ή κάνω κάποια δουλειά . Είναι σημάδι ψύχωσης ή έντονου άγχους και υπερευαισθησίας ; Φοβάμαι !