Πώς να διορθώσω τη σχέση με το παιδί μου μετά από έντονη φωνή και φόβο;

Καλησπέρα,
Κατανοώ την αντίδραση σας απέναντι στον μικρό, καθώς καμία φορά τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συναινώ στις πρακτικές βίας.
Όπως περιγράφετε και η ίδια νιώσατε άσχημα μετά από το περιστατικό και ο μικρούλης μάλλον ανέπτυξε έναν μηχανισμό αντίδρασης απέναντι σε απειλητικές συνθήκες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε κακιά μαμά, ούτε ότι ο μικρός έχεις κάποιο πρόβλημα. Αυτές είναι ενδείξεις ότι χρειάζεται να μάθετε νέους τρόπους αντίδρασης απέναντι στις προκλήσεις της καθημερινότητας! Προφανώς και η βία φέρνει ανεπιθύμητα αποτελέσματα και στους δύο σας. Ενοχές σε εσάς. Φόβο στον μικρό. Η σχέση δεν... υπέστη ρήξη απαραίτητα, ούτε του δημιουργήσατε κάποιο "τραύμα". Χρειάζεται ωστόσο να κατανοήσετε το σύμπτωμα του μικρού ως ένα άρρητο μήνυμα που λέει " μαμά η σχέση μας χρειάζεται να διορθωθεί και χρειάζομαι από εσένα να με κατανοήσεις".
Τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο! Η γονεικοτητα έχει να σας διδάξει πολλά και να σας εξελίξει με έναν μοναδικό τρόπο, το ίδιο και ο μικρός σας!

Στη διάθεσή σας.. Read more

Καλησπέρα σας. Χρειάζεται να αναρωτηθείτε τι ήταν αυτό που σας έκανε να φωνάξετε τόσο πολύ. Θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία ώστε να καταλάβετε τι σας συμβαίνει. Πολλές φορές η κούραση και το άγχος μας κάνουν να ξεσπάμε σε οικεία μας πρόσωπα. Μιλήστε και με τον σύζυγο/σύντροφο σας (αν υπάρχει) ώστε να συναποφασίσετε τι θα κάνετε.

Καλησπέρα σας, θα σας πρότεινα αρχικά να έρθετε σε επαφή με έναν ειδικό ψυχικής υγείας γιατί αυτό που πρέπει να διερευνήσετε είναι από πού προέρχεται ο θυμός, είναι σημαντικό να διερευνήσετε και την δική σας παιδική ηλικία ιδιαιτέρως στην ηλικία που βρίσκεται τώρα ο γιος σας. Αν μπορέσετε να κάνετε την ψυχική εργασία για τον εαυτό σας με έναν ειδικό νομίζω ότι τα θέματα αυτά στη σχέσεις σας με τον γιο σας σιγά-σιγά θα αρχίσουν να μη συμβαίνουν. Είναι σημαντικό και για εσάς αλλά και για τη σχέση σας με το παιδί σας.Να είστε καλά!

Είναι σημαντικό που αναγνωρίζετε το λάθος και δείχνετε ειλικρινή μεταμέλεια. Ένα μεμονωμένο επεισόδιο δεν καθορίζει μόνιμα τη σχέση, ειδικά όταν συνοδεύεται από αγάπη, αποκατάσταση και αλλαγή στάσης. Μιλήστε με το παιδί με ηρεμία, διαβεβαιώστε το ότι είναι ασφαλές και ότι δεν φταίει. Αν δεν επαναληφθεί και επενδύσετε στη σύνδεση, η σχέση σας μπορεί να δυναμώσει. Αν σας δυσκολεύει, ζητήστε υποστήριξη από ειδικό.

Το ότι αναγνωρίζετε πως υπήρξαν στιγμές όπου ξεφύγατε, ζητήσατε συγγνώμη και αναζητάτε τρόπους να επανορθώσετε, είναι από μόνο του ένα πρώτο και πολύ ουσιαστικό βήμα στη θεραπεία της σχέσης με το παιδί σας. Κανένας γονιός δεν είναι τέλειος — και ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι, όλοι μπορεί να έχουμε στιγμές έντασης ή λάθους. Αυτό που έχει σημασία είναι η αποδοχή, η ειλικρινής συγγνώμη, η αποφυγή της επανάληψης και η αποκατάσταση της ασφάλειας για το παιδί.

Η αντίδραση που περιγράφετε (φόβος, απώλεια ούρων) δείχνει ότι το παιδί τρομάζει βαθιά — όχι απαραίτητα επειδή είναι «τραυματισμένο» σε μη αναστρέψιμο βαθμό, αλλά γιατί τ...ο αίσθημα ασφάλειας διαταράχθηκε. Είναι πολύ σημαντικό να επανέλθει αυτό το αίσθημα, μέσα από συνέπεια, τρυφερότητα και σταθερότητα.

Η σχέση σας μπορεί να αποκατασταθεί και να βαθύνει, αρκεί να χτίσετε ξανά ένα περιβάλλον συναισθηματικής ασφάλειας. Αν αισθάνεστε ότι δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε την ένταση ή την κόπωση, η αναζήτηση στήριξης από έναν ειδικό ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά, όχι μόνο για το παιδί αλλά και για εσάς.

Το πιο σημαντικό που χρειάζεται το παιδί δεν είναι η τελειότητα, αλλά ένας γονιός που μπορεί να αναγνωρίσει το λάθος του και να σταθεί ξανά δίπλα του με ενσυναίσθηση και αγάπη. Read more