Υποψία ΔΕΠΥ σε 37χρονο άντρα με ιστορικό αφηρημάδας και έλλειψη κινήτρου

Γειά σας, Είμαι 37 άντρας και έχω σοβαρή υποψία ότι έχω ΔΕΠΥ. Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι είναι από το νηπιαγωγείο ένιωθα έξω από τα νερά μου και δεν έκανα παρέα με τα άλλα παιδάκια, στο δημοτικό συνεχίστηκε αυτό συν ότι δεν ήμουν καλός μαθητής στη τάξη ήμουν αφηρημένος συνεχώς (δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν) και στο σπίτι όταν ερχόταν η ώρα για διάβασμα δεν είχα καθόλου κίνητρο και νευρίαζα και νύσταζα αρκετά μόλις αρχίζαμε το διάβασμα ήταν για εμένα μια εξαντλητική κατάσταση. Επίσης μέχρι τα 10 είχα νυχτερινή ενούρηση (κάπου διάβασα ότι είναι σύνηθες σε παιδιά με ΔΕΠΥ η νυχτερινή ενούρηση). Γενικά έκανα πράγματα που μου άρεσαν αλλά έχανα γρήγορα το ενδιαφέρον και ειδικά όταν μου έλεγαν ότι πρέπει να κάνω πράγματα. Παρέα έκανα τα παιδιά της γειτονιάς μου τα απογεύματα και παίζαμε, στο σχολείο ήταν τελείως άλλη υπόθεση. Τώρα στα 37 μου δεν έχω πάλι κίνητρο για τίποτα τελείωσα βοηθός φαρμακείου αλλά επειδή έπρεπε να τελειώσω κάτι. Επίσης όταν είμαι έξω η πολύ βαβούρα με κάνει και αισθάνομαι λες και έχει κουνηθεί το μυαλό μου (δηλαδή γυρνώντας σπίτι θέλω απόλυτη ησυχία και λίγο χρόνο να φύγει η πνευματική ένταση ένας καφές με βοηθά να συνέλθω). Είναι και άλλα βέβαια πχ αν πιω καφέ θα κοιμηθώ μια χαρά το βράδυ δεν θα έχω αϋπνία, όπου έχω δουλέψει το έκανα επειδή έπρεπε αλλά δεν ήθελα να δουλεύω, όχι ότι είμαι τεμπέλης αλλά δεν νιώθω παραγωγικός δεν έχω κίνητρο βαριέμαι πολύ εύκολα και τα παρατάω. Δεν έχω βρει κάτι να πω ότι αυτό μου αρέσει αυτό θα κάνω, ακόμη και ως βοηθός φαρμακείου θεωρώ ότι δεν θα μπορέσω να κρατήσω τη δουλειά θα θελήσω να φύγω. Επίσης ο ύπνος μου αρέσει πολύ είναι οι μόνες πραγματικές ώρες που ηρεμεί το μυαλό μου. Επίσης θυμάμαι στα 16 17 μου έλεγε ο μπαμπάς μου για διάφορες δουλειές και με έπιανε "τρόμος" αισθανόμουν άσχημα δεν μπορώ να το εξηγήσω σαν να ήθελε να με κοντρολάρει. Το 2007 2008 είχαμε κάποιες φασαρίες στο σπίτι κυρίως γιατί δεν ακολουθούσα σε εξόδους τους γονείς μου. Θεωρείτε ότι αξίζει να το ψάξω για ΔΕΠΥ;

1 ειδικός απάντησε

Η περιγραφή που δίνετε παραπέμπει σε ένα μακροχρόνιο μοτίβο γνωστικών, συναισθηματικών και συμπεριφορικών χαρακτηριστικών που πράγματι ταιριάζουν με το φάσμα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) στους ενήλικες.

Η διάγνωση της ΔΕΠΥ στην ενήλικη ζωή δεν βασίζεται σε μεμονωμένα συμπτώματα, αλλά σε μια διαχρονική πορεία που ξεκινά από την παιδική ηλικία, με σαφή επίδραση στη σχολική, κοινωνική και επαγγελματική λειτουργικότητα. Ορισμένα σημεία που αναδεικνύονται στην αφήγησή σας και έχουν διαγνωστική βαρύτητα είναι:

– Έναρξη από την παιδική ηλικία: διάχυτη αφηρημάδα, χαμηλό κίνητρο για οργανωμ...ένες δραστηριότητες (διάβασμα, μελέτη), δυσκολία στην παραμονή σε καθήκοντα που δεν προκαλούσαν άμεσο ενδιαφέρον.
– Συμπτώματα εκτελεστικής δυσλειτουργίας: εύκολη αποσπασιμότητα, χαμηλή αντοχή στη μονοτονία, αίσθηση ψυχικής κόπωσης σε περιβάλλον με πολλά ερεθίσματα, αναβλητικότητα και δυσκολία να οργανωθείτε ή να παραμείνετε σταθερός σε μακροπρόθεσμους στόχους.
– Συναισθηματική συνιστώσα: αίσθημα εσωτερικής πίεσης όταν σας επιβάλλονται εξωτερικά πλαίσια ή απαιτήσεις, αντίδραση με άγχος και αποφυγή.
– Σχετιζόμενα στοιχεία: η νυχτερινή ενούρηση στην παιδική ηλικία αναφέρεται συχνότερα σε παιδιά με ΔΕΠΥ, χωρίς να αποτελεί διαγνωστικό κριτήριο· συχνά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο νευροαναπτυξιακό υπόστρωμα.

Η ΔΕΠΥ στους ενήλικες δεν εκδηλώνεται πάντοτε με υπερκινητικότητα, αλλά κυρίως με εσωτερική ανησυχία, αδυναμία συγκέντρωσης, εύκολη πλήξη, δυσκολία διαχείρισης χρόνου και αυξημένη ευαισθησία σε περιβαλλοντικό θόρυβο ή πολλαπλές απαιτήσεις. Αυτό που περιγράφετε ως «βαβούρα που κουνάει το μυαλό» είναι χαρακτηριστική σωματοποιημένη αίσθηση υπερφόρτωσης γνωστικού φορτίου.

Η αξιολόγηση γίνεται με ειδικές κλινικές συνεντεύξεις, τυποποιημένα ψυχομετρικά εργαλεία όπως τα HASE, Conners’ Adult ADHD Rating Scales, WRi και συνεκτίμηση της ιστορικής πορείας. Σημαντικό είναι να αποκλειστούν καταθλιπτικές ή αγχώδεις διαταραχές που μπορεί να μιμούνται την εικόνα, αλλά και οργανικά αίτια κόπωσης ή χαμηλού κινήτρου.

Με βάση τα δεδομένα που αναφέρετε, είναι επιστημονικά εύλογο και κλινικά απαραίτητο να διερευνηθεί η πιθανότητα ΔΕΠΥ. Μια έγκυρη διάγνωση μπορεί να δώσει εξήγηση στη διαχρονική σας εμπειρία και να ανοίξει το δρόμο για κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση, είτε φαρμακευτική είτε ψυχοθεραπευτική, ιδανικά ωστόσο συνδυαστική.

Νικόλαος Μωραΐτης Διάβασε περισσότερα

Μωραΐτης Νικόλαος
Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής

Θεσσαλονίκη