Μύθοι και αλήθειες για την κολπική μαρμαρυγή

Δεν είναι προϋπόθεση εμφάνισης της νόσου η ηλικία ενός ατόμου. Μπορεί όντως να εμφανίζεται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα άνω των 50 ετών, ωστόσο δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και σε μικρότερα σε ηλικία άτομα που παρουσιάζουν αρκετούς παράγοντες κινδύνου.

Όχι, αυτό δεν ισχύει. Υπάρχει περίπτωση ο ασθενής να πάσχει από τη σιωπηλή μορφή της νόσου. Σε αυτή την περίπτωση η διάγνωση τίθεται μέσω του ιστορικού ή των επιπλοκών της αρρυθμίας με συχνότερη αυτή του εγκεφαλικού επεισοδίου.

Δεν ισχύει αυτό, καθώς η επικινδυνότητα ενός επεισοδίου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες κινδύνου, εξαιτίας των οποίων αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών ακόμη και από ένα επεισόδιο της αρρυθμίας.

Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η άσκηση βοηθά στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και στην αποβολή του άγχους. Όπως όμως και σε όλα τα πράγματα, έτσι και εδώ, η υπερβολή βλάπτει. Δε χρειάζεται να αλλάξουμε άρδην τις συνήθειές μας, όμως είναι γεγονός ότι πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας και το βάρος μας και να ασκούμαστε συχνά, επιλέγοντας όποια μορφή άσκησης μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε.

Η κολπική μαρμαρυγή στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι θανατηφόρα. Εάν ο ασθενής, όμως, δεν λάβει την κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο, καταστάσεις που ενδεχομένως θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρες. Ο κίνδυνος επίσης μπορεί να είναι αυξημένος όταν συνυπάρχουν κι άλλες παθήσεις της καρδιάς, π.χ. στεφανιαία νόσος.

Είναι πέρα για πέρα λάθος. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να σταματήσεις την αγωγή που σου έχει χορηγήσει ο γιατρός σου, στην περίπτωση που θεωρήσεις ότι τα συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής έχουν υποχωρήσει. Τα φάρμακα αυτά έχουν αποκλειστικό στόχο την πρόληψη και την αποτροπή δημιουργίας θρόμβων στο αίμα, που μπορούν να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας, να μιλήσεις με το γιατρό σου εάν έχεις προβλήματα με τα φάρμακα ή αν αναρωτιέσαι, εάν χρειάζεται να τα παίρνεις ακόμα και χωρίς συμπτώματα. Από την άλλη είναι σύνηθες, πολλοί άνθρωποι με κολπική μαρμαρυγή να μην την αισθάνονται και τότε να νομίζουν λανθασμένα ότι δεν κινδυνεύουν πια. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να σταματήσεις από μόνος σου την αγωγή.

Και αυτός ο μύθος είναι πέρα για πέρα λάθος και πολύ επικίνδυνος. Πολλοί ασθενείς, άλλοτε νομίζοντας λανθασμένα ότι η αντιπηκτική αγωγή που τους έχει συστήσει ο γιατρός τους μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες και διάφορες επικίνδυνες για τη ζωή καταστάσεις και άλλοτε επειδή κουράζονται να προσέχουν την διατροφή τους και να δίνουν συχνά αίμα για να παρακολουθήσουν το χρόνο προθρομβίνης (ειδικά όσοι παίρνουν τα παλαιότερα αντιπηκτικά) κάνουν το λάθος να αλλάξουν από μόνοι τους την αγωγή, παίρνοντας ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη που δεν χρειάζεται ειδική παρακολούθηση. Πρόκειται για τεράστιο λάθος, αφενός επειδή τα συγκεκριμένα φάρμακα δεν προστατεύουν επαρκώς από τη δημιουργία θρόμβων και την πρόκληση εγκεφαλικών και αφετέρου, επειδή έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προκαλέσουν αιμορραγία του γαστρεντερικού συστήματος (ειδικά η ασπιρίνη) και μεγαλύτερη βλάβη στον ασθενή.