Μαζί Μπορούμε - Αγγελίδου Ασημίνα

Καλησπέρα, ναι να ξεκινήσετε πρωινή παρέμβαση

Στα 23 μήνες τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη εμπειρία με στερεές τροφές και υφές. Όταν το παιδί συνηθίσει αποκλειστικά τα αλεσμένα, συχνά δυσκολεύεται να δεχτεί τα κομμάτια γιατί δεν του είναι οικεία.
• Δεν μιλάμε για “πεισματάκι”· είναι συνήθεια, αισθητηριακή δυσκολία ή φόβος πνιγμού.
• Το ότι δέχεται σνακ τύπου πανκέικ, μάφιν, ομελέτα είναι πολύ θετικό: σημαίνει ότι μπορεί να μασήσει και να διαχειριστεί κομμάτια, άρα το πρόβλημα είναι κυρίως στη μετάβαση στα γεύματα και στην εικόνα του πιάτου.

⸻

✅ Τι μπορείς να κάνεις πρακτικά
1. Μην κόψεις μαχαίρι τα αλεσμένα
Η απότομη διακοπή προκαλεί άγχος και πε...ίνα. Κάνε σταδιακή μετάβαση:
• Ξεκίνα με “μισοπατημένα” (π.χ. πατάτα που την πατάς με πιρούνι, όχι τελείως λείες).
• Βάλε λίγα κομματάκια μέσα σε γνωστή αλεσμένη βάση. Π.χ. φακές πολτοποιημένες με 2-3 μικρά κομματάκια καρότο.
• Σιγά-σιγά αύξανε το ποσοστό των κομματιών.
2. Σέρβιρε πάντα στο πιάτο κάτι γνώριμο + κάτι νέο
Αν έχει μπροστά του μόνο “δύσκολα” φαγητά, θα τα αρνηθεί.
Παράδειγμα: λίγα μακαρονάκια, λίγο τυράκι, και μια κουταλιά από το κυρίως (π.χ. κιμάς με ρύζι).
3. Δώσε του έλεγχο
Αφού δεν θέλει να τον ταΐζεις, βάλε μικρές ποσότητες στο πιάτο και άφησέ τον να πειραματιστεί, ακόμα κι αν παίζει και δεν τρώει στην αρχή.
4. Κράτα ρουτίνα
Τα παιδιά τρώνε καλύτερα όταν έχουν συγκεκριμένες ώρες φαγητού και ενδιάμεσα δεν “γεμίζουν” με γιαούρτια/κρέμες. Αν ξέρει ότι αν δεν φάει το μεσημέρι θα πάρει κρέμα μετά, δεν θα δοκιμάσει.
Μπορείς να έχεις ως “εναλλακτική” σταθερό και θρεπτικό φαγητό (π.χ. ψωμάκι με τυρί, όχι γλυκιά κρέμα).
5. Δώσε καλό παράδειγμα
Αν βλέπει εσάς να τρώτε το ίδιο φαγητό με χαρά, υπάρχει περισσότερη πιθανότητα να δοκιμάσει. Διάβασε περισσότερα