Όταν παίρνω Sintrom χρειάζεται να κόψω τα πράσινα λαχανικά. Μήπως είναι καλύτερα τα νεότερα αντιπηκτικά φάρμακα;
Το Sintrom και τα κουμαρινικά αντιπηκτικά (όπως λέγεται η ομάδα αυτών των φαρμάκων) είναι η παλαιότερη καθιερωμένη αντιπηκτική αγωγή και το class effect - συγκριτικό φάρμακο ελέγχου της αποτελεσματικότητας των νεότερων αντιπηκτικών. Επειδή η δράση των φαρμάκων αυτών επηρεάζεται από την ποσότητα της βιταμίνης Κ που περιέχουν οι τροφές μας, η λήψη των φαρμάκων αυτών χρειάζεται σταθερή δίαιτα (όχι διακοπή) με τροφές που περιέχουν υψηλή ποσότητα βιταμίνης Κ. Τέτοιες τροφές είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μαρούλι, λαχανάκια Βρυξελλών, γογγύλια, τριφύλλι, παντζάρια, σπανάκι, σπαράγγια, κουνουπίδι), τα κάστανα, το καρότο, οι γλυκοπατάτες, τα αμύγδαλα, τα όσπρια (φασολάκια, αρακάς), τα χόρτα αλλά και το συκώτι βοδινού και χοιρινού, η μαγιονέζα και ο κρόκος αβγών. Δυνατόν είναι επίσης να επηρεάσουν τα καφεϊνούχα αφεψήματα, το σκόρδο και η μεγάλη ποσότητα αλκοόλ. Τις τροφές αυτές κάποιος που λαμβάνει κουμαρινικά αντιπηκτικά πρέπει να τις τρώει σε σταθερή ποσότητα και αποφεύγοντας τις υπερβολές. Πρέπει επίσης σε συνεργασία με τον γιατρό του να κάνει μια εξέταση αίματος που λέγεται χρόνος προθρομβίνης ή INR, για να ρυθμίσει καλύτερα τη δόση που χρειάζεται.
Τα νεότερα αντιπηκτικά είναι μια νέα κατηγορία φαρμάκων, που πλέον έχει καταξιωθεί, αφού σχεδιάστηκαν και μελετώνται από τη δεκαετία του 1980. Τα φάρμακα αυτά προσφέρουν ισότιμη (ή και καλύτερη ορισμένα) δράση στην πρόληψη των ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, έναντι των κουμαρινικών αντιπηκτικών και σχετικά μεγαλύτερη ασφάλεια στις ανεπιθύμητες αιμορραγίες. Επειδή δε, η δράση τους δεν εξαρτάται από την ποσότητα της βιταμίνης Κ που προσλαμβάνεται με την τροφή, πετυχαίνουν καλύτερη ρύθμιση και σταθερή προστασία σε σχέση με τα κουμαρινικά αντιπηκτικά. Για το λόγο αυτό δεν απαιτείται ούτε συχνή λήψη αίματος για παρακολούθηση του χρόνου προθρομβίνης ούτε κάποια ειδική δίαιτα και ο ασθενής μπορεί να τρώει ό,τι θέλει. Χρειάζονται όμως μια περιοδική παρακολούθηση της νεφρικής και της ηπατικής λειτουργίας και εάν πρέπει να τους προσάψουμε κάτι, αυτό είναι η δύσκολη εύρεση των αντιδότων τους, τα οποία μπορούν να χορηγηθούν μόνο νοσοκομειακά.
Δεν μπορούν να δοθούν όλα τα αντιπηκτικά σε όλες τις περιπτώσεις. Χρειάζεται σωστή αξιολόγηση, λήψη ιστορικού και στενή παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό, ο οποίος αυτός είναι στο τέλος που θα επιλέξει την καλύτερη θεραπεία που ταιριάζει στον κάθε ασθενή.